dr Renata Pawlik

->Przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu

(rozdział XXXVI k.k. art. 300-306 k.k.);

->Przestępstwa przeciwko obrotowi pieniędzmi i

papierami wartościowymi (rozdział XXXV k.k. art.
310-316 k.k.);

->ustawa prawo czekowe – art. 61;
->ustawa o udostępnianiu informacji gospodarczych–

art. 34-40;

->ustawa o podpisie elektronicznym – art. 45-52;
->ustawa o ochronie danych osobowych – art. 49-54;
->ustawa o ochronie niektórych usług świadczonych

drogą elektroniczną opartych lub polegających na
dostępie warunkowym;



art. 300 – 302 k.k. – przestępstwa przeciwko
wierzycielom;



(podstawa to przepisy k.c. oraz ustawa Prawo upadłościowe i
naprawcze;)



Art. 300. § 1. Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości,

udaremnia

lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela

przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa,

darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego
majątku,



podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. (niezaspokojenie int. wierzyciela);



§ 2. Kto, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu
państwowego,

udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela

przez to, że

usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo
uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem,(egzek.
niezaspokojenie int. wierzyciela);



podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.



§ 3. Jeżeli czyn określony w § 1 wyrządził szkodę wielu wierzycielom, sprawca



podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.



§ 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie przestępstwa określonego w §
1 następuje na wniosek pokrzywdzonego.



ochrona wierzyciela art. 127 i nast. pr. upadłościowe i naprawcze;



Art. 127. 1. Bezskuteczne w stosunku do masy upadłości są czynności prawne dokonane przez
upadłego w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, którymi rozporządził on
swoim majątkiem, jeżeli dokonane zostały nieodpłatnie albo odpłatnie, ale wartość świadczenia upadłego
przewyższa w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez upadłego lub zastrzeżonego dla
upadłego lub dla osoby trzeciej.



2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ugody sądowej, uznania powództwa i zrzeczenia się
roszczenia.



3. Bezskuteczne są również zabezpieczenie i zapłata długu niewymagalnego, dokonane przez upadłego w
terminie dwóch miesięcy przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Jednak ten, kto otrzymał
zapłatę lub zabezpieczenie, może w drodze powództwa lub zarzutu żądać uznania tych czynności za
skuteczne, jeżeli w czasie ich dokonania nie wiedział o istnieniu podstawy do ogłoszenia upadłości.



4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do zabezpieczeń ustanowionych przed dniem ogłoszenia upadłości w
związku z terminowymi operacjami finansowymi lub sprzedażą papierów wartościowych ze
zobowiązaniem do ich odkupu, o których mowa w art. 85 ust. 1.



oraz 527 i nast. kodeksu cywilnego;



Art. 527. § 1. Gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba
trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za
bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli,
a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć.



§ 2. Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności
dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem
czynności.



§ 3. Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli uzyskała korzyść
majątkową osoba będąca w bliskim z nim stosunku, domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik
działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.



§ 4. 

(204)

Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli korzyść

majątkową uzyskał przedsiębiorca pozostający z dłużnikiem w stałych stosunkach gospodarczych,
domniemywa się, że było mu wiadome, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.



ochrona k.p.c. – wyjawienie majątku, art. 913 i nast k.p.c.

Art. 913. § 1.  Jeżeli zajęty w egzekucji majątek dłużnika nie rokuje zaspokojenia

egzekwowanych należności lub jeżeli wierzyciel wykaże, że na skutek prowadzonej
egzekucji nie uzyskał w pełni zaspokojenia swej należności, może on żądać
zobowiązania dłużnika do złożenia wykazu majątku z wymienieniem rzeczy i miejsca,
gdzie się znajdują, przypadających mu wierzytelności i innych praw majątkowych
oraz do złożenia przyrzeczenia według roty: "Świadomy znaczenia mych słów i
odpowiedzialności przed prawem zapewniam, że złożony przeze mnie wykaz majątku
jest prawdziwy i zupełny.".



§ 2. Wierzyciel może żądać wyjawienia majątku także przed wszczęciem egzekucji,
jeżeli uprawdopodobni, że nie uzyska zaspokojenia w pełni swej należności ze
znanego mu majątku albo z przypadających dłużnikowi bieżących świadczeń
periodycznych za okres sześciu miesięcy.

Art. 916. Jeżeli dłużnik bez usprawiedliwionej przyczyny nie stawi się do sądu w celu

złożenia wykazu lub przyrzeczenia albo stawiwszy się wykazu nie złoży lub odmówi
odpowiedzi na zadane mu pytanie albo odmówi złożenia przyrzeczenia, sąd może
skazać go na grzywnę lub nakazać przymusowe doprowadzenie oraz może
zastosować areszt nieprzekraczający miesiąca, z uwzględnieniem art. 276 § 2. O
skutkach tych dłużnik powinien być pouczony w wezwaniu na posiedzenie.



Art. 21. pr. upadł. i napr. 1. Dłużnik jest obowiązany, nie później niż w terminie dwóch
tygodni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie
wniosek o ogłoszenie upadłości.



2. Jeżeli dłużnikiem jest osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca
osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, obowiązek, o
którym mowa w ust. 1, spoczywa na każdym, kto ma prawo go reprezentować sam lub
łącznie z innymi osobami.



3. Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, ponoszą odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną
wskutek niezłożenia wniosku w terminie określonym w ust. 1.



Art. 10 pr. upadł. i napr. Upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się
niewypłacalny.



Art. 11. pr. upadł. i napr. 1. Dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli nie wykonuje swoich
wymagalnych zobowiązań.



2. Dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą
osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za
niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku,
nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje.



Art. 373 pr. upadł. i napr. 1. Sąd (upadłościowy – dop. wł. R.P.)może orzec pozbawienie
na okres od trzech do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej
na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej,
reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie
państwowym, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu osoby, która ze swej winy:



1)

będąc do tego zobowiązana z mocy ustawy, nie złożyła w terminie

dwóch tygodni od dnia powstania podstawy do ogłoszenia upadłości wniosku o
ogłoszenie upadłości albo



2)

po ogłoszeniu upadłości nie wydała lub nie wskazała majątku, ksiąg

handlowych, korespondencji lub innych dokumentów upadłego, do których wydania lub
wskazania była zobowiązana z mocy ustawy, albo



3)

po ogłoszeniu upadłości ukrywała, niszczyła lub obciążała majątek

wchodzący w skład masy upadłości, albo



4)

jako upadły w toku postępowania upadłościowego nie wykonała innych

obowiązków ciążących na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądu albo sędziego-
komisarza, albo też w inny sposób utrudniała postępowanie.



2. Przy orzekaniu zakazu, o którym mowa w ust. 1, sąd bierze pod uwagę stopień winy
oraz skutki podejmowanych działań, w szczególności obniżenie wartości ekonomicznej
przedsiębiorstwa upadłego i rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli.



3. Sąd może orzec pozbawienie na okres od trzech do dziesięciu lat prawa prowadzenia
działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady
nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie
państwowym, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu osoby, wobec której:



1)

już co najmniej raz ogłoszono upadłość, z umorzeniem jej długów po

zakończeniu postępowania upadłościowego;



2)

ogłoszono upadłość nie dawniej niż pięć lat przed ponownym

ogłoszeniem upadłości.



Przepisy karne w ustawie prawo upadłościowe i naprawcze;



Art. 522. 1. Kto będąc dłużnikiem albo osobą uprawnioną do reprezentowania dłużnika,
który jest osobą prawną lub spółką handlową niemającą osobowości prawnej, podaje we
wniosku o ogłoszeniu upadłości albo w oświadczeniu o wszczęciu postępowania
naprawczego nieprawdziwe dane



- podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.



2. Tej samej karze podlega, kto będąc dłużnikiem lub osobą uprawnioną do
reprezentowania dłużnika, który jest osobą prawną lub spółką handlową niemającą
osobowości prawnej, w postępowaniu w przedmiocie ogłoszenia upadłości albo w
postępowaniu naprawczym podaje sądowi nieprawdziwe informacje co do stanu majątku
dłużnika.



Art. 523. 1. Kto będąc upadłym albo osobą uprawnioną do reprezentowania upadłego,
który jest osobą prawną lub spółką handlową niemającą osobowości prawnej, nie
wydaje syndykowi całego majątku wchodzącego do masy upadłości, ksiąg
rachunkowych lub innych dokumentów dotyczących jego majątku



- podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.



2. Tej samej karze podlega, kto będąc upadłym albo osobą uprawnioną do
reprezentowania upadłego, który jest osobą prawną lub spółką handlową niemającą
osobowości prawnej, nie udziela syndykowi lub sędziemu-komisarzowi informacji
dotyczących majątku upadłego.



USTAWA z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze oraz
ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (31.03.2009r.);



Tytuł V. Postępowanie upadłościowe wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej



Art. 491

1

. Przepisy niniejszego tytułu stosuje się wobec osób fizycznych, do których nie mają zastosowania przepisy

działu II tytułu I części pierwszej.



Art. 491

2

. 1. W sprawach objętych przepisami niniej szego tytułu postępowanie upadłościowe prowadzi się według

stosowanych odpo wiednio przepisów o postępowaniu upadłościowym obejmują cym likwidację majątku upadłego, z tym
że nie stosuje się przepisów art. 20, art. 21, art. 28 ust. 1, art. 32 ust. 1, art. 44 – 50, art. 53, art. 55 – 56 i art. 307 ust.
1.



2. Wniosek o ogłoszenie upadłości może zgłosić tylko dłużnik.



3. Obwieszczenia postanowienia o ogłoszeniu upadłości dokonuje się przez ogłoszenie w budynku sądowym oraz
zamieszczenie w co najmniej jednym dzienniku o zasięgu krajowym.



4. Sąd niezwłocznie zwraca się do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla dłużnika o udzielenie informacji, czy
dłużnik w ciągu ostatnich pięciu lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości zgłaszał fakt doko nania czynności
prawnych podlegających opodatkowaniu, oraz zasięga informacji w Krajowym Rejestrze Sądowym, czy dłużnik jest
wspólnikiem spółek handlowych.



5. Sędzia-komisarz może zezwolić, żeby likwidację masy upadłości prowadził upadły pod nadzorem syndyka.



6. Do zobowiązań upadłego powstałych po prawomocnym ustaleniu planu spłaty nie stosuje się art. 146 ust. 4.



Art. 491

3

. 1. Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli niewypłacalność dłużnika nie powstała

wskutek wyjątkowych i niezależnych od niego okoliczności, w szczególności w przypadku gdy dłużnik zaciągnął
zobowiązanie będąc niewypłacalnym, albo do rozwiązania stosunku pracy dłużnika doszło z przyczyn leżących po
stronie pracownika lub za jego zgodą.



2. Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli w stosunku do dłużnika w okresie dziesięciu lat przed złożeniem
wniosku o ogłoszenie upadłości:



1) prowadzono postępowanie upadłościo we lub inne postępowanie, w którym umorzono całość lub część jego
zobowiązań albo w którym zawarto układ, lub



2) prowadzono postępowanie upadłościo we, w którym nie zaspokojono wszystkich wierzycieli, a dłużnik po zakończeniu
lub umorzeniu postępo wania zobowiązań swych nie wykonał, lub



3) prowadzono postępowanie upadłościo we według przepisów tytułu niniejszego, jeżeli postępowanie to zostało
umorzone z innych przyczyn niż na wniosek wszystkich wierzycieli, lub



4) czynność prawna dłużnika została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli.



Art. 491

4

. Jeżeli upadły nie wskaże i nie wyda syndykowi całego majątku albo niezbędnych dokumentów

lub w inny sposób nie wykonuje ciążących na nim obowiązków, sąd umarza postępowanie.



Art. 491

5

. Wątpliwości co do tego, które z przedmiotów należących do upadłego wchodzą w skład masy

upadłości, rozstrzyga sędzia-komisarz na wniosek syndyka lub upadłego. Na postanowienie sędziego-
komisarza przysługuje zażalenie.



Art. 491

6

. 1. Jeżeli w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym

zamieszkuje upadły, z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydziela się upadłemu kwotę odpowiadającą
przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego za okres dwunastu miesięcy.



2. Kwotę, o której mowa w ust. 1, na wniosek syndyka, określa sędzia-komisarz, biorąc pod uwagę
potrzeby mieszkaniowe upadłego, w tym liczbę osób pozostających z upadłym we wspólnym
gospodarstwie domowym. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie.



3. Sędzia - komisarz może przyznać upadłemu zaliczkę na poczet kwoty, o której mowa w ust. 1.



Art. 491

7

. 1. Po sporządzeniu ostatecznego planu podziału, nie wcześniej jednak niż po opuszczeniu

przez upadłego domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 491

6

ust. 1, sąd

wydaje postanowienie o ustaleniu planu spłaty wierzycieli upadłego, określającego w jakim zakresie i w
jakim czasie, nie dłuższym niż pięć lat, upadły jest obowiązany spłacać należności niezaspokojone na
podstawie planu podziału oraz jaka część zobowiązań upadłego, po wykonaniu planu spłaty wierzycieli,
zostanie umorzona. W planie spłaty wierzycieli uwzględnia się wszystkie zobowiązania upadłego
powstałe do dnia jego ustalenia.



2. O ustaleniu planu spłaty wierzycieli upadłego sąd orzeka na wniosek upadłego, po przeprowadzeniu
rozprawy, o której terminie zawiadamia wszystkich wierzycieli.



3. Sąd nie jest związany wnioskiem upadłego co do treści planu spłaty wierzycieli i może ustalić warunki
spłaty bardziej korzystne dla wierzycieli, jeżeli zażąda tego wierzyciel. Przepis art. 370 ust. 1 stosuje się
odpowiednio.



4. Na postanowienie sądu w przedmiocie ustalenia planu spłaty wierzycieli przysługuje zażalenie.



5. Ustalenie planu spłaty wierzycieli nie narusza praw wierzyciela wobec poręczyciela upadłego oraz
współdłużnika upadłego ani praw wynikających z hipoteki, zastawu, zastawu rejestrowego oraz hipoteki
morskiej, jeśli były one ustanowione na mieniu osoby trzeciej.



Art. 491

8

. Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o ustaleniu planu spłaty wierzycieli powołanie

syndyka wygasa z mocy prawa.



w odrębnych przepisach. Do sprawozdania upadły dołącza kopię rocznego zeznania podatkowego.



Art. 491

9

. 1. W okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli upadły nie może dokonywać czynności prawnych

przekraczających granice zwykłego zarządu.



2. W okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli upadły może zaciągać zobowiązania niezbędne dla utrzymania
swojego i osób, w stosunku do których ciąży na nim ustawowy obowiązek dostarczania środków utrzymania,
z wyjątkiem jednak zakupów na raty lub zakupów z odroczoną płatnością.



3. Upadły jest obowiązany składać sądowi corocznie, do końca kwietnia, sprawozdanie z wykonania planu spłaty
wierzycieli za poprzedni rok kalendarzowy, w którym wykazuje osiągnięte przychody, spłacone kwoty oraz nabyte
składniki majątkowe o wartości przekraczającej dwukrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego



Art. 491

10

. 1. Jeżeli upadły z powodu przemijającej przeszkody nie może wywiązać się z obowiązków określonych w

planie spłaty wierzycieli, sąd na jego wniosek, po wysłuchaniu wierzycieli, może zmienić plan spłaty wierzycieli w ten
sposób, że przedłuży termin spłaty lub zmieni wysokość poszczególnych płatności. Na postano wienie sądu przysługuje
zażalenie. Łączny okres, o który można przedłużyć termin spłaty wierzytelności, nie może przekroczyć dwóch lat.



2. W razie istotnej poprawy sytuacji majątkowej upadłego w okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli, wynikającej
z innych przyczyn niż zwiększenie się wynagrodzenia za pracę lub dochodów uzyskiwanych z osobiście wykonywanej
przez upadłego działalności zarobkowej, każdy z wierzycieli może wystąpić z wnioskiem o zmianę planu spłaty
wierzycieli przez podwyższenie kwot przypadających wierzycielom. O zmianie planu spłaty wierzycieli orzeka sąd po
przeprowadzeniu rozprawy, o której zawiadamia się upadłego i wierzycieli objętych planem spłaty. Na postanowienie
sądu przysługuje zażalenie.



Art. 491

11

. 1. W razie niewykonywania przez upadłego obowiązków ustalonych w planie spłaty wierzycieli sąd na

wniosek wierzyciela, po przeprowadzeniu rozprawy, o której zawiadamia się upadłego i wierzycieli objętych planem
spłaty, uchyla plan spłaty wierzycieli oraz umarza postępowanie upadłościowe. Na postanowienie sądu przysługuje
zażalenie.



2. Przepis ust. 1 stosuje się także wtedy, gdy upadły w sprawozdaniu z wykonania planu spłaty wierzycieli zataił swoje
przychody lub w okresie wykonywania planu spłaty wierzycieli dokonywał czynności przekraczających granice
zwykłego zarządu, lub gdy okaże się, że upadły ukrywał majątek bądź czynność prawna upadłego została
prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli.



Art. 491

12

. 1. Po wykonaniu przez upadłego obowiązków określonych w planie spłaty wierzycieli sąd wydaje

postanowienie o umorzeniu niezaspokojonych zobowiązań upadłego objętych planem spłaty oraz o zakończeniu
postępowania upadłościowego.



2. Umarzając zobowiązania upadłego sąd wymienia wierzyciela, tytuł i sumę zobowiązania, podlegającego umorzeniu.



3. Umorzenie zobowiązań nie dotyczy zobowiązań upadłego, obejmujących świadczenia okresowe, których tytuł
prawny nie wygasł, oraz zobowiązań powstałych po ogłoszeniu upadłości.



4. O umorzeniu niezaspokojonych zobowiązań upadłego oraz o zakończeniu postępowania upadłościowego sąd orzeka
na wniosek upadłego, po przeprowadzeniu rozprawy, o której terminie zawiadamia wszystkich wierzycieli objętych
planem spłaty wierzycieli. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.”.



tzw. pozorne (?) bankructwo;



Art. 301. § 1. Kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli udaremnia
lub ogranicza zaspokojenie ich należności przez to, że tworzy w
oparciu o przepisy prawa

nową

jednostkę gospodarczą i

przenosi na nią składniki swojego majątku,



podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.



§ 2. Tej samej karze podlega, kto będąc dłużnikiem kilku
wierzycieli

doprowadza

do

swojej

upadłości

lub

niewypłacalności.



§ 3. Kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli w sposób

lekkomyślny

doprowadza

do

swojej

upadłości

lub

niewypłacalności, w szczególności przez trwonienie części
składowych majątku, zaciąganie zobowiązań lub zawieranie
transakcji oczywiście sprzecznych z zasadami gospodarowania,



podlega

grzywnie,

karze

ograniczenia

wolności

albo

pozbawienia wolności do lat 2.



tzw. dowolne zaspokajanie wierzycieli;



Art. 302. § 1. Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub
upadłości, nie mogąc zaspokoić wszystkich wierzycieli, spłaca
lub zabezpiecza tylko niektórych, czym działa na szkodę
pozostałych,



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do lat 2.



§ 2. Kto wierzycielowi udziela lub obiecuje udzielić korzyści
majątkowej za działanie na szkodę innych wierzycieli w związku
z postępowaniem upadłościowym lub zmierzającym do
zapobiegnięcia upadłości,



podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.



§ 3. Tej samej karze podlega wierzyciel, który w związku z
określonym w § 2 postępowaniem przyjmuje korzyść za działanie
na szkodę innych wierzycieli albo takiej korzyści żąda.



kolejność



art. 342 pr. upadłościowego i napr.



art. 1025 k.p.c.;



art. 496 k.s.h. (przy łączeniu);



Art. 342. pr.up. i napr. 1. Wierzytelności i należności podlegające zaspokojeniu z funduszów masy
upadłości dzieli się na następujące kategorie:



1)

kategoria pierwsza - koszty postępowania upadłościowego, należności z tytułu składek

na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe pracowników, należności ze stosunku pracy,
należności rolników z tytułu umów o dostarczenie produktów z własnego gospodarstwa rolnego za ostatnie
dwa lata, renty należne za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, ciążące na
upadłym zobowiązania alimentacyjne, należności powstałe wskutek czynności syndyka albo zarządcy,
należności z zawartych przez upadłego przed ogłoszeniem upadłości umów wzajemnych, których
wykonania żądał syndyk albo zarządca, należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia masy upadłości
oraz należności, które powstały z czynności upadłego dokonanych za zgodą nadzorcy sądowego;



2)

kategoria druga - podatki, inne daniny publiczne oraz niepodlegające zaspokojeniu w

kategorii pierwszej należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne należne za ostatni rok przed
datą ogłoszenia upadłości wraz z należnymi od nich odsetkami i kosztami egzekucji;



3)

kategoria trzecia - inne wierzytelności, jeżeli nie podlegają zaspokojeniu w kategorii

czwartej, wraz z odsetkami za ostatni rok przed datą ogłoszenia upadłości, z odszkodowaniem umownym,
kosztami procesu i egzekucji;



4)

kategoria czwarta - odsetki, które nie należą do wyższych kategorii w kolejności, w

jakiej podlega zaspokojeniu kapitał, a także sądowe i administracyjne kary grzywny oraz należności z
tytułu darowizn i zapisów.



2. Wierzytelność nabyta w drodze przelewu lub indosu po ogłoszeniu upadłości, podlega zaspokojeniu w
kategorii trzeciej, jeżeli nie podlega zaspokojeniu w kategorii czwartej. Nie dotyczy to wierzytelności
powstałej wskutek czynności syndyka albo zarządcy albo czynności upadłego podjętych za zgodą nadzorcy
sądowego.



3. Przepisy dotyczące zaspokojenia należności ze stosunku pracy stosuje się odpowiednio do roszczeń
Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych o zwrot z masy upadłości świadczeń wypłaconych
przez Fundusz pracownikom upadłego.



4. Do wierzytelności zasądzonych orzeczeniem sądu albo objętych ostateczną decyzją administracyjną,
które zostały wydane przeciwko upadłemu po ogłoszeniu upadłości, jeżeli należności te podlegają
zaspokojeniu z funduszów masy upadłości, stosuje się odpowiednio przepis art. 343 ust. 1.



Art. 1025 k.p.c. § 1. 

(891)

Z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokaja się w następującej kolejności:



1)

koszty egzekucyjne,



2)

należności alimentacyjne,



3)

należności za pracę za okres 3 miesięcy do wysokości najniższego wynagrodzenia za

pracę określonego w odrębnych przepisach oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby,
niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i koszty zwykłego pogrzebu dłużnika,



4)

(892)

należności wynikające z wierzytelności zabezpieczonych hipoteką morską,



5)

należności zabezpieczone hipotecznie lub zastawem rejestrowym albo zabezpieczone

przez wpisanie do innego rejestru,



6)

należności za pracę niezaspokojone w kolejności trzeciej,



7)

należności, do których stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -

Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr
11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122,
poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475 i Nr 110, poz. 1189), o ile nie
zostały zaspokojone w kolejności piątej,



8)

należności zabezpieczone prawem zastawu lub które korzystały z ustawowego

pierwszeństwa niewymienionego w kolejnościach wcześniejszych,



9)

należności wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję,



10)

inne należności.



§ 2. Po zaspokojeniu wszystkich należności ulegają zaspokojeniu kary pieniężne oraz grzywny sądowe i
administracyjne.



§ 3. 

(893)

W równym stopniu z należnością ulegają zaspokojeniu odsetki i koszty postępowania. Jednakże z

pierwszeństwa równego z należnościami czwartej, piątej i ósmej kategorii korzystają odsetki tylko za
ostatnie dwa lata przed przysądzeniem własności, a koszty postępowania w wysokości nie
przekraczającej dziesiątej części kapitału. Pozostałe odsetki i koszty zaspokaja się w kategorii dziesiątej.
To samo dotyczy świadczeń należnych dożywotnikowi.



§ 4. 

(894)

Jeżeli przedmiotem egzekucji jest własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego,

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej, wierzytelność spółdzielni mieszkaniowej z tytułu nie wniesionego wkładu budowlanego
związana z tym prawem ulega zaspokojeniu przed należnością zabezpieczoną na tym prawie hipotecznie.



Art. 496 k.s.h. § 1. W okresie odrębnego zarządzania majątkami
spółek wierzycielom każdej spółki służy pierwszeństwo zaspokojenia
z majątku swojej pierwotnej dłużniczki przed wierzycielami
pozostałych łączących się spółek.



§ 2. Wierzyciele łączącej się spółki, którzy zgłosili swoje roszczenia w
terminie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia o połączeniu i
uprawdopodobnili, że ich zaspokojenie jest zagrożone przez
połączenie, mogą żądać zabezpieczenia swoich roszczeń.



tzw. nierzetelna dokumentacja;

Art. 303. § 1. Kto wyrządza szkodę majątkową osobie fizycznej,

prawnej albo jednostce organizacyjnej nie mającej osobowości
prawnej,

przez

nieprowadzenie

dokumentacji

działalności

gospodarczej albo prowadzenie jej w sposób nierzetelny lub
niezgodny z prawdą, w szczególności niszcząc, usuwając, ukrywając,
przerabiając lub podrabiając dokumenty dotyczące tej działalności,



podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.



§ 2. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 wyrządza
znaczną szkodę majątkową,



podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.



§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca przestępstwa określonego
w § 1



podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do roku.



§ 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie
przestępstwa określonego w § 1-3 następuje na wniosek
pokrzywdzonego.



tzw. wyzysk, lichwa;



Art. 304. Kto,

wyzyskując

przymusowe

położenie innej osoby fizycznej, prawnej
albo jednostki organizacyjnej nie mającej
osobowości prawnej, zawiera z nią
umowę, nakładając na nią obowiązek
świadczenia

niewspółmiernego

ze

świadczeniem wzajemnym,



podlega karze pozbawienia wolności do lat
3.



Art. 388. § 1. Jeżeli jedna ze stron, wyzyskując
przymusowe

położenie,

niedołęstwo

lub

niedoświadczenie drugiej strony, w zamian za
swoje świadczenie przyjmuje albo zastrzega dla
siebie lub dla osoby trzeciej świadczenie, którego
wartość w chwili zawarcia umowy przewyższa w
rażącym stopniu wartość jej własnego świadczenia,
druga strona może żądać zmniejszenia swego
świadczenia lub zwiększenia należnego jej
świadczenia, a w wypadku gdy jedno i drugie
byłoby nadmiernie utrudnione, może ona żądać
unieważnienia umowy.



§ 2. Uprawnienia powyższe wygasają z upływem lat
dwóch od dnia zawarcia umowy.



tzw. udaremnianie lub utrudnianie przetargu publicznego;



Art. 305. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udaremnia
lub utrudnia przetarg publiczny albo wchodzi w porozumienie z inną
osobą działając na szkodę właściciela mienia albo osoby lub instytucji,
na rzecz której przetarg jest dokonywany,



podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.



§ 2. Tej samej karze podlega, kto w związku z publicznym przetargiem
rozpowszechnia informacje lub przemilcza istotne okoliczności mające
znaczenie dla zawarcia umowy będącej przedmiotem przetargu albo
wchodzi w porozumienie z inną osobą, działając na szkodę właściciela
mienia albo osoby lub instytucji, na rzecz której przetarg jest
dokonywany.



§ 3. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie
przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek
pokrzywdzonego.



Art. 306. Kto usuwa, podrabia lub przerabia
znaki identyfikacyjne*, datę produkcji lub
datę przydatności towaru lub urządzenia,



podlega karze pozbawienia wolności do lat
3.



*tablice rejestracyjne nie, V KKN 491/98; V
KKN 143/00;



I KZP 33/05; uchwała SN

2005.10.27;OSNKW 2005/11/106

Tablice rejestracyjne pojazdów nie są "znakami identyfikacyjnymi" w rozumieniu art. 306

k.k.



III KK 118/03,wyrok SN 2003.05.06, Prok.i Pr.-wkł. 2003/11/15



Posłużenie się dla oznaczenia używanego pojazdu autentycznymi tablicami
rejestracyjnymi wydanymi dla oznaczenia innego pojazdu nie stanowi ani przestępstwa
określonego w art. 270 § 1 k.k., ani też przewidzianego w art. 306 k.k., gdyż sprawca
zamienia tablice rejestracyjne, lecz ich nie podrabia, nie przerabia, nie używa tak
podrobionych lub przerobionych tablic. Tablice rejestracyjne nie są także, w rozumieniu
art. 306 k.k., znakami identyfikacyjnymi pojazdu na równi z numerami nadwozia czy
silnika. Analizowane zachowanie może stanowić co najwyżej wykroczenie określone w art.
94 § 2 k.w. bądź w art. 97 k.w. w zw. z art. 71 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym.



III KKN 207/01, postanow. SN, 2003.03.19,LEX nr 78408;



1. Pojęcie "przerabia" znamionujące przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. nie zawiera w sobie
warunku trwałości lub nieusuwalności zmian wprowadzonych w dokumencie. Trwałość lub
nieusuwalność tych zmian zależą wyłącznie od zastosowanej, przy przerobieniu
dokumentu, metody czy techniki. Dyktują ją zaś sprawcy okoliczności w jakich zamierza
użyć, jako autentycznego, przerobionego dokumentu. Jeżeli dla wprowadzenia w błąd
innej osoby lub dla uniemożliwienia identyfikacji pojazdu (jak w przedmiotowej sprawie)
wystarczające było przerobienie tablic rejestracyjnych w sposób nietrwały i łatwo
usuwalny, to zrozumiałe, że sprawcy tylko takiego sposobu użyli i nie ma najmniejszych
racji, by takie ich działanie uznać za niebędące "przerobieniem" i niepodlegające z tego
powodu penalizacji.



2. Tablice rejestracyjne nie mogą być przedmiotem przestępstwa z art. 270 k.k. natomiast
mogą być przedmiotem przestępstwa z art. 306 k.k., gdyż są znakami identyfikacyjnymi
w rozumieniu tego przepisu, a przestępstwo w nim opisane ma charakter powszechny,
nakierowany na ochronę bezpieczeństwa korzystania z przedmiotów funkcjonujących w
obrocie prawnym i ograniczenie "zjawiska kradzieży samochodów".



Art. 307. § 1. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 296
lub 299-305, który dobrowolnie naprawił szkodę w całości, sąd może
zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej
wymierzenia.



§ 2. Wobec sprawcy przestępstwa wymienionego w § 1, który
dobrowolnie naprawił szkodę w znacznej części, sąd może
zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.



Art. 308. Za przestępstwa określone w tym rozdziale odpowiada jak
dłużnik lub wierzyciel, kto, na podstawie przepisu prawnego, decyzji
właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania, zajmuje
się sprawami majątkowymi innej osoby prawnej, fizycznej, grupy
osób lub podmiotu nie mającego osobowości prawnej.



Art. 309. W razie skazania za przestępstwo określone w art. 296 § 3,
art. 297 § 1 lub art. 299, grzywnę orzeczoną obok kary pozbawienia
wolności można wymierzyć w wysokości do 2000 stawek dziennych.

Art. 310. § 1. Kto podrabia albo przerabia polski albo obcy pieniądz,

inny środek płatniczy albo dokument uprawniający do otrzymania
sumy pieniężnej albo zawierający obowiązek wypłaty kapitału,
odsetek, udziału w zyskach albo stwierdzenie uczestnictwa w spółce
lub z pieniędzy, innego środka płatniczego albo z takiego dokumentu
usuwa oznakę umorzenia,



podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat
5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności.



§ 2. Kto pieniądz, inny środek płatniczy lub dokument określony w § 1
puszcza w obieg albo go w takim celu przyjmuje, przechowuje,
przewozi, przenosi, przesyła albo pomaga do jego zbycia lub ukrycia,



podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.



§ 3. W wypadku mniejszej wagi sąd może zastosować nadzwyczajne
złagodzenie kary.



§ 4. Kto czyni przygotowania (art. 16 k.k.) do popełnienia
przestępstwa określonego w § 1 lub 2,



podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.



II AKa 43/07 ,wyrok s.apel. 2007.03.29, w Białymstoku; OSAB
2007/1/45;



Weksel "in blanco" korzysta z ochrony art. 310 § 1 kk, bądź to jako inny środek
płatniczy pod warunkiem, że pełni funkcję płatniczą, bądź jako dokument
będący papierem wartościowym uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej.



I KZP 2/07, uchwała SN

2007.03.21, OSNKW 2007/4/31;



Weksel niezupełny (in blanco) może stanowić dokument uprawniający do
otrzymania sumy pieniężnej, o którym mowa w art. 310 § 1 k.k.



IV KK 460/06

, postanow. SN 2007.02.21; LEX nr 310227



Do zakresu dokumentów wymienionych w art. 310 § 1 k.k. nie należy "polecenie
przelewu".

II AKa 295/04

, wyrok s.apel. 2004.10.26, w Katowicach, LEX nr

154980;



Karta płatnicza służy nie tylko do wypłaty gotówki z bankomatu, ale również do
zapłaty za towary i usługi. Jest więc tożsama w tych funkcjach do pieniądza
gotówkowego. Obie te właściwości nakazują więc traktować kartę płatniczą jako
"inny środek płatniczy". Podpis złożony na karcie stanowi jej integralny element,
potwierdza on prawo konkretnej osoby do dokonywania zapłat oraz służy do
identyfikacji tej osoby w momencie dokonywania tych czynności.



Art. 311. Kto, w dokumentacji związanej z
obrotem

papierami

wartościowymi,

rozpowszechnia nieprawdziwe informacje
lub

przemilcza

informacje

o

stanie

majątkowym oferenta, mające istotne
znaczenie dla nabycia, zbycia papierów
wartościowych,

podwyższenia

albo

obniżenia wkładu,



podlega karze pozbawienia wolności do lat
3.



Art. 312. Kto puszcza w obieg podrobiony
albo przerobiony pieniądz, inny środek
płatniczy albo dokument określony w art.
310 § 1, który sam otrzymał jako prawdziwy,



podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 313. § 1. Kto,

w

celu

użycia

lub

puszczenia w obieg, podrabia albo przerabia
urzędowy znak wartościowy albo ze znaku
takiego usuwa oznakę umorzenia,



podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.



§ 2. Tej samej karze podlega, kto urzędowy
znak wartościowy podrobiony, przerobiony
albo z usuniętą oznaką umorzenia puszcza w
obieg,

nabywa

lub

go

używa

albo

przechowuje w celu puszczenia w obieg.



Art. 314.  Kto, w celu użycia w obrocie
gospodarczym, podrabia albo przerabia
znak urzędowy, mający stwierdzić
upoważnienie lub wynik badania albo w
obrocie publicznym używa przedmiotów
opatrzonych takimi podrobionymi albo
przerobionymi znakami,



podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do lat
2.



Art. 315. § 1. Kto, w celu użycia w obrocie
gospodarczym,

podrabia

lub

przerabia

zalegalizowane narzędzie pomiarowe
lub probiercze,



podlega

grzywnie,

karze

ograniczenia

wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.



§ 2. Tej

samej

karze

podlega,

kto

podrobionego albo przerobionego narzędzia
pomiarowego lub probierczego w obrocie
gospodarczym używa albo takie narzędzie w
celu użycia w obrocie gospodarczym
przechowuje.



Art. 316. § 1. Pieniądze, dokumenty i znaki
wartościowe podrobione, przerobione albo z
usuniętą oznaką umorzenia oraz podrobione
lub przerobione narzędzia pomiarowe, jak
również przedmioty służące do popełnienia
przestępstw określonych w tym rozdziale
ulegają przepadkowi, chociażby nie
stanowiły własności sprawcy.



§ 2. Podrobione albo przerobione znaki
urzędowe określone w art. 314 należy
usunąć, chociażby to miało być połączone
ze zniszczeniem przedmiotu.



USTAWA z dnia 28 kwietnia 1936 r.



Prawo czekowe.



(Dz. U. z dnia 11 maja 1936 r;
Dz.U.36.37.283

ost.

zm. Dz.U.06.73.501

art. 3)



Art. 61. Kto wystawia czek, nie mając u trasata
potrzebnego funduszu do rozporządzenia, lub po
wystawieniu czeku rozporządza pokryciem, jeżeli
skutkiem tego zapłata czeku nie nastąpiła, podlega
grzywnie,

karze

ograniczenia

wolności

albo

pozbawienia wolności do lat 2. Jeżeli sprawca działa
nieumyślnie, podlega grzywnie albo karze ograniczenia
wolności.



Art. 60. Jeżeli zapłata czeku nie nastąpiła spowodu, że
wystawca, wystawiając czek, nie miał u trasata potrzebnego
funduszu do rozporządzenia, lub spowodu, że po wystawieniu
czeku rozporządził pokryciem, wystawca odpowiada wobec
posiadacza za wszelką szkodę, co najmniej zaś powinien mu
zapłacić odsetki w wysokości sześć od sta od sumy
niepokrytej. Roszczenia powyższe ulegają przedawnieniu z
upływem lat trzech, licząc od dnia, w którym trasat odmówił
zapłaty.



Art. 1. Czek zawiera:



1)

nazwę "czek" w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go wystawiono;



2)

polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej;



3)

nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasata);



4)

oznaczenie miejsca płatności;



5)

oznaczenie daty i miejsca wystawienia czeku;



6)

podpis wystawcy czeku

.



Art. 3. Czek wystawia się na bankiera, który ma fundusze do rozporządzenia wystawcy,
zgodnie z wyraźną lub dorozumianą umową, uprawniającą wystawcę do rozporządzania temi
funduszami za pomocą czeku. Wszakże dokument, wystawiony bez zachowania tego
przepisu, pozostaje mimo to ważny jako czek.



W czekach, wystawionych i płatnych w Polsce, można jako trasata wskazać jedynie bankiera.
Polecenie zapłaty, które nie odpowiada temu przepisowi, jest jako czek nieważne.



Art. 12. Wystawca odpowiada za zapłatę czeku. Zastrzeżenie, którem wystawca zwalnia się
od tej odpowiedzialności, uważa się za nienapisane.



Art. 40. Posiadacz może wykonywać zwrotne poszukiwanie przeciwko indosantom,
wystawcy, tudzież innym dłużnikom, jeżeli czek, mimo przedstawienia do zapłaty we
właściwym czasie, nie został zapłacony, a odmowę zapłaty stwierdzono:



1)

albo aktem publicznym (protestem);



2)

albo oświadczeniem trasata na czeku, datowanem i wymieniającem dzień

przedstawienia;



3)

albo oświadczeniem izby rozrachunkowej, datowanem i stwierdzającem, że czek został

we właściwym czasie złożony do rozrachunku i że go nie wykupiono.



Art. 44. Wszystkie osoby, zobowiązane z czeku, odpowiadają wobec posiadacza
solidarnie.



Posiadacz może dochodzić roszczeń przeciw jednemu, kilku lub wszystkim dłużnikom bez
potrzeby zachowania porządku, w jakim się zobowiązali.



Takie samo prawo ma każdy dłużnik czekowy, który czek wykupił.



Dochodzenie sądowe roszczeń przeciw jednemu dłużnikowi nie tamuje dochodzenia
przeciw innym dłużnikom, nawet następującym po dłużniku, przeciw któremu wpierw
skierowano dochodzenie sądowe.



Art. 45. Posiadacz czeku może żądać od zobowiązanego zwrotnie:



1)

niezapłaconej sumy czekowej;



2)

odsetek w wysokości sześć od sta, a przy czekach, wystawionych i

płatnych w Polsce, odsetek ustawowych od dnia przedstawienia;



3)

kosztów protestu lub równoznacznego stwierdzenia, dokonanych

zawiadomień, tudzież innych kosztów;



4)

prowizji komisowej, która w braku umowy wynosi jedną szóstą od sta od

sumy czekowej i nie może przekroczyć tej stopy.



WKN 37/98, wyrok SN 1999.03.12; OSNKW 1999/5-
6/36;



Możliwość przypisania wystawcy czeku bez pokrycia
przestępstwa określonego w art. 61 ustawy z dnia 28 kwietnia
1936 r. - Prawo czekowe (Dz. U. Nr 37, poz. 283) zachodzi
jedynie wtedy, gdy zapłata czeku nie nastąpiła, wskutek
czego posiadacz czeku poniósł szkodę.



IV KKN 104/96, wyrok SN

1997.09.04 Prok.i Pr.-wkł.

1998/2/5



Przestępstwo

z

art.

61

prawa

czekowego

jest

przestępstwem skutkowym, na które składa się z jednej
strony działanie sprawcy wystawiającego czek bez pokrycia, a
z drugiej skutek w postaci braku otrzymania zapłaty przez
posiadacza. (...) Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 61 prawa
czekowego wystawienie czeku bez pokrycia jest czynem
karalnym w przypadku, gdy posiadacz czeku nie otrzymuje na
jego podstawie zapłaty.



USTAWA



z dnia 14 lutego 2003 r.



o udostępnianiu informacji

gospodarczych



(Dz. U. z dnia 25 marca 2003 r.
Dz.U.03.50.424ost.zm.Dz.U.07.192.1378
art. 38)



Art. 3. Udostępnianie informacji gospodarczych osobom trzecim
nieoznaczonym w chwili przeznaczania tych informacji do
udostępniania następuje wyłącznie za pośrednictwem biur
informacji gospodarczej, chyba że udostępnianie, o którym mowa
powyżej, następuje w celu sprzedaży wierzytelności przez ogłoszenie
publiczne lub przepisy prawa przewidują inny tryb udostępniania
danych.



Art. 6. 1. Przedsiębiorca może przekazywać do biura informacje
gospodarcze w celu ich ujawnienia, jeżeli zawarł z biurem umowę
o udostępnianie tych informacji.



2. Umowę, o której mowa w ust. 1, sporządza się na piśmie pod
rygorem nieważności.



Art. 7. 1. Informacje gospodarcze o zobowiązaniach konsumentów mogą przekazywać do biura
wyłącznie następujący przedsiębiorcy:



1)

banki;



2)

oddziały banków zagranicznych;



3)

zakłady ubezpieczeń;



4)

pośrednicy ubezpieczeniowi;



5)

główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń;



6)

spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe;



7)

świadczący usługi leasingu;



8)

świadczący usługi factoringu lub forfaitingu;



9)

operatorzy lub podmioty udostępniające usługi telekomunikacyjne;



10)

świadczący usługi dostawy energii elektrycznej, ciepła, paliw gazowych, wody,

odprowadzania nieczystości lub wywozu śmieci;



11)

zawierający w imieniu i na rzecz banków umowy kredytu ratalnego lub kredytu

odnawialnego połączonego z kartą kredytową (instytucje pośrednictwa kredytowego);



12)

wykonujący działalność w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych, działający w formie

spółek handlowych;



13)

wydawcy elektronicznych instrumentów płatniczych;



13a) 

(3)

Wojskowa Agencja Mieszkaniowa;



14)

spółdzielnie mieszkaniowe;



15)

wspólnoty mieszkaniowe;



16)

wynajmujący lokale;



17)

świadczący usługi przewozu osób w regularnej komunikacji publicznej;



18)

domy maklerskie;



19)

towarowe domy maklerskie;



20)

zagraniczne osoby prawne wykonujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

działalność maklerską w formie oddziału;



21)

operatorzy telewizji kablowej i satelitarnej;



22)

(4)

wójt, burmistrz lub prezydent miasta w zakresie określonym w ustawie z dnia 7

września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.



2. Z zastrzeżeniem art. 10, przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, może przekazać do biura informację
gospodarczą o zobowiązaniu albo zobowiązaniach konsumenta wyłącznie wówczas, gdy spełnione są łącznie
następujące warunki:



1)

zobowiązanie albo zobowiązania wobec tego przedsiębiorcy powstały z tytułu umowy o

kredyt konsumencki lub umowy o przewóz osoby w regularnej komunikacji publicznej;



2)

łączna kwota zobowiązań konsumenta wobec przedsiębiorcy wynosi co najmniej 200

złotych;



3)

świadczenie albo świadczenia są wymagalne od co najmniej 60 dni;



4)

upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez przedsiębiorcę listem poleconym, na adres

do korespondencji wskazany przez konsumenta, a jeżeli konsument nie wskazał takiego adresu - na adres
miejsca zameldowania konsumenta na pobyt stały lub czasowy, wezwania do zapłaty, zawierającego
ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.



2a. 

(5)

Z zastrzeżeniem art. 10, przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 pkt 22, przekazuje do biura informację

gospodarczą o zobowiązaniu albo zobowiązaniach dłużnika alimentacyjnego w razie powstania zaległości za
okres dłuższy niż 6 miesięcy.



3. W przypadku określonym w ust. 2 przedsiębiorca może przekazać do biura wyłącznie następujące
informacje gospodarcze dotyczące:



1)

siebie - określone w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2;



2)

konsumenta - określone w art. 2 ust. 1 pkt 2;



3)

zobowiązania - określone w art. 2 ust. 1 pkt 3.



4. Jeżeli przekazane informacje gospodarcze o zobowiązaniu konsumenta dotyczące:



1)

przedsiębiorcy - nie zawierają co najmniej elementów określonych w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a,

b i d lub pkt 2 lit. g-i,



2)

konsumenta - nie zawierają co najmniej elementów określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2:

◦

a) lit. a, b oraz d - w przypadku gdy konsument jest obywatelem polskim,

◦

b) lit. a, b oraz e - w przypadku gdy konsument nie jest obywatelem polskim,



3)

zobowiązania - nie zawierają co najmniej elementów określonych w art. 2 ust. 1 pkt 3 lit. a,

c, d, f i g- biuro zwraca je przekazującemu przedsiębiorcy w celu uzupełnienia.



5. Biuro nie przyjmuje informacji gospodarczej o zobowiązaniu konsumenta:



1)

przekazanej niezgodnie z ust. 1 lub 2 lub



2)

przekraczającej zakres określony w ust. 3.



Art. 14. 1. Biuro ujawnia informacje gospodarcze w drodze teletransmisji na
wniosek każdej osoby złożony w drodze teletransmisji. Regulamin może
dopuszczać także inne sposoby składania wniosku lub ujawniania informacji
gospodarczych.



2. Z zastrzeżeniem ust. 3-6 i art. 11, biuro ujawnia wszystkie posiadane informacje
gospodarcze w zakresie objętym wnioskiem.



3. W przypadku ujawniania informacji gospodarczych o konsumencie biuro może również
ujawnić informacje gospodarcze o zadłużeniu powstałym w związku z wykonywaną przez
niego działalnością gospodarczą.



4. Biuro ujawnia informacje gospodarcze o zobowiązaniach konsumentów lub dotyczące
posłużenia się podrobionym lub cudzym dokumentem wyłącznie:



1)

przedsiębiorcom, którzy zawarli z biurem umowę, o której mowa w art. 6;



2)

innym biurom oraz instytucjom utworzonym na podstawie art. 105 ust. 4

ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, Nr
126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz.
1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074) w celu realizacji złożonych w nich wniosków o
ujawnienie informacji gospodarczych;



3)

podmiotom, o których mowa w art. 16 ust. 1.



5. Biuro, na żądanie przedsiębiorcy, który przekazał informacje gospodarcze, wstrzymuje
na czas określony ujawnianie tych informacji.



6. Ujawniając informacje gospodarcze osobie innej niż określona w ust. 4, biuro poucza tę
osobę o jej obowiązkach określonych w art. 17.



Art. 15. 1. Przedsiębiorca, który zawarł z biurem umowę, o której
mowa w art. 6, może wystąpić do biura o ujawnienie informacji
gospodarczych o zobowiązaniach konsumenta, jeżeli posiada
upoważnienie tego konsumenta, w terminie 30 dni od dnia udzielenia
tego upoważnienia.



2. Przedsiębiorca może odmówić zawarcia umowy o kredyt
konsumencki lub zawrzeć taką umowę na warunkach mniej
korzystnych dla konsumenta, w szczególności poprzez żądanie
zabezpieczenia wierzytelności wynikających z tej umowy:



1)

w przypadku gdy konsument odmówi udzielenia

przedsiębiorcy upoważnienia, o którym mowa w ust. 1 lub w art. 47
ust. 2, lub



2)

na podstawie informacji gospodarczych otrzymanych od

biura, w terminie 3 dni roboczych od dnia ich otrzymania.



Art. 16. 1. Do otrzymywania informacji gospodarczych od biura są uprawnieni:



1)

Prokurator Krajowy - w związku z toczącym się przeciwko osobie fizycznej

postępowaniem karnym lub karnym skarbowym albo w związku z wykonaniem wniosku o udzielenie
pomocy prawnej pochodzącego od państwa obcego, które na mocy ratyfikowanej umowy
międzynarodowej wiążącej Rzeczpospolitą Polską ma prawo występować o udzielenie informacji albo w
związku z toczącym się postępowaniem karnym lub karnym skarbowym o przestępstwo popełnione w
związku z działaniem osoby prawnej lub jednostki nieposiadającej osobowości prawnej;



2)

Komendant Główny Policji - jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobiegania

przestępstwom, ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, na zasadach i w trybie
określonych w art. 20 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, Nr 19, poz.
185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996, Nr 153, poz. 1271, Nr 176, poz.
1457 i Nr 200, poz. 1688);



3)

Szef Biura Ochrony Rządu - jeżeli jest to konieczne do wykonywania obowiązków

przewidzianych w ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. Nr 27, poz. 298 i Nr
106, poz. 1149 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 153, poz. 1271);



4)

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej - w zakresie niezbędnym do

wykonywania zadań określonych w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999
r. Nr 54, poz. 572 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1103 i Nr 116, poz. 1216, z
2001 r. Nr 14, poz. 143, Nr 81, poz. 877 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz.
676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387 i Nr 216, poz. 1824);



5)

Generalny Inspektor Informacji Finansowej - w zakresie niezbędnym do

przeprowadzania postępowania kontrolnego określonego w ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o
przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z
nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. Nr 116,
poz. 1216, z 2001 r. Nr 63, poz. 641 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 32, poz. 299, Nr 41, poz. 365, Nr
74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1204, Nr 169, poz. 1385 i Nr 180, poz.
1500);





6)

dyrektorzy izb skarbowych - w związku z postępowaniem karnym lub karnym

skarbowym przeciwko osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej;



7)

dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej - w zakresie niezbędnym do

przeprowadzenia postępowania kontrolnego określonego w ustawie, o której mowa w pkt
4;



8)

(6)

Przewodniczący Komisji - w zakresie nadzoru wykonywanego przez

Komisję Nadzoru Finansowego, o której mowa w ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o
nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. Nr 157, poz. 1119);



9)

Prezes Najwyższej Izby Kontroli - w zakresie informacji o

przedsiębiorcach, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia postępowania kontrolnego
określonego w ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z
2001 r. Nr 85, poz. 937 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271);



10)

sądy - w związku z toczącymi się przed nimi postępowaniami;



11)

(7)

dyrektorzy izb celnych - w związku z toczącym się przeciwko osobie

fizycznej postępowaniem karnym lub karnym skarbowym albo w związku z toczącym się
postępowaniem karnym lub karnym skarbowym o przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe popełnione w związku z działaniem osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej oraz w zakresie niezbędnym do przeprowadzania
kontroli celnej i kontroli podatkowej.



2. Za każdorazowe udostępnienie informacji gospodarczych podmiotom wymienionym w
ust. 1 biuro pobiera opłatę zgodnie z obowiązującym w tym biurze cennikiem, nie wyższą
jednak niż 2,50 złotego.



1)"konsumencie" - rozumie się przez to osobę fizyczną, która zawiera umowę z
przedsiębiorcą w celu bezpośrednio niezwiązanym z działalnością gospodarczą, członka
wspólnoty mieszkaniowej oraz członka spółdzielni mieszkaniowej posiadającego prawo do
lokalu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach
mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, z późn. zm.) oraz dłużnika
alimentacyjnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy
osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192, poz. 1378);

Art. 22

1

k.c. Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej

niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.



2)"przedsiębiorcy" - rozumie się przez to przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca
2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 i Nr 180, poz. 1280),
spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, wspólnotę mieszkaniową oraz spółdzielnię mieszkaniową
w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych jej członków, Wojskową Agencję Mieszkaniową w
zakresie administrowania nieruchomościami, a także organ właściwy wierzyciela w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów;



Art. 4. 1 ust. o swobodzie [...] Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna
i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną -
wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.



2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich
działalności gospodarczej.



Art. 43

1

k.c. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa

w art. 33

1

§ 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.



Art. 34. Kto prowadzi działalność będącą przedmiotem działalności biura bez zatwierdzenia regulaminu,
podlega grzywnie do 5.000.000 złotych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom
łącznie.



Art. 35. Kto, prowadząc działalność zarobkową, wbrew warunkom określonym w ustawie używa w swoim
oznaczeniu lub w reklamie wyrazów "biuro informacji gospodarczej", podlega grzywnie do 5.000.000
złotych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.



Art. 36. Kto, będąc przedsiębiorcą, w przypadku:



1)

całkowitego zaspokojenia zobowiązania, jego wygaśnięcia lub odroczenia jego wykonania,



2)

stwierdzenia faktu nieistnienia zobowiązania,



3)

powzięcia przez przedsiębiorcę wiadomości o odzyskaniu przez osobę utraconego dokumentu, o

którym mowa w art. 9,



niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni, nie zażądał usunięcia informacji od biura, któremu
przekazał dane o zobowiązaniu lub o posłużeniu się cudzym dokumentem, podlega grzywnie do 30.000
złotych.



Art. 37. 1. Kto przekazuje do biura nieprawdziwą informację gospodarczą, podlega grzywnie do 30.000
złotych.



2. Tej samej karze podlega, kto nie usunął informacji gospodarczej w terminie 90 dni od dnia jej
otrzymania od biura lub ujawnił niezgodnie z przepisami ustawy informację gospodarczą osobom trzecim.



Art. 38. Kto, będąc przedsiębiorcą, w przypadku zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej nie
rozwiązuje umowy, o której mowa w art. 6, w terminie, o którym mowa w art. 12, podlega grzywnie do
30.000 złotych.



Art. 39. Kto występuje do biura o ujawnienie informacji gospodarczych bez upoważnienia osoby, której
informacje te dotyczą, jeżeli takie upoważnienie jest wymagane ustawą, podlega grzywnie do 30.000
złotych.



Art. 40. Biuro, które udziela nieprawdziwych lub nieaktualnych informacji gospodarczych, podlega
grzywnie do 30.000 złotych.



USTAWA



z dnia 18 września 2001 r.



o podpisie elektronicznym



(Dz. U. z dnia 15 listopada 2001 r. Dz. U. 01.
130. 1450 ost. zm. Dz.U.09.18.97 art. 38)



Skutki prawne podpisu elektronicznego



Art. 5. 1. Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego
certyfikatu wywołuje skutki prawne określone ustawą, jeżeli został złożony w okresie
ważności tego certyfikatu. Bezpieczny podpis elektroniczny złożony w okresie zawieszenia
kwalifikowanego certyfikatu wykorzystywanego do jego weryfikacji wywołuje skutki
prawne z chwilą uchylenia tego zawieszenia.



2. Dane w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym
weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu są równoważne pod
względem

skutków

prawnych

dokumentom

opatrzonym

podpisami

własnoręcznymi, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.



3. Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego
certyfikatu zapewnia integralność danych opatrzonych tym podpisem i jednoznaczne
wskazanie kwalifikowanego certyfikatu, w ten sposób, że rozpoznawalne są wszelkie
zmiany

tych

danych

oraz

zmiany

wskazania

kwalifikowanego

certyfikatu

wykorzystywanego do weryfikacji tego podpisu, dokonane po złożeniu podpisu.



Art. 6. 1. Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego
kwalifikowanego certyfikatu stanowi dowód tego, że został on złożony przez osobę
określoną w tym certyfikacie jako składającą podpis elektroniczny.



2. Przepis ust. 1 nie odnosi się do certyfikatu po upływie terminu jego ważności lub od
dnia jego unieważnienia oraz w okresie jego zawieszenia, chyba że zostanie
udowodnione, że podpis został złożony przed upływem terminu ważności certyfikatu lub
przed jego unieważnieniem albo zawieszeniem.



3. Nie można powoływać się, że podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego
kwalifikowanego certyfikatu nie został złożony za pomocą bezpiecznych urządzeń i
danych, podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis elektroniczny.



Przepisy karne

Art. 45. Kto świadczy usługi certyfikacyjne jako kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne bez

uprzedniego zawarcia wymaganej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody
wyrządzone odbiorcom tych usług, podlega grzywnie do 1.000.000 złotych.

Art. 46. Kto, świadcząc usługi certyfikacyjne, wbrew obowiązkowi określonemu w ustawie nie informuje osoby

ubiegającej się o certyfikat o warunkach uzyskania i używania certyfikatu, podlega grzywnie do 30.000
złotych.

Art. 47. Kto składa bezpieczny podpis elektroniczny za pomocą danych służących do składania podpisu

elektronicznego, które zostały przyporządkowane do innej osoby, podlega grzywnie lub karze
pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie.

Art. 48. Kto, świadcząc usługi certyfikacyjne, kopiuje lub przechowuje dane służące do składania

bezpiecznego podpisu lub poświadczenia elektronicznego lub inne dane, które mogłyby służyć do ich
odtworzenia, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie.

Art. 49. 1. Kto, świadcząc usługi certyfikacyjne, wydaje certyfikat zawierający nieprawdziwe dane, o

których mowa w art. 20 ust. 1, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom
łącznie.



2. Tej samej karze podlega osoba, która w imieniu podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne umożliwia
wydanie certyfikatu, o którym mowa w ust. 1.



3. Tej samej karze podlega osoba, która posługuje się certyfikatem, o którym mowa w ust. 1.

Art. 50. Kto, świadcząc usługi certyfikacyjne, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 5 i 6,

zaniecha unieważnienia certyfikatu, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu
tym karom łącznie.

Art. 51. Kto, świadcząc usługę znakowania czasem jako kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne,

umożliwia oznaczenie danych czasem innym niż z chwili wykonywania tej usługi oraz poświadcza
elektronicznie tak powstałe dane, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym
karom łącznie.

Art. 52. 1. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy związanej ze świadczeniem usług certyfikacyjnych,

ujawnia lub wykorzystuje, wbrew warunkom określonym w ustawie, informacje objęte tą tajemnicą,
podlega grzywnie do 1.000.000 złotych lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie.



2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 jako podmiot świadczący usługi certyfikacyjne lub
jako kontroler albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega grzywnie do 5.000.000
złotych lub karze pozbawienia wolności do lat 5 albo obu tym karom łącznie.



USTAWA



z dnia 29 sierpnia 1997 r.



o ochronie danych osobowych

1)



(Dz.U.02.101.926 j.t. ost. zm. Dz. U. 07.
176. 1238, art. 13)



Art. 1. 1. Każdy ma prawo do ochrony dotyczących go
danych osobowych.



2. Przetwarzanie danych osobowych może mieć miejsce ze
względu na dobro publiczne, dobro osoby, której dane
dotyczą, lub dobro osób trzecich w zakresie i trybie
określonym ustawą.



Art. 6. 1. W rozumieniu ustawy za dane osobowe uważa
się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej
lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej.



2. Osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której
tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w
szczególności przez powołanie się na numer identyfikacyjny
albo jeden lub kilka specyficznych czynników określających
jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne,
kulturowe lub społeczne.



3. Informacji nie uważa się za umożliwiającą określenie
tożsamości osoby, jeżeli wymagałoby to nadmiernych
kosztów, czasu lub działań.



Art. 49. 1. Kto przetwarza w zbiorze dane osobowe, choć ich przetwarzanie nie jest
dopuszczalne albo do których przetwarzania nie jest uprawniony, podlega grzywnie,
karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.



2. Jeżeli czyn określony w ust. 1 dotyczy danych ujawniających pochodzenie rasowe
lub etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub filozoficzne, przynależność
wyznaniową, partyjną lub związkową, danych o stanie zdrowia, kodzie genetycznym,
nałogach lub życiu seksualnym, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.



Art. 50. Kto administrując zbiorem danych przechowuje w zbiorze dane osobowe
niezgodnie z celem utworzenia zbioru, podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 51. 1. Kto administrując zbiorem danych lub będąc obowiązany do ochrony
danych osobowych udostępnia je lub umożliwia dostęp do nich osobom
nieupoważnionym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2.



2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności
albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 52. Kto administrując danymi narusza choćby nieumyślnie obowiązek
zabezpieczenia ich przed zabraniem przez osobę nieuprawnioną,
uszkodzeniem lub zniszczeniem, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do roku.



Art. 53. Kto będąc do tego obowiązany nie zgłasza do rejestracji zbioru danych,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



Art. 54. Kto administrując zbiorem danych nie dopełnia obowiązku poinformowania
osoby, której dane dotyczą, o jej prawach lub przekazania tej osobie informacji
umożliwiających korzystanie z praw przyznanych jej w niniejszej ustawie, podlega
grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.



USTAWA



z dnia 5 lipca 2002 r.



o ochronie niektórych usług świadczonych

drogą elektroniczną opartych lub

polegających na dostępie warunkowym.



(Dz. U. z dnia 9 sierpnia 2002 r. Dz. U. 02. 126.
1068 ost. zm.Dz.U.05.267.2258,art. 9)



Art. 1. Ustawa

określa

zasady

ochrony

prawnej niektórych usług świadczonych
odpłatnie drogą elektroniczną opartych lub
polegających na dostępie warunkowym.

Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:



1)

dostęp warunkowy - wszelkie środki oraz przedsięwzięcia techniczne, warunkujące

korzystanie z usług chronionych przez indywidualnego usługobiorcę,



2)

urządzenia dostępu warunkowego - sprzęt lub oprogramowanie, które zostały

zaprojektowane lub przystosowane w celu umożliwienia korzystania z usług chronionych,



3)

usługi oparte na dostępie warunkowym - usługi, z których korzystanie jest uzależnione

od uprzedniego nabycia przez usługobiorcę urządzenia dostępu warunkowego lub uzyskania
indywidualnego upoważnienia dostępu do danej usługi,



4)

usługi polegające na dostępie warunkowym - usługi, których przedmiotem jest

umożliwienie korzystania z urządzeń dostępu warunkowego,



5)

przekaz informacji handlowej - usługi, których przedmiotem jest przekazywanie, w

dowolnej formie, informacji służących promocji działalności gospodarczej, w szczególności reklama,
marketing bezpośredni, sponsorowanie, promocja sprzedaży i inne akcje promocyjne,



6)

urządzenia niedozwolone - sprzęt lub oprogramowanie, które zostały zaprojektowane lub

przystosowane w celu umożliwienia korzystania z usług chronionych bez uprzedniego upoważnienia
usługodawcy,



7)

usługi niedozwolone - usługi polegające na:

◦

a) instalacji, serwisie lub wymianie urządzeń niedozwolonych,

◦

b) przekazie informacji handlowej dla promocji urządzeń niedozwolonych lub usług z nimi
związanych albo mającej za przedmiot niedozwolone urządzenia lub usługi.

Art. 3. 1. Usługami chronionymi są:



1)

rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów telewizyjnych i

radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji,



2)

inne usługi świadczone na indywidualne żądanie usługobiorcy drogą

elektroniczną bez jednoczesnej obecności stron



- jeśli są świadczone za wynagrodzeniem i oparte na dostępie warunkowym.



2. Za usługi chronione uznaje się również usługi polegające na dostępie warunkowym do usług, o
których mowa w ust. 1.



Art. 6. 1. Kto, w celu użycia w obrocie,
wytwarza urządzenia niedozwolone lub
wprowadza je do obrotu, podlega karze
pozbawienia wolności do lat 3.



2. Tej samej karze podlega, kto świadczy
usługi niedozwolone.



Art. 7. 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej, posiada lub używa urządzenie
niedozwolone, podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do roku.



2. Jeżeli

sprawca

używa

urządzenia

niedozwolonego wyłącznie na własne
potrzeby, podlega grzywnie.



Art. 8. Sąd orzeka przepadek urządzeń niedozwolonych
stanowiących przedmioty czynów, o których mowa w art. 6
lub 7, chociażby nie były one własnością sprawcy.



Art. 9. Ściganie przestępstw określonych w art. 6 i 7
następuje na wniosek:



1)

pokrzywdzonego świadczącego usługi oparte na

dostępie warunkowym,



2)

pokrzywdzonego świadczącego usługi polegające

na dostępie warunkowym,



3)

krajowych lub regionalnych organizacji, których

celem statutowym jest ochrona interesów przedsiębiorców
świadczących usługi oparte lub polegające na dostępie
warunkowym,



4)

Prezesa

Urzędu

Ochrony

Konkurencji

i

Konsumentów,



5)

Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i

Telewizji,



6)

(2)

Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.