ROZWÓJ
ZARODKÓW
PTAKÓW
BRUZDKOWANIE U PTAKÓW
jaja polilecytalne
jaja telolecytalne
Bruzdkowanie częściowe tarczowe
, obejmuje tylko
tarczkę zarodkową (tarczkę cytoplazmy z jądrem
komórkowym na powierzchni masy żółtkowej)
Powstaje
dyskoblastula
W momencie zniesienia jaja zarodek kury ma postać
płaskiej tarczki leżącej na powierzchni kuli żółtka
zwanej tarczką zarodkową.
Wyróżniamy w niej dwie części:
•pole jasne (area pellucida)
•pole ciemne (area opaca)
Pole ciemne
ma dwa regiony:
• zewnętrzny
tzw.
brzeg obrastający
(komórki całkowicie oddzielone od
żółtka, które unoszą się i obrastają kulę żółtkową
• wewnętrzny
tzw.
strefa łącząca
lub strefa styku - komórki otwarte, nie
oddzielone od żółtka, biorą początkowo udział w upłynnianiu żółtka, potem
oddzielają się od niego i wchodzą w skład brzegu obrastającego, w ten
sposób strefa łączna zanika w ciągu dalszego rozwoju zarodka.
Pole jasne
zbudowane jest z dwu warstw :
• Epiblast
- grubsza warstwa zew. zbudowana ze ściśle ułożonych komórek w
kilku warstwach
• Hipoblast
- warstwa wew. zbudowana z luźno stykających się ze sobą
komórek, tworzy się w końcowym etapie bruzdkowania na skutek
delaminacji
i częściowo przez
imigrację
.
• szpara między epiblastem a hipoblastem
odpowiada jamie blastuli.
• na polu jasnym i z jego komórek tworzy się ciało zarodka.
Procesy gastrulacyjne
• rozpoczynają się w
polu jasnym tarczki zarodkowej
, w
epiblaście
• w polu jasnym pojawiają się zagęszczone komórki o formie trójkąta , który
wydłuża się w linii środkowej pola jasnego w tzw.
smugę pierwotną (linea
primitiva)
• okrągłe pole jasne przyjmuje kształt podeszwy. Na przodzie smuga jest
nieco rozszerzona w
węzeł pierwotny
(nodus primitivus)
,
węzeł
Henzena
(lity guzek)
• wzdłuż smugi pierwotnej - wgłębienie zwane
bruzdą pierwotną (sulcus
primitivus)
• od
węzła Henzena
pojawia się
przedłużenie głowowe
→ w miarę jego
rozrastania → skraca się smuga pierwotna
• przedłużenie głowowe
zwane inaczej
pierwotną smugą grzbietowa
=
zawiera materiał przeznaczony na strunę grzbietową.
bruzda okrężna
pole jasne
strefa łącząca
brzeg obrastający
brzeg obrastający
bruzda okrężna
strefa łącząca
błona żółtkowa
kule żółtka jama podzarodkowa
hipoblast
epiblast
jama blastuli
pole ciemne
•tarczka zarodkowa
odpowiadająca
polu jasnemu
przylega do żółtka
•pole jasne
jest oddzielone od żółtka jamą
podzarodkową, która następnie powiększa się na skutek
upłynniania się żółtka
•pole ciemne od pola jasnego odgraniczone jest
okrężna
bruzdą
dyskoblast
ula
SMUGA PIERWOTNA
- komórki powierzchniowe pola jasnego (epiblastu)
wędrują ruchem polonezowatym środkiem pola jasnego, rozchodzą się na
prawo i lewo.W okolicy przyszłej smugi pierwotnej zapadają się w głąb tarczy i
wciskają między epiblastem a hipoblastem (materiał na mezodermę)
•Zagęszczenie komórek w tym miejscu tworzy
smugę pierwotną
,
która
odpowiada pragębie gastruli płazów
•W tarczce zarodkowej w stadium krótkiej smugi można wyróżnić:
ektodermę,
mezodermę, endodermę
Ruchy gastrulacyjne
•część komórek z powierzchni tarczki zarodkowej wsuwa się między
epiblast
a
hipoblast
do jamy blastuli tworząc
mezodermę i endodermę
•Miejsce przez które przesuwają się komórki z powierzchni epiblastu do środka
tarczki to
smuga pierwotna
i wskutek tego tworzy się w smudze pierwotnej i
węźle Henzena →
bruzda pierwotna
(sulcus primitivus)
i wgłębienie
pierwotne (
inwaginacja
– wpuklanie lub wędrówka pojedynczych komórek-
imigracja
)
•Po zakończeniu gastrulacji tarczka zarodkowa ptaka składa się z trzech
warstw równolegle rozciągniętych jedna nad drugą:
ektodermy
mezodermy
wraz ze struną grzbietową
endodermy
POLE JASNE
jest wyraźnie zróżnicowane na:
•rejon smugi pierwotnej i przedłużenia głowowego
(nieco ciemniejszy niż
reszta pola) stanowi
pole zarodkowe,
z którego utworzy się
zarodek
•reszta pola jasnego to
pole pozazarodkowe
, przekształca się w błony
płodowe
pole
jasne
pole
ciemne
smuga pierwotna
p.c.
p.j.
węzeł pierwotny
przedłużenie głowowe
Obwodowa część epiblastu
przeznaczona jest na wytwarzanie
ektodermy pozazarodkowej błon
płodowych
Materiał na utworzenie cewki
nerwowej leży najbliżej węzła
Henzena w formie półksiężyca
epiblast
smuga pierwotna
hipoblast
wsuwające się
komórki mezodermy
epiblast
hipoblast
mezoderma
smuga pierwotna
przedłużenie głowowe
węzeł Hensena
NEURULACJA
wzdłuż przedłużenia głowowego pasmo walcowatych
komórek ektodermy tworzy
płytkę nerwową
, z
której tworzy się
cewka nerwowa
(tubus neuralis)
z
kanałem nerwowym (canalis neuralis).
Z rozszerzonej części głowowej cewki nerwowej
tworzą się 2 potem 3, wreszcie 5 pęcherzyków
mózgowych. Są one zawiązkiem:
mózgu, nerwów
mózgowych, oczu, uszu wewnętrznych,
narządów węchowych
Natomiast z tylnej części cewki nerwowej powstają:
rdzeń kręgowy, nerwy obwodowe, układ
współczulny
Przy zamykaniu się cewki nerwowej oddzielają się z
neuroektodermy tzw.
grzebienie nerwowe
z nich
wywędrowują komórki, z których różnicują się:
komórki barwnikowe, nerwowe: (czuciowe) i
tkanka mezenchymatyczna głowy
EKTODERMA
(z pola jasnego), która
nie brała udziału w tworzeniu się cewki
nerwowej narasta od góry na zawiązek
układu nerwowego
z niej rozwija się nabłonek skóry i
jego pochodne:
•pióra
•pazury
•dziób
ENDODERMA
- po zakończeniu gastrulacji płasko
rozwija się nad żółtkiem
• Osiowa część endodermy w obrębie pola
zarodkowego tworzy ponad żółtkiem
rynienkę
jelitową
→ potem zamyka się w
cewkę jelitową.
• W przedniej części tworzy się zawiązek
jelita
przedniego
, potem zawiązek
jelita tylnego
• Jedynie środkowa część łączy się z pęcherzykiem
żółtkowym przewodem
jelitowo-żółtkowym.
Z przedniej części cewki jelitowej
wykształcają
się:
• jama ustna, gardziel, tarczyca, płuca,
• przełyk, żołądek, wątroba, trzustka
Z środkowej
części powstaje:
• jelito cienkie
Z tylnej
części powstaje:
• jelito grube, odbytnica, kloaka
• Równocześnie z tworzeniem się płytki
nerwowej równolegle do niej wzdłuż
osi ciała zarodka z
mezodermy
osiowej
tworzy się
struna
grzbietowa (chorda dorsalis)
• mezoderma osiowa
– pasmo złożone
z 2 warstw komórek wsuniętych pod
ektodermę w linii środkowej
przedłużenia głowowego
MEZODERMA PIERWOTNA
• w rejonie tarczki zarodkowej ma postać
liścia i nie dochodzi do przedniego brzegu
pola jasnego.
• potem rozrasta się oddzielając się na:
mezodermę zarodkową
mezodermę pozazarodkową.
W skład mezodermy zarodkowej wchodzi:
mezoderma osiowa
(strunowa) biegnie
środkiem, która przekształca się w
strunę grzbietową.
mezoderma przyosiowa
mezoderma boczna
MEZODERMA PRZYOSIOWA
różnicuje się na
somity
połączone cienkimi pasmami komórek nefrotomami)
z mezodermą boczną.
Somity:
• dermatom
(bliżej ektodermy- tkanka łączna
skóry)
• miotom
(zawiązek mięśni szkieletowych)
• sklerotom
(osiowy układ szkieletowy)
somity ułożone są metamerycznie
MEZODERMA BOCZNA -
nie dzieli się
segmentalnie lecz rozczepia się wzdłuż
tworząc
dwie blaszki
ścienna- somatopleura
trzewna- splanchnopleura
(przylega do
jelita)
• między nimi
wtórna jama ciała- celoma
• Z mezodermy bocznej i somitów
wywędrowują komórki tworząc luźną
tkankę mezenchymatyczną.
TKANKA MEZENCHYMATYCZNA
• komórki o nieregularnych, zmiennych
kształtach, dzielą się intensywnie,
poruszają się przez wysuwanie
wypustek
• początkowo usuwają się w rejon
głowowy i okolicę cewki nerwowej a
potem między wszystkie narządy
pierwotne tworząc luźna tkankę
mezenchymatyczną
• niektórzy badacze określają tkankę
mezynchymatyczną jako czwarty listek
zarodkowy
NEFROTOMY
• dają początek
przednerczu,
pranerczu i nerce ostatatecznej
• z mezenchymy i nabłonka pranerczy
wytwarzają się pierwotne komórki
płciowe
• część kanalików pranercza wchodzi w
skład męskich dróg
wyprowadzających, reszta ulega
zwyrodnieniu.
WYSEPKI KRWIOTWÓRCZE:
• zbudowane są z kom. zw.
angioblastami
• komórki obwodowe rozpłaszczają się
i łączą tworząc śródbłonkową ścianę
• komórki środkowe zmieniają się w
krwinki
• sąsiadujące wysepki łączą się ze
sobą tworząc sieć naczyń.
ektoderma
endoderma
cewka nerwowa
mezoderma przyosiowa
struna grzbietowa
mezoderma boczna
somit
coeloma
Gdyby tarczkę zarodkową zwinąć ułożenie jak u
płaza .