* KORYTO

* RÓWNIA ZALEWOWA

* NURT RZECZNY

* MEANDRY

* STARORZECZA

DOLINA RZECZNA- forma kształtowana przez
współdziałanie procesów fluwialnych* (tworzących
koryto i dno doliny) i stokowych*
(tworzących zbocza)

* procesy fluwialne - procesy rzeźbotwórcze, do których należą: erozyjne, transportowe i akumulacyjne.

* procesy stokowe - procesy należące do grupy procesów morfologicznych; polegają na przemieszczeniu się zwietrzeliny, a także

powierzchniowej warstwy litej skały w dół stoku pod wpływem siły ciężkości.

Himalajska dolina rzeczna

KORYTO - najniższa część dna doliny wyżłobiona
przez rzekę, którą płynie woda przez większą
część roku.

Wyróżnia się też koryto małej wody, czyli ten
fragment koryta, w którym woda płynie stale.

Koryto rzeki Narew

RÓWNIA ZALEWOWA - część dna doliny
zalewana podczas wysokich stanów wód w rzece.
Jest to pozioma lub lekko nachylona
powierzchnia.

Koryto łącznie z obszarem zalewowym stanowi
łożysko rzeki.

Ponieważ bieg rzeki zwykle nie jest prostolinijny,
główny nurt rzeki trafia w wypukłe strony krzywizn
biegu rzeki, a odsuwa się od wklęsłych stron;
wskutek tego brzeg strony wypukłej jest
podcinany, a przy brzegu strony wklęsłej prędkość
rzeki robi się tak mała, że przy nim zaczyna
gromadzić się niesiony materiał tworząc odsyp.
Narastające odsypy tworzą po pewnym czasie po
obu stronach rzeki płaskie obszary łatwo zalewane
w czasie wyższego stanu wód, w ten sposób
powstaje równia zalewowa.

Prędkość nurtu rzecznego zależy od spadku

rzeki i wielkości przepływu, czyli ilości wody,

która przepływa przez dowolny przekrój

poprzeczny cieku w jednostce czasu.

Woda najszybciej płynie zazwyczaj w

najgłębszych miejscach koryta.

NURT RZECZNY - strumień

wody płynący z największą

prędkością.

MEANDER, zakole rzeki - pętlowato wygięty
odcinek rzeki zawarty między jej dwoma zakrętami
o tym samym kierunku (dwoma prawymi lub
dwoma lewymi). Meandry tworzą się wskutek erozji
bocznej, najczęściej w rzekach nizinnych, w dolnym
oraz środkowym odcinku rzeki, tam gdzie ma ona
mały spadek oraz słaby nurt.

Meandry Odry w okolicy Bohumina

Meandry Liwca pod Węgrowem

Nazwa meander pochodzi od rzeki
Menderes płynącej w zachodniej Turcji w
Azji Mniejszej, tworzącej liczne zakola.

Meander rzeki Saara

(tereny Francji i Niemiec)

Meandry rzeki Partnach w dolinie
Reintal

Rozwój meandra jest ciągły: z zakoli wytwarzają się

meandry, które rozwijają się do pewnego

maksymalnego stadium, aby następnie ulec likwidacji

wskutek przecięcia szyi meandrowej w okresie

wezbrania. Transportowany przez rzekę materiał

tworzy na łukowatym zakręcie rzeki barierę

hamującą przepływ wody i powodującą w czasie

wezbrania jej spiętrzenie, rozlewanie się i żłobienie

nowego koryta przecinającego łuk. Powstałe w ten

sposób odcięte meandry nazywa się

STARORZECZAMI.

STARORZECZE, jezioro zakołowe, meandrowe,
przyrzeczne, paleomeander - jezioro leżące na dnie
doliny rzecznej, będące fragmentem jej byłego
koryta i odcięte wałem przykorytowym od obecnego
nurtu. Ma ono zwykle sierpowaty kształt.