Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Procesy Mechaniczne.
Proces mieszania
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Celem mieszania cieczy jest wyrównanie temperatur i stężenia. W przypadku cieczy
niejednorodnych (zawiesin i emulsji) mających tendencje do grawitacyjnego
rozwarstwienia, mieszanie stwarza stan równowagi dynamicznej stężenie jest
wyrównane ale tylko tak długo jak mieszana jest zawiesina.
Mieszanie mechaniczne jest więc najpopularniejszą metoda zwiększania jednorodności
układu.
Proces ten przebiega najczęściej w aparatach zwanych mieszalnikami , wewnątrz
których umieszczone jest mieszadło.
Obroty mieszadła powodują powstanie zawirowań , co z kolei prowadzi do
przemieszczania się elementów płynu, a tym samym do mieszania się układu czyli
zwiększenia jego jednorodności.
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Ważna dla technik mieszania cieczy jest ich lepkość. Maleje ona ze wzrostem
temperatury, stąd wynika że w wyższych temperaturach mieszanie cieczy będzie
bardziej sprawne
Dla większości cieczy aktualne jest równanie lepkości (ciecze niutonowskie) (1)
dx
du
naprężenie styczne
gradient prędkości u na kierunku x
lepkość dynamiczna
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
τ
Charakterystyki reologiczne cieczy:
2
3
1
W przypadku cieczy plastycznych
(2) aktualne jest równanie:
dx
du
0
graniczne naprężenie styczne którego
przekroczenie jest warunkiem płynności
współczynnik plastyczności
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Stosownie do definicji lepkości – lepkość oznacza nachylenie odpowiedniego
promienia
z początku układu przechodzącego przez właściwy punkt na linii
charakterystycznej
dla danej cieczy:
τ
2
3
1
4
Jak wynika z przebiegu linii 2, lepkość
będzie wysoka przy wolnym mieszaniu
tej cieczy, a przy wyższych szybkościach
mieszania będzie maleć.
Należy wybrać pewne optimum szybkości
mieszania.
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Ruch cieczy względem elementu ruchomego ( łapy wirnika ) może mieć charakter
laminarny, z łagodnym opływem względem tego elementu lub też z tworzeniem
się wirów za tym elementem ruch burzliwy.
Miarą rodzaju ruchu jest liczba Reynoldsa dla
mieszania:
d
u
m
Re
prędkość obwodowa zewnętrznej krawędzi mieszadła
n
d
u
2
Re
d
n
m
(pomijamy π)
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Tak zdefiniowana liczba Reynoldsa nie ma ogólnego charakteru, ponieważ jest
funkcja rodzaju stosowanego mieszadła oraz mieszalnika. Z tej przyczyny nie istnieje
jedna wartość rozgraniczająca obszar laminarny i turbulentny. Możemy przyjąć
że dla Re
m
< 50 mamy ruch laminarny.
Jednym z podstawowych zagadnień w procesie mieszania jest obliczanie mocy
niezbędnej do zapewnienia założonych warunków hydrodynamicznych.
moc
mieszania
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
h
dx
Weźmy pod uwagę zwykłe mieszadło łopatowe.
Element mieszający ma kształt płaskownika o
długości L i wysokości h. Dla różniczkowego
elementu tej łapy o długości dx i wysokości h
siła oporu stwarzanego przez płyn może być
opisana równaniem:
dF
u
dR
2
2
Powierzchnia elementu dF wyraża się iloczynem
h*dx. A prędkość obwodowa :
n
x
u
2
odległość od osi obrotu
x
dR
d
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Zużycie mocy możemy określić jako iloczyn siły dR i drogi wykonanej przez element
w jednostce czasu, czyli prędkości obwodowej u :
dR
u
dN
dx
h
n
x
n
x
dN
2
2
2
2
2
2
3
3
3
dx
x
h
n
dN
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Zależność tę można scałkować w granicach x od –d/2 do d/2. Układ jest symetryczny
więc można całkować w granicach od 0 do d/2 i wynik pomnożyć przez 2:
Wprowadzając stosunek h/d jako a współczynnik charakteryzujący kształt łopaty
dx
x
d
a
n
N
d
2
/
0
3
3
3
2
5
3
d
n
C
N
C
n
d
N
3
5
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
C
n
d
N
3
5
bezwymiarowa liczba mocy – liczba Newtona, Eulera
współczynnik oporów
stała
Współczynnik oporów λ jest funkcją liczby Reynoldsa i może być przedstawiony
równaniem :
m
b
Re
Wartości b i m zależą od typu mieszadła. Dla przepływu laminarnego m = 1, natomiast
przy silnej burzliwości m 0 , a więc λ dąży do wartości stałej.
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Dogodnie jest posługiwać się wykresami :
Dla każdego typu
mieszadła o określonych
wymiarach linia krzywa
dotyczy „liczby mocy”
jako funkcji liczby Re.
3
5
n
d
C
N
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
m
b
Re
Jeżeli dla ruchu laminarnego uwzględnimy wartość m = 1 to wyrażenie na
współczynnik oporów przyjmie postać:
Re
b
2
d
n
b
podstawiając do równania
na liczbę Newtona
C
n
d
N
3
5
3
5
n
d
C
N
3
5
2
n
d
d
n
b
C
N
2
3
n
d
K
N
moc mieszania laminarnego
wartość stała dla mieszadła
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Dla ruchu burzliwego λ = const
3
5
n
d
K
N
moc mieszania burzliwego
2
3
n
d
K
N
3
5
n
d
K
N
moc mieszania burzliwego
moc mieszania laminarnego
wpływ lepkości cieczy
wpływ gęstości cieczy
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
modelowanie mocy mieszania:
Dla dwóch mieszalników o podobnych parametrach geometrycznych, w których jest
mieszana ta sama ciecz, stosunek mocy mieszania jest następujący:
2
2
1
3
2
1
2
1
n
n
d
d
N
N
dla obszaru laminarnego:
dla obszaru turbulentnego:
3
2
1
5
2
1
2
1
n
n
d
d
N
N
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Przyjmuje się, że podobne warunki mieszania w obu mieszalnikach będą zachowane,
jeżeli moc właściwa, tj. moc przypadająca na jednostkę objętości mieszanego układu,
będzie w obu mieszalnikach taka sama.
Dla mieszalników w kształcie walca objętość wynosi:
3
2
2
d
d
H
d
D
d
d
H
d
d
D
V
średnica zbiornika
wysokość poziomu cieczy średnica mieszadła
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Podobieństwo geometryczne zbiorników sprowadza się do ustalonych wartości
stosunków D/d i H/d :
3
2
1
2
1
d
d
V
V
Stosunek mocy właściwych:dla obszaru laminarnego:
2
2
1
3
1
2
2
1
2
2
1
1
n
n
d
d
N
N
V
N
V
N
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
dla obszaru turbulentnego:
3
2
1
2
2
1
3
1
2
2
1
2
2
1
1
n
n
d
d
d
d
N
N
V
N
V
N
Stosunek mocy właściwych:
Przyrównując powyższe równania do jedności otrzymujemy:
dla obszaru laminarnego:
dla obszaru turbulentnego:
2
1
n
n
3
2
1
2
2
1
d
d
n
n
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Jeżeli zachowamy stałość liczby Re dla dwóch mieszalników geometrycznie podobnych:
2
1
Re
Re
2
2
2
2
1
1
d
n
d
n
więc stosunek mocy: dla obszaru laminarnego:
1
2
1
2
1
2
2
2
1
2
1
Re
Re
D
D
d
d
d
d
N
N
dla obszaru turbulentnego:
1
2
1
2
1
2
3
2
1
2
1
Re
Re
D
D
d
d
d
d
N
N
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Jeżeli zachowamy stałość prędkości obwodowej mieszadła dla dwóch mieszalników
geometrycznie podobnych:
2
1
u
u
2
2
1
1
d
n
d
n
więc stosunek mocy: dla obszaru laminarnego:
2
1
2
1
2
1
2
2
2
1
1
2
1
D
D
d
d
d
d
n
d
n
d
N
N
dla obszaru turbulentnego:
2
2
1
2
2
1
3
2
2
1
1
2
1
D
D
d
d
d
n
d
n
N
N
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
d
1
D
1
H
1
n
1
Re
1
N
1
ta sama moc właściwa
układ przemysłowy
D/d i H/d zachowane
D
2
=10 * D
1
dla obszaru laminarnego:
1
2
n
n
3
2
1
2
1
2
d
d
n
n
dla obszaru turbulentnego:
D/d = 3
10
1
3
10
3
3
3
1
1
2
1
2
D
D
D
D
d
d
6
.
4
10
1
3
2
1
2
n
n
n
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
W przypadku mieszania układu niejednorodnego tj.: emulsja zawiesina, mieszanina
ciał sypkich bez cieczy itp. można określić efektywność wymieszania.
Pobiera się szereg próbek z różnych miejsc wymieszanego ośrodka i oznacza się w nich
skład x
i
(np. zawartość fazy stałej w zawiesinie). „Średnia z próbek” jest równa:
n
x
x
i
i
liczba pobranych próbek
Średnie zaś „odchylenie standardowe” określone jest następująco:
n
i
i
n
x
x
1
2
2
1
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
To średnie odchylenie σ
2
jest sumą dwóch udziałów:
2
2
2
m
r
odchylenie spowodowane małym
wymiarem próbki pobieranej do
analiz.
odchylenie spowodowane
niedoskonałością mieszania
W przypadku gdy mieszanie jest bardzo dobre (np.. trwa bardzo długo) :
0
m
2
2
r
W przypadku gdy mieszanie jeszcze nie nastąpiło :
2
0
2
odchylenie spowodowane początkowym
ułożeniem składników
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Miarą stopnia mieszania może być indeks M definiowany następująco:
2
2
0
2
2
0
2
2
0
2
2
1
r
r
r
M
Gdy nie ma mieszania :
0
M
2
0
2
Idealne mieszanie:
1
M
2
2
r
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
W miarę postępu procesu mieszania, wraz z upływem czasu t, indeks mieszania
zmienia się od 0 do 1 w sposób wykładniczy:
t
k
e
M
1
Tak więc wartość indeksu M jest miarą wymieszania układu.
W procesach rzeczywistych w których występują wyraźne różnice gęstości między
mieszanymi fazami, na skutek sedymentacji grawitacyjnej następować będzie
segregacja układu, w wyniku której nastąpi odchylenie od powyższego równania,
a mianowicie indeks M nie będzie dążył do 1 lecz do wartości niższej wynikającej
z równowagi pomiędzy mieszaniem a segregacją.
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Istnieje zależność między indeksem M a zużyciem mocy przez mieszadło. Zależność
ta przybiera kształt:
A) Indeks jest mały (słabe wymieszanie) przy zbyt
małym zużyciu mocy.
B) Szybki wzrost indeksu M, przy małym wzroście
mocy
C) Bardzo mały wzrost indeksu M przy wzroście
mocy .
A
B
C
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Jeżeli przez zbiornik z mieszadłem o objętości V przepływa strumień z prędkością
objętościową q , wówczas średni czas przebywania można zdefiniować następująco:
q
V
q
q
V
Zależnie od warunków mieszania płynu w zbiorniku różne elementy strumienia
mogą przebywać w tym zbiorniku krócej lub dłużej od τ.
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Wprowadźmy nową zmienną tzw. czas względny:
W wielu problemach procesowych interesuje nas rozkład czasu przebywania
w zbiorniku.
Można zdefiniować funkcję tzw. „funkcję wewnętrzną” – I tak aby jej iloczyn IdΘ
odpowiadał ułamkowi płynu zawartemu w zbiorniku który przebywał w nim
przez czas od Θ do Θ+d Θ.
0
d
I
całka ta podaje więc ułamek płynu zawartego w zbiorniku
w danej chwili, który przebywał w nim przez czas od 0 do Θ
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
1
0
d
I
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Analogicznie można zdefiniować funkcję „zewnętrzną” – E , tak że iloczyn EdΘ
podaje ułamek płynu w strumieniu wylotowym ze zbiornika, który przebywał
poprzednio w tym zbiorniku przez czas od Θ do Θ+dΘ. Stąd
1
0
d
E
całka ta podaje więc ułamek płynu w strumieniu wylotowym
w danej chwili, który przebywał w nim przez czas od 0 do Θ
1
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Pełne pole pod każdą z tych krzywych I i E w zakresie Θ od 0 do nieskończoności
jest równe 1.
1
0
d
I
1
0
d
E
Związek pomiędzy funkcjami I i E wynika z bilansu masowego:
d
E
I
1
E
d
dI
Funkcje te wykorzystywane są do modelowania funkcji rozkładu czasu przebywania
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Funkcje rozkładu czasu przebywania można określić na podstawie badań dynamiki
procesu. Badania te polegają na zastosowaniu impulsu skokowego w strumieniu
wlotowym (np.. dodatek indykatora o stężeniu C
0
). Na wylocie ze zbiornika stężenie
tego indykatora c będzie wzrastać nie skokowo ale tak jak na rys:
q
q
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Różniczkowy bilans masy dla układu wygląda następująco:
d
I
c
V
d
q
c
d
q
c
0
0
dopływ indykatora odpływ indykatora
ogólna ilość w zbiorniku
ułamek porcji doprowadzonej
w czasie dτ
Uwzględniając definicję
q
V
0
c
c
F
0
0
c
d
V
c
c
d
q
I
0
0
c
c
c
I
F
I
1
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
A więc mierząc krzywe dynamiczne F łatwo określimy funkcje rozkładu czasu.
F
I
1
Dla kilku przypadków granicznych można określić charakterystyki dynamiczne bez
doświadczeń.
Przepływ tłokowy w skutek braku mieszania impuls zadany na wlocie ukaże się
w niezmienionej postaci na wylocie po czasie względnym Θ = 1, czyli odpowiadającym
średniemu czasowi przebywania w układzie.
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Charakterystyka przepływu tłokowego:
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Drugim skrajnym przypadkiem jest zbiornik z idealnym wymieszaniem gdzie stężenie
jest jednakowe w każdym miejscu i stąd stężenie w strumieniu wylotowym jest takie
samo jak w zbiorniku.
równanie bilansowe różniczkowe:
dc
V
d
q
c
d
q
c
0
wzrost stężenia indykatora w zbiorniku
w czasie dτ
Uwzględniając definicję
q
V
0
c
c
F
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
otrzymujemy:
Fd
dF
d
Stąd po scałkowaniu i przekształceniu wynika charakterystyka dynamiczna :
e
F 1
A stąd funkcja rozkładu czasu
e
I
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Wykład nr 8 : Procesy mechaniczne. Proces mieszania
Charakterystyka przepływu z idealnym wymieszaniem:
wlot
wylot