PODSTAWY POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ 8

(2009/2010)

Lucyna Golińska

Instytut Psychologii

Uniwersytet Łódzki

RODZAJE GRUP

– 1. TERAPIA GRUPOWA

– 2. PORADNICTWO GRUPOWE – jest nastawione na

rozwiązywanie określonych problemów doraźnych

– 3. GRUPY NASTAWIONE NA UMIEJĘTNOŚCI

INTERPERSONALNE szczególnie pod kątem

wykorzystania ich w biznesie. Punkt ciężkości na

procesie grupowym

– 4. GRUPY STRUKTURALIZOWANE –skoncentrowane na

określonym problemie

– 5. GRUPY SAMOPOMOCOWE

FAZY PRACY GRUPY

• 1. STADIUM POCZĄTKOWE- orientacja i powstawanie struktury

• 2. GRUPA W FAZIE PRZEJŚCIOWEJ- konflikt i opór

Lęk- przed ośmieszeniem, odrzuceniem, dowiedzeniem się

czegoś strasznego o sobie, przed utrata kontroli, przed odsłonięciem

się

Konfrontacje- ich rola i przebieg
Zachowania problemowe

• 3. FAZA KONSTRUKTYWNEJ PRACY

Czynniki terapeutyczne działające w grupie

Otwartość, spójność i poczucie wspólnoty, nadzieja, życzliwość troska i

akceptacja, motywacja do zmiany, swoboda eksperymentowania

• 4. ZAKOŃCZENIE PRACY GRUPY

UMIEJĘTNOŚCI POMOCNE W PROWADZENIU GRUPY

Wspomaganie rozwoju procesu grupowego

•

Pomaganie uczestnikom w otwartym wyrażaniu swoich lęków i

oczekiwań

•

Aktywne działanie na rzecz tworzenia klimatu bezpieczeństwa

•

Zachęcanie

•

Działania zmierzające do zmniejszenia zależności od

prowadzącego

•

Wciąganie do interakcji

•

Zachęcanie do jawnego wyrażania konfliktów

•

Pomoc w bezpośrednim porozumiewaniu się

•

Interpretowanie (forma hipotezy)

•

Zadawanie pytań( co /dlaczego)

•

Znajdowanie wspólnych mianowników

•

Konfrontowanie, Wspieranie

•

Niedopuszczanie do pewnych zachowań
Ocena pracy grupy

•

Kończenie zajęć

POZYTYWY I NEGATYWY W ZACHOWANIU TERAPEUTY

CECHY DOBREGO TERAPEUTY

Odwaga

• Gotowość do modelowania zachowań

• Dobra wola i troska

• Otwartość

• Nie przyjmowanie postawy obronnej wobec ataków

• Gotowość do poszukiwania nowych doświadczeń

• Samoświadomość

Najczęstsze trudności i błędy prowadzących

1. nadmierne zajmowanie się pojedynczym pacjentem z

odstawieniem grupy

2. Obawa przed nadmierna interwencja (chociaż w etapie

początkowym b. potrzebna

3. Nie werbalizowane oczekiwanie spontanicznej aktywności

grupy

CZYNNIKI TERAPEUTYCZNE GRUPY wg YALOMA

• Potencjał grupy do prowokowania wyjątkowo silnych procesów poprzez

uniwersalizm, nadanie ważności na podstawie zgodności grupowej,
rozwój umiejętności społecznych

• CZYNNIKI TERAPEUTYCZNE

– Budowanie nadziei
– Związek ze światem
– Dzielenie się informacjami
– Altruizm (mogę pomóc innym)
– Korekcyjna rekapitulacja pierwszej grupy korekcyjnej
– Zachowania naśladujące
– Uczenie się interpersonalne
– Spójność grupy
– Katharsis
– Czynniki egzystencjalne ( istnieją takie zjawiska jak samotność i

śmierć, z którymi każdy musi się zmierzyć

Cele pacjenta i ukierunkowanie grupy wg Diesa)

CELE PACJENTA

• Zlikwidowanie symptomów

• Rozwój umiejętności społecznych

• Odbudowa obrazu samego siebie

• Nauczenie się strategii rozwiązywania problemów

• Przećwiczenie nowych zachowań

• Autorefleksja

• Doświadczenie akceptacji współuczestników

• Zmniejszenie lęku interpersonalnego

• Zmodyfikowanie destrukcyjnych mysli

• Uwolnienie emocjonalne

• Zrozumienie innych

• Poszerzenie samoświadomości

Zagrożenia związane z pracą terapeuty

DEFORMACJA OSOBOWOŚCI
•

rozumiana jako wszelka niepożądana konsekwencja

wykonywania zawodu określa wszelkie niekorzystne zmiany

osobowości, poczucie zmęczenia, wypalenia, usztywnienia, oraz

przekłamania w odbiorze własnych przeżyć sądów i zachowań, które

występują w przebiegu pracy zawodowej i przez nią są warunkowane

Źródła

•

długotrwałe obciążenie /pospiech, zobowiązania, zbyt szybkie zmiany

•

Nadmierna identyfikacja

•

selektywne spostrzegania,

•

zubożenie zainteresowań

•

jałowość myślenia – efekt nadmiernej samokontroli własnych poczynań

zawodowych

•

utrwalony odruch /zachowania / i ekspresja- konieczność codziennego

występowania w określonej roli