Rozwiązanie przejściowe od

struktury regionalnej do

struktury macierzowej

(regionalno-obiektowej)

Zastosowanie

Podczas reorganizacji firmy, gdy

kierownictwo przedsiębiorstwa decyduje
się na przejście z jednego modelu do
drugiego. (W tym przypadku jest to
przejście z podsystemów stanowiących
odrębne jednostki dostosowane do
lokalnych rynków do podsystemów z
wykorzystaniem dwóch kryteriów
specjalizacji).

Zalety

• Pozwala uniknąć trudności związanych z nagłym

przystosowaniem się do nowych zasad i reguł

• Umożliwia stopniową modyfikację organizacyjną

wraz z niezbędną weryfikacją i analizą
dokonywanych zmian

• Unika się wysokich nakładów finansowych i

czasowych

• Stopniowo przygotowuje ludzi do nowej koncepcji

organizacyjnej

• Można rozważnie i spokojnie przygotować obsadę

przyszłych stanowisk oraz ewentualne uzupełnienie
potrzebnych kwalifikacji

Wady

• Reorganizacja trwa dłuższy czas, w

związku z tym nie można od razu w
pełni wykorzystać zalet nowej
struktury jaką organizacja przyjmuje.