Anna Piotrowska,
grupa III
Patogeneza
Choroba hemolityczna noworodków
(Morbus haemolyticus neonatorum) to
choroba, u której podłoża leży reakcja
immunologiczna pomiędzy
przeciwciałami wytwarzanymi przez
matkę a antygenami krwinek płodu.
Jest spowodowana przez pochodzące
od matki przeciwciała, które przeniknęły
do krwi płodu przez łożysko.
Patogeneza
Choroba występuje w przypadku, gdy matka
z układem antygenów krwi Rh(-), uczulona na
antygen D, rodzi dziecko, które posiada
grupę krwi Rh(+).
Pierwszorazowa ekspozycja na antygeny
płodowe prowadzi do wytwarzania
przeciwciał klasy IgM, które nie przenikają
przez łożysko (więc nie wywołują choroby w
pierwszej ciąży).
Kolejne ekspozycje podczas drugiej lub
trzeciej ciąży prowadzą do gwałtownej reakcji
z udziałem przeciwciał IgG.
Patogeneza
Przeciwciała, które swobodnie pokonują
barierę łożyskową, docierają do płodu i
opłaszczają jego krwinki powodując hemolizę.
U płodu rozwija się postępująca
niedokrwistość, prowadząca do niedokrwienia
jego tkanek.
Jednoczesna niezgodność w zakresie układu
ABO wywiera wpływ ochronny, zapobiegając
immunizacji matki w zakresie układu Rh, gdyż
krwinki płodu są natychmiast opłaszczane i
usuwane z krwiobiegu matki
.
Postacie kliniczne choroby
hemolitycznej
1. Obrzęk uogólniony płodu -
hydrops fetalis
2. Ciężka żółtaczka noworodków -
icterus gravis neonatorum
3. Niedokrwistość hemolityczna
noworodków -anaemia hemolityca
neonatorum
Obrzęk uogólniony płodu
Obrzęk uogólniony płodu może mieć przyczyny immunologiczne i
nieimmunologiczne.
Z przyczyn immunologicznych powstaje z powodu
niedokrwistości rozwijającej się wskutek niezgodności grup Rh
bądź ABO. Nieimmunologiczne przyczyny hydrops fetalis to:
aberracje chromosomowe
monosomia X (zespół Turnera)
trisomia 21 (zespół Downa)
niedokrwistości nie spowodowane przyczynami
nieimmunologicznymi
homozygotyczna α-talasemia
infekcja parwowirusowa B19
zaburzenia w układzie sercowo-naczyniowym (wady serca,
arytmie)
ciąża bliźniacza (zespół przetoczenia płodowo-płodowego)
Obrzęk uogólniony płodu
Ciężka, uogólniona, często letalna postać
gromadzenia się płynu przesiękowego w
organizmie płodu.
Pogłębiająca się niedokrwistość jest przyczyną
niedotlenienia płodu. W tych warunkach funkcja
wątroby jest mniej sprawna, powodując
hipoproteinemię.
Małe stężenie białka (zmniejszone ciśnienie
onkotyczne) oraz spowodowana
niedotlenieniem większa przepuszczalność
naczyń prowadzą do wystąpienia obrzęków i
przesięków do jam surowiczych.
Zmiany mikroskopowe
ogniska pozaszpikowego
krwiotworzenia
zwiększona aktywność krwiotwórcza
prowadzi do pojawienia się we krwi
obwodowej znacznej liczby
niedojrzałych postaci komórek szeregu
czerwonokrwinkowego (erytroblastoza
płodowa) - zarówno w tkance
mózgowej, jak i w płucach
zmiany zwyrodnieniowe w sercu
Objawy kliniczne
płód rodzi się najczęściej martwy
wodobrzusze, płyn w jamie opłucnej, i obrzęk
tkanki podskórnej, w szczególności w okolicy karku
obrzęk płuc i przesięki do jamy opłucnowej
powiększona wątroba i śledziona
serce jest powiększone, ze zmianami
degeneracyjnymi i przesiękiem do worka
osierdziowego
Łożysko
i sznur pępowinowy z cechami obrzęku,
masa popłodu jest 3-4-krotnie większa niż w
normie
Ciężka żółtaczka
noworodków
Wzmożony rozpad krwinek powoduje nadmierne
wytwarzanie bilirubiny, która może wywołać
żółtaczkę jeszcze przed porodem lub pojawia się
w pierwszej dobie życia i jest silnie wyrażona.
Żółtaczka spowodowana jest wysokim
stężeniem bilirubiny wolnej.
W przypadku nie leczenia może dojść do
przekroczenia progu stężenia bilirubiny wolnej,
która zacznie przechodzić przez barierę
naczyniowo-mózgową doprowadzając w
konsekwencji do żółtaczki jąder podstawy
mózgu (kernicterus)
Żółtaczka jąder podstawy
mózgu
Występuje przy wysokiej hiperbilirubinemii
-342 µmol/l (20 mg%).
Krążąca wolna bilirubina jest odkładana w
tkance mózgowej, wywierając na nią wpływ
toksyczny.
Szczególnie podatne na gromadzenie się
bilirubiny są zwoje podstawne oraz pień
mózgu.
Obecność bariery krew-mózg u dorosłych
chroni ich przed neurotoksycznym wpływem
hiperbilirubinemii.
Morfologia
żółte zabarwienie skóry
powiększenie wątroby i śledziony, często
serca
wybroczyny na skórze
obrzęknięte płuca
grasica i węzły chłonne - zanikają
tkanka mózgowa podbarwiona żółtawo,
zwłaszcza w okolicy jąder
płyn owodniowy oraz maź płodowa może
mieć żółty kolor
Żółtaczka jąder podstawy
mózgu
Rozległe ogniska krwiotworzenia
pozaszpikowego we wszystkich narządach;
w mięśniu sercowym - zwłaszcza w
mięśniach brodawkowatych stwierdza się
drobne ogniska martwicy;
w mózgu - znacznie nasilone zmiany
obrzękowe w istocie białej okołokomorowej
oraz impregnacja bilirubiną komórek
nerwowych i glejowych;
Niedokrwistość hemolityczna
noworodków
może pojawić się nawet po kilku tygodniach
od urodzenia
przeciwciał stwierdza się stosunkowo niewiele
rzadko prowadzi do śmierci
stwierdza się: niedokrwistość, powiększenie
wątroby i śledziony, związane z ogniskami
krwiotworzenia
pomniejszenie rozmiarów i ciężaru grasicy
może rozwinąć się niedokrwistość
wymagająca transfuzji krwi w wieku 3-6
tygodni