Argumenty bioetyki 2012
wykład 5
KWESTIA ONTYCZNEGO
STATUSU WCZESNEGO
LUDZKIEGO ZARODKA
- B
Schemat argumentu z
podzielności
• Podzielność (niektórych lub
wszystkich) wczesnych ludzkich
zarodków, która ujawnia się w podziale
bliźniaczym, świadczy o tym, że
wczesny ludzki zarodek (w niektórych
lub wszystkich przypadkach) nie jest
jeszcze indywidualnym organizmem
ludzkim, dającym się utożsamić z
dojrzałym ludzkim osobnikiem
zarodki podzielne – możliwe
rozumienia
• - zdolne do podziału (pod wpływem czynników
zewnętrznych, zaburzających lub
współwyznaczających normalny tok ich
rozwoju)
• - mające tendencję do podziału (w normalnym
toku rozwoju w większości wypadków ulegną
podziałowi)
• - zdeterminowane do podziału (w normalnym
toku rozwoju ulegną podziałowi, chyba że
zostanie on zablokowany przez jakiś czynnik
zewnętrzny, zakłócający ten normalny rozwój)
podział bliźniaczy a
kreacjonizm
A. koncepcje animacji natychmiastowej
• 1. animacja podwojona lub zwielokrotniona: [D1,
D2, C] → [D1, C1], [D2, C2]
• 2. dusza efemeryczna: [D-0, C] → [D1, C1], [D2, C2]
• 3. animacja dodatkowa: [D1, C] → [D1, C1], [D2, C2]
• B. koncepcje animacji opóźnionej: [C] → C1, C2
→ [D1, C1], [D2, C2]
• C. koncepcje mieszane:zarodki zdeterminowane
do podziału: [C] → C1, C2 → [D1, C1], [D2, C2];
zarodki zdeterminowane do przetrwania bez
podziału: [C, D] ...........
ad A 1 (Koch-Hershenov 2006,
s. 158)
• when two genetically identical embryos
develop from what appears to be a single
fertilized egg, this is not a case of a single
human being dividing into two, but of two
human beings separating. These two human
beings are each composites of a soul and
body (matter) and each came into existence
at fertilization when two souls were infused
into the unicellular body. Upon infusion, the
souls of each of these human beings are
colocated, sharing the same matter
ad A 2,3 Józef Wróbel,
Człowiek i medycyna
• jest rzeczą możliwą do przyjęcia, że usamo
dzielniona po podziale czy rozerwaniu zygoty
masa komórkowa stanowi punkt wyjścia do
ukonstytuowania się nowego indywiduum; innymi
słowy, nowo po wstała jednostka otrzymuje od
Boga swoją własną duszę - formę substancjalną.
(...) Drugie, również możliwe do zaakceptowania
wyjaśnienie tegoż fenomenu przyjmuje, że w
wyniku podziału totipotencjalnego «pierwsza»
osoba umiera, a powstałe dwie części komórkowe
przyjmują formę dwóch nowych embrionów, czyli
dwóch nowych osób.
procesy przemian
substancjalnych
• A. podział: wydzielenie (budding),
rozłączenie (separation),
rozszczepienie (fission)
• B. połączenie się: wchłonięcie
(absorption), zjednoczenie
(unification), stopienie (fusion)
modele podziału
bliźniaczego
• [model podwojenia: C → C1, C2; C =
C1, C = C2]
• [model rozłączenia:] {C1, C2} → C1,
C2
• [model wydzielenia:] C1 → C1, C2
• [model rozszczepienia:] C → C1, C2
- model rozłączenia (na gruncie
ontologii czterowymiarowej)
• It originally yielded the problem of two souls in one
body, but removing talk of souls, as we are doing
here, renders this option no longer problematic, if one
adopts a four-dimensional view of human beings. If
human beings are four-dimensional spacetime worms,
then they have temporal parts, and so in this case the
humans involved would be akin to roads that share a
segment before branching: they would coincide for a
brief temporal segment (while remaining distinct)
before twinning, at which point their spacetime paths
would branch off. For the four-dimensionalist, there
just is no problem about coinciding, distinct objects at
a time. The coinciding temporal parts of each object
are identical, but that does not render the objects
themselves identical. (Shoemaker 2005, s. 70)
Schemat argumentu z
podzielności
• Podzielność (niektórych lub
wszystkich) wczesnych ludzkich
zarodków, która ujawnia się w podziale
bliźniaczym, świadczy o tym, że
wczesny ludzki zarodek (w niektórych
lub wszystkich przypadkach) nie jest
jeszcze indywidualnym organizmem
ludzkim, dającym się utożsamić z
dojrzałym ludzkim osobnikiem
konkluzja argumentu z
podzielności – trzy wersje
... wczesny ludzki zarodek (w niektórych lub
wszystkich przypadkach) nie jest jeszcze
indywidualnym organizmem ludzkim, dającym
się utożsamić z dojrzałym ludzkim osobnikiem.
A to dlatego, że
• A. w ogóle nie jest indywidualnym organizmem;
• B. nie jest indywidualnym organizmem ludzkim;
• C. nie daje się utożsamić z dojrzałym ludzkim
osobnikiem, gdyż nie łączy się jeszcze z żadną
indywidualną osobowością.
ad A - podzielność jako oznaka
braku pojedynczości
• „the fertilized egg cannot be
considered a new individual because
it may well become two individuals”
– John Harris, Clones, Genes, and
Immortality, Oxford University Press,
1992, p. 47
replika
• indivisibility with or without surviving
segments cannot be a satisfactory criterion
for individuality. Why then do we apply to
particulars a word that suggests the negation
of division? The ancestor of the English term
“individual” is doubtless the Latin term of art
“individuum” which does not mean
“indivisible.” It means, clearly, “undivided.”
In fact, traditional metaphysics provides an
elementary characterization of an individual
as something that is undivided in itself and is
singular because it is divided from other
things. (Gómez-Lobo 2007, s. 458-9)
•
It is an old insight of Greek philosophy that if
something is potentially two (or more) does not
logically follow that it is not actually one. A stick in
my hand is potentially two sticks. I can break it into
two parts, but before I do so, it is just one stick. The
fact that out of a single morula two blastocysts
could arise, does not entail that the morula is not
actually one. In fact, as we argued earlier, its being
surrounded by the zona pellucida and its taking first
steps in internal differentiation are good indications
of its unity. The vast majority of adults, we may
conclude, are trans-temporally identical to the
morula and zygote they once were, despite the fact
that twinning could have occurred. (Damschen,
Gomez-Lobo, Schonecker 2006, s. 173)
ad B - podzielność innych istot
• Many plants are capable of being split into
objects that are themselves plants and
capable of continuing to grow as plants.
Planarian flatworms can be divided and the
divided halves continue to grow as
individual worms. Cells that can divide are
no less individual cells because of that
possibility — they belong to exactly the
same kind as their descendants. This
includes cellular animals such as bacteria
and amoebae. Why, then, should human
zygotes or early embryos be an exception?
(Oderberg 2008, s. 268-9)
podzielność jako oznaka braku biologicznego
człowieczeństwa
• Assume that the embryo is a biological individual.
If the properties that constitute the identity of the
embryonic individual are incompatible with the
essential properties of human beings then the
embryo cannot be a stage in the life of human
being. It could be an individual, just not the same
individual as a human infant with full moral
status. Among the essential properties of
biological individuals are their persistence
conditions, but there is reason to believe that the
pre-gastrulation embryo persists under different
conditions than adults and infants. (Brown 2007,
s. 606)
ad C - podzielność jako oznaka
braku niepowtarzalnej
osobowości
• [„the chance of twinning (...) makes
it impossible to say that at
fertilization there exists a unique
human being” (Steinbock, Life Before
Birth, p. 50)]