Funkcja Animatora

Rekreacji

Animacja

• Intencjonalne kierowanie ludźmi w czasie wolnym poprzez

włączanie ich bezpośrednio do określonej aktywności celem

wzbogacania czasu wolnego wartościami, które dają szansę

zaspokojenia potrzeb człowieka.

• Animacja skupia w sobie działania: inicjowanie, zachęcanie,

pobudzanie, ożywianie, doradzanie, promowanie, instruowanie,

organizowanie.

• Specjaliści w dziedzinie ruchu to animatorzy. Muszą oni przełamać

stereotyp, że czas wolny to prywatna sprawa jednostki, że to

ingerencja w prawo do wyboru sposobu życia.

• Działalność animatora związana jest z takimi środowiskami jak:

szkoła, zakład pracy, osiedle mieszkaniowe, placówki rekreacyjne,

których zadaniem jest stworzenie warunków do aktywnego

wypoczynku, a także dostarczenia wzorów wykorzystania czasu

wolnego.

• Animatorem może być każdy (instruktor,

nauczyciel, rodzic, przyjaciel), kto doprowadza
do podejmowania aktywności osoby
nieprzygotowane, nie uprawiające sportu,
rozbudzając w nich potrzeby w tym zakresie.

• Animator rekreacji powinien pełnić trzy role

społeczne:

1. Rola propagatora
2. Rola lidera
3. Rola organizatora

Kwalifikacje animatora:

• pogodne usposobienie,
• gotowość do nawiązywania

kontaktów,

• naturalna sympatia do

ludzi,

• przyjazny stosunek do

otoczenia,

• umiejętność emocjonalnego

angażowania się,

• wykazywanie entuzjazmu w

działaniu,

• inicjatywy oraz

elastyczności w stosowaniu

różnych rozwiązań

• łatwość nawiązywania

kontaktów z ludźmi.

• zdolności sugestywne,
• wrażliwość uczuciową i

intelektualną,

• poczucie humoru,
• tolerancję.
• zasób umiejętności

sportowo – ruchowych,

• dużą wiedzę

krajoznawczą,

• znać różne socjotechniki,
• mieć wiarę w swą

działalność.

„Grzechy” instruktora

• niepunktualność,

• niekulturalne zachowanie się, niewybredne

dowcipy,

• niedbały wygląd zewnętrzny,

• nieprzystępność, oschłość, zbytnia pewność siebie,

• brak zainteresowania pokazywanymi atrakcjami

turystycznymi,

• niedostatek wiedzy profesjonalnej i ogólnej,

• mówienie zbyt szybko i niewyraźnie,

• niechęć przy odpowiadaniu na pytania turystów,

• zanudzanie mało istotnymi szczegółami,

• nieracjonalne tempo zwiedzania (zbyt szybkie lub

za wolne),

• słaba znajomość języka polskiego lub obcego.

SYLWETKA INSTRUKTORA REKREACJI

Wiedza:

• HUMANISTYCZNA – pozwalająca poznawać

potrzeby ludzi oraz rozumieć związki i procesy

społeczne zachodzące w rekreacji i turystyce.

• PRZYRODNICZA – dająca podstawy

zrozumienia systemu człowiek – środowisko –

aktywność ruchowa.

• EKONOMICZNA, ORGANIZACYJNA I PRAWNA –

umożliwiająca ocenę i świadome

wykorzystanie mechanizmów typowych dla

gospodarki rynkowej.

UMIEJĘTNOŚCI:
• kierowania oraz samodzielnego

planowania i realizacji zajęć na imprezach
turystycznych i rekreacyjnych,

• swobodnego nawiązywania kontaktów,
• posługiwania się językami obcymi,

KOMPETENCJE

• To dyspozycje osobowościowe warunkujące skuteczność

wykonywania określonych czynności (roli społecznej w

określonej dziedzinie)

• KOMUNIKACYJNE, – dzięki którym wiemy, co jest treścią naszego

działania

• POZNAWCZE – jest to zakres wiedzy teoretycznej – oraz

zdolności posługiwania się tą wiedzą.

• OSOBISTE – umiejętność przetwarzania i korzystania z informacji

• umiejętność kontrolowania własnych procesów poznawczych i

emocjonalnych, umiejętność radzenia sobie w trudnych

warunkach

• INTERPERSONALNE – nawiązywanie kontaktów, umiejętność

współdziałania w różnych warunkach, organizowanie pracy w

grupie, negocjowania oraz mediowanie.

• ORGANIZACYJNE – umiejętność budowania i podtrzymywania

klimatu grupy, umiejętność negocjowania i mediowanie w

grupie

CZYNNIKI OSOBOWOŚCIOWE :

• NEUROTYCZNOŚĆ
• EKSTRAWERSJA
• OTWARTOŚĆ NA DOŚWIADCZENIA
• UGODOWOŚĆ
• SUMIENNOŚĆ

Czynności animatora w określonych

sytuacjach

Pilot, animator

• przygotowanie merytoryczne do imprezy /rozpoznanie trasy, miejsc

odwiedzanych, wiadomości z zakresu geografii/,

• odpowiedni sprzęt i strój /mikrofony, identyfikatory/,

• materiały do realizacji imprezy,

• sprzęt sportowy /piłki, skakanki, chusta animacyjna/,

• odprawa z dokumentami,

• kontrola autokaru /worki, tablice, mikrofon/,

• bezbłędna znajomość atrakcji na każdej z obsługiwanych tras przejazdu,

• entuzjazm wobec prowadzonego tematu /przyrody, zabytku, krajobrazu/,

• znajomość przynajmniej 10 zabaw i gier dla dzieci i młodzieży /10 dla

każdej grupy wiekowej/,

• 10 pomysłów na zagospodarowanie czasu na wycieczce

dla uczniów starszych,

• posiadanie odpowiednich uprawnień potwierdzonych

legitymacją,

• dyspozycyjność i punktualność,
• umiejętność sprawnego kierowania ludźmi,
• umiejętność szybkiego łagodzenia konfliktów,
• dobre planowanie,
• umiejętność przewidywania różnego rodzaju zdarzeń

oraz samodzielnego i skutecznego ich rozwiązywania,

• umiejętność słuchania ludzi, prowadzenia dialogów,

argumentacji, negocjacji,

• umiejętność sterowania grupą,
• odpowiedzialność za wszelkie materiały biurowe i inne

wykorzystane w trakcie wycieczki /tablice autokarowe,

kosze, szpikulce na kiełbasy, nożyczki itp./,

• umiejętność poprawnego mówienia,
• komunikatywność, uprzejmość.

Wychowawca kolonijny

• czuwanie nad zdrowiem, życiem i bezpieczeństwem uczestników kolonii,

• wychowawca sprawuje opiekę nad grupą dzieci – odpowiada za ich bezpieczeństwo,

wygląd, higienę, zdrowie,

• przestrzega i stosuje się do ogólnie obowiązujących przepisów,

• kontrola miejsc zajęć uczestników /terenu, budynku, pomieszczeń/ oraz dróg do nich

prowadzących, w szczególności sprawdzenie, czy ich aktualny stan odpowiada

wymogom i przepisom niezbędnym z zakresu bezpieczeństwa i higieny,

• teoretyczne i praktyczne zapoznanie uczestników z niezbędnymi warunkami i

wymogami bezpieczeństwa i higieny, pouczenie o istniejących i mogących zaistnieć

niebezpieczeństwach,

• kontrola przestrzegania przez uczestników obowiązujących regulaminów zajęć,

zachowania,

• natychmiastowe udzielenie lub zapewnienie uczestnikowi pierwszej pomocy i dalszej

opieki w razie nieszczęśliwego wypadku,

• podejmuje niezbędne kroki w razie nieszczęśliwego wypadku,

• ponosi pełną odpowiedzialność materialną za braki i zniszczenia powstałe w czasie

trwania kolonii.

STYLE KIEROWANIA GRUPĄ

Przez STYL KIEROWANIA rozumie się formy,

metody i techniki oddziaływania na
podwładnych, zmierzające do realizacji
postawionych przed instytucją zadań.
Najistotniejszym elementem stylu kierowania
jest sposób podejmowania decyzji przez
kierownika i jego gotowość do włączenia
pracowników w sprawy instytucji.

• STYL AUTOKRATYCZNY
• STYL DEMOKRATYCZNY
• STYL LIBERALNY

AUTOKRATYCZNY

• Opiera się na sile. Ostry podział na kierujących i kierowanych,

władza w jednych rękach. Kierownik stoi wysoko nad swoją grupą.

Sam podejmuje decyzje.

• Przywódca, który zazwyczaj: centralizuje uprawnienia, narzuca

metody pracy, jednoosobowo podejmuje decyzje, ogranicza

uczestnictwo pracowników, zachowuje dystans w stosunku do

podwładnych i skupia się na ścisłej kontroli pracowników. Zazwyczaj

bywa apodyktyczny w przestrzeganiu norm prawnych,

samodzielnie udziela nagan i pochwał.

• Styl ten jest przydatny, gdy:

• Zadania, sytuacja grupy jest bardzo jasna, nie ma o czym

dyskutować.

• Zadania lub sytuacja grupy jest niejasna, niepewna i trzeba ją

narzucić.

• Skutki:

• Podwładni lubią lub zdecydowanie nie lubią kierownika

• Pozycja kierownika w grupie jest bardzo mocna lub bardzo słaba.

DEMOKRATYCZNY

• Członkowie grupy mają prawo do udziału w

podejmowaniu decyzji określających cele,
sposoby postępowania grupy. Mają dużą
samodzielność i szersze pole do własnej
inicjatywy. Decyzje nie są skupione w rękach
jednej osoby. Kierownik liczy się ze zdaniem
zespołu, pobudza inicjatywę, wywiera wpływ
drogą perswazji.

• Styl demokratyczny jest efektywny:

– Grupa nie jest w sytuacji ekstremalnej.
– Relacje między członkami grupy nie są wyraźnie

określone.

LIBERALNY

• LIBERALNY – kierownik pozostawia

sprawy swojemu biegowi i reaguje
dopiero pod naciskiem doraźnych
spraw, tzw kierowanie pozorne.

• Często grupa wybiera spośród siebie

jakiegoś kierownika, lidera. Poziom
wykonywanych zadań nadanych przez
kierownika jest bardzo niski, konflikty.