dr Renata Pawlik



- wybrane czyny karalne Kodeksu spółek
handlowych ( art. 585 – 592 k.s.h.);



- przestępstwa z art. 105-110 ustawy o
spółdzielni europejskiej;



-art. 126-132 ustawy o europejskim zgrupowaniu
interesów gospodarczych i spółce europejskiej;



-przestępstwo z art. 45 ustawy o nadzorze nad
rynkiem kapitałowym;



- przestępstwa z art. 77-79 ustawy o
rachunkowości;



- przestępstwa z art. 81 ustawy o doradztwie
podatkowym;



- art. 306 ustawy ordynacja podatkowa;



Dz.U.00.94.1037 ost. zm. Dz.U.09.13.69 art. 1



USTAWA



z dnia 15 września 2000 r.



Kodeks spółek handlowych

1)

.



(Dz. U. z dnia 8 listopada 2000 r.)



Art. 1. § 1. Ustawa

reguluje

tworzenie,

organizację,

funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i
przekształcanie spółek handlowych.



§ 2. Spółkami handlowymi są:

spółka jawna, spółka

partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-
akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka
akcyjna.



Art. 585. § 1. Kto, biorąc udział w tworzeniu spółki handlowej lub będąc członkiem jej zarządu,
rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej albo likwidatorem, działa na jej szkodę



- podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywnie.



§ 2. Tej samej karze podlega, kto osobę wymienioną w § 1 nakłania do działania na szkodę
spółki lub udziela jej pomocy do popełnienia tego przestępstwa.

Art. 586. Kto, będąc członkiem zarządu spółki albo likwidatorem, nie zgłasza wniosku o

upadłość spółki handlowej pomimo powstania warunków uzasadniających według
przepisów upadłość spółki

(por. art.. 300-302 k.k.)



- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 587. § 1.  Kto przy wykonywaniu obowiązków wymienionych w tytule III i IV

(art. 170 § 3, art.

179 § 2, art. 264, 279, 288 § 1, art. 330 § 2 i 3, art. 357 § 2 in fine, art. 456 § 1, art. 465, 476 § 1 i 2, art.
500 § 2, art. 570 k.s.h.)

ogłasza dane nieprawdziwe albo przedstawia je organom spółki

(art. 219 § 3, art. 221 § 1, art. 281 § 1 i 2, art. 382 § 3, art. 467 § 1 i 2, art. 503 § 1 k.s.h.) ,

władzom

państwowym

(art. 164 § 1, art. 167-168, art. 188 § 3, art. 225, 256 § 1 i 2, art. 262, 265, 277, 316, 430 § 2

i 3, art. 464 § 1 i 2, art. 500, 507 § 1, art. 519, 523 § 1, art. 535, 538 § 1 k.s.h. )

lub osobie powołanej do

rewizji

(art. 224, 312 § 3, art. 503 § 2, art. 538 § 2 k.s.h.

)

(Monitor Sądowy i Gospodarczy, KRS);



- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.



§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie



- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 588. Kto, będąc członkiem zarządu albo likwidatorem, dopuszcza do nabycia przez
spółkę handlową własnych udziałów lub akcji albo do brania ich w zastaw

(art..

200, 362, oraz 201, 368 k.s.h.



- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 6 miesięcy.



Art. 589. Kto, będąc członkiem zarządu albo likwidatorem spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością, dopuszcza do wydania przez spółkę dokumentów imiennych, na
okaziciela lub dokumentów na zlecenie na udziały lub prawa do zysków w spółce

(174 §6 k.s.h.)

- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności

do 6 miesięcy.



Art. 590.  Kto w celu umożliwienia bezprawnego głosowania na walnym zgromadzeniu lub
bezprawnego wykonywania praw mniejszości:



1)

wystawia fałszywe zaświadczenie o złożeniu dokumentu akcji

uprawniającej do głosowania,



2)

użycza innemu dokumentu akcji, która nie uprawnia jej właściciela do

głosowania



- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 591. Kto przy głosowaniu na walnym zgromadzeniu lub wykonywaniu praw mniejszości
posługuje się:



1)

fałszywym zaświadczeniem o złożeniu dokumentu akcji uprawniającej do

głosowania,



2)

cudzym dokumentem akcji bez zgody właściciela,



3)

cudzym dokumentem akcji, która nie uprawnia jej właściciela do

głosowania



- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 592.  Członek zarządu, który dopuszcza do wydania dokumentów akcji:



1)

niedostatecznie opłaconych,



2)

przed zarejestrowaniem spółki,



3)

w

przypadku

podwyższenia

kapitału

zakładowego

-

przed

zarejestrowaniem podwyższenia



- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 593. Sprawy o przestępstwa wymienione w art. 585-592 należą do
właściwości sądów rejonowych.



1. wątpliwości co do bytu typu z uwagi na:



-wątpliwości co do zgodności określenia czynności sprawczej z
wymogami wynikającymi z konstytucyjnej zasady dostatecznej
określoności czynu zabronionego (zasada nullum crimen sine lege).;



-okoliczność, iż obszar penalizowany w art. 585 k.s.h. krzyżuje się
częściowo z regulacją przewidzianą w art. 296 k.k. (przestępstwo
nadużycia zaufania);



- w przypadku działania na szkodę spółki handlowej wystarczająca jest
odpowiedzialność cywilnoprawna.



2. dobro prawnie chronione;



3. Podmiot czynu zabronionego; ->„osoby biorące udział w tworzeniu
spółki”;



4. Znamię czynnościowe -> „działanie na szkodę spółki”;



Uchwała SN z dnia 15 kwietnia 1999 r., sygn. I KZP 8/99



Działaniami na szkodę spółki, o jakich mowa w art.
300 § 1 kodeksu handlowego, są takie czynności
dokonane przez osoby wymienione w tym przepisie,
które zostały podjęte w granicach upoważnienia
ustawowego lub wychodzące poza jego zakres, ale
wynikające z ich roli w spółce i pozostające w
związku z funkcjami pełnionymi w jej władzach.



OSNKW 1999/5-6/31, Biul.SN 1999/4/14, Prok.i Pr.-
wkł. 1999/6/11, M.Prawn. 1999/6/39, Wokanda
1999/7/11, OSP 1999/10/180



Uchwała SN z dnia 20 maja 1993 r., sygn. I KZP
10/93



Mienie

spółki

z

ograniczoną

odpowiedzialnością jest dla jej wspólników
mieniem cudzym w rozumieniu art. 120 § 7 k.k.
(z 1969 r. –dop. włas. R.P.)



OSNKW 1993/7-8/44



glosa aprobująca: Kruczalak K. M.Prawn. 1994/5/141



glosa: Górniok O. Inf.Pr. 1993/10-12/246



glosa krytyczna: Łagodziński S. PiP 1994/1/112



przegląd orzeczn.: Stefański R.A. WPP 1994/3-4/68



por.

Art. 231. § 1

k.k. Funkcjonariusz

publiczny,

który,

przekraczając

swoje

uprawnienia

lub

nie

dopełniając

obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub
prywatnego,



podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

por. wyrok SN z dnia 2 grudnia 2002 r., sygn. IV KKN 273/01

Skoro wydanie z naruszeniem przepisów prawa zezwolenia na posiadanie broni osobie, która

daje rękojmię właściwego postępowania z bronią, miałoby się charakteryzować brakiem
szkodliwości, zatem także i posiadanie broni przez taką osobę, choćby weszła ona w jej
posiadanie w sposób sprzeczny z prawem, a więc nielegalnie, uznać należałoby za
cechujące się brakiem szkodliwości. Tymczasem zarówno pierwsze, jak i drugie z opisanych
wyżej zachowań, już przez sam fakt, iż zezwolenie na broń wydane zostało z naruszeniem
procedur prawnych lub też stan posiadania broni nie został poprzedzony zachowaniem
takich procedur, jest z punktu widzenia interesu publicznego szkodliwe. To właśnie ścisłe
przestrzeganie procedur, przewidzianych w przepisach prawa regulujących wydawanie
zezwoleń na broń, ma przeciwdziałać niebezpieczeństwu wydania broni w nieodpowiednie
ręce, a zatem zagrożenie interesu publicznego powstaje w wyniku samego złamania tychże
procedur. Ustawodawca stypizował występki określone w art. 231 § 1 i 2 k.k. jako
przestępstwa formalne. Działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego nie jest
charakterystyką skutku, lecz zachowania się sprawcy. Samo powstanie szkody, a nawet jej
bezpośrednie niebezpieczeństwo, nie jest znamieniem tych typów czynów zabronionych.



LEX nr 74484



Postanowienie SN z dnia 25 lutego 2003 r. WK 3/03



Dostrzegając określone różnice w zakresie terminologii, można
przyjąć, że przestępstwo stypizowane w art. 231 § 1 k.k. pod
względem

istoty

konstrukcji

odpowiada

przestępstwom

przewidzianym dawniej w art. 286 § 1 k.k. z 1932 r. oraz w art. 246 § 1
k.k. z 1969 r. Co do tego należy zatem potwierdzić aktualność
wypracowanego od lat, jednolitego poglądu judykatury i doktryny, że
samo przekroczenie przez funkcjonariusza publicznego (dawniej
urzędnika) swoich uprawnień lub niedopełnienie ciążących na nim
obowiązków służbowych nie stanowi przestępstwa stypizowanego w
art. 231 § 1 k.k., gdyż dla jego bytu konieczne jest także
działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego.
Przestępstwo to musi być zawinione umyślnie, co oznacza, że
funkcjonariusz publiczny musi obejmować swoim zamiarem
(bezpośrednim lub ewentualnym) zarówno przekroczenie uprawnień
lub niedopełnienie obowiązków (w wyniku działania lub zaniechania),
jak i "działanie" na szkodę interesu publicznego lub prywatnego,
charakteryzujące to przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie
obowiązków.



OSNKW 2003/5-6/53

585 k.s.h. a 296 k.k.



-niektórzy autorzy stoją na stanowisku, zgodnie z którym art. 296 k.k.

typizujący przestępstwo charakteryzujące się skutkiem w postaci co

najmniej znacznej szkody majątkowej, stanowi w stosunku do przepisów

karnych kodyfikacji handlowej lex specialis, stąd też zastosowanie tych

ostatnich wyłączone jest w oparciu o zasadę lex specialis derogat legi

generali [tak J. Skorupka, Typy przestępstwa, s. 29]. –



przepis statuujący przestępstwo działania na szkodę spółki handlowej,

jako lex specialis wyłącza zastosowanie art. 296 k.k. [tak M. Bojarski

(w:) Pozakodeksowe prawo, s. 186].



-uwzględniając, iż działanie na szkodę spółki stanowi etap

poprzedzający wystąpienie samej szkody, jako podstawę wyłączenia

art. 585 § 1 k.s.h. należy przyjmować jedną z reguł wyłączania wielości

ocen w postaci tzw. subsydiarności milczącej [tak L. Wilk, Przestępstwo

działania, s. 80-81; R. Zawłocki (w:) Kodeks spółek, s. 1249].



-między zakresami zastosowania obydwóch przepisów zachodzi

stosunek krzyżowania, zaś problem ich zbiegu należy różnie rozstrzygać

w zależności od tego, na jakim etapie funkcjonowania spółki handlowej

dochodzi do popełnienia przestępstwa oraz który z wymienionych w

art. 585 § 1 k.s.h. podmiotów spowodował wyrządzenie spółce co

najmniej znacznej szkody majątkowej. [J. Giezek, P. Kardas, Przepisy

karne, s. 171-186].



-problem zbiegu przepisów art. 585 k.s.h. i art. 296 k.k. należy

rozstrzygać in casu przyjmując, w zależności od okoliczności danego

stanu faktycznego, rzeczywisty zbieg przepisów bądź niewłaściwy [O.

Górniok (w:) Prawo karne, s. 129].



Dz.U.06.149.1077



USTAWA



z dnia 22 lipca 2006 r.



o spółdzielni europejskiej

1)



(Dz. U. z dnia 22 sierpnia 2006 r.)



Art. 1. Ustawa reguluje:



1)

powstanie,

organizację

i

działalność

spółdzielni

europejskiej, w zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu Rady nr
1435/2003/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni
europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003, s. 1; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, s. 280);



2)

zasady zaangażowania pracowników w spółdzielni

europejskiej.



Dz.U.UE.L.03.207.1



Dz.U.UE-sp.17-1-280



ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR

1435/2003



z dnia 22 lipca 2003 r.



w sprawie statutu spółdzielni

europejskiej (SCE)



(Dz.U.UE L z dnia 18 sierpnia 2003 r.)

(6) Dla zapewnienia takich samych warunków konkurencji i w celu umożliwienia

rozwoju gospodarczego, Wspólnota musi zapewnić spółdzielniom, które stanowią

formę organizacji ogólnie uznaną we wszystkich Państwach Członkowskich,

właściwe instrumenty prawne, wspierające rozwój ich transgranicznej działalności.

Narody Zjednoczone zachęciły rządy wszystkich krajów do stworzenia przyjaznego

środowiska, które umożliwi spółdzielniom współuczestniczenie z innymi formami

przedsiębiorczości na tej samej płaszczyźnie(11).



(9) Spółdzielnie posiadają kapitał zakładowy podzielony na udziały, a ich członkami mogą być

zarówno osoby fizyczne, jak i przedsiębiorstwa. Członkami mogą być wyłącznie lub częściowo:

klienci, pracownicy lub dostawcy. Jeżeli członkowie spółdzielni sami są równocześnie

przedsiębiorstwami spółdzielczymi, wówczas spółdzielnię, której są członkami, określa się

mianem spółdzielni "wtórnej" lub "drugiego stopnia". W pewnych okolicznościach do spółdzielni

może należeć również określona liczba członków-inwestorów, którzy nie korzystają z jej usług,

oraz osób trzecich, które czerpią korzyść z działalności spółdzielni lub wykonujące prace na jej

rzecz.



(10) Głównym celem spółdzielni europejskiej (zwanej dalej "SCE") powinno być

zaspokajanie potrzeb jej członków i/lub wspieranie ich działalności gospodarczej

i/lub społecznej, zgodnie z następującymi zasadami:



- celem działalności powinno być osiąganie wzajemnych korzyści przez członków w

ten sposób, aby każdy członek uzyskiwał odpowiadającą jego udziałowi korzyść z

działalności SCE,



- członkami SCE powinni być równocześnie klienci, pracownicy lub dostawcy

względnie powinni oni być zaangażowani w działalność SCE w inny sposób,



- prawo dokonywania kontroli powinno przysługiwać członkom w równym stopniu,

aczkolwiek dopuszcza się system głosów ważonych, w celu odzwierciedlenia

udziału każdego członka w SCE,



- wynagrodzenie kapitału obcego i kapitału zakładowego powinno być ograniczone,



- zyski powinny być wypłacane odpowiednio do czynności dokonywanych z SCE lub

zachowane w celu zaspokojenia potrzeb członków,



- nie powinny mieć miejsca żadne sztuczne ograniczenia uzyskania członkostwa,



- w przypadku likwidacji aktywa netto i rezerwy powinny być przekazane zgodnie z

zasadą równego podziału, na rzecz innego podmiotu spółdzielczego, realizującego

podobne cele lub działającego w interesie ogólnym.



Art. 105. Kto, będąc członkiem zarządu, członkiem rady administrującej albo
likwidatorem SCE, ogłasza dane nieprawdziwe albo przedstawia je
organom SCE, władzom państwowym, członkom SCE lub lustratorowi,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
lat 2.



Art. 106. Kto zamieszcza nieprawdziwe dane albo dołącza nieprawdziwe
oświadczenie do wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w art. 29
ust. 2 rozporządzenia, albo zaświadczenia, o którym mowa w art. 7 ust. 8
rozporządzenia, albo do wniosku o wpis SCE do rejestru,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku.



Art. 107. Kto, biorąc udział w tworzeniu SCE lub będąc członkiem jej zarządu,
członkiem rady nadzorczej, członkiem rady administrującej albo likwidatorem,
działa na jej szkodę (por. 585 k.s.h.),



podlega karze pozbawienia wolności do 5 lat i grzywnie.



Art. 108. Kto, będąc członkiem zarządu, członkiem rady administrującej albo
likwidatorem SCE, na których ciąży obowiązek zgłoszenia wniosku o upadłość
SCE, nie zgłasza tego wniosku pomimo powstania warunków uzasadniających
upadłość SCE,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku.



Art. 109. 1. Kto, będąc członkiem zarządu, członkiem rady administrującej albo
likwidatorem SCE, dopuszcza do objęcia przez SCE własnych udziałów,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 6
miesięcy.



2. Tej samej karze podlega, kto, będąc członkiem zarządu, członkiem rady
administrującej albo likwidatorem SCE, dopuszcza do przyjęcia własnych
udziałów SCE jako zabezpieczenia, w przypadku gdy SCE nie jest instytucją
finansową przyjmującą własne udziały jako zabezpieczenie udzielonego kredytu.



Art. 110. 1. Kto, będąc członkiem zarządu albo członkiem rady administrującej
SCE, dopuszcza do wydania udziałów SCE:



1)

w zamian za zobowiązanie się członków do wykonywania pracy lub

świadczenia usług,



2)

po cenie niższej niż ich wartość nominalna,



3)

niedostatecznie opłaconych,



4)

przed zarejestrowaniem SCE,



5)

w przypadku podwyższenia kapitału subskrybowanego - przed

zarejestrowaniem podwyższenia,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku.



2. Tej samej karze podlega, kto, będąc członkiem zarządu albo członkiem rady
administrującej SCE, dopuszcza do obniżenia kwoty kapitału subskrybowanego
SCE poniżej 30.000 euro.



3. Wyrażone w euro wielkości przelicza się na walutę polską po średnim kursie
ustalonym przez Narodowy Bank Polski.

Dz.U.05.62.55, ost. zm.Dz. U. 06. 149. 1077 art. 115



USTAWA



z dnia 4 marca 2005 r.



o europejskim zgrupowaniu interesów

gospodarczych i spółce europejskiej

1)



(Dz. U. z dnia 18 kwietnia 2005 r.)



Art. 1. Ustawa reguluje:



1)

rejestrację i niektóre zasady organizacji europejskiego

zgrupowania

interesów

gospodarczych,

w

zakresie

nieuregulowanym w rozporządzeniu nr 2137/85/EWG z dnia 25
lipca 1985 r. w sprawie europejskiego zgrupowania interesów
gospodarczych (EZIG) (Dz. Urz. WE L 199 z 31.07.1985);



2)

powstanie,

organizację

i

działalność

spółki

europejskiej, w zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu nr
2157/2001/WE z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu
spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001);



3)

zasady zaangażowania pracowników w spółce

europejskiej.



© European Communities (Wspólnoty Europejskie), 2003-2004,
http://europa.eu.int/eur-lex/lex



Dz.U.UE.L.01.294.1



Dz.U.UE-sp.06-4-251



ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR

2157/2001



z dnia 8 października 2001 r.



w sprawie statutu spółki europejskiej

(SE)



(Dz.U.UE L z dnia 10 listopada 2001 r.)



(6) Niezbędne jest zapewnienie, by ekonomiczna i prawna

jednolitość prowadzenia działalności gospodarczej we Wspólnocie

były tożsame. W tym celu, należy uchwalić przepisy dotyczące

tworzenia spółek powstałych i prowadzących działalność zgodnie

z normami rozporządzenia Wspólnoty, stosowanego

bezpośrednio we wszystkich Państwach Członkowskich,

równolegle ze spółkami podległymi prawu konkretnego państwa.



(13) Sama SE musi mieć formę spółki akcyjnej, jako że takie

rozwiązanie jest najbardziej stosowne ze względu na potrzeby

spółek prowadzących działalność gospodarczą w skali

europejskiej z punktu widzenia finansowania i zarządzania. W

celu zapewnienia, żeby spółki te miały odpowiednie rozmiary,

należy ustalić najniższą kwotę kapitału zakładowego, tak aby

spółki dysponowały wystarczającą podstawą majątkową oraz

żeby nie utrudniało to tworzenia SE małym i średnim

przedsiębiorstwom.



(11) W tym samym kontekście, spółka akcyjna, mająca statutową

siedzibę i siedzibę zarządu w obrębie Wspólnoty powinny mieć

możliwość przekształcenia się w SE bez postępowania

likwidacyjnego, pod warunkiem, że ma ona spółkę zależną w

Państwie Członkowskim, innym niż to, w którym ma statutową

siedzibę.



© European Communities (Wspólnoty Europejskie), 2003-
2004, http://europa.eu.int/eur-lex/lex



Dz.U.UE.L.85.199.1



Dz.U.UE-sp.17-1-83



ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR

2137/85



z dnia 25 lipca 1985 r.



w sprawie europejskiego ugrupowania

interesów gospodarczych (EUIG)



(Dz.U.UE L z dnia 31 lipca 1985 r.)



„od spółki lub przedsiębiorstwa ugrupowanie zasadniczo różni się swoim celem, którym

jest jedynie ułatwienie lub rozwój działalności gospodarczej ich członków, aby polepszyć

ich wyniki; z powodu pomocniczego charakteru działalność ugrupowania musi wiązać się z

działalnością gospodarczą ich członków, ale nie ma jej zastępować w taki sposób, w takim

zakresie, że np. ugrupowanie nie może samo, w odniesieniu do osób trzecich, wykonywać

zawodu, przy czym pojęcie działalności gospodarczej rozumiane jest w najszerszym

znaczeniu;”



Artykuł 3



1. Celem ugrupowania jest ułatwianie lub rozwój działalności gospodarczej jej członków

oraz poprawa lub intensyfikacja wyników tej działalności; celem ugrupowania nie jest

osiąganie zysków dla siebie.



Działalność ugrupowania odnosi się do działalności gospodarczej jego członków i nie może

mieć bardziej znaczącego charakteru od jedynie pomocniczego dla tej działalności.



2. Zatem ugrupowania nie mogą:



a)

wykonywać, bezpośrednio lub pośrednio, uprawnień w zakresie zarządzania lub

nadzoru w stosunku do działalności swoich członków lub działalności innego

przedsiębiorstwa, w szczególności w zakresie personelu, finansów i inwestycji;



b)

bezpośrednio lub pośrednio na jakiejkolwiek podstawie, posiadać jakiegokolwiek

rodzaju udziałów lub akcji w przedsiębiorstwie członkowskim; posiadanie udziałów lub akcji

w innym przedsiębiorstwie jest możliwe jedynie w zakresie, w jakim jest to niezbędne do

osiągnięcia celów ugrupowania i jeżeli odbywa się na rzecz ich członków;



c)

zatrudniać więcej niż 500 osób;



d)

być wykorzystane przez spółkę do udzielenia pożyczki dyrektorowi spółki lub innej

związanej z nim osobie, gdy udzielanie takich pożyczek jest ograniczone lub kontrolowane

na podstawie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do spółek. Zakazane

jest wykorzystywanie ugrupowania do przekazywania jakiegokolwiek mienia między spółką

a dyrektorem lub osobą z nim związaną, chyba że w zakresie dozwolonym przez

ustawodawstwa Państw Członkowskich regulujące spółki. Do celów niniejszego przepisu

udzielenie pożyczki obejmuje zawieranie jakichkolwiek transakcji lub uzgodnień o

podobnych skutkach, a mienie obejmuje ruchomości oraz nieruchomości;



e)

być członkiem innego europejskiego ugrupowania interesów gospodarczych.



Artykuł 4



1. Członkami ugrupowania mogą być jedynie:



a)

spółki lub przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu oraz inne

jednostki organizacyjne prawa publicznego lub prywatnego, które zostały utworzone

zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego, posiadające zarejestrowaną lub statutową

siedzibę oraz zarząd we Wspólnocie; w przypadku gdy na mocy prawa Państwa

Członkowskiego spółka lub inna jednostka organizacyjna nie jest zobowiązana do

posiadania zarejestrowanej lub statutowej siedziby, warunkiem wystarczającym w

odniesieniu do takiej spółki lub innej jednostki organizacyjnej jest posiadanie swojego

zarządu we Wspólnocie;



b)

osoby fizyczne wykonujące jakąkolwiek działalność przemysłową, handlową,

rzemieślniczą lub rolniczą lub osoby świadczące usługi zawodowe lub inne we Wspólnocie.



2. Ugrupowanie musi składać się przynajmniej z:



a)

dwóch spółek, przedsiębiorstw lub innych jednostek organizacyjnych w rozumieniu

ust. 1, posiadających swój zarząd w różnych Państwach Członkowskich; lub



b)

dwóch osób fizycznych w rozumieniu ust. 1, które wykonują swoją główną

działalność w różnych Państwach Członkowskich; lub



c)

spółki lub innej jednostki organizacyjnej w rozumieniu ust. 1 oraz osoby fizycznej, z

których pierwsza posiada swój zarząd w jednym z Państw Członkowskich, a druga

wykonuje swoją główną działalność w innym Państwie Członkowskim.



3. Państwo Członkowskie może postanowić, że ugrupowania wpisane do jego rejestru,

zgodnie z art. 6 nie mogą liczyć więcej niż 20 członków. w tym celu owo Państwo

Członkowskie może postanowić, że zgodnie z jego ustawodawstwem każdy członek

utworzonej jednostki organizacyjnej innej niż zarejestrowana spółka jest uznawany za

odrębnego członka ugrupowania.



4. Każde Państwo Członkowskie może, na podstawie interesu publicznego tego państwa,

zakazać uczestnictwa pewnych kategorii osób fizycznych, spółek, przedsiębiorstw lub

innych jednostek organizacyjnych lub ograniczyć to uczestnictwo.

Art. 126. Kto, będąc zarządcą zgrupowania albo przedstawicielem zarządcy

zgrupowania, składa nieprawdziwe oświadczenie o braku przesłanek, o których
mowa w art. 19 ust. 1 rozporządzenia 2137/85, wykluczających sprawowanie
przez niego funkcji,

(Zgodnie z art. 19 ust. 1 EUIG-R zarządzającymi ugrupowaniem nie mogą być

osoby, które z pewnych określonych przyczyn nie mogą należeć do administracyjnego lub zarządzającego
organu spółki, nie mogą zarządzać przedsiębiorstwem lub nie mogą działać jako zarządzający EUIG);



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Art. 127. Kto zamieszcza nieprawdziwe dane albo dołącza nieprawdziwe

oświadczenie do wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w art. 25 ust.
2 rozporządzenia 2157/2001, albo zaświadczenia, o którym mowa w art. 8 ust. 8
rozporządzenia 2157/2001, albo do wniosku o wpis SE do rejestru,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Art. 128. Kto, będąc zarządcą zgrupowania albo jego likwidatorem, nie zgłasza

wniosku

o

upadłość

zgrupowania

pomimo

powstania

warunków

uzasadniających jego upadłość według przepisów o postępowaniu upadłościowym
i naprawczym,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 129. Kto, będąc członkiem zarządu, członkiem rady administrującej lub
dyrektorem wykonawczym albo likwidatorem SE, na których ciąży obowiązek
zgłoszenia wniosku o upadłość SE, nie zgłasza tego wniosku pomimo
powstania warunków uzasadniających upadłość SE według przepisów o
postępowaniu upadłościowym i naprawczym,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 130. Kto, biorąc udział w tworzeniu SE lub będąc członkiem jej
zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem rady administrującej
lub dyrektorem wykonawczym albo likwidatorem, działa na jej szkodę,



podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywnie.



Art. 131. 

Kto,

będąc

członkiem

zarządu,

członkiem

rady

administrującej lub dyrektorem wykonawczym albo likwidatorem SE,
dopuszcza do nabycia przez SE akcji własnych albo do brania ich w
zastaw,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do 6 miesięcy.



Art. 132. Kto, będąc członkiem zarządu, członkiem rady administrującej
lub dyrektorem wykonawczym SE, dopuszcza do wydania dokumentów
uprawniających do wykonywania praw z akcji:



1)

niedostatecznie opłaconych,



2)

przed zarejestrowaniem SE,



3)

w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego - przed

zarejestrowaniem podwyższenia,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do roku.

Dz.U.05.183.1537 ost. zm.

Dz.U.09.18.97

art. 59



USTAWA



z dnia 29 lipca 2005 r.



o nadzorze nad rynkiem kapitałowym

1)



(Dz. U. z dnia 23 września 2005 r.)



Art. 1. Ustawa

określa

organizację

oraz

tryb

wykonywania nadzoru nad rynkiem kapitałowym.



6)

rynku kapitałowym - rozumie się przez to:



a)

rynek papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych - w

zakresie, w jakim do tych papierów wartościowych i instrumentów finansowych
stosuje się przepisy ustaw, o których mowa w pkt 1 i 2, oraz



b)

rynek usług świadczonych przez fundusze inwestycyjne i inne instytucje

zbiorowego inwestowania - w zakresie, w jakim do tych usług i podmiotów
stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w pkt 3, oraz



c)

rynek towarów giełdowych w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 4;



Art. 3.  Organem nadzoru nad rynkiem kapitałowym
oraz rynkiem instrumentów finansowych, będących
przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu
na takim rynku, w rozumieniu aktów prawnych
wydawanych przez instytucje i organy Unii
Europejskiej, jest Komisja Nadzoru Finansowego,
zwana dalej "Komisją".



Art. 4. 1. Celem nadzoru jest zapewnienie
prawidłowego funkcjonowania rynku kapitałowego, w
szczególności bezpieczeństwa obrotu oraz ochrony
inwestorów i innych jego uczestników, a także
przestrzegania reguł uczciwego obrotu.



2. Środki nadzoru określają niniejsza ustawa oraz
przepisy odrębne.



Art. 5. Nadzorowi Komisji podlegają podmioty prowadzące działalność na rynku

kapitałowym na podstawie zezwoleń Komisji lub innego właściwego organu administracji,

oraz inne podmioty - w zakresie, w jakim ciążą na nich określone w odrębnych przepisach

obowiązki związane z uczestnictwem w tym rynku, w szczególności:



1)

firmy inwestycyjne w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami

finansowymi,



2)

agenci firm inwestycyjnych w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami

finansowymi,



3)

podmioty, o których mowa w art. 71 ustawy o obrocie instrumentami

finansowymi, przyjmujące i przekazujące zlecenia w zakresie papierów wartościowych lub

tytułów uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania,



4)

banki powiernicze w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami

finansowymi,



5)

spółki prowadzące rynek regulowany,



6)

spółka prowadząca depozyt papierów wartościowych w rozumieniu ustawy o

obrocie instrumentami finansowymi,



7)

emitenci dokonujący oferty publicznej papierów wartościowych, w

rozumieniu ustawy o ofercie publicznej, lub których papiery wartościowe są dopuszczone do

obrotu na rynku regulowanym,



8)

fundusze inwestycyjne,



9)

towarzystwa funduszy inwestycyjnych,



10)

inne podmioty prowadzące obsługę funduszy inwestycyjnych, w tym

podmioty, którym towarzystwa funduszy inwestycyjnych powierzyły wykonywanie swoich

obowiązków,



11)

spółki prowadzące giełdy towarowe,



12)

towarowe domy maklerskie w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych,



13)

zagraniczne osoby prawne prowadzące na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi,



14)

przedsiębiorstwa energetyczne prowadzące na podstawie zezwolenia Komisji

rachunki lub rejestry towarów giełdowych w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych,



15)

giełdowe izby rozrachunkowe w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych



- zwane dalej "podmiotami nadzorowanymi".



Art. 45. Kto, działając w imieniu lub interesie
podmiotu nadzorowanego, nie dopełnia obowiązku
dokonania blokady rachunku, podlega grzywnie do
1.000.000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat
3, albo obu tym karom łącznie.



Art. 39. 1. W przypadku gdy z uzyskanych informacji, uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa

określonego w art. 181-183 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, wynika, że transakcja, która

została dokonana lub ma zostać dokonana, może mieć związek z popełnieniem tego przestępstwa,

Przewodniczący Komisji lub jego zastępca może wystąpić do podmiotu nadzorowanego z pisemnym żądaniem

dokonania blokady prowadzonego przez ten podmiot:



1)

rachunku papierów wartościowych,



2)

innego rachunku, na którym zapisywane są instrumenty finansowe niebędące papierami

wartościowymi,



3)

rachunku pieniężnego służącego do obsługi rachunku, o którym mowa w pkt 1 lub 2



- na okres nie dłuższy niż 48 godzin od momentu potwierdzenia otrzymania żądania przez podmiot

nadzorowany. Równocześnie z żądaniem Przewodniczący Komisji składa zawiadomienie o podejrzeniu

popełnienia przestępstwa, załączając informacje i dokumenty dotyczące blokowanego rachunku.



2. Przez blokadę rachunku, o której mowa w ust. 1, rozumie się czasowe uniemożliwienie dysponowania i

korzystania z całości lub części instrumentów finansowych lub środków pieniężnych zgromadzonych na

rachunku, w tym również przez podmiot nadzorowany.



3. Podmiot nadzorowany dokonuje blokady rachunku natychmiast po otrzymaniu pisemnego żądania, o

którym mowa w ust. 1.



4. Dokonanie blokady rachunku w trybie określonym w ust. 1 i 3 wyłącza odpowiedzialność dyscyplinarną,

cywilną, karną oraz inną określoną odrębnymi przepisami podmiotu nadzorowanego oraz osób działających w

jego imieniu.



Art. 40. 1. W przypadku otrzymania zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w

art. 181-183 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, prokurator może postanowić o dokonaniu blokady

rachunku na czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące od otrzymania tego zawiadomienia.



2. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się organ wydający postanowienie, datę jego

wydania, zakres, sposób i termin blokady rachunku, uzasadnienie oraz pouczenie o prawie do złożenia

zażalenia do sądu właściwego do rozpoznania sprawy.



3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach ogłoszenie postanowienia, o którym mowa w ust. 1, może być

odroczone na czas oznaczony, niezbędny ze względu na dobro sprawy. O wydaniu postanowienia zawiadamia

się wówczas niezwłocznie podmiot nadzorowany.



4. Blokada rachunku upada, jeżeli przed upływem 3 miesięcy od otrzymania zawiadomienia o przestępstwie

nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym.



5. W zakresie nieuregulowanym w przepisach niniejszego rozdziału do blokowania rachunku stosuje się

przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn.

zm.2)).



Art. 41. W przypadku gdy rachunek został zablokowany z naruszeniem prawa, odpowiedzialność za

szkodę wynikłą z dokonania blokady ponosi Skarb Państwa na zasadach określonych w ustawie z dnia

23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.3)).

art. 181-183 ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi



Art. 181. 1. Kto wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 156 ust. 1,
wykorzystuje informację poufną, podlega grzywnie do 5.000.000 zł albo karze
pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5, albo obu tym karom łącznie.



2. Jeżeli czynu określonego w ust. 1 dopuszcza się osoba, o której mowa w art. 156
ust. 1 pkt 1 lit. a, podlega ona grzywnie do 5.000.000 zł albo karze pozbawienia
wolności od 6 miesięcy do lat 8, albo obu tym karom łącznie.



Art. 182. Kto wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 156 ust. 2 pkt 2, udziela
rekomendacji lub nakłania do nabycia lub zbycia instrumentów
finansowych, których dotyczy informacja poufna, podlega grzywnie do
2.000.000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.



Art. 183. 1. Kto dokonuje manipulacji, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1-3, pkt 4
lit. a lub pkt 5-7, podlega grzywnie do 5.000.000 zł albo karze pozbawienia wolności
od 3 miesięcy do lat 5, albo obu tym karom łącznie.



2. 

Kto wchodzi w porozumienie z inną osobą mające na celu manipulację

, o której

mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1-3, pkt 4 lit. a lub pkt 5-7, podlega grzywnie do 2.000.000
zł.



Dz.U.02.76.694 j.t. ost.

zm.

Dz.U.08.63.393

art. 1, zm.

Dz.U.08.214.1343

art. 1



USTAWA



z dnia 29 września 1994 r.



o rachunkowości.

1)



(tekst jednolity)



Art. 1. 

(1)

Ustawa

określa

zasady

rachunkowości, tryb badania sprawozdań
finansowych przez biegłych rewidentów oraz
zasady wykonywania działalności w zakresie
usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.



Art. 77. Kto wbrew przepisom ustawy dopuszcza do:



1)nieprowadzenia ksiąg rachunkowych, prowadzenia ich wbrew przepisom ustawy lub

podawania w tych księgach nierzetelnych danych,



2)niesporządzenia sprawozdania finansowego, sporządzenia go niezgodnie z przepisami

ustawy lub zawarcia w tym sprawozdaniu nierzetelnych danych



- podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.



Art. 78. 1. Biegły rewident, który sporządza niezgodną ze stanem faktycznym opinię o
sprawozdaniu finansowym i stanowiących podstawę jego sporządzenia księgach rachunkowych
jednostki lub sytuacji finansowo-majątkowej tej jednostki,

◦

podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie.



2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie,

◦

podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.



Art. 79. 

(

Kto wbrew przepisom ustawy:



1)nie poddaje sprawozdania finansowego badaniu przez biegłego rewidenta,



2)nie udziela lub udziela niezgodnych ze stanem faktycznym informacji, wyjaśnień, oświadczeń
biegłemu rewidentowi albo nie dopuszcza go do pełnienia obowiązków,



3)nie składa sprawozdania finansowego do ogłoszenia,



4)nie składa sprawozdania finansowego lub sprawozdania z działalności we właściwym rejestrze
sądowym,



5)nie udostępnia sprawozdania finansowego i innych dokumentów, o których mowa w art. 68,



6)prowadzi działalność usługową w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych bez wymaganych
uprawnień,



7)prowadzi działalność usługową w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych lub wykonywania
czynności doradztwa podatkowego, do wykonywania których jest uprawniony zgodnie z
odrębnymi przepisami - bez spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o której mowa
w art. 76h ust. 1



- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.



Art. 2. 1.  Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do

mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:



1)

spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek

cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i

Narodowego Banku Polskiego,



2)

osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz

spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za

poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro,



3)

jednostek organizacyjnych działających na podstawie Prawa bankowego, przepisów o

obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności

ubezpieczeniowej lub przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na

wielkość przychodów,



4)

gmin, powiatów, województw i ich związków, a także państwowych, gminnych,

powiatowych i wojewódzkich:



a)

jednostek budżetowych,



b)

gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych,



c)

zakładów budżetowych,



d)

funduszy celowych niemających osobowości prawnej,



5)

jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek, o

których mowa w pkt 1 i 2,



6)

osób zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, w

rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,



7)

jednostek niewymienionych w pkt 1-6, jeżeli otrzymują one na realizację zadań

zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub

funduszów celowych - od początku roku obrotowego, w którym dotacje lub subwencje zostały im przyznane.



2.  Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie

mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku

obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za

poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. W tym przypadku

osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu

skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.



3.  Jednostki sporządzające sprawozdania finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami

Rachunkowości, Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej oraz związanymi z nimi

interpretacjami ogłoszonymi w formie rozporządzeń Komisji Europejskiej, zwanymi dalej "MSR", stosują

przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie, w zakresie nieuregulowanym przez

MSR.



Art. 64. 1.  Badaniu i ogłaszaniu, z zastrzeżeniem art. 64b, podlegają

roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe grup kapitałowych oraz

roczne sprawozdania finansowe - kontynuujących działalność:



1)

banków oraz zakładów ubezpieczeń,



2)

jednostek działających na podstawie przepisów o obrocie

papierami wartościowymi oraz przepisów o funduszach inwestycyjnych,



2a)

jednostek działających na podstawie przepisów o organizacji i

funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,



3)

spółek akcyjnych, z wyjątkiem spółek będących na dzień

bilansowy w organizacji,



4)

pozostałych jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym,

za który sporządzono sprawozdania finansowe, spełniły co najmniej dwa z

następujących warunków:



a)

średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co

najmniej 50 osób,



b)

suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość

w walucie polskiej co najmniej 2.500.000 euro,



c)

przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji

finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co

najmniej 5.000.000 euro.



2.  W jednostkach sporządzających łączne sprawozdania finansowe, o których

mowa w art. 51 ust. 1, warunki określone w ust. 1 stosuje się do łącznego

rocznego sprawozdania finansowego.



3.  Badaniu podlegają sprawozdania finansowe spółek przejmujących i spółek

nowo zawiązanych, sporządzone za rok obrotowy, w którym nastąpiło połączenie,

a także roczne sprawozdania finansowe jednostek sporządzone zgodnie z MSR.



4.  Badaniu i ogłaszaniu podlegają również roczne połączone sprawozdania

finansowe funduszy inwestycyjnych z wydzielonymi subfunduszami oraz roczne

sprawozdania jednostkowe subfunduszy.



Art. 65. 1.  Celem badania sprawozdania
finansowego jest wyrażenie przez biegłego
rewidenta pisemnej opinii wraz z raportem o
tym, czy sprawozdanie finansowe jest zgodne
z zastosowanymi zasadami (polityką)
rachunkowości oraz czy rzetelnie i jasno
przedstawia sytuację majątkową i finansową,
jak też wynik finansowy badanej jednostki.



Art. 66. 1. Badanie sprawozdania finansowego
przeprowadza biegły rewident spełniający
warunki do wyrażenia bezstronnej i niezależnej
opinii o tym sprawozdaniu.



Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych



Art. 76a. 1. Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w

rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu

usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.



2. Przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do

wykonywania działalności, obejmującej:



1)

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg

podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym

zakresie,



2)

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów,

zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie



- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.



3. Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:



1)

przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do

wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,



2)

pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą

wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego

prowadzenia ksiąg rachunkowych.



4. Uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg

rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby

wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.



5. Osoby, o których mowa w ust. 4, mogą przy wykonywaniu czynności, o których mowa w

ust. 1 i 2, korzystać z pomocy osób nieuprawnionych w rozumieniu ust. 4. W takim przypadku

zobowiązane są zapewnić stały i bezpośredni nadzór nad wykonywaniem tych czynności.



6. Osoby, które po otrzymaniu certyfikatu księgowego, uzyskaniu wpisu do rejestru biegłych

rewidentów lub na listę doradców podatkowych, zostały skazane prawomocnym wyrokiem

sądu za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi

gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwa skarbowe

oraz za czyny określone w rozdziale 9 ustawy, nie są uprawnione do wykonywania czynności z

zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.



Art. 76h. 1. Przedsiębiorcy, o których mowa w art. 76a ust. 3, są obowiązani do zawarcia

umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z

prowadzoną działalnością, o której mowa w art. 76a ust. 1 i 2.



IV KK 410/03

postanow. SN

2004.02.11



LEX nr 84465



Na podstawie art. 77 ust. 2 ustawy o

rachunkowości odpowiedzialność ponosi nie

każda osoba odpowiedzialna za sporządzenie

sprawozdania finansowego, lecz ta tylko,

która jest odpowiedzialna za sporządzenie go

zgodnie z przepisami ustawy o

rachunkowości. Wynik przedstawionego

rozumowania eliminuje spośród podmiotów

tego przestępstwa osoby odpowiedzialne za

sporządzenie sprawozdania zgodnie z

przepisami innych ustaw.



Dz.U.08.73.443 j.t. ost. zm. przen.Dz. U. 08.
63. 393 art. 5



USTAWA



z dnia 5 lipca 1996 r.



o doradztwie podatkowym



(tekst jednolity)



Art. 1. Ustawa określa warunki i zasady
wykonywania

doradztwa

podatkowego,

organizację samorządu doradców podatkowych
oraz zasady jego działania.



Art. 81. 1. Kto,

nie

będąc

uprawniony,

wykonuje czynności doradztwa podatkowego,
podlega grzywnie do 50.000 zł.



2. Tej samej karze podlega członek zarządu
osoby prawnej, która wykonuje czynności
doradztwa podatkowego nie będąc podmiotem
uprawnionym.



Art. 3. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o

których mowa w art. 2 ust. 1, są:



1)

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;



2)

adwokaci i radcowie prawni;



3)

biegli rewidenci.



Art. 4. 1. Podmiotami uprawnionymi do wykonywania doradztwa podatkowego

są również:



1)

organizacje zawodowe posiadające osobowość prawną,

spółdzielnie, stowarzyszenia lub izby gospodarcze, jeżeli przedmiotem ich

działalności statutowej jest również doradztwo podatkowe świadczone

wyłącznie na rzecz ich członków;



2)

podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do

badania sprawozdań finansowych;



3)

spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, które

spełniają łącznie następujące warunki:



a)

większość członków zarządu stanowią doradcy podatkowi, a jeżeli zarząd

składa się z nie więcej niż 2 osób, to jedna z nich jest doradcą podatkowym,



b)

większość głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy) oraz w

organach nadzoru przysługuje doradcom podatkowym,



c)

w spółce akcyjnej wydawane są wyłącznie akcje imienne,



d)

zbycie akcji lub udziałów albo ustanowienie na nich zastawu wymaga

zezwolenia udzielonego przez zarząd spółki;



4)

(uchylony).



2. Podmioty wymienione w ust. 1 pkt 1-3 wykonują doradztwo podatkowe

wyłącznie przez doradców podatkowych, radców prawnych lub biegłych

rewidentów zatrudnionych w tych podmiotach.



Art. 6. 1. Na listę doradców podatkowych wpisuje się osobę fizyczną, jeżeli spełnia łącznie

następujące warunki:



1)

(uchylony);



2)

ma pełną zdolność do czynności prawnych;



3)

korzysta z pełni praw publicznych;



4)

jest nieskazitelnego charakteru i swoim dotychczasowym postępowaniem

daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego;



5)

posiada wyższe wykształcenie;



6)

odbyła w Polsce dwuletnią praktykę zawodową;



7)

złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin na doradcę podatkowego;



8)

wystąpiła z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w okresie 3 lat od

spełnienia warunku określonego w pkt 7.



2. Na listę doradców podatkowych wpisuje się również osoby, które spełniają warunki

określone w ust. 1 pkt 2-5 oraz:



1)

są członkami Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa

Podatkowego lub



2)

posiadają stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych lub

nauk ekonomicznych w zakresie prawa finansowego lub finansów.



3. Na listę doradców podatkowych wpisuje się również osoby fizyczne, których kwalifikacje

do wykonywania zawodu doradcy podatkowego zostały uznane na zasadach określonych w

ustawie z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach

członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz.

U. Nr 87, poz. 954, z późn. zm.2)), zwanej dalej "ustawą o uznawaniu kwalifikacji", jeżeli:



1)

spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 2 i 3;



2)

wystąpią z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w terminie 12

miesięcy od dnia doręczenia decyzji o uznaniu kwalifikacji wydanej na podstawie art. 5 ust.

2 ustawy o uznawaniu kwalifikacji.



4. W przypadku osoby nieposiadającej polskiego obywatelstwa do stwierdzenia pełni praw

publicznych właściwe są przepisy prawa państwa, którego obywatelstwo posiada dana

osoba.



Art. 2. 1. Czynności doradztwa podatkowego obejmują:



1)

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na

ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu

ich obowiązków podatkowych;



2)

(utracił moc);



2a)

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników,

płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do

celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;



3)

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników,

płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub

udzielanie im pomocy w tym zakresie;



4)

(uchylony).



1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności

wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za

zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników,

płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia

29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8,

poz. 60, z późn. zm.1)).



2. Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1,

zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w

rozumieniu ustawy.



Dz.U.05.8.60 j.t. ost.

zm. Dz.U.09.18.97

art. 21



USTAWA



z dnia 29 sierpnia 1997 r.



Ordynacja podatkowa



(tekst jednolity)



Art. 1. Ustawa normuje:



1)

zobowiązania podatkowe;



2)

informacje podatkowe;



3)

postępowanie

podatkowe,

kontrolę

podatkową i czynności sprawdzające;



4)

tajemnicę skarbową.



Art. 306. § 1. Kto,

będąc

obowiązanym

do

zachowania

tajemnicy

skarbowej,

ujawnia

informacje objęte tą tajemnicą,

(tajemnica skarbowa

293-301 ordynacji);



podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.



§ 2. Kto, będąc obowiązanym do zachowania
tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje określone
w art. 182,



podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy
do lat 5.



§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2
działa nieumyślnie,



podlega karze pozbawienia wolności do lat 2.



§ 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa,
ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

TAJEMNICA SKARBOWA



Art. 293. § 1. Indywidualne dane zawarte w deklaracji

oraz innych dokumentach składanych przez

podatników, płatników lub inkasentów objęte są

tajemnicą skarbową.



§ 2. Przepis § 1 stosuje się również do danych zawartych w:



1)

informacjach podatkowych przekazywanych

organom podatkowym przez podmioty inne niż wymienione w

§ 1;



2)

aktach dokumentujących czynności sprawdzające;



3)

aktach postępowania podatkowego, kontroli

podatkowej oraz aktach postępowania w sprawach o

przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe;



4)

dokumentacji rachunkowej organu podatkowego;



5)

informacjach uzyskanych przez organy podatkowe

z banków oraz z innych źródeł niż wymienione w § 1 lub w pkt

1;



6)

informacjach uzyskanych w toku postępowania w

sprawie zawarcia porozumień, o których mowa w dziale IIa.



Art. 294. § 1. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązani są:



1)

pracownicy urzędów skarbowych oraz izb skarbowych;



1a)

funkcjonariusze celni i pracownicy urzędów celnych oraz izb

celnych;



2)

wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek

województwa oraz pracownicy urzędów ich obsługujących;



3)

członkowie samorządowych kolegiów odwoławczych, a także

pracownicy biur tych kolegiów;



4)

minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz pracownicy

Ministerstwa Finansów;



5)

osoby odbywające staż, praktykę zawodową lub studencką w

urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub

w innych organach podatkowych,



6)

przedstawiciele obcej władzy obecni w toku czynności

kontrolnych, w związku z prowadzeniem równoczesnych kontroli.



§ 2. Osoby wymienione w § 1 są obowiązane do złożenia na piśmie przyrzeczenia

następującej treści:



"Przyrzekam, że będę przestrzegał tajemnicy skarbowej. Oświadczam, że są mi

znane przepisy o odpowiedzialności karnej za ujawnienie tajemnicy skarbowej.".



§ 3.  Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po ustaniu

zatrudnienia, zakończeniu stażu lub praktyki.



§ 4. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązane są również inne osoby,

którym udostępniono informacje objęte tajemnicą skarbową, chyba że na ich

ujawnienie zezwala przepis prawa.



§ 5. Przepisu § 4 nie stosuje się do osób, których dotyczą informacje objęte

tajemnicą skarbową.



Art. 297. § 1. Akta, w tym akta zawierające informacje wymienione w art. 182, naczelnicy

urzędów skarbowych oraz naczelnicy urzędów celnych udostępniają wyłącznie:



1)

ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, dyrektorowi izby

skarbowej lub dyrektorowi izby celnej - w toku postępowania podatkowego, postępowania w

sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe lub postępowania kontrolnego

prowadzonego w urzędzie skarbowym lub urzędzie celnym;



2)

innym naczelnikom urzędów skarbowych lub urzędów celnych albo organom

kontroli skarbowej - w związku ze wszczętym postępowaniem podatkowym, postępowaniem w

sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe lub kontrolą podatkową;



2a)

Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - zgodnie z przepisami o

przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z

nielegalnych lub nieujawnionych źródeł;



3)

sądom lub prokuratorowi - w związku z toczącym się postępowaniem;



4)

Rzecznikowi Praw Obywatelskich - w związku z jego udziałem w postępowaniu

przed sądem administracyjnym;



5)

Prokuratorowi Generalnemu - na wniosek właściwego prokuratora:



a)

w przypadkach określonych w dziale IV Kodeksu postępowania administracyjnego,



b)

w związku z udziałem prokuratora w postępowaniu przed sądem administracyjnym;



6)

(uchylony);



7)

służbom ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru

Antykorupycjnemu, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służbie Więziennej i ich

posiadającym pisemne upoważnienie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym

do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie

informacji niejawnych;



8)

Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu w zakresie niezbędnym do

przeprowadzenia czynności kontrolnych, określonych w rozdziale 4 ustawy z dnia 9 czerwca

2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708).



§ 2. W przypadkach określonych w § 1 pkt 1 lub 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 295.



§ 3. W przypadkach, o których mowa w § 1, akta spraw są oznaczane oraz przekazywane w

sposób przewidziany w art. 82 § 4.



§ 4. Naczelnicy urzędów skarbowych oraz naczelnicy urzędów celnych udostępniają Najwyższej

Izbie Kontroli, w związku z toczącym się postępowaniem kontrolnym, akta, o których mowa w §

1, po wyłączeniu z nich informacji wymienionych w art. 182, chyba że informacje takie zostały

uprzednio udzielone Najwyższej Izbie Kontroli na podstawie odrębnych przepisów.



(306 §2)

Art. 182. § 1. Jeżeli z dowodów zgromadzonych w toku

postępowania podatkowego wynika potrzeba uzupełnienia tych dowodów

lub ich porównania z informacjami pochodzącymi z banku, bank jest

obowiązany na pisemne żądanie naczelnika urzędu skarbowego lub

naczelnika urzędu celnego do sporządzenia i przekazania informacji

dotyczących strony postępowania w zakresie:



1)

posiadanych rachunków bankowych lub rachunków

oszczędnościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych

rachunków;



2)

posiadanych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów

wartościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych

rachunków;



3)

zawartych umów kredytowych lub umów pożyczek

pieniężnych, a także umów depozytowych;



4)

nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub

obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi;



5)

obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi

lub innymi papierami wartościowymi.



§ 2.  Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio do zakładów ubezpieczeń,

funduszy inwestycyjnych i banków prowadzących działalność maklerską, w

zakresie prowadzonych indywidualnych kont emerytalnych, a także do

domów maklerskich oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-

kredytowych.



§ 3. Towarzystwa funduszy inwestycyjnych na pisemne żądanie naczelnika

urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego są obowiązane do

sporządzania informacji o umorzonych jednostkach uczestnictwa. Przepis §

1 w części dotyczącej wystąpienia z żądaniem stosuje się odpowiednio.