GASTRULACJA PŁAZA
POWSTAWANIE
NARZĄDÓW
PIERWOTNYCH PŁAZA
GASTRULACJA PŁAZA
blastoc
el
blastul
a
epibla
st
hipoblas
t
pragęb
a
warga
grzbieto
wa
czop
Rusconiego
warga
brzusz
na
mezoder
ma
prajeli
to
chordomezode
rma
blastocel
gastrul
a
ektoderm
a
GASTRULACJA PŁAZA
1. W jaju poniżej równika na skutek segregacji ooplazmy ujawnia
się
szary półksiężyc
– na pograniczu mikro- i makromerów.
2. Gatrulacja rozpoczyna się od pojawienia się w okolicy tego
półksiężyca małej
poprzecznej bruzdy
, która wpukla się do
zarodka i wydłuża się na końcach w formie półksiężyca,
podkowy, następnie oba końce łączą się w koło - kolisty otwór
odcięty przez bruzdę to
pragęba (blastoprus).
3. Fałd ograniczający
pragębę
od strony części animalnej to
warga
górna grzbietowa
, reszta kolistego fałdu to
warga brzuszna i
boczna.
4. Z chwilą gdy następuje zamknięcie bruzdy w
pragębę
ze szczytu
blastuli (A) spływają
mikromery
w kierunku rowka
wargi
grzbietowej i brzusznej
– na skutek intensywnych podziałów
jest ich ciągle dużo, przetaczają się po brzegu wargi do wnętrza
zarodka i rozpoczynają wędrówkę w kierunku odwrotnym.
5. Mikromery
obrastają część wegetatywną
–
epibolia,
w
konsekwencji cały zarodek obrośnięty jest
mikromerami
za
wyjątkiem przestrzeni między wargami.
6. Makromery
znajdują się pod mikromerami w środku zarodka,
część znich jednak pozostaje na powierzchni tworząc rodzaj
korka –
czop żółtkowy, czop Rusconiego
GASTRULACJA PŁAZA
7. Mikromery:
na powierzchni zarodka tworzą
ektodermę
te które przetoczyły się przez
wargę
grzbietową
do wnętrza zarodka i ułożyły
pod
ektodermą
na stronie grzbietowej
tworzą
chordomezodermę
(materiał na
strunę grzbietową)
te, które przetoczyły się przez
wargę
brzuszną
dają materiał na mezodermę
8.
Makromery
tworzą
endodermę
TWORZENIE CEWKI
NERWOWEJ
stadium zarodka, w którym tworzy się cewka
nerwowa to
neurula
–
proces neurulacja
z ektodermy, od strony chordomezodermy – wzdłuż
osi zarodka tworzy się szeroki pas cylindrycznych
komórek –
neuroektoderma
tworzy ona
płytkę nerwową
brzegi płytki podnoszą się jako dwa
fałdy
nerwowe
, dążą do zamknięcia a część centralna się
zagłębia
ektoderma zamyka się i powstaje
cewka nerwowa
światło jej stanowi kanał nerwowy –
neuroceloma
pozostała część ektodermy okrywająca zarodek
stanowi zawiązek naskórka i jego pochodnych
RÓŻNICOWANIE MEZODERMY
CHORDOMEZODERMA
MEZODERMA PRZYOSIOWA
MEZODERMA
PRZEJŚCIOWA
= NEFROTOM
MEZODERMA BOCZNA
SPLANCHNOTOM
(mat. na strunę grzbietową)
(mat. na układ wydalniczy i rozrodczy)
• dermatom (materiał na skórę właściwą, tk. łączną)
• miotom (materiał na mięśnie szkieletowe tułowia,
twarzowe, językowe)
• sklerotom (materiał na układ szkieletowy, kręgi,
chrząstki międzykręgowe)
• listek trzewny - splanchnopleura
• listek ściennny - somatopleura
1. dermatom
– zewnętrzny listek od strony
ektodermy
materiał na skórę właściwą, tkankę łączną
2.
miotom
– wewnętrzny listek
materiał na mięśnie szkieletowe tułowia,
twarzowe, językowe
3. sklerotom
– listek od strony struny
grzbietowej
(wokół struny grzbietowej)
materiał na układ szkieletowy, kręgi i
chrząstki międzykręgowe
MEZODERMA PRZYOSIOWA
po bokach zarodka leży mezoderma , która
przetoczyła się przez wargę brzuszną tj.
mezoderma boczna – splanchnotom
w mezodermie bocznej powstaje rozwarstwienie
dzieli się na 2 blaszki:
listek trzewny
–
splanchnopleura
– bliżej rury
jelitowej
listek ścienny
–
somatopleura
– bliżej ściany
ciała
między nimi pojawia się
wtórna jama
ciała
coeloma
MEZODERMA BOCZNA
na pograniczu somitów i mezodermy
bocznej (splanchnotomu) znajduje się
mezoderma przejściowa – nefrotom
stanowi materiał na układ wydalniczy:
nerki (przednercze, pranercze, nerka
ostateczna) moczowody i narządy
rozrodcze
MEZODERMA PRZEJŚCIOWA
dermatom
miotom
sklerotom
neuroceloma
cewka nerwowa
nefrotom
endoderma
światło jelita
somatopleura
splanchnopleura
ektoderma
struna grzbietowa
grzebień nerwowy
mezoderma
przyosiowa
coeloma
mezoderma
boczna
mezoderma
boczna
POWSTAWANIE SERCA
w miejscu gdzie mezoderma trzewna styka się z endodermą jelita
pierwotnego, gromadzi się grupa komórek zwana
angioblastem
komórki te wytwarzają najpierw 2 pęcherzyki po obu stronach jelita
pierwotnego
pęcherzyki zlewają się razem w jedną cewkę, stanowiącą
zawiązek
serca
, który łączy się następnie z naczyniami krwionośnymi
z komórek mezenchymy tworzy się cienkościenny pęcherzyk –
wsierdzie
(
endocardium),
tworzy rurę
wsierdzie
zawieszone jest na krezce
mezoderma boczna (splanchnotom) rośnie ku dołowi i obejmuje
podwójnym woreczkiem rurkę
wsierdzia
listek trzewny otacza wsierdzie od dołu i od góry, powstaje
mięsień sercowy
–
myocardium
listek ścienny (somatopleura) utworzy
osierdzie
–
pericardium
ektoderma
materiał na utworzenie serca
mezoderma boczna
endoderma
cewka wsierdzia
cewka serca
jama osierdziowa
osierdzie
pericardium
wsierdzie
endocardium
jama serca
śródsierdzie
myocardium
endoderma
ektoderma
POWSTAWANIE SERCA
Narządy pierwotne przekształcają się w
narządy
ostateczne
ektoderma powierzchniowa
- naskórek i jego
pochodne
cewka nerwowa
– system nerwowy
cewka jelitowa
– nabłonki i gruczoły ukł.
pokarmowego i oddechowego
sklerotom
– szkielet osiowy
miotom
– mięśnie
dermatom
– skóra właściwa
z mezodermy bocznej –
mezenchyma
daje
błony surowicze wyściełające jamy ciała, krew i
naczynia krwionośne