Andegawenowie
i Jagiellonowie
na tronie polskim
Andegawenowie w Polsce
Kazimierz Wielki nie mając męskiego potomka,
mógłby zostać jego następcą, usynowił
i przekazał część ziem polskich swojemu wnukowi
Kaźkowi Słupskiemu. Sądził, że po wygaśnięciu
dynastii Andegawenów Kaźko lub jego potomstwo
przejmie polski tron. Po śmierci ostatniego władcy
z dynastii Piastów możni Małopolski zdecydowali
dotrzymać warunków umowy zawartej z Węgrami
i unieważnić testament króla jako niezgodny
z zasadą Korony Królestwa Polskiego.
Andegawenowie w Polsce
Władzę objął Ludwik Andegaweński
był on także królem Węgier po
śmierci jego ojca Karola Roberta
(1342). Polska i Węgry znalazły się
pod panowaniem jednego monarchy
takie połączenie nazywamy unią
personalną. Ludwik zwany Wielkim
podporządkował państwa bałkańskie
na krótko zawładnął także
Neapolem. Uważano go za jednego
z najpotężniejszych władców
Europy, chociaż był słaby fizycznie.
Andegawenowie w Polsce
W Polsce jednak nie był uważany za
dobrego władce. Krótko przebywał w
naszym kraju,
a władze w jego imieniu sprawowali
jego matka, Elżbieta Łokietkówna i
panowie małopolscy. Ludwik dążył do
zapewnienia tronu Polski jednej z trzech
swoich córek zabiegając o poparcie
wszystkich stanów społecznych.
Andegawenowie w Polsce
Rozwijał politykę sprzyjającą rozwojowi
nowych ośrodków miejskich i handlu.
Nadawał nowe przywileje wielu miastom
m.in. Poznaniowi, Bochni, Nowemu Sączu i
Lublinowi. Zapewnił kupcom polskim i
węgierskim, jako jedynym, prawo wstępu
na Ruś. Ludwik by zyskać poparcie
rycerstwa, wydał w 1374 r. przywilej
koszycki, obniżający podatek poradlny, co
uszczupliło dochody skarbu królewskiego.
Andegawenowie w Polsce
Przywilej koszycki był pierwszym przywilejem
dotyczącym całego stanu rycerskiego.
W 1381 r. został rozciągnięty także na
majątki duchowieństwa.
Śmierć Ludwika w 1382 r. zapoczątkowała
dwuletni okres bezkrólewia. Rycerstwo nie
zgodziło się na objęcie tronu przez starszą
córkę, Marię, która była królową Węgier.
Ostatecznie koronowano w 1384 r. Jadwigę.
Unia polsko-węgierska przestała istnieć.
Andegawenowie w Polsce
Jadwiga urodziła się na przełomie
1373 i 1374 r. W 1378 r.
zaręczono ją ze starszym
Wilhelmem Habsburgiem. Nie
odpowiadało to Polakom żeby
tron objęła żona niemieckiego
księcia i związek narzeczeński
uznano za nieważny. Panowie
krakowscy chcieli ją związać z
Jagiełłą, który był o wiele
starszy i budził strach u Jadwigi.
Książe litewski przyjął chrzest
w 1386 r. Tym samym roku
ożenił się z Jadwigą.
Andegawenowie w Polsce
Jadwiga skupiała na swoim dworze elitę
intelektualną Polski. Była fundatorką wielu
kościołów i klasztorów. W roku 1397
założyła bursę dla polskich i litewskich
studentów przy Uniwersytecie Karola w
Pradze. Po śmierci Jadwigę otoczono
kultem. Jadwiga została beatyfikowana,
przez zatwierdzenie kultu, 31 maja 1979
roku, a kanonizowana 8 czerwca 1997.
Obu aktów dokonał Jan Paweł II.
Andegawenowie w Polsce
W Budapeszcie,
18 października 2009,
odsłonięto i
poświęcono pierwszy
pomnik św. Jadwigi na
Węgrzech.
Na zdjęciu widzimy sarkofag
z katedry wawelskiej.
Litwa
Litwini należeli do ludów bałtyjskich. Na
początku zajmowali ziemi Litwy, leżącej
nad rzeką Wilią, oraz Żmudź. W XIII w.
utworzyli państwo, którym władał
Mendog. Przyjął chrzest, aby uniknąć
najazdów krzyżackich, szybko wrócili
jednak do religii pogańskiej. Po śmierci
Mendoga państwo zostało podzielone, ale
zjednoczył je książę Giedymin(1315-
1341). Następnie przyłączono ziemie
Białorusi i Ukrainy.
Litwa
Państwo przeżywało poważne trudności. Na
południu kraju toczyły się walki z
Tatarami, na wschodzie rosło znaczenie
Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, ale
największe zagrożenie stanowili Krzyżacy.
Zakon dążył do przyłączenie Żmudzi.
Polsce Krzyżacy również zagrażali i
dlatego Jagiełło postanowił zawrzeć
sojusz z Polską i przyjąć chrzest.
Unia Polski i Litwy
W sierpniu 1385 r. w Krewie doszło
do zawarcia unii polsko-
litewskiej. Litwini na czele
Witolda brata Jagiełły byli
przeciwni.
Na Litwie wybuchła wojna,
zakończona ugodą w Ostrowiu.
Witold miał zarządzać Litwą.
Niezadowolony zawarł sojusz
z Krzyżakami, oddając Żmudź
w 1398 r.
Unia Polski i Litwy
Następnie uwikłał się w konflikt z
plemionami mongolskimi. Sądził że jego
siły dzięki podbojom wzrosną i
doprowadzą do uniezależnienia się Litwy.
Przegrał jednak bitwę co położyło kres
planom księcia.
W 1401r. Miały miejsce kolejne umowy
między Litwą i Polską (w Wilnie oraz
Radomiu). Witold miał dożywotnio
sprawować władzę na Litwie, ale prawa
dziedziczne należały do Jagiełły.
Unia Polski i Litwy
Ostateczny kształt unii polsko-litewskiej
został nadany w 1413r. W Horodle. Akt
potwierdzał odrębność Litwy, która miała
mieć własnego księcia, ale podległemu
polskiemu. Równość stron podkreśliło
rozciągnięcie przywilejów polskiej szlachty
na rody litewskie. Na Litwie wprowadzono
również urzędy na wzór polskich, co
wzmocniło więzi łączące oba kraje.
Unia Polski i Litwy
Władysław Jagiełło
Pierwsze lata rządów Jagiełły były
dla niego trudne. Po śmierci
Jadwigi, podczas porodu w 1399
r. pojawiła się kwestia
utrzymania tronu przez
Władysława. Możnowładcy uznali,
że Jagiełło może być nadal
królem Polski, ale za nadanie im
praw. Wzrosło znaczenie rady
królewskiej, ponieważ w
zaistniałej sytuacji król musiał się
liczyć z ich zdaniem.
Sprawa krzyżacka
Krzyżacy rozgłaszali w Europie wieści
o pozornym nawracaniu pogan.
Sprzeczności polsko-krzyżackie łagodziła
Jadwiga, dążąc do kompromisu. Po jej
śmierci Jagiełło zdecydował się rozwiązać
ten problem radykalnie, tym bardziej, że
rozszerzyły się wpływy krzyżackie. Zakon
kupił Nową Marchię od Brandenburczyków,
która graniczyła z Polską.
Sprawa krzyżacka
Przyczyną było również powstanie na
Żmudzi w 1409r., które zostało uznane
jako początek wojny. Zakon pewny
łatwego zwycięstwa wypowiedział wojnę.
Jesienią 1409 r. Krzyżacy zajęli ziemię
dobrzyńską.
Na okres zimy zgodnie z zasadami
ówczesnej sztuki walki zaprzestano
kampanii.
Sprawa krzyżacka
Wiosną Jagiełło
zaskoczył kierując się
Malbork, a nie na
Gdańsk jak oczekiwali
Krzyżacy.
Niespodziewanie silne
siły polskie znalazły
się na prawym
brzegu Wisły w
okolicach Czerwińska
i połączyły się z
wojskami Witolda.
Sprawa krzyżacka
Połączone siły polsko-
litewskie ruszyły w głąb Prus i
napotkały wojska krzyżackie
15 lipca 1410 r. pod
Grunwaldem. Stoczono tam
jedną
z najkrwawszych bitew
europejskiego średniowiecza.
Kilkutysięczna liczebna
przewaga wojsk Jagiełły
i znakomite dowodzenie
przesądziły o losach bitwy.
Sprawa krzyżacka
Podczas bitwy zginęło wielu zakonników. Jednak
zwycięstwo Polski i Litwy nie przyniosło
korzyści, jakich się spodziewano. Wojska
litewskie się odłączyły, a Polacy nie mieli sił i
ochoty do oblężenia
Malborka.
Sprawa krzyżacka
Wojskom Jagiełły rozłożonym pod
Malborkiem zagrażały Inflantczycy.
Odnowiono również sojusz krzyżacko-
węgierski i wojska Luksemburczyka na
początku 1411 r. zagrażały południowej
Małopolsce.
Zawarto pokój w lutym w 1411r. w
Toruniu.
Sprawa krzyżacka
Pokój przyniósł korzyści. Polska odzyskała
ziemię dobrzyńską, a Żmudź powróciła do
Litwy na czas życia Jagiełły i Witolda. Zakon
wykupił jeńców wojennych za ogromną
sumę.
Skutkami są zburzenie finansowe podstawy
państwa i osłabienie armii. Ludzie
potraktowali wynik wojny jako sąd Boga.
Już nigdy zakon krzyżacki nie stał się
potęgą zagrażająca państwu polskiemu.
Sprawa krzyżacka
Pierwsi pokoju toruńskiego
nie dotrzymali Krzyżacy.
1414r. Rozpoczęcie wojny
głodowej.
Nowy pokój ustanowiono po
śmierci króla
w 1435r. W Brześciu.
Krzyżacy utracili Żmudź.
Polityka dynastyczna
Wzmocnione państwo polsko-litewskie
mogło rywalizować m.in. z
Luksemburczykami. Najwcześniej do
sporów dynastycznych doszło między
Jagiellonami, a królem Węgier
Zygmuntem Luksemburczykiem. Poparł
on Krzyżaków w 1410 r., ale później
zawarł ugodę w zamian za pożyczkę –
której potrzebował na wojnę z Wenecją.
Polityka dynastyczna
Konflikt odżył podczas wojen husyckich, gdy
Jagiełło udzielił cichego poparcia husytom.
W rewanże zaproponował koronę na Litwie
Witoldowi, ale śmierć księcia w 1430r.
zniweczyła plany.
Władysław długo nie miał męskiego
potomka dopiero z ostatniego małżeństwa
doczekał się dwóch synów – Władysława i
Kazimierza. Ojcostwo starego króla było
wątpliwe.
Polityka dynastyczna
Aby uzyskać poparcie
szlachty nadał przywileje,
w Jedlni w 1430r. i w
Krakowie 1433r. Król
zagwarantował
nietykalność osobistą
i majątkową. Możni wybrali
Władysława Warneńczyka
starszego syna Jagiełły.