Psychologia
Psychologia
w postępowaniu
w postępowaniu
karnym
karnym
Józef Krzysztof Gierowski
Katedra Psychiatrii CM UJ oraz Instytut Ekspertyz Sądowych w
Krakowie
Przedmiot
Przedmiot
psychologii sądowej
psychologii sądowej
gałąź psychologii stosowanej zajmująca się
zbieraniem, badaniem
i przedstawianiem dowodów dla celów sądowych
(Gudjonsson, Haward
1998
)
rola psychologii sądowej:
„dostarczanie informacji psychologicznych
w celu ułatwienia podejmowania decyzji prawnych”
(Blackburn 1996)
Definicje te ograniczają obszar zainteresowań psychologii sądowej do
opracowywania przez psychologów opinii
(ekspertyz). Nie obejmują
one wszystkich obszarów stosowania wiedzy psychologicznej do
rozwiązywania problemów leżących na pograniczu prawa i psychologii.
Howitt
(2006) proponuje w związku z tym określenie dla całego obszaru
tych zagadnień nazwę
psychologia sądowa i kryminalna
.
Writghtsman
(2001) ujmuje zakres psychologii sądowej najszerzej:
„każde zastosowanie psychologicznej wiedzy lub metod w
zadaniach realizowanych w obrębie systemu prawa”.
Psychologia i prawo
Psychologia i prawo
- 1
- 1
Coraz częściej używa się terminu
„psychologia i prawo”.
Oddaje on lepiej złożone zależności jakie zachodzą pomiędzy
prawem a psychologią.
„Prawo i psychologia to badania naukowe
wzajemnych
konsekwencji działania prawa na ludzi i ludzi na prawo”
a psycholog pracujący w tej dziedzinie
„zajmuje się oceną przyjętych założeń, że
prawo musi
wpływać na ludzkie zachowanie
, bada także sposoby, w jakie
prawo odpowiada na przemiany społeczne
wymagające
zmian prawa.”
Ogloff, Finkelman 1999
Psychologia i prawo
Psychologia i prawo
- 2
- 2
Carson i Bull
(1995) podkreślają wzajemne
związki prawa
i psychologii
zarówno w
zakresie teorii jak i
praktyki.
Wynika to z
przedmiotu
zainteresowania
obu nauk
, jakim
jest
ludzkie zachowanie, możliwości zrozumienia go,
przewidywania i określonego nań wpływu.
Prawo odwołuje się do ustaleń psychologii, jednocześnie
bezpośrednio na nią wpływa. Psycholog wykonując swój
zawód musi uwzględniać obowiązujące normy prawne.
Związki psychologii z
Związki psychologii z
prawem
prawem
Obszary:
Tworzenie prawa
– związki psychologii z prawem w obszarze działań legislacyjnych (np.
próby unormowania problematyki stosowania środków zabezpieczających wobec sprawców
przestępstw seksualnych).
Stosowanie prawa:
- rola doradcy (biegłego) w różnych etapach postępowania sądowego,
- prawom psychologicznym podlegają wszystkie czynności osób funkcjonujących w ramach systemu
wymiaru sprawiedliwości.
Wykonywanie prawomocnych rozstrzygnięć i orzeczeń:
resocjalizacja,
terapia, środki zabezpieczające.
Polityka i prewencja prawna
Prawo a psychologia:
Prawo a psychologia:
nieuniknione konflikty
nieuniknione konflikty
(Haney 1980)
(Haney 1980)
Psychologia kładzie nacisk na
kreatywność
, prawo na
konserwatyzm
Psychologia jest nauką
empiryczną
, prawo jest z natury
autorytatywne
Psychologia opiera się na
ekspertymentowaniu
, prawo na
kontradyktoryjności
procesu
Psychologia ma charakter
deskryptywny
, prawo
preskryptywny
Psychologia ma charakter
nomotetyczny
, prawo
idiograficzny
Psychologia ma charakter
probabilistyczny
, prawo oczekuje
pewności i kategoryczności
Psychologia jest
proaktywna
, prawo
reaktywne
Dla prawników ważna jest wolna wola
(indeterminizm
), dla
psychologów
determinizm.
Działy psychologii sądowej
Działy psychologii sądowej
Różnorodność zagadnień, dla rozwiązywania których
prawnicy sięgają po pomoc psychologów, spowodowała
wyodrębnienie węższych działów psychologii sądowej.
Różne są przy tym kryteria tego wyodrębnienia, np..
psychologii:
śledczej, podejmowania decyzji
czy
penitencjarnej.
Kryterium jest
związane z etapem postępowania
, w
którym uczestniczy psycholog.
U podstaw wyodrębnienia
psychologii zeznań,
kryminalnej
czy
rodziny
leżą
konkretne problemy
,
których rozwiązania od psychologa się oczekuje.
Nowe zadania psychologii
Nowe zadania psychologii
sądowej
sądowej
Nowe koncepcje
teoretyczne w zakresie prawa karnego, (np.
koncepcja sprawiedliwości naprawczej
) a także
zmieniające się
formy przestępczości
stawiają przed psychologią nowe zadania:
udział w
mediacjach
pomiędzy sprawcą a ofiarą
profilowanie sprawców aktów terrorystycznych i negocjacje z nimi
problematyka tzw. stalkingu
: śledzenie, nękanie i znęcanie się
psychiczne w formie pośredniej i bezpośredniej nad osobami bliskimi i
obcymi
nowe zjawiska w przestępczości seksualnej
, zwłaszcza wobec osób
małoletnich
za pośrednictwem internetu
przestępczość komputerowa
tworzenie i rozwijanie systemów terapeutycznych i
resocjalizacyjnych.
1
9
2
9
- 2
0
0
9
Typy ekspertyzy psychologicznych w
sprawach karnych:
1
1
. Poczytalność sprawcy czynu zabronionego
. Poczytalność sprawcy czynu zabronionego
,
,
2. Przesłanki stosowania środków zabezpieczających,
2. Przesłanki stosowania środków zabezpieczających,
3. Psychologiczne przesłanki kwalifikacji prawnej czynu
3. Psychologiczne przesłanki kwalifikacji prawnej czynu
(„stan silnego wzburzenia”, „motywacja zasługująca na
(„stan silnego wzburzenia”, „motywacja zasługująca na
szczególne potępienie”),
szczególne potępienie”),
4. Przekroczenie granic obrony koniecznej
4. Przekroczenie granic obrony koniecznej
5. Psychologiczna ocena zeznań i wyjaśnień
5. Psychologiczna ocena zeznań i wyjaśnień
6.
6.
W ramach
W ramach
psychologii śledczej
psychologii śledczej
- profilowanie,
- profilowanie,
7. Prognoza psychologiczna
7. Prognoza psychologiczna
- pomiar czynników ryzyka
- pomiar czynników ryzyka
przemocy
przemocy
8. Sprawy dotyczące nieletnich
8. Sprawy dotyczące nieletnich
(demoralizacja, prognoza,
(demoralizacja, prognoza,
adekwatne środki wychowawczo-poprawcze, odpowiedzialność na
adekwatne środki wychowawczo-poprawcze, odpowiedzialność na
zasadach ogólnych),
zasadach ogólnych),
Każda z powyższych sytuacji ma swoją specyfikę opiniodawczą,
Każda z powyższych sytuacji ma swoją specyfikę opiniodawczą,
wymaga odrębnej wiedzy, umiejętności diagnostycznych i
wymaga odrębnej wiedzy, umiejętności diagnostycznych i
metodologii
metodologii
Sprawy karne – przykłady
Sprawy karne – przykłady
Poczytalność:
kryteria biologiczno-psychiatryczne
kryteria psychologiczne
Środki zabezpieczające
.
przyjęcia działania w stanie niepoczytalności
stopnia szkodliwości społecznej czynu (znaczna)
wysokiego prawdopodobieństwa iż podobny czyn
zostanie popełniony
Sprawy karne – przykłady
Sprawy karne – przykłady
Niepoczytalność
kryteria biologiczno-psychiatryczne
:
choroba psychiczna
upośledzenie umysłowe
inne zakłócenia czynności psychicznych- nie muszą mieć
charakteru patologicznego. Obejmują swoim zakresem
np. działania w stanie:
stresu psychologicznego,
ciąży, porodu czy menstruacji,
wzruszeń stenicznych i astenicznych.
Dotyczą wszelkich
patologicznych i
niepatologicznych stanów i procesów psychicznych
,
które mają wpływ na
zdolność rozpoznania znaczenia
czynu i/lub pokierowanie postępowaniem.
Sprawy karne – przykłady
Sprawy karne – przykłady
Niepoczytalność
kryteria psychologiczne:
zdolność rozpoznania znaczenia czynu
zdolność pokierowania postępowaniem.
W ujęciu współczesnej psychologii zdolność
rozpoznania znacznie czynu lub pokierowania
przez sprawcę swoim postępowaniem to wybrane,
formalne właściwości procesu motywacyjnego, w
tym zwłaszcza stopień jego samokontroli
.
Gierowski, Szymusik 1996
Sprawy karne – przykłady
Sprawy karne – przykłady
Środki zabezpieczające
Cel stosowania
: zapobieżenie ponownemu popełnienie
czynu zabronionego prze sprawcę działającemu w stanie
niepoczytalności czy też poczytalności znacznie
ograniczonej.
Kryteria stosowania środka (art.94 KK):
niepoczytalność
wysokie prawdopodobieństwo popełnienia podobnego czynu
znaczna społeczna szkodliwość czynu
Wada polskiego modelu stosowania środków
zabezpieczających
: ograniczone możliwości stosowania
środków wobec sprawców działających w stanie znacznie
ograniczonej poczytalności (art. 95 kk).
Propozycje nowelizacji ustaw karnych
dotyczące postępowania ze sprawcami tzw.
przestępstw seksualnych
Ostateczna propozycja
(2009) 95a kk.: po
dobyciu kary za
przestępstwo przeciwko
wolności seksualnej, popełnione w związku z
zaburzeniami preferencji seksualnych
, sąd
może orzec umieszczenie sprawcy, po odbyciu
kary , w zakładzie zamkniętym lub skierować go na
leczenie ambulatoryjne,
w celu
przeprowadzenia terapii farmakologicznej lub
psychoterapii
, zmierzających do zapobieżenia
ponownemu popełnieniu takiego przestępstwa , w
tym w szczególności
poprzez obniżenie
zaburzonego popędu seksualnego sprawcy
.
Z samej definicji niepoczytalności nie
Z samej definicji niepoczytalności nie
wynikają wprost jakiekolwiek wnioski
wynikają wprost jakiekolwiek wnioski
kompetencyjne
kompetencyjne
Szczegółowa analiza przepisu art. 31 kk
Uznanie iż „inne zakłócenia czynności psychicznych”
nie musza mieć wcale charakteru zjawiska
patologicznego
Analiza pojęć składających się na
tzw. psychologiczne
kryterium niepoczytalności
Trudno dziś traktować diagnozę niepoczytalności
inaczej niż efekt wspólnej pracy
psychiatry i psychologa
Psychologowie od lat podnosili
argumenty na poparcie swoich
merytorycznych kompetencji w
wypowiadaniu się o poczytalności
sprawcy
Czy przedmiotem omawianej ekspertyzy jest
rzeczywiście „stan zdrowia psychicznego
oskarżonego”?
Chodzi tu o szeroko rozumiany stan
psychiczny a nie tylko o zdrowie czy jego brak
Ewa Habzda-Siwek 2002
„W ujęciu współczesnej
psychologii zdolności rozpoznania
znaczenia czynu czy pokierowania
przez sprawcę swoim
postępowaniem to
wybrane,
formalne właściwości procesu
motywacyjnego
,
w tym zwłaszcza
stopień
jego
samokontroli”
Gierowski 1996a, 1996b
Gierowski, Szymusik 1998
Gierowski, Heitzman, Szymusik 2003
Problematyka
Problematyka
kompetencji
kompetencji
- dwa stanowiska
- dwa stanowiska
1.
Oparte na założeniu
konsekwentnego podziału
kompetencyjnego obu specjalności
2.
Zakłada konieczność współpracy
biegłych psychologów i psychiatrów
Hofmański, Sadzik, Zgryzek 1999
Przyjęcie pierwszego
Przyjęcie pierwszego
stanowiska
stanowiska
Przyjęcie modelu, w którym:
ekspertyzy psychologiczna i psychiatryczna
dokonywane są odrębnie
brak między nimi powiązań merytorycznych i
formalnych
+
zachowanie swoistej czystości
metodologicznej w formułowaniu opinii
-
Model wydaje się być nieadekwatny wobec
przeobrażeń w nauce
Przyjęcie drugiego
Przyjęcie drugiego
stanowiska
stanowiska
Zakłada konieczność współpracy
biegłych psychologów i psychiatrów
Trzy warianty współpracy:
1.
uprzywilejowanie opinii psychiatrycznej
nad psychologiczną
+
jedna opinia
-
psycholog = konsultant
2.
przeprowadzenie dwóch niezależnych
badań
ze wspólną płaszczyzną dyskusji
3.
Wypracowanie wspólnej opinii przez
biegłych psychologów i psychiatrów
Aktualne regulacje prawne
Aktualne regulacje prawne
przewidują wydawanie wspólnych
przewidują wydawanie wspólnych
kompleksowych opinii
kompleksowych opinii
psychiatryczno - psychologicznych
psychiatryczno - psychologicznych
Wariant ten zakłada:
możliwość współpracy biegłych różnych
specjalności jako równorzędnych
członków zespołu
wypracowanie wspólnych wniosków
końcowych
Brak jasnych kryteriów pomiędzy
kompetencjami psychiatrów i
psychologów – standard w obszarze
postępowania z osobami zaburzonymi,
chorymi psychicznie
Powyższe zjawisko jest związane z przyjęciem
multidyscyplinarnego podejścia do pacjenta
Diagnoza
Terapia
Rehabilitacja
Postępująca
integracja
wiedzy
psychiatrycznej
i psychologicznej z trudem znajduje
odzwierciedlenie w psychiatrii i psychologii
sądowej
Zalety i wady modelu
Zalety i wady modelu
opracowanie opinii kompleksowej niesie
niebezpieczeństwo „wymieszania” treści pojęć
używanych przez biegłych
różnych specjalności
może stwarzać pewne
kłopoty metodologiczne
nie można uniknąć konieczności
wypracowania opinii tego typu,
uwzględniających rozwijające się
powiązania
interdyscyplinarne
Pytanie o możliwość i sensowność
wydawania wspólnych
psychiatryczno-psychologicznych
opinii kompleksowych
Pytanie o relację pomiędzy medyczno-
psychiatryczną diagnozą objawową a
kliniczną diagnozą psychologiczną
Diagnoza psychiatryczna
Diagnoza psychiatryczna
Zgodnie z założeniami modelu medycznego ma
charakter symptomatyczny
tz. wskazuje i opisuje
objawy psychopatologiczne oraz ich tendencje do
współwystępowania (tzw. zespoły
psychopatologiczne). Opisuje zaburzenia psychiczne.
DSM IV – „zaburzenie psychiczne to pojawiający się u
jednostki
syndrom lub wzorzec zachowania
, albo
wzorzec psychiczny
mający znaczenie kliniczne,
związany w chwili występowania z odczuwanym
cierpieniem bądź upośledzeniem lub też z istotnym
zwiększeniem ryzyka śmierci, bólu, inwalidztwa, albo
też z poważnym ograniczeniem swobody działania”
Pozytywne doświadczenia z
Pozytywne doświadczenia z
Klasyfikacją Amerykańskiego
Klasyfikacją Amerykańskiego
Towarzystwa Psychiatrycznego
Towarzystwa Psychiatrycznego
DSM
DSM
Dodatkowe osie diagnostyczne - stanowią
specyficzne tło,
szeroki bio-psycho-społeczy
kontekst
, który towarzyszy występowaniu
poszczególnych zespołów psychopatologicznych
Oś I – zaburzenia kliniczne
Oś II – zaburzenia osobowości
Oś III – ogólnomedyczny stan zdrowia
Oś IV – problemy psychospołeczne, środowiskowe
Oś V – globalna ocena funkcjonowania
Wciórka, 2002
Kliniczna diagnoza
Kliniczna diagnoza
psychologiczna
psychologiczna
W stosunku do diagnozy medycznej ma
charakter
komplementarny
, nie zaś alternatywny
Poszerza ją i uzupełnia poprzez odwołanie się do takich
konstruktów i pojęć psychologicznych
jak na przykład:
struktura osobowości i zaburzenia w jej funkcjonowaniu
motywacja
radzenie sobie z rozwiązywaniem problemów
Zaburzenia w funkcjonowaniu systemów społecznych
Salutogenetyczna perspektywa w podejściu do normy i
patologii
Dysponuje specyficznymi
metodami i narzędziami
diagnostycznymi (testy), a także specyficznymi
procedurami
weryfikacji hipotez diagnostycznych
Opiniowanie kompleksowe -
Opiniowanie kompleksowe -
wnioski
wnioski
:
:
Istnieje
możliwość ścisłej, bezpośredniej,
kompleksowej interdyscyplinarnej współpracy
pomiędzy psychiatrami i psychologami
także w
opiniowaniu sądowym
Obszarem, który w opiniowaniu sprowadza do wspólnej
płaszczyzny zarówno medyczne jak i psychologiczne
postępowanie diagnostyczne są
specyficzne pojęcia
prawne
takie jak np. „zdolność kierowania
postępowaniem” czy „zdolność rozpoznania znaczenia
czynu”
Interdyscyplinarność
jest dziś standardem w codziennym
diagnostyczno-terapeutycznym postępowaniu z osobami
chorymi i zaburzonymi psychicznie. Czas aby zasada ta
znalazła szersze zrozumienie i akceptację w opiniowaniu
sądowym jest warunkiem tego aby psychiatria i psychologia
sądowa, traktowane jako
nauki sądowe
, mogły pełnić
swoje
„pomostowe
” funkcje.
Sprawy karne – przykłady
Sprawy karne – przykłady
Przekroczenie granic obrony koniecznej
- art. 25 par.3 kk.
Obligatoryjne odstąpienie od wymierzenia kary, jeżeli
przekroczenie granic obrony koniecznej było wynikiem
strachu
lub
wzburzenia
usprawiedliwionych
okolicznościami zamachu.
Sprawy karne – przykłady
Sprawy karne – przykłady
Psychologiczne kryteria kwalifikacji
prawnej czynu zabronionego
Motywacja jako kryterium kwalifikacyjne czynu:
”Stan silnego wzburzenia”
– afekt fizjologiczny
– art. 148 par. 4.kk.
działanie
„w wyniku motywacji zasługującej na
szczególne potępienie”
- art. 148 par 2. kk.
Sprawy karne – przykłady
Sprawy karne – przykłady
Procesy motywacyjne sprawcy czynu
zabronionego a definicyjne elementy
struktury przestępstwa
Rozpatrując pięć elementów struktury przestępstwa:
czyn
bezprawność
karalność
karygodność
zawinienie
można założyć, iż możliwe będą takie układy sytuacyjne, w
których
określone konfiguracje procesów motywacyjnych
wykluczą możliwość pociągnięcia sprawcy do
odpowiedzialności karnej
z powodu wyłączenia któregoś z
elementów struktury przestępstwa
(Marcinkiewicz, 2007).
Psychologia śledcza
Psychologia śledcza
Przedmiot i zakres badań:
psychologiczne zasady prowadzenia dochodzenia lub
śledztwa
– tj. problemy związane z podejmowaniem decyzji,
uzyskiwaniem informacji od osób podejrzanych i świadków,
stosowaniem określonych strategii śledczych,
wiedza o zachowaniach przestępczych
- teorie wyjaśniające
związek osobowością a popełnionym czynem,
metodologia zbierania i analizy danych odnoszących się do
określonego przestępstwa
- najczęściej stosowaną formą jest
profilowanie
Profilowanie
- dochodzenie do krótkiej, dynamicznej
charakterystyki zwięźle ujmującej najważniejsze cechy nieznanego
sprawcy oraz przejawy jego zachowań
Canter 1993, 1994, Edelbacher 1993, Ressler 1995,
1997
Psychologia zeznań
Psychologia zeznań
- 1
- 1
Jest
jednym z ważniejszych obszarów praktyki i
badań w psychologii sądowej.
Psychologiczna ocena zeznań
Art. 192 par. 2 kpk stanowi, że jeżeli istnieje wątpliwość co do
stanu psychicznego świadka, jego stanu rozwoju umysłowego,
zdolności postrzegania lub odtwarzania przez niego
postrzeżeń, sąd lub prokurator może zarządzić przesłuchanie
świadka z udziałem biegłego lekarza lub biegłego psychologa
Biegły może przeprowadzić badania psychologiczne i wydać
opinię. Jej
przedmiotem
nie jest jednak wiarygodność lecz
pewne
psychologiczne właściwości świadka w
kontekście zeznań o określonej treści i formie
.
Psychologia zeznań
Psychologia zeznań
Rozwój badań eksperymentalnych nt. pamięci, przyczynił się do opracowania
w latach 80-tych XX wieku
nowych strategii przesłuchania
. Najbardziej
znaną i zbadaną jest
przesłuchanie poznawcze
(Geiselman i Fisher).
Metoda
uwzględnia:
prawidłowości procesów poznawczych świadka
społeczny kontekst przesłuchania
pozwala na bardziej
efektywne odpamiętanie
okoliczności zdarzenia.
Specyfika zeznań świadków, ofiar przestępstw
– ustalano nowe
regulacje prawne dotyczące zasad i warunków przesłuchania świadków,
np.program ochrony dzieci - ofiar przestępstw, zwłaszcza przemocy
seksualnej, występujących w roli świadków. Program ma chronić
przed
rewiktimizacją
poprzez:
ograniczenie liczby przesłuchań,
możliwość wykorzystania w sądzie zarejestrowanego przesłuchania
przeprowadzonego z udziałem biegłego psychologa,
przygotowanie dziecka do składania zeznań
ustanowienia rzecznika dziecka
.
Wprowadzanie tych rozwiązań do praktyki jest w różnym stopniu
zaawansowane w różnych krajach i napotyka na trudności.
Psychologia wyjaśnień
Psychologia wyjaśnień
Przedmiot:
problemy związane z uzyskiwaniem wyjaśnień od
podejrzanych i oskarżonych,
przyznanie się do winy,
mechanizmy fałszywych samooskarżeń
.
krytyczna
ocena strategii przesłuchań
zmierzających do
uzyskania przyznania się do winy - stosowanie przez policję
kontrowersyjnych,
z punktu widzenia etyki
metod
jak
groźby,
presja
czy
podstęp
(Gudjonsson, 1998, Vrij, 1998)
pomoc w opracowaniu wskazówek dotyczących zarówno
skutecznego przesłuchania jak oceny składanych przez
podejrzanych wyjaśnień
. Istotne są tu takie problemy
psychologiczne jak:
wskaźniki kłamstwa
motywy składanych wyjaśnień
Zasady obowiązujące biegłych:
ścisłe przestrzeganie roli biegłego
opinia nie może naruszać praw podejrzanych i oskarżonych
Sprawy dotyczące
Sprawy dotyczące
nieletnich
nieletnich
Przedmiot:
diagnoza
asocjalności – stopnia demoralizacji
prognoza
kryminologiczna (czynniki ryzyka)
proponowanie adekwatnych
środków wychowawczo-
poprawczych
Opiniowanie psychologiczne w sprawach nieletnich
odpowiadających na zasadach ogólnych
- art. 10 par. 2 kk.
stwarza możliwość odpowiedzialności nieletniego na zasadach
ogólnych gdy:
ukończył 15 lat
dopuścił się wymienionych w kk poważnych przestępstw
przemawiają za tym okoliczności sprawy,
stopień rozwoju
sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste
poprzednio stosowane środki wychowawczo-poprawcze okazały się
bezskuteczne.
Prognoza psychologiczna
Prognoza psychologiczna
-pomiar czynników ryzyka
-pomiar czynników ryzyka
- 1
- 1
Postęp badań
badań
nad szacowaniem ryzyka
u
dorosłych pacjentów psychiatrycznych. Uzyskiwane wyniki
usiłowano przenosić na nieletnich i dorosłych sprawców
przestępstw.
Dotychczas stosowany model przewidywania oparty był na
założeniu, iż
zagrożenie
(ryzyko)
związane jest z
właściwościami osobniczymi,
a zatem jest statyczne i
nie podlega zmianom.
W tradycyjnym ujęciu ocena zagrożenia miała charakter
czysto
kliniczny i nieustrukturowany
. Do zadań
oceniającego należało
ustalenie czy
dana
osoba jest
„niebezpieczna”
(na podstawie historii życia, danych
środowiskowych
i klinicznych).
Prognoza psychologiczna
Prognoza psychologiczna
-pomiar czynników ryzyka
-pomiar czynników ryzyka
- 2
- 2
Współczesne koncepcje - ryzyko jako zespół czynników
zewnętrznych i wewnętrznych. Stworzono
konstrukt ryzyka
(zagrożenia) charakteryzujący się trzema cechami:
Kontekstualnością
- ryzyko wystąpienia w przyszłości
zachowań związanych z użyciem przemocy jest w wysokim
stopniu zależne od sytuacji i okoliczności,
Dynamiką
- tzn. że podlega zmianom
Nasileniem
- co oznacza, że ryzyko rozpatruje się na
continuum.
Zadaniem oceniającego jest
określenie natury i stopnia
ryzyka wystąpienia pewnego rodzaju zachowań u
osób o określonych właściwościach, w
przewidywanych warunkach i kontekście
. Służą do tego
specjalne narzędzia takie jak np. SAVRY, HCR-20, SVR-20.
Ekspertyza psychologiczna
Ekspertyza psychologiczna
-1
-1
Dotyczy sytuacji, w których korzysta się z możliwości
zastosowania psychologii do rozstrzygania określonych
problemów w różnych etapach postępowania sądowego
w sprawach karnych, cywilnych i rodzinnych.
Psycholog występuje tu jako biegły, a
zakres jego
postępowania
jest wyznaczany przez:
reprezentowaną przez niego dziedzinę wiedzy
obowiązujące przepisy prawne.
Ekspertyza
Ekspertyza
psychologiczna
psychologiczna
- 2
- 2
Trafna, rzetelna i pozbawiona błędów opinia
(ekspertyza) sądowo-psychologiczna musi spełniać
szereg warunków:
zgodność ze standardami psychologicznej diagnozy
klinicznej
w zależności od rodzaju i typu opinii
musi uwzględniać specyfikę
problemu diagnostycznego
, tym zwłaszcza jego retrospektywny
bądź prognostyczny charakter
uwzględniać prawne pojęcia i definicje
, które stanowią
specyficzne ramy określające zakres i przedmiot diagnozowanych
zjawisk i procesów psychicznych
stwarzać sprzyjające
warunki do interdyscyplinarnej
, np.
psychiatryczno-psychologicznej
współpracy opiniodawczej.
Ekspertyza
Ekspertyza
psychologiczna
psychologiczna
- 3
- 3
Polska psychologia sądowa
nie wypracowała dotychczas bardziej
ogólnych zasad i modeli diagnostycznych
specyficznych dla
opiniowania sądowego,
stosownych procedur diagnostycznych
Kliniczna diagnoza psychologiczna
w stosunku do diagnozy
medycznej ma
charakter komplementarny
, nie zaś alternatywny
Poszerza ją i uzupełnia poprzez odwołanie się
konstruktów i pojęć
psychologicznych np:
struktura osobowości i zaburzenia w jej funkcjonowaniu
motywacja
radzenie sobie z rozwiązywaniem problemów
zaburzenia w funkcjonowaniu systemów społecznych
salutogenetyczna perspektywa w podejściu do normy i patologii
Dysponuje specyficznymi
metodami i narzędziami
diagnostycznymi
(testy), a także
procedurami
weryfikacji hipotez diagnostycznych.
Mieszany (hybrydowy) prawno-
Mieszany (hybrydowy) prawno-
psychologiczny model Marlowe’a
psychologiczny model Marlowe’a
(1995)
(1995)
- 1
- 1
1.
Czy biegły
posiada
naukową, techniczną
wiedzę
przydatną do
zbadania problemu prawnego?
2.
Czy znane są
podstawy teoretyczne testu
oraz stałość
uzyskiwanych wyników, podatność na zniekształcenie (celowe i
niecelowe) oraz możliwość ich neutralizacji (wprowadzenie
poprawek)?
3.
Czy znane są
wartości psychometryczne narzędzi
(rzetelność, standardy etc.) i przydatność w badaniach sądowych?
Zasady metodologicznej oceny wartości procedur
badawczych sformułowane w postaci siedmiu
pytań ułożonych w określonym porządku:
Mieszany (hybrydowy) prawno-
Mieszany (hybrydowy) prawno-
psychologiczny model Marlowe’a
psychologiczny model Marlowe’a
(1995)
(1995)
- 2
- 2
4.
Czy są opracowane i
zdefiniowane zasady gromadzenia
danych
(procedur badania) i obliczania wyników?
5.
Czy uzyskane dane powielają się, czy są
bezużyteczne lub
szkodliwe
(czy nie ingerują zakłócająco w przebieg
procesu)?
6.
Czy uzyskane dane
nie naruszają praw jednostki
(dyskryminacja, uprzedzenia rasowe etc.)?
7.
Czy biegły prawidłowo uwzględnił wszystkie
ograniczenia
danych w formułowaniu stopnia pewności wyrażonej
przez siebie opinii
(w konsekwencji wnioskowania i
weryfikowania wyników)?
Jak poprawić poziom
Jak poprawić poziom
opiniowania sądowo-
opiniowania sądowo-
psychologicznego?
psychologicznego?
Respektowanie standardów metodologicznych
obowiązujące
w psychologii sądowej.
Doskonalenie i rozwijanie
zasad diagnostycznych i
opiniodawczych.
Instytucjonalizacja działań ekspertowskich
i opiniodawczych,
umożliwiająca merytoryczną kontrolę biegłych i ich opinii.
Rekomendacja biegłych
– inicjatywa PTP
Sytuacja nie ulegnie poprawie tak długo, jak długo wymiar
sprawiedliwości nie podejmie konkretnych działań
uwzględniających potrzebę rzetelnego i trafnego rozstrzygania
problemów związanych z wykorzystaniem psychologii w prawie
karnym i cywilnym oraz
kwalifikacji i kompetencji
powoływanych w sprawach
biegłych.
Czy psychologia sądowa przyczynia
Czy psychologia sądowa przyczynia
się do ogólnego rozwoju psychologii
się do ogólnego rozwoju psychologii
?
?
Istnieje na to wiele dowodów i przykładów, np:
Konceptualizacja i operacjonalizacja konstruktu
psychopatii
(Hare)
Nowe
zasady szacowania ryzyka przemocy
Badania nad
sugestywnością
- sugestybilności
Gudjonssona
Badanie
kompetencji wychowawczych
Miejsce psychologii
Miejsce psychologii
wśród nauk sądowych
wśród nauk sądowych
Psychologia sądowa
jest
typową
„pomostową” nauką
sądową
. Podobnie jak medycyna sądowa, psychiatria czy
kryminalistyka swoje doświadczenia i osiągnięcia
adaptuje na rzecz nauk prawnych
, w celu umożliwienia
realizacji celów wymiaru sprawiedliwość.
Ma
interdyscyplinarny
charakter, a jej rozwój zależy od
rozwijania i
doskonalenia metod i procedur
badawczych.