Życie rodzinne zawiera nieprzebrane bogactwo

przeżyć, doznań, radości i trosk, wymaga

wzajemnego zrozumienia, miłości szacunku,

zaufania, życzliwości i pomocy. Trzeba wyzbyć

się egoizmu, być zdolnym do ustępstw i

kompromisów.

Osoba z uszkodzonym wzrokiem oprócz

pełnienia dziesiątek różnych ról, pełni jeszcze

rolę niewidomego czy słabowidzącego.

Nakłada się ona na inne role związane z

wiekiem, płcią, charakterem usposobieniem i

całym bogactwem różnorodnych stosunków

społecznych.

Nie można dopuścić do tego, by rola

niewidomego stała się najważniejszą z
pełnionych ról.

Bardzo dużo zła wyrządziły niewidomym:

obojętność, brak zrozumienia, odrzucenie,
zepchnięcie na margines życia, częściej
zdarza się jednak nadmierna opieka, chęć
pomocy, wyręczania we wszystkim, ochrony
przed niebiezpieczeństwem. Taki stosunek
wyrządza niewidomemu jeszcze więcej zła
niż złe traktowanie.



Utrzymanie rodziny – problem finansowy



Przejęcie niektórych obowiązków przez
osobę widzącą



Niezdrowe zainteresowanie otoczenia



Konieczność pomocy ze strony innych osób



Problemy z wychowaniem dzieci



Zwiększone ryzyko dziedziczenia ślepoty



Utrzymanie rodziny – problem finansowy



Przystosowanie do życia



Wywiad rodzinny-trudno o rzetelne informacje



Osoby niewidome stoją przed trudną decyzją
związaną z posiadaniem potomstwa. Podjąć
ryzyko czy wyrzec się posiadania dzieci? Oni sami
muszą odpowiedzieć sobie na to pytanie. Powinni
być jednak świadomi zagrożenia, o ile ono
istnieje.



Uczniowie niewidomi i słabowidzący częściej niż
uczniowie z innymi niepełnosprawnościami kończą
szkoły średnie , podobnie często jak ich sprawni
rówieśnicy, uczęszczają do szkół wyższych.



Często

zdarza

się,

że

więcej

niż

połowa

rozpoczynających studia osób z niepełnosprawnością
wzrokową nie kończy ich, co spowodowane jest nie
tyle wymogami szkół wyższych lecz doświadczanymi
przez

te

osoby

trudności

w

niezależnym

funkcjonowaniu.



Programy przygotowujące, rozwijające umiejętności
potrzebne do odniesienia sukcesu w szkole wyższej
przed jej rozpoczęciem lub równolegle z nią :



Letnie szkoły, które oferują uczniom zajęcia kształcące
umiejętność samodzielnego poruszania się, orientacji
przestrzennej oraz akademickich i życiowych
sprawności, potrzebnych do funkcjonowania na uczelni.

Programy wykształcające takie umiejętności jak:



um. organizacyjne,



wypożyczanie czytnika,



zdobywanie drukowanych materiałów,



efektywne uczenie się,



asertywność i umiejętność obrony własnych
interesów,



umiejętności społeczne.



Istnieje kilka technik zapisu i odczytu słowa: pismo
punktowe, pisanie na zwykłej maszynie, zapis, nagranie
na taśmie, użycie optakonu czy komputera.



Najbardziej praktyczne- pismo punktowe opracowane
przez Ludwika Braille’a.



Jeżeli osoba niewidoma opanuje pismo punktowe staje
się bardziej niezależna i samodzielna.



Umiejętność ta ma zastosowanie praktyczne i jest
ważnym czynnikiem rehabilitacji psychicznej.



opracowywanie materiałów tekstowych,



drukowanie książek, czasopism,



lektor niewidomego- encyklopedie głosowe,



udźwiękowienie programów i gier.



komputer z mową syntetyczną i monitorem
brajlowskim.



E-edukacja- forma kształcenia na odległość.



Trudności dla osób z uszkodzonym wzrokiem:



niedostępność lub słaba dostępność wielu stron www,
trudności podczas pracy z internetem- w trakcie
nawigacji po stronach www.



Rozmaite

urządzenia

i

aplikacje

wspomagające

niewidomych

tj.

syntezatory

mowy,

monitory

brajlowskie, programy czytające dane z ekranu,
programy powiększające, nie są niejednokrotnie w
stanie przekazać niezbędnych informacji o obiektach
graficznych znajdujących się na ekranie.



zaspokojenie potrzeb- możliwość zapewnienia sobie i
rodzinie materialnych zarobków;



w czasie jej wykonywania zaspokajana jest- potrzeba
aktywności, uznania, kontaktów z innymi ludźmi,
zależności, identyfikacji z grupą społeczną itp.



dla niewidomych posiada również duże znaczenie
rehabilitacyjne



w trakcie uczęszczania do szkół wyższych osoby takie
często poświęcają okres wakacyjny na nabywanie
ważnych umiejętności życiowych, podczas gdy ich
sprawni rówieśnicy wykorzystują ten czas na pracę, co
daje im praktyczne doświadczenie i często ułatwia
dostęp na rynek pracy po ukończeniu studiów;



problem bezrobocia i zatrudnienia poniżej kwalifikacji;



Z danych PZN wynika, że 18,5tys. niewidomych
pozostających w domach nie jest zainteresowanych
podjęciem pracy (z tego ok. 3,5tys. w wieku do 35 lat),
a 90% z nich pobiera renty lub emerytury. Statystyki
podają, że 95% wszystkich osób niewidomych i
słabowidzących

utrzymuje

się

ze

źródeł

niezarobkowych.

podejmowanie kroków zaradczych tj:



staż zawodowy w rzeczywistych miejscach
pracy,



ukończenie studiów wyższych,



edukacja potencjalnych pracodawców w
zakresie

umiejętności

i

możliwości

niewidomych pracowników,



dostarczanie pracodawcom informacji o
możliwościach pokrycia kosztów zakupu
specjalistycznego

wyposażenia

przez

władze

stanowe,

państwowe

albo

prywatnych sponsorów.



Filharmonia – programy muzyczne w brajlu,
powiększonym druku, na kasecie audio;



Centra rozrywkowe, ogrody zoologiczne;



Muzeum - wystawy dotykowe;



Mówiące zegarki, kalkulatory, wagi
kuchenne, urządzenia informujące o
wartości banknotów;



Kluby sportowe.



Zrozumienie potrzeby opanowania
umiejętności samodzielnego poruszania się;



Pomoc najbliższych w zaakceptowaniu
konieczności podjęcia wysiłku;



Nauka z instruktorem orientacji
przestrzennej;



Odpowiednia motywacja;



Techniki posługiwania się białą laską,
wykrywanie punktów orientacyjnych,
korzystanie z pozostałych zmysłów;



Codzienne ćwiczenie.



Ekonomiczne



Społeczne



Techniczne ( architektoniczne,
urbanistyczne)

Dostęp do urzędów publicznych:



„czytanie i wypełnianie pism urzędowych”



„zwroty urzędników typu: proszę sobie przeczytać;
drobny, blady druk dokumentów, brak zrozumienia
urzędników”



„trudności w porozumiewaniu się, brak
wyrozumiałości urzędników, a także zwykłego
ludzkiego traktowania”



„nieodpowiedni druk”



„śliskie podłogi, przedmioty na korytarzach i
ścianiach”



„wysoko umieszczone i napisane małymi literami
tablice informacyjne”



„zdziwienie osób postronnych gdy czytam
przez lupę, zniecierpliwienie urzędników, gdy
czytam za długo”

Dostęp do środków transportu:



„rozkłady jazdy wiszą za wysoko i mają mały druk”



„na miejscu osób niepełnosprawnych siadają
nieuprawnione osoby”



„wysokie schodzenie z autobusu i pociągu”



„bariery architektoniczne, brak oznakowań”



„nie ma poręczy przy wejściu na dworzec, stopnie są
nieoznaczone”



„ostatnio płaciłam karę za przejazd, bo w kasie
sprzedali mi zły bilet”



„słabo widoczne rozkłady jazdy, nieoświetlone
przejścia”