Podstawowe pojęcia w

psychologii klinicznej

Ewelina Ciesielska

Pedagogika III sem.

NORMA



reguła, przepis



wypowiedź, która informuje o

tym, jak ktoś w określonych

warunkach powinien

postępować

NORMA

norma właściwa

wypowiedzi o

charakterze

rad,

nakazów,

poleceń i

ostrzeżeń typu

„Nie

wyprzedzaj na

moście”

zadania normatywne

mają złożoną

budowę,

najczęściej

dwuczłonową

„Jeśli ma się stać

to lub to, ktoś

powinien spełnić

takie lub inne

warunki”

NORMA WŁAŚCIWA

według Kotarbińskiego dzieli się na:

normy rzeczowe

to czynności ludzkie w

bardzo wielu

dziedzinach

normy emocjonalne

dotyczą stosunku ludzi

do dobra i piękna

ZDROWIE PSYCHICZNE



według Światowej Organizacji Zdrowia jest to stan

dobrego samopoczucia fizycznego, umysłowego i

społecznego, a nie tylko brak choroby lub niedomaganie



z filozoficznego punktu widzenia zdrowie zależy od

zdolności organizmu do utrzymania równowagi między

nim a środowiskiem, głównie zaś od zdolności

reagowania na zmiany w środowisku i przystosowania

się do tych zmian



zdrowie zależy od stosunków społecznych: harmonijne

stosunki międzyludzkie wpływają korzystnie na stan

samopoczucia, stosunki pełne sprzeczności i konfliktów

między ludźmi wywierają nań wpływ negatywny



osoba zdrowa psychiczne, która jest normalna i zdolna

do funkcjonowania w sposób adekwatny, przystosowany

w życiu codziennym

PATOLOGIA

z jęz. gr. pathos – cierpienie, logos –

nauka;

nauka o przyczynach, mechanizmach,

formach, objawach i skutkach chorób

fizycznych i psychicznych;

swoistą odmianę patologii stanowi

patologia społeczna, tj. nauka o

przyczynach, objawach i zwalczaniu

takich „chorób” społecznych jak

przestępczość, pijaństwo, lekomania i

inne

CHOROBA



z medycznego punktu widzenia jest to

nieprawidłowy stan fizyczny ciała



w szerszym znaczeniu oznacza także

nieprawidłowy stan psychiczny



w psychologi preferuje sie określenie

zaburzenie niż choroba, diagnoza

zajmuje się bardziej zachowaniem i

sposobem myślenia, niż

hipotetycznymi symptomami

przypominającymi choroby

CHOROBA PSYCHICZNA

psychologiczne lub przejawiające się w

zachowaniu anomalie, które są o tyle

poważne, że

wymagają

interwencji

psychiatrycznej;

zawiera ukryte założenie, iż choroba jest

wywołana przez jakieś psychiczne

„zarazki”

PSYCHOLOGIA KLINICZNA



jej przedmiotem jest nienormalne,

zaburzone, nieprzystosowywawcze

zachowanie



szeroki zakres praktyki obejmuje diagnozę,

ewaluację, klasyfikacje, leczenie, prewencje

i badania



obecnie panuje podejście empiryczne, w

którym klinicysta opiera sie na metodologii i

odkryciach ustalonych w badaniach

psychologicznych



pomimo tego psychologia kliniczna

zachowuje swój historyczny charakter, czyli

orientację medyczną

ETYKA W PSYCHOLOGII

wyciąg z kodeksu etyczno-zawodowego psychologa



psycholog przestrzega zasady dobrowolności

uczestniczenia w badaniach psychologicznych, a

także respektuje prawo uczestników do wycofania

się w dowolnym momencie z dalszego udziału w

badaniach



psycholog nie podejmuje badań, które mogłyby

narazić osoby uczestniczące na cierpienia lub

utratę cenionych wartości



przed rozpoczęciem badań psycholog ma

obowiązek poinformowania uczestników o ich

celu, przebiegu



w każdym przypadku powoływania się na

konkretne wyniki badań psycholog usuwa z nich

wszystko, co mogłoby się przyczynić do

identyfikacji osób uczestniczących



psycholog prowadzący badania naukowe

podejmuje tematy zgodne z wartościami

etycznymi swojej profesji, jest odpowiedzialny za

dobór metod badawczych umożliwiających

uzyskanie wiarygodnych wyników i za rzetelne

przedstawienie rezultatów badań



psycholog jako członek społeczności akademickiej

realizuje naczelne wartości etyczne swojego

zawodu, jak godność, podmiotowość i autonomia

człowieka. W kontaktach z przedstawicielami

innych dziedzin nauki stara się upowszechniać typ

relacji oparty na tych wartościach

KRYTERIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO



zdrowe są te cechy psychiczne i

zachowania, które są najpowszechniejsze



zdrowy jest konformizm i

podporządkowanie się zasadom

społecznym



zdrowie jest to przystosowanie się

organizmu do środowiska gwarantujące

mu przetrwanie i prokreację



zdrowie jest ten człowiek, który realizuje

własne, potencjalne możliwości, dąży do

swoich szczytowych osiągnięć, realizuje

czysto prywatne aspiracje; zdrowie to

stawanie się tym czym się potencjalnie

jest



osoba zdrowa realistycznie, obiektywnie,

trafnie spostrzega świat i siebie



zdrowie to zdolność normalnego

funkcjonowania w sposób adekwatny,

przystosowawczy w życiu codziennym

Bibliografia



„Słownik pedagogiczny”



„Słownik psychologiczny”