1
SYSTEM
2
TEORIA
Trochę fizyki
Kolorowa transmisja
WDM, DWDM
Zasada działania DWDM
3
Metody zwiększenia pojemności
(pasma) w sieci
STM-64 zamiast STM-16
nowy kabel
DWDM
4
Zależność częstotliwości i
długości
fali
c = f ·
2
1
2
1
1
2
1
2
λ
λ
)
λ
(λ
c
λ
c
λ
c
f
f
Δf
5
THz
m
m
s
m
f
4
10
5
1
10
53
1
56
1
10
300
2
2
6
6
6
)
,
(
)
,
,
(
/
Maksymalna przepustowość systemu DWDM (G.692)
wynosi:
2 Tb/s (2 000 Gb/s)
6
Długość fali 1310nm
1550 nm
widzialne
widmo
Natura światła
7
Natura światła
Rodzaj promieniowania
Pasmo Częstotliwościowe
[Hz]
Pasmo Długofalowe
[m]
Gamma
10
20
- 10
24
< 1 pm
X
10
17
- 10
20
1 nm - 1 pm
Ultrafioletowe
10
15
- 10
17
400 nm - 1 nm
Widzialne
(4-7, 5) x 10
14
750 nm - 400 nm
Bliska Podczerwień
(1-4) x 10
14
2,5 µm
- 750 nm
Podczerwień
10
13
- 10
14
25µm
- 2,5 µm
Mikrofalowe
3 x lO
11
- 10
13
1 mm - 25 µm
Fale Radiowe
< 3 x 10
11
> 1 mm
8
optyka geometryczna
W fizyce klasycznej, światło jest opisywane jako promienie, które mogą być
odbijane, rozszczepiane, skupiane bądź rozpraszane przez różnego rodzaju
elementy optyczne jak lustra, soczewki czy pryzmaty
.
Z pomocą przedstawionego punktu widzenia możliwy jest opis, w jaki sposób
światło porusza się wewnątrz światłowodu, lecz wyjaśnienie zjawisk takich jak
dyfrakcja czy interferencja jest zupełnie niemożliwe.
optyka falowa, światło jako fala elektromagnetyczna, z punktu widzenia
komunikacji
optycznej jest to model mający największe zastosowanie.
Natura światła
jako fala elektromagnetyczna podobnie jak fale radiowe, lecz znacznie krótsze.
Jest to doskonały model do opisania propagacji światła we włóknie
jednodomowym oraz zasady działania siatki Bragga a także dzielników i
sprzęgaczy optycznych.
• optyka kwantowa, światło jako cząsteczki elementarne, model kwantowy
zapropo
nowany przez wybitnego fizyka Alberta Einsteina. Nagroda Nobla w 1921 roku za
odkrycie praw opisujących zjawisko fotoelektryczne, według którego światło
składa
się z cząstek elementarnych zwanych fotonami.
9
Wybrane zagadnienia optyki.
Interferencja.
Interferencja jest to zjawisko nakładania się fal
pochodzących z wielu źródeł, w których zachodzi
stabilne w czasie ich wzajemne wzmocnienie w
jednych punktach przestrzeni i osłabienie w
innych w zależności od stosunków fazowych.
Interferować mogą tylko fale spójne, dla których
odpowiadające im drgania zachodzą wzdłuż tego
samego lub podobnych kierunków. W ogólnym
ujęciu interferujące ze sobą fale muszą mieć
spełnione warunki spójności czasowej i
przestrzennej.
10
Dyfrakcja.
Dyfrakcja - jest zjawiskiem zmiany kierunku -
ugięcia fali świetlnej przy przechodzeniu przez
mały otwór, Gdy średnica otworu jest dużo
mniejsza od długości fali
d < A
za otworem formuje się fala kulista. Na podstawie
tego zjawiska została sformułowana zasada
Huygensa, zgodnie z którą:
Każdy punkt przestrzeni, do którego dociera fala,
staje się źródłem nowej fali kulistej. Obwiednia fal
wychodzących z poszczególnych punktów
przestrzeni tworzy nową powierzchnię falową.
11
Dyfrakcja.
12
Dyfrakcja.
Zasada ta jednak nie odzwierciedla przypadku gdy średnica otworu
jest dużo większa od długości fali, ponieważ doświadczalnie
zauważyć można iż fala rozchodzi się w tym przypadku praktycznie
po linii prostej tworząc promień świetlny podczas gdy w myśl
zasady Huygensa na krawędziach otworu winno następować
ugięcie fali.
Wyjaśnienie tego zjawiska podał Fresnel wykazując iż fale
wychodzące z innych punktów otworu i biegnące w innym kierunku
niż fala padająca wygaszają się tworząc jasne i ciemne pierścienie
czyli interferują ze sobą.
Zjawisko dyfrakcji leży u podstaw konstrukcji urządzenia
szeroko stosowanego w optyce jakim jest siatka
dyfrakcyjna. W podstawowej postaci siatka dyfrakcyjna jest
układem złożonym z wielu równoległych do siebie szczelin
rozłożonych w równych odstępach. Zasada działania siatki
dyfrakcyjnej jest podstawą budowy wielu urządzeń
stosowanych w telekomunikacji optycznej, np.: dzielników,
sprzęgaczy czy filtrów optycznych
13
Siatka dyfrakcyjna
As = dsina
d - odległość szczelin siatki
dyfrakcyjnej,
a - kąt ugięcia.
14
Siatka dyfrakcyjna
Siatka dyfrakcyjna może być wykonana min. w
postaci płytki szklanej z naciętymi rysami,
pryzmatem jak również kryształem, w którym
dyfrakcja fal promieniowania następuje na siatce
krystalicznej - dyfrakcja promieni X
Może być odcinkiem światłowodu o obszarach o
zmiennym współczynniku załamania i/lub
absorpcji rozmieszczonych regularnie lub
nieregularnie wzdłuż jego rdzenia.
Zbudowany w ten sposób światłowód nazywany jest
światłowodem z siatką Bragga
,
(FBG - Fiber Bragg
Grating).
15
Wybrane zagadnienia optyki
źródło: Cisco Systems Inc.
W fali elektromagnetycznej poprzecznej jaką jest światło
drgania wektorów natężenia pola elektrycznego E i pola
magnetycznego B są prostopadłe do kierunku rozchodzenia się
fali.
.
Polaryzacja fali
16
Polaryzacja fali
17
Polaryzacja fali
Gdy strumień światła składa
się z fal o różnych
długościach, a dla każdej
długości fali wektor pola
elektrycznego jest ułożony
przypadkowo, to taką
wiązkę nazywamy nie
spolaryzowaną. Gdy
zsumujemy wartości
różnych wektorów
otrzymamy „skrzywiony"
wektor pola elektrycznego
18
Polaryzacja fali
gdy występuje przesunięcie w
fazie to otrzymujemy
wektor kołowy lub
eliptyczny
19
Wybrane zagadnienia optyki
Sposób polaryzacji światła jest kierunkiem drgań
wektorów w stosunku do płaszczyzny polaryzacji
określanej jako płaszczyznę prostopadłą do wektora
E , w której odbywają się drgania wektora B.
W przypadku światła laserowego stosowanego w
telekomunikacji emitowane światło jest liniowo
spolaryzowane, ponieważ cząsteczki aktywne
wysyłają światło o identycznej płaszczyźnie
polaryzacji.
W przypadku naturalnych źródeł światła atomy, z
których jest zbudowane źródło wysyłają ciągi
falowe w których płaszczyzny polaryzacji
zorientowane są przypadkowo wokół kierunku
ruchu a zatem jest to światło nie spolaryzowane.
20
Kolejnym, nakładającym się zjawiskiem jest nacisk
mechaniczny wywierany na włókno w sytuacji gdy
kabel światłowodowy jest narażony na wyginanie
lub skręcanie. Te mechaniczne naciski powodują
podwójne załamanie spolaryzowanej wiązki
świetlnej i wywierają wpływ na stan polaryzacji
światła przechodzącego przez włókno. Częściowo
można to skompensować stosując polaryzator
(który pozwala na przejście światła tylko zgodnego
z główną osią wektora pola elektrycznego). Jednak
najlepszym rozwiązaniem okazuje się
zastosowanie włókna o specjalnej konstrukcji
21
Nowe włókno utrzymujące
polaryzację
By utrzymywać polaryzację zostały
opracowane i wprowadzone na rynek
specjalne włókna światłowodowe. Dwie
wkładki w środku włókna wytwarzają
mechaniczny nacisk a zmiana gęstości
ośrodka wpływa na zmianę współczynnika
załamania światła i utrzymanie
spolaryzowanej wiązki wzdłuż jednej z osi
światłowodu - nazywanych „szybką" lub
„wolną" osią (zwanych tak ze względu na
różną prędkość propagacji światła).
22
oś wolna
światłowodu
23
Wybrane zagadnienia optyki
Kanał kwantowy.
Zjawiska fizyczne związane z polaryzacją światła związane są z
powstającą nową technologią zwaną informatyką kwantową, w
szczególności jej części dotyczącej bezpiecznego
przekazywania informacji kanałem kwantowym, jeżeli skala
rozpatrywanych zjawisk bliska będzie skali Plancka, a bit
informacji przedstawiony zostanie jako dowolny układ
dwustanowy np:
•
dwa poziomy atomu, {| g), | e)},
•
spin połówkowy, {|T), II)},
•
foton o dwóch wzajemnie ortogonalnych stanach polaryzacji,
to układ taki nazywany jest kubitem.
Kubit jednakże jest pojęciem różniącym się od ograniczonego
klasycznego bitu gdyż zgodnie z prawami mechaniki kwantowej
może być dowolną superpozycją stanów bazowych.
24
Zjawiska liniowe
Tłumienie
Tłumienie światłowodu można zdefiniować jako
sumę strat mocy optycznej przesyłanej przez
światłowód na całym odcinku od nadajnika do
odbiornika.
Tłumienie składa się z dwóch komponentów ,są to:
•
straty własne, związane z materiałem użytym
do budowy światłowód
•
straty zewnętrzne powodowane niedokładnym
wykonaniem światłowodu a także niewłaściwym
ułożeniem kabla.
25
• Straty własne to
—
Absorpcja materiałowa - Każda
substancja będąca materiałem służącym do
wykonania dowolnego przedmiotu
charakteryzuje się między innymi zdolnością
do pochłaniania pewnej ilości energii
świetlnej. Ilość pochłanianej energii jest
zależna od długości fali świetlnej i rodzaju
substancji. W przypadku włókien
światłowodowych absorpcja materiałowa jest
wypadkową niedoskonałości i
zanieczyszczeń struktury włókna.
26
• straty zewnętrzne
—
Mikrozgięcia, których
przyczyną są niedoskonałości
cylindrycznej geometrii
światłowodu powstałe w procesie
produkcji.
27
Dyspersja.
Dyspersja to dowolne zjawisko,w którym
prędkość rozchodzenia się fali
elektromagnetycznej zależy od jej
długości:
w telekomunikacji dyspersja oznacza
degradację sygnału powodowaną różną
prędkością rozchodzenia się
poszczególnych składowych fali.
28
Dyspersja.
w komunikacji światłowodowej dyspersja odnosi się do
zdefiniowanych parametrów włókna takich jak:
—
Dyspersja chromatyczna
- na zjawisko dyspersji
chromatycznej składają się dwa rodzaje dyspersji :
dyspersja własna
- wynika z zależności między wymiarem
falowodu i długości fali propagującej. Dystrybucja światła i
dyspersja zależy od zaprojektowania złącza rdzeń-płaszcz
(dyspersja falowodowa rośnie wraz ze wzrostem różnicy
współczynników załamania). Jest proporcjonalna do zakresu
spektralnego źródła i długości światłowodu.
dyspersja materiałowa
- związana jest z dyspersyjnością
materiału z jakiego wykonany jest światłowód czyli
zależnością grupowych współczynników załamania
materiałów od częstotliwości fali.
-
Dyspersja modowa
- powodowana jest różną prędkością
grupową dla różnych modów,.
29
Dyspersja
30
SIEĆ SZEROKOPASMOWA
Źródło:
NetWorld
Wartości dyspersji zależą od typu włókna
31
Zjawiska nieliniowe Modulacja fazy.
Modulacja fazy związana jest ze zmienną charakterystyką
współczynnika załamania światła ni włókna
światłowodowego w zależności od zmian natężenia mocy
optycznej przesyłanej tym włóknem tzw efekt bądź
zjawisko Kerra..
Automodulacja fazy
- SPM (Self Phase Modulation),
zjawisko to oznacza zmianę fazy impulsu optycznego
powodowaną zmianami współczynnika załamania światła
włókna optycznego pod wpływem zmiany natężenia
światła.
Modulacja międzykanałowa
- XPM (Cross Phase
Modulation), występuje w systemach wielokanałowych,
polega na przesunięciu fazy impulsu w danym kanale
przez zmiany natężeń światła w innych kanałach.
32
Zjawiska nieliniowe
Mieszanie czterofalowe
Mieszanie czterofalowe FWM (Four Wave
Mixing) którego podstawą fizyczną jest
również zjawisko Kerra jest jednym z bardziej
niepożądanych zjawisk nieliniowych
towarzyszących transmisji optycznej WDM w
światłowodzie. Polega ono na nakładaniu się
dwóch lub więcej faz sygnałów optycznych o
zbliżonych długościach fali, w wyniku czego
powstają nowe fale o równie bliskich, lecz
różnych częstotliwościach.
33
1,45 1,55 1,65 [m]
Tłumienie
[db/km]
1
1530 1550 1570 [nm]
1
i
k
N
Rys. 1. Zasada działania multipleksacji z podziałem falowym
34
Pasmo niebieskie Pasmo czerwone Pasmo
podczerwone
1529nm 1535nm 1542nm 1561nm 1575nm
1601nm
35
36
37
Przy zastosowaniu siatki
50GHz
Pasmo niebieskie
- 16 kanałów
Pasmo czerwone
- 48 kanałów
Pasmo podczerwone
- 64 kanałów
38
firma Ciena proponuje
urządzenia z odstępem 25 i
12,5 GHz
39
Historia WDM
P
Nadajnik
Nadajnik
Laser
SLM
Odbiornik
Odbiornik
Nadajnik
Nadajnik
Nadajnik
Nadajnik
Odbiornik
Odbiornik
Odbiornik
Odbiornik
Wzmacniacz
optyczny
1
2
3
M
U
X
D
E
M
U
X
1
2
n
2
n
n
n
Fiber Bragg Grating
Dielectric Filter
Niski koszt, oparty o standardy, SMF
Wąskopasmowy, trudna kontrola charakterystyki
Stabilna technologia, do 200 warstw
Limit 100 GHz, łatwa kontrola charakterystyki
Technologia filtrów optycznych
41
Proces zwielokrotnienia falowego
O
M
U
X
O
D
E
M
U
X
1 2 3 4
1 2 3 4
1 2 3 4
42
196,10
THz
1528,77
nm
192,10
THz
1560,61
nm
100
GHz
Siatka ITU-T G.692; 41 kanałów; odstęp
100 GHz
193,10
THz
1528,77
nm
częstotliwo
ść
wzorcowa
81 kanałów x 50 GHz;
(198,51,4) THz - kanał
nadzoru
43
44
45
WDM a DWDM
DWDM to system z:
odstępem
200
GHz
liczbą kanałów
> 4
46
Zasięgi:
do 160 km bez wzmacniaczy (U)
do 1200 km ze wzmacniaczami (V)
0km 160km
1200km
bez wzmacniaczy wzmacniacze
wzmacniacze +
regeneratory
47
Architektura
48
49
Optyczny cross-connect
A
B
C
D
C A B D
50
Konwerter
KONWERTER
C A B
D
A B C
D
51
Optyczny ADM
O
ADM
1 2 3
4
2 4 5 6
1 5 3
6
WE
WE
DROP
ADD
52
Ruter
A C
A B C
D
RUTER
B
D
1 2 3
4
2
4
1 3
53
Pompa
optyczna
Światłowód
Izolator domieszkowany
Izolator
optyczny WDM erbem
optyczny
54
Komparator dyspersji
Światłow
ód
dalekiego
zasięgu
Kompensa
tor
dyspersji
55
56
A
D
M
A
D
M
W
D
M
W
D
M
Transporto
wa warstwa
optyczna
STM16
STM64
STM4
Cross
connect
Cross
connect
Switch
Switch
57
58
59
60
Optyczne sieci
IP
IP
IP
IP
IP/ATM
ATM
ATM
SDH
SDH
SDH
DWDM
DWDM
DWDM
DWDM
Warstwa
Warstwa
2
Warstwa
1
Warstwa
optyczna
a) b) c) d) e)
DWDM
61
Parametry pomiarowe w łączu DWDM
Moce poszczególnych kanałów
Długość fali/odstęp miedzykanałowy
Przesłuch
Tłumienność powrotna
Moc całkowita w światłowodzie
Tłumienność wtrąceniowa
Długoterminowe pomiary jakości
Pomiary PMD, APS
62
f
1
f
2
f
N
Punkty:
S
i
R
Mi
MPI-S R' S’ MPI-R S
Di
R
i
Tx1
Tx2
TxN
Rx1
RxN
Multiplekser
optyczny.OM
/
Wzm. optyczny
OA
Odbiorniki
Rx2
OA
Wzmacniacz
optyczny.OA
/
Demultiplekser
optyczny OD
Nadajniki
Przelotowy
wzmacniacz
optyczny
63
Monitorowanie jakości w
łączu DWDM
S/N
BER
64
INNI
1%
ALCATEL
13%
SIEMENS
2%
PIRELLI
4%
NORTEL
23%
MARCONI
2%
LUCENT
17%
ERICSSON
3%
CIENA
35%
65
Producent Nazwa Pojemność Maks. Liczba Odstęp między-
Rozstaw
systemu zasięg kanałowy
wzmacniaczy
Gb/s (km) (GHz)
(km)
ALCATEL 1686W M 40 640 16 200
80
CIENA Multiwave 40 600 16 100
120
1600
CIENA Multiwave 100 400 40 100
120
4000 (240) (96) 50
100
LUCENT WaveStar 40 640 16 100
80
OLS 80G
ERICSSON
ERION 20 600 8 200
-
AXD 8W
66