TOXOCARA CATI –
glista kocia
Paweł Oleksiak 22B
SYSTEMATYKA I BUDOWA
Glista kocia (Toxocara cati) jest
pasożytniczym nicieniem bytującym w
jelicie cienkim kotowatych. Samce osiągają
wielkość od 3 do 7 cm, średnica 1 mm,
samice mają 4–10 cm, średnica 2 mm.
Budowa jest zbliżona do glisty ludzkiej.
U człowieka larwy tego pasożyta wywołują
toksokarozę.
inwazja pasożyta w jelicie cienkim
kota
ZAKAŻENIE U KOTA
Zakażenie następuje najczęściej poprzez
spożycie przez kota mięsa zawierającego
larwy przetrwalnikowe (np. poprzez
zjedzenie upolowanej myszy – w
organizmie której larwy nie osiągają
dojrzałości), lub w trakcie ciąży (migracja
larwy do płodu przez łożysko).
Pasożyt umiejscawia się w jelicie cienkim
kota (swojego żywiciela ostatecznego),
osiąga przy tym dojrzałość płciową i
zaczyna się rozmnażać, wydalając jaja.
CYKL ROZWOJOWY
Dojrzałe samice glisty kociej, bytujące w jelicie
cienkim mogą dziennie wytwarzać do ok. 200
tys jaj. Jaja - w zależności od panujących
warunków – mogą zachowywać inwazyjność
przez 10 lat.
Człowiek (będacy żywicielem pośrednim) ulega
zarażeniu poprzez połknięcie jaj zawierających
larwy – rozwinięte do stadium inwazyjnego.
Źródłem jaj bywają najczęściej: skażona gleba,
spożyty skażony pokarm, zabawy z zakażonymi
zwierzętami oraz kontakt z ich odchodami.
Najbardziej narażone na
zachorowanie są dzieci, ze względu
na słabo rozwinięty układ
odpornościowy, który nie nauczył się
jeszcze rozpoznawać zagrożeń.
Największym zagrożeniem dla dzieci
są piaskownice używane jako kuwety
przez koty wolnożyjące.
W jelicie z połkniętych jaj wykluwają się larwy
wielkości ok. 0,4 mm, które przedostają się
przez ściany jelita do krwioobiegu i docierają
do różnych narządów (poprzez wątrobę np. do
płuc, mięśni, gałki ocznej, mózgu), osiedlając
się w nich.
Przebywając w narządach, powodują
uszkodzenia tkanek i wywołują stan zapalny.
CHOROBOTWÓRCZOŚĆ
POSTACIE CHOROBY
mózgowa (neurotoksokaroza) – objawy: zmiany w
zachowaniu, bóle głowy, drgawki, zapalenie mózgu
oczną – bóle głowy, pogorszenie widzenia, zaćma,
ślepota
trzewna – powiększenie węzłów chłonnych, bóle
brzucha, wysoka temperatura, nudności
utajona – bezobjawowa, wykrywana jest
przypadkowo w trakcie diagnostyki eozynofilii
LECZENIE
Leczenie polega na zabiciu larw lekami
przeciwpasożytniczymi oraz resorpcji
pasożyta, czyli rozłożeniu go do prostych
związków chemicznych i wydaleniu z
organizmu.
Regeneracja uszkodzeń wywołanych przez
larwy glisty (stany zapalne tkanek) może
trwać nawet wiele miesięcy.
PROFILAKTYKA
wyrabianie u dzieci nawyku mycia rąk
systematyczne parazytologiczne badanie
kału u kotów, odrobaczanie w przypadku
wykrycia pasożyta
nakrywanie piaskownic na noc
plandekami, wymiana piasku w
piaskownicach przynajmniej dwukrotnie w
sezonie
dokładne mycie warzyw i owoców przed
spożyciem
używanie rękawic do pracy w ziemi