1
STOSUNKI CYWILNO-WOJSKOWE
Ćwiczenie nr 5.
Zawód wojskowy w państwach
demokratycznych.
29.03.2011
2
Zagadnienia
• Wojsko jako grupa społeczna.
• Siły zbrojne jako grupa interesu.
• Zawód wojskowy i jego elementy;
• Źródła napięć w stosunkach cywilno-
wojskowych;
• Tradycyjne mechanizmy cywilnej kontroli.
3
Bibliografia:
Balcerowicz B., Siły zbrojne w państwie i stosunkach
międzynarodowych, Warszawa 2006.
Heywood A., Politologia, Warszawa 2009 (rozdział 18
Armia i policja).
Jarmoszko S., Oficerowie Wojska Polskiego przełomu
wieków, Torun 1997.
Jarmoszko S., Wojsko Polskie pierwszej dekady
transformacji, Toruń 2003.
Społeczne aspekty zawodu wojskowego, (wyd.
konferencyjne),
Toruń 2010.
Trejnis Z., Siły zbrojne w państwie demokratycznym i
autorytarnym, Warszawa 1997.
Żebrowski A, Kontrola cywilna nad siłami zbrojnymi
Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1998.
Zalewski J., Wojsko Polskie w przemianach ustrojowych
1989-2001, Warszawa 2002.
Wiatr J., Socjologia wojska, Warszawa 1982.
4
Etyka – to zespół zasad postępowania uznawanych przez nas w
kierowaniu naszym życiem, to nauka o moralności.
Etos- słowo greckie – oznaczające zwyczaj lub obyczaj.
Morale wojska – to termin stosowany zazwyczaj w odniesieniu do
tego wszystkiego, co skutkuje u żołnierzy zapałem do walki, pracy,
ćwiczeń, nauki. Na morale składają się bez wątpienia: wiara w
słuszność sprawy o którą się walczy, wiara w zwycięstwo, zaufanie
do dowódców.
Etyka wojskowa – jest etyką specjalną ludzi, którzy na stałe
poświęcają się przygotowaniu i prowadzeniu wojny.
Wg. J. Bocheńskiego etyka wojskowa powoduje wykształcenie u
żołnierzy pewnych specyficznych cech, które wcale nie są potrzebne
innym i które muszą występować w psychice bojowej.
Etyka wojskowa musi uzasadnić dopuszczalność wojny, określić
warunki, w których należy i wolno ją toczyć (założenia etyki
wojskowej: dopuszczalność wojny, wojna słuszna, etyczna teologia
wojny, honor i bohaterstwo).
Etyka –
to zespół zasad postępowania uznawanych przez nas w
kierowaniu naszym życiem, to nauka o moralności.
Etos- słowo greckie –
oznaczające zwyczaj lub obyczaj.
Morale wojska –
to termin stosowany zazwyczaj w odniesieniu do
tego wszystkiego, co skutkuje u żołnierzy zapałem do walki, pracy,
ćwiczeń, nauki. Na morale składają się bez wątpienia: wiara w
słuszność sprawy o którą się walczy, wiara w zwycięstwo, zaufanie
do dowódców.
Etyka wojskowa – jest etyką specjalną ludzi, którzy na stałe
poświęcają się przygotowaniu i prowadzeniu wojny.
Wg. J. Bocheńskiego
etyka wojskowa powoduje wykształcenie u
żołnierzy pewnych specyficznych cech, które wcale nie są potrzebne
innym i które muszą występować w psychice bojowej.
Etyka wojskowa musi uzasadnić dopuszczalność wojny, określić
warunki, w których należy i wolno ją toczyć (założenia etyki
wojskowej:
dopuszczalność wojny, wojna słuszna, etyczna teologia
wojny, honor i bohaterstwo)
.
SIŁY ZBROJNE
5
(USA) Etyka ustanawia moralny kontekst służby
narodowi, polegający na poczuciu sensu ochrony
narodu nawet poprzez użycie sił zbrojnych. Czerpiąc
z ideałów konstytucji cztery elementy etyki armii
zawodowej określają podstawowe wartości:
• lojalność wobec narodu, armii i oddziału;
• obowiązek;
• bezinteresowność służby;
• uczciwość.[i]
Żołnierze zawodowi są obrońcami ideałów Stanów
Zjednoczonych, walka za te ideały daje innym możność życia w
wolnym społeczeństwie. Lojalność wobec armii, to udzielanie
poparcia wojskowym i cywilnym ogniwom dowodzenia.
•
[i] Military Leadership, cyt.wyd., s. 29
(USA)
Etyka ustanawia moralny kontekst służby
narodowi, polegający na poczuciu sensu ochrony
narodu nawet poprzez użycie sił zbrojnych. Czerpiąc
z ideałów konstytucji cztery elementy etyki armii
zawodowej określają podstawowe wartości:
• lojalność wobec narodu, armii i oddziału;
• obowiązek;
• bezinteresowność służby;
• uczciwość.
Żołnierze zawodowi są obrońcami ideałów Stanów
Zjednoczonych, walka za te ideały daje innym możność życia w
wolnym społeczeństwie. Lojalność wobec armii, to udzielanie
poparcia wojskowym i cywilnym ogniwom dowodzenia.
•
Military Leadership, cyt.wyd., s. 29
6
•
Siły zbrojne jako specyficzna zbiorowość społeczna
budziły i budzą duże zainteresowanie i kontrowersje
wśród badaczy oraz społeczeństwa.
•
Opracowania o charakterze filozoficznym,
historycznym, politologicznym, socjologicznym,
psychologicznym, pedagogicznym czy
ekonomicznym dotyczą sił zbrojnych jako
specyficznej grupy osobowej.
•
Praca zawodowa stanowi nieodłączną część
ludzkiego życia i jest jedną najważniejszych dziedzin
ludzkiej aktywności –w tym ujęciu zawód żołnierza
zawodowego.
•
Siły zbrojne jako specyficzna zbiorowość społeczna
budziły i budzą duże zainteresowanie i kontrowersje
wśród badaczy oraz społeczeństwa.
•
Opracowania o charakterze filozoficznym,
historycznym, politologicznym, socjologicznym,
psychologicznym, pedagogicznym czy
ekonomicznym dotyczą sił zbrojnych jako
specyficznej grupy osobowej.
•
Praca zawodowa stanowi nieodłączną część
ludzkiego życia i jest jedną najważniejszych dziedzin
ludzkiej aktywności –w tym ujęciu zawód żołnierza
zawodowego.
SIŁY ZBROJNE jako przedmiot badań
naukowych
7
•
Wojsko stanowi jeden z wyspecjalizowanych elementów
państwa przeznaczonych do realizacji funkcji
stosowania przemocy.
•
Każde państwo posługuje się swoją regularną armią i
stara się zarezerwować monopol na posługiwanie się
przemocą dla osób sprawujących władze.
•
Żołnierz jest w sowich działaniach nie jakimś dowolnym
uczestnikiem, lecz reprezentantem wspólnot, do której
należy
(Raymond Aron, Pokój i wojna między narodami, W-wa 1995).
•
Żołnierz na polu bitwy jest jednostką polityczną, w
imieniu której zadaje śmierć bliźniemu.
•
Obywatel cywilizowanego kraju zabija z czystym
sumieniem tylko dlatego, że nosi na sobie mundur i
działa z obowiązku.
(Raymond Aron, Pokój i wojna między narodami,
W-wa 1995).
•
Wojsko stanowi jeden z wyspecjalizowanych elementów
państwa przeznaczonych do realizacji funkcji
stosowania przemocy.
•
Każde państwo posługuje się swoją regularną armią i
stara się zarezerwować monopol na posługiwanie się
przemocą dla osób sprawujących władze.
•
Żołnierz jest w sowich działaniach nie jakimś dowolnym
uczestnikiem, lecz reprezentantem wspólnot, do której
należy
(Raymond Aron, Pokój i wojna między narodami, W-wa 1995).
•
Żołnierz na polu bitwy jest jednostką polityczną, w
imieniu której zadaje śmierć bliźniemu.
•
Obywatel cywilizowanego kraju zabija z czystym
sumieniem tylko dlatego, że nosi na sobie mundur i
działa z obowiązku.
(Raymond Aron, Pokój i wojna między narodami,
W-wa 1995).
SIŁY ZBROJNE jako przedmiot badań
naukowych
8
•
Wojsko jest złożoną, wielowymiarową,
wielopłaszczyznową instytucją autonomiczną,
zhierarchizowaną i totalną.
•
Siły zbrojne są przede wszystkim zbiorowością
społeczną.
•
Służba w wojsku uwarunkowana jest wiedzą ludzi,
ich aspiracjami, potrzebami, zdolnościami,
charakterem, zawodem, płcią, poziomem integracji
osobowościowej, systemem wartości oraz
umiejętnością podejmowania decyzji, dowodzenia i
kierowania swoim zachowaniem.
•
Wojsko jest złożoną, wielowymiarową,
wielopłaszczyznową instytucją autonomiczną,
zhierarchizowaną i totalną.
•
Siły zbrojne są przede wszystkim zbiorowością
społeczną.
•
Służba w wojsku uwarunkowana jest wiedzą ludzi,
ich aspiracjami, potrzebami, zdolnościami,
charakterem, zawodem, płcią, poziomem integracji
osobowościowej, systemem wartości oraz
umiejętnością podejmowania decyzji, dowodzenia i
kierowania swoim zachowaniem.
SIŁY ZBROJNE jako przedmiot badań
naukowych
9
•
Wojsko jest zbiorowością, instytucją, grupą tworząca swoiste
środowisko społeczne, kulturotwórcze i wychowawcze, które
modyfikuje procesy reagowania ludzi na sytuacje związane
ze służbą wojskową.
•
Służba wojskowa wiąże się z różnorodnym przygotowaniem
specjalistycznym, w tym znajomością i umiejętnościami
dowodzenia i kierowania ludźmi.
•
Wojsko jako zorganizowana siła zbrojna jest elementem
aparatu władzy i systemu obronnego państwa.
•
Wojsko jest zbiorowością, instytucją, grupą tworząca swoiste
środowisko społeczne, kulturotwórcze i wychowawcze, które
modyfikuje procesy reagowania ludzi na sytuacje związane
ze służbą wojskową.
•
Służba wojskowa wiąże się z różnorodnym przygotowaniem
specjalistycznym, w tym znajomością i umiejętnościami
dowodzenia i kierowania ludźmi.
•
Wojsko jako zorganizowana siła zbrojna jest elementem
aparatu władzy i systemu obronnego państwa.
SIŁY ZBROJNE jako przedmiot badań
naukowych
10
•
Wojsko – jako grupa społeczna: wspólny cel,
określone normy, hierarchia kierownictwa,
wyodrębnienie się grup, zaspakajanie potrzeb i
aspiracji jej członków.
•
Ze względów organizacyjnych dysponują bronią oraz
sprzętem bojowym.
•
Wojsko jest wielką grupą osób powiązanych
instytucjonalnie i hierarchicznie, posiadająca
wspólne wartości i swoją specyfikę, uzbrojonych i
wyszkolonych do prowadzenia wojny, zwykle w
obronie własnego państwa.
•
Wojsko – jako grupa społeczna:
wspólny cel,
określone normy, hierarchia kierownictwa,
wyodrębnienie się grup, zaspakajanie potrzeb i
aspiracji jej członków
.
•
Ze względów organizacyjnych dysponują bronią oraz
sprzętem bojowym.
•
Wojsko jest wielką grupą osób powiązanych
instytucjonalnie i hierarchicznie, posiadająca
wspólne wartości i swoją specyfikę, uzbrojonych i
wyszkolonych do prowadzenia wojny, zwykle w
obronie własnego państwa.
Wojsko jako grupa społeczna
11
•
W wojsku istniej specyficzny system wartości
grupowych, charakterystyczny tylko dla armii i
znacznie różniący się od wartości innych grup
społecznych. W wojsku występuje przewaga więzi
formalnych nad nieformalnymi.
•
W wojsku ma się do czynienia z wyraźnie funkcjonująca
hierarchią i ścisłym uregulowaniem życia żołnierskiego.
•
Wojsko jako struktura biurokratyczna, podlegająca
specyficznej dyscyplinie, posiada własne dokumenty
precyzujące postawy społeczne i moralne wszystkich
żołnierzy.
•
W wojsku istniej specyficzny system wartości
grupowych, charakterystyczny tylko dla armii i
znacznie różniący się od wartości innych grup
społecznych. W wojsku występuje przewaga więzi
formalnych nad nieformalnymi.
•
W wojsku ma się do czynienia z wyraźnie funkcjonująca
hierarchią i ścisłym uregulowaniem życia żołnierskiego.
•
Wojsko jako struktura biurokratyczna, podlegająca
specyficznej dyscyplinie, posiada własne dokumenty
precyzujące postawy społeczne i moralne wszystkich
żołnierzy.
Wojsko jako grupa społeczna
12
• Żołnierz jest podstawową jednostką w
wojsku, formacji zbrojnej powołanej przez
organizm społeczno-polityczny dla obrony
własnego terytorium przed atakiem z
zewnątrz, utrzymania bezpieczeństwa
wewnętrznego i zabezpieczenia ludności.
• Żołnierz
jest podstawową jednostką w
wojsku, formacji zbrojnej powołanej przez
organizm społeczno-polityczny dla obrony
własnego terytorium przed atakiem z
zewnątrz, utrzymania bezpieczeństwa
wewnętrznego i zabezpieczenia ludności.
SIŁY ZBROJNE
13
• Żołnierz
to osoba pełniąca służbę w SZ danego
państwa i zobowiązana do obrony jego granic.
Żołnierzem jest również osoba wykonująca zadania
bojowe poza granicami własnego kraju, zarówno
wówczas, gdy kraj ten jest agresorem, jak i w
przypadku uczestniczenia sił zbrojnych danego kraju w
misjach lub siłach szybkiego reagowania w sytuacjach
zmuszających społeczność międzynarodową do
natychmiastowego zbrojnego współdziałania.
• Żołnierz
to osoba pełniąca służbę w SZ danego
państwa i zobowiązana do obrony jego granic.
Żołnierzem jest również osoba wykonująca zadania
bojowe poza granicami własnego kraju, zarówno
wówczas, gdy kraj ten jest agresorem, jak i w
przypadku uczestniczenia sił zbrojnych danego kraju w
misjach lub siłach szybkiego reagowania w sytuacjach
zmuszających społeczność międzynarodową do
natychmiastowego zbrojnego współdziałania.
SIŁY ZBROJNE
14
•
Kadra zawodowa Sił Zbrojnych dzieli się na
korpusy:·
. korpus oficerów zawodowych,
· korpus podoficerów zawodowych,
· korpus szeregowych zawodowych.
Zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia zawodowej służby
wojskowej ustala wojskowa komisja lekarska, która wydaje w
tej sprawie orzeczenie.
Od kandydatów na żołnierza zawodowego wymagane są
następujące cechy osobowości, predysponujące do tego
zawodu:
· odwaga,
· uczciwość,
· poczucie odpowiedzialności,
· samodzielność,
· kreatywność,
· inicjatywa,
· wymagalność,
· lojalność,
· kultura osobista,
· opanowanie.
•
Kadra zawodowa Sił Zbrojnych dzieli się na
korpusy:·
. korpus oficerów zawodowych,
· korpus podoficerów zawodowych,
· korpus szeregowych zawodowych.
Zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia zawodowej służby
wojskowej ustala wojskowa komisja lekarska, która wydaje w
tej sprawie orzeczenie.
Od kandydatów na żołnierza zawodowego wymagane są
następujące cechy osobowości, predysponujące do tego
zawodu:
· odwaga,
· uczciwość,
· poczucie odpowiedzialności,
· samodzielność,
· kreatywność,
· inicjatywa,
· wymagalność,
· lojalność,
· kultura osobista,
· opanowanie.
SIŁY ZBROJNE
15
Żołnierzem zawodowym może być osoba
posiadająca obywatelstwo polskie, o nieposzlakowanej
opinii, której wierność dla Rzeczypospolitej Polskiej nie
budzi wątpliwości, posiadająca odpowiednie
kwalifikacje oraz zdolność fizyczną i psychiczną do
pełnienia zawodowej służby wojskowej.
Żołnierzem zawodowym może być osoba
posiadająca obywatelstwo polskie, o nieposzlakowanej
opinii, której wierność dla Rzeczypospolitej Polskiej nie
budzi wątpliwości, posiadająca odpowiednie
kwalifikacje oraz zdolność fizyczną i psychiczną do
pełnienia zawodowej służby wojskowej.
SIŁY ZBROJNE
16
Powołanie do zawodowej służby
wojskowej
Do zawodowej służby wojskowej można powołać:
· do służby stałej - na czas nieokreślony w korpusach
oficerów i podoficerów zawodowych,
· do służby kontraktowej - na czas określony w kontrakcie
we wszystkich korpusach.
Powołanie do zawodowej służby
wojskowej
Do zawodowej służby wojskowej można powołać:
· do służby stałej - na czas nieokreślony w korpusach
oficerów i podoficerów zawodowych,
· do służby kontraktowej - na czas określony w kontrakcie
we wszystkich korpusach.
17
Żołnierzy można podzielić:
•
ze względu na stosunek do służby wojskowej:
–
żołnierzy czynnej służby wojskowej (w czasie pokoju i
podczas wojny):
–
żołnierzy rezerwy;
•
ze względu na rodzaj pełnionej służby:
–
żołnierzy zawodowej służby wojskowej,
–
żołnierzy pełniących służbę z tytułu powszechnego
obowiązku wojskowego:
•
żołnierze zasadniczej służby wojskowej,
•
żołnierze nadterminowi;
•
ze względu na stopień wojskowy:
–
szeregowych,
–
podoficerów,
–
chorążych - w Wojsku Polskim od 1 lipca 2004 chorążowie
wchodzą w skład korpusu osobowego podoficerów,
–
oficerów.
Żołnierzy można podzielić:
•
ze względu na stosunek do służby wojskowej:
–
żołnierzy czynnej służby wojskowej (w czasie pokoju i
podczas wojny):
–
żołnierzy rezerwy;
•
ze względu na rodzaj pełnionej służby:
–
żołnierzy zawodowej służby wojskowej,
–
żołnierzy pełniących służbę z tytułu powszechnego
obowiązku wojskowego:
•
żołnierze zasadniczej służby wojskowej,
•
żołnierze nadterminowi;
•
ze względu na stopień wojskowy:
–
szeregowych,
–
podoficerów,
–
chorążych - w Wojsku Polskim od 1 lipca 2004 chorążowie
wchodzą w skład korpusu osobowego podoficerów,
–
oficerów.
SIŁY ZBROJNE
18
Zalety służby wojskowej:
Prestiż - od lat wojsko cieszy się dużym zaufaniem
społecznym. Żołnierze kojarzą się z patriotyzmem,
zdecydowaniem, siłą.
Pewna praca i emerytura - żołnierze nie muszą się
martwić, że ich firma upadnie, zbankrutuje, czy też zostaną
wyrzuceni z dnia na dzień na bruk. Wojsko jest i zawsze
będzie. Każdy wojskowy ma zagwarantowana emeryturę jeśli
nie popełni żadnego przestępstwa.
Zalety służby wojskowej:
Prestiż - od lat wojsko cieszy się dużym zaufaniem
społecznym. Żołnierze kojarzą się z patriotyzmem,
zdecydowaniem, siłą.
Pewna praca i emerytura - żołnierze nie muszą się
martwić, że ich firma upadnie, zbankrutuje, czy też zostaną
wyrzuceni z dnia na dzień na bruk. Wojsko jest i zawsze
będzie. Każdy wojskowy ma zagwarantowana emeryturę jeśli
nie popełni żadnego przestępstwa.
19
Wady służby wojskowej:
•
Niedoinwestowanie - jeszcze dużo czasu upłynie zanim w
wojsku nie będzie brakować sprzętu i wyposażenia. Jeszcze dziś
zdarza się, że żołnierze wyjeżdżający na misje zagraniczne
sami sobie organizują dodatkowe wyposażenie.
•
Częste podróże - wojsko może nas wysłać do dowolnego
miejsca w Polsce i na świecie. Musimy być przygotowani do
ciągłej zmiany miejsca zamieszkania i pobytu. Ciągłe zmiany
nie służą dobrze życiu rodzinnemu.
•
Monotonność służby, rygor - niektórzy nie wytrzymują
ciągłego rygoru i powtarzających się w nieskończoność tych
samych czynności. Wojsko jest dla wytrwałych, ludzi, którzy
wiedzą czego chcą się poświęcić dla służby.
Wady służby wojskowej:
•
Niedoinwestowanie - jeszcze dużo czasu upłynie zanim w
wojsku nie będzie brakować sprzętu i wyposażenia. Jeszcze dziś
zdarza się, że żołnierze wyjeżdżający na misje zagraniczne
sami sobie organizują dodatkowe wyposażenie.
•
Częste podróże - wojsko może nas wysłać do dowolnego
miejsca w Polsce i na świecie. Musimy być przygotowani do
ciągłej zmiany miejsca zamieszkania i pobytu. Ciągłe zmiany
nie służą dobrze życiu rodzinnemu.
•
Monotonność służby, rygor - niektórzy nie wytrzymują
ciągłego rygoru i powtarzających się w nieskończoność tych
samych czynności. Wojsko jest dla wytrwałych, ludzi, którzy
wiedzą czego chcą się poświęcić dla służby.
20
(USA)
Kandydat na oficera (z reguły szkolony
w Szkole Kandydatów na oficerów lub kadet
akademii wojskowej) powinien:
•
umieć definiować podstawowe terminy i czynniki przywództwa
wojskowego;
•
umieć wyjaśnić na czym polega zawód wojskowy;
•
znać problematykę etyki walki zbrojnej;
•
znać wartości narodu, etykę armii i charakter relacji pomiędzy
oficerami;
•
umieć analizować sytuacje pod względem etycznym;
•
umieć stosować zasady przywództwa dla tworzenia klimatu
sprzyjającego etycznym zachowaniom;
•
znać czynniki procesu komunikowania i jego znaczenie dla
wykonywania zadań;
(USA)
Kandydat na oficera (z reguły szkolony
w Szkole Kandydatów na oficerów lub kadet
akademii wojskowej) powinien:
•
umieć definiować podstawowe terminy i czynniki przywództwa
wojskowego;
•
umieć wyjaśnić na czym polega zawód wojskowy;
•
znać problematykę etyki walki zbrojnej;
•
znać wartości narodu, etykę armii i charakter relacji pomiędzy
oficerami;
•
umieć analizować sytuacje pod względem etycznym;
•
umieć stosować zasady przywództwa dla tworzenia klimatu
sprzyjającego etycznym zachowaniom;
•
znać czynniki procesu komunikowania i jego znaczenie dla
wykonywania zadań;
21
(USA)
Kandydat na oficera (z reguły szkolony w
Szkole Kandydatów na oficerów lub kadet akademii
wojskowej) powinien:
•
znać problemy motywowania, rolę przykładu osobistego w tym
procesie, znaczenie spójności, rolę nagród i kar;
•
znać zasady doradztwa oraz jaki ma ono udział w rozwoju
żołnierzy;
•
wiedzieć jak rozwijać zespoły żołnierskie]
[i] przywództwo wojskowe odnosi się do takich dziedzin jak:
musztra i ceremonie, kontrolowanie, komunikowanie, operacje i
taktyka, terenoznawstwo, pierwsza pomoc, sprawność fizyczna,
uzbrojenie, broń nuklearna, biologiczna i chemiczna, szkolenie
wojskowe, łączność, doktryna Bitwy Powietrzno-Lądowej,
wsparcie, dowodzenie i nadzór, rozpoznanie, konflikty o małej
intensywności, historia wojskowa, mobilność i zdolność
przetrwania, systemy wsparcia żołnierzy.
(USA)
Kandydat na oficera (z reguły szkolony w
Szkole Kandydatów na oficerów lub kadet akademii
wojskowej) powinien:
•
znać problemy motywowania, rolę przykładu osobistego w tym
procesie, znaczenie spójności, rolę nagród i kar;
•
znać zasady doradztwa oraz jaki ma ono udział w rozwoju
żołnierzy;
•
wiedzieć jak rozwijać zespoły żołnierskie
przywództwo wojskowe odnosi się do takich dziedzin jak:
musztra i ceremonie, kontrolowanie, komunikowanie, operacje i
taktyka, terenoznawstwo, pierwsza pomoc, sprawność fizyczna,
uzbrojenie, broń nuklearna, biologiczna i chemiczna, szkolenie
wojskowe, łączność, doktryna Bitwy Powietrzno-Lądowej,
wsparcie, dowodzenie i nadzór, rozpoznanie, konflikty o małej
intensywności, historia wojskowa, mobilność i zdolność
przetrwania, systemy wsparcia żołnierzy
.
22
CHARAKTERYSTYKA DOBREGO ŻOŁNIERZA I
DOWÓDCY
CECHY
% odpowiedzi
twierdzących
żołnierze
podoficerowi
e
oficerowie
odwaga i
wojowniczość
59
42
30
wiedza i
działanie
28
19
13
zdolności
przywódcze
8
33
56
inne
5
6
1
23
ŻOŁNIERZ MUSI BYĆ
PRZYKŁADY
UCZCIWYM I MIEĆ SILNY CHARAKTER
1.determinacja
2.współczucie
3.samodyscyplina
4.służenie przykładem
5.inicjatywa
6.elastyczność
7.konsekwencja
ODDANYM ETYCE ARMII ZAWODOWEJ
1.lojalność wobec narodu, armii
i oddziału
2.bezinteresowna służba
3.uczciwość
4.obowiązkowość
PRZYKŁADEM WARTOŚCI JEDNOSTKI
1.odwaga
2.szczerość
3.fachowość
4.poświęcenie
ZDOLNYM DO ROZWIĄZYWANIA
ZŁOŻONYCH PROBLEMÓW ETYCZNYCH
1.interpretowanie sytuacji
2.analiza czynników i sił
3.wybór rodzaju działania
służącego narodowi
24
Szkolenie jest priorytetem, podstawą gotowości
bojowej armii.
Dobrze prowadzone szkolenie:
•
wzmacnia morale każdego żołnierza;
•
pozwala budować wzajemne zaufanie i szacunek
pomiędzy przywódcą i podwładnym;
•
koncentruje się na umiejętnościach walki;
•
jest zorientowane na umiejętności działania i realne
cele;
•
jest zgodne z doktryną armii i jej standardami;
•
pozwala uczyć się na błędach prowadząc do
doskonalenia umiejętności;
•
pozwala na rozwój podwładnych.
Szkolenie jest priorytetem, podstawą gotowości
bojowej armii.
Dobrze prowadzone szkolenie:
•
wzmacnia morale każdego żołnierza;
•
pozwala budować wzajemne zaufanie i szacunek
pomiędzy przywódcą i podwładnym;
•
koncentruje się na umiejętnościach walki;
•
jest zorientowane na umiejętności działania i realne
cele;
•
jest zgodne z doktryną armii i jej standardami;
•
pozwala uczyć się na błędach prowadząc do
doskonalenia umiejętności;
•
pozwala na rozwój podwładnych.
SIŁY ZBROJNE
25
•
Podstawą działania jest motywacja. Odpowiednia
motywacja pobudza u żołnierzy wolę robienia tego,
co jest niezbędne dla wykonania zadania.
•
Dobrze motywowani żołnierze wierzą w siebie, w
innych żołnierzy, oddział, przywódcę, wspierają
realizację zadań. Zarówno niedocenianie jak i
przecenianie motywacji jest niebezpieczne.
•
Podstawą działania jest motywacja. Odpowiednia
motywacja pobudza u żołnierzy wolę robienia tego,
co jest niezbędne dla wykonania zadania.
•
Dobrze motywowani żołnierze wierzą w siebie, w
innych żołnierzy, oddział, przywódcę, wspierają
realizację zadań. Zarówno niedocenianie jak i
przecenianie motywacji jest niebezpieczne.
SIŁY ZBROJNE
26
KODEKS HONOROWY
ŻOŁNIERZA ZAWODOWEGO WOJSKA POLSKIEGO
•
SIŁY ZBROJNE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ służą ochronie
niepodległości państwa i niepodzielności jego terytorium oraz
zapewnieniu bezpieczeństwa i nienaruszalności jego granic.
•
Zawodowa służba wojskowa jest powołaniem i świadomym
wyborem. Stawia żołnierza w szczególnej dyspozycji wobec
Ojczyzny, obrony jej niepodległości i bezpieczeństwa z
gotowością poniesienia ofiary życia włącznie.
•
Żołnierze zawodowi pełnią służbę wojskową dla dobra
Rzeczypospolitej
Polskiej. Służba ta wymaga zdyscyplinowania, lojalności i
poświęcenia.
•
Podstawy powinności żołnierskich określa Konstytucja
Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawa o służbie wojskowej
żołnierzy zawodowych.
KODEKS HONOROWY
ŻOŁNIERZA ZAWODOWEGO WOJSKA POLSKIEGO
•
SIŁY ZBROJNE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
służą ochronie
niepodległości państwa i niepodzielności jego terytorium oraz
zapewnieniu bezpieczeństwa i nienaruszalności jego granic.
•
Zawodowa służba wojskowa jest powołaniem i świadomym
wyborem. Stawia żołnierza w szczególnej dyspozycji wobec
Ojczyzny, obrony jej niepodległości i bezpieczeństwa z
gotowością poniesienia ofiary życia włącznie.
•
Żołnierze zawodowi pełnią służbę wojskową dla dobra
Rzeczypospolitej
Polskiej. Służba ta wymaga zdyscyplinowania, lojalności i
poświęcenia.
•
Podstawy powinności żołnierskich określa Konstytucja
Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawa o służbie wojskowej
żołnierzy zawodowych.
27
GODNOŚĆ I HONOR
ŻOŁNIERZA ZAWODOWEGO
1. Godność żołnierza zawodowego, to wartość wypływająca z
szacunku
dla samego siebie, poczucia dumy z przynależności do społeczności
wojskowej i podjęcia szczególnych zobowiązań wobec Ojczyzny.
2. Honor żołnierza zawodowego to postawy i działania, które
znamionują
uczciwego i prawego człowieka. Jest źródłem jego czci oraz
moralnych
wartości środowiska zawodowego.
3. Fundamentalnymi cnotami żołnierza zawodowego są:
patriotyzm, męstwo, uczciwość, odpowiedzialność, sprawiedliwość,
prawdomówność i solidarność zawodowa.
4. Żołnierz zawodowy otacza szczególną czcią godło, barwy
narodowe
i hymn państwowy. Jest wierny przysiędze wojskowej i sztandarowi.
Szanuje mundur wojskowy, który uosabia uświęcone tradycją
wartości oręża polskiego.
GODNOŚĆ I HONOR
ŻOŁNIERZA ZAWODOWEGO
1. Godność żołnierza zawodowego, to wartość wypływająca z
szacunku
dla samego siebie, poczucia dumy z przynależności do społeczności
wojskowej i podjęcia szczególnych zobowiązań wobec Ojczyzny.
2. Honor żołnierza zawodowego to postawy i działania, które
znamionują
uczciwego i prawego człowieka. Jest źródłem jego czci oraz
moralnych
wartości środowiska zawodowego.
3. Fundamentalnymi cnotami żołnierza zawodowego są:
patriotyzm, męstwo, uczciwość, odpowiedzialność, sprawiedliwość,
prawdomówność i solidarność zawodowa
.
4. Żołnierz zawodowy otacza szczególną czcią godło, barwy
narodowe
i hymn państwowy. Jest wierny przysiędze wojskowej i sztandarowi.
Szanuje mundur wojskowy, który uosabia uświęcone tradycją
wartości oręża polskiego.
28
ŻOŁNIERZ ZAWODOWY W SŁUŻBIE
1. Jest gotów do spełniania obowiązków wobec Ojczyzny nawet za cenę
własnego życia.
2. Jest świadomy, że swoim postępowaniem zawsze reprezentuje
państwo
polskie i jego siły zbrojne.
3. Kształtuje pozytywne cechy charakteru i podnosi kwalifikacje
zawodowe.
4. W stosunku do przełożonych przejawia szacunek, szczerość oraz
gotowość do realizacji zadań.
5. Zawsze poczuwa się do odpowiedzialności za podjęte decyzje
i działania. Nie obarcza winą innych.
6. Jako przełożonego w każdej sytuacji obowiązuje go kultura
dowodzenia.
7. Rozkazy i polecenia zawsze podporządkowuje dobru służby.
Rozkaz wydany z innych pobudek jest nieetyczny.
8. W relacjach z podwładnymi i współpracownikami wyraża szacunek dla
drugiego człowieka i jego godności osobistej, kieruje się poczuciem
sprawiedliwości oraz dąży do umacniania więzi koleżeńskich.
ŻOŁNIERZ ZAWODOWY W SŁUŻBIE
1. Jest gotów do spełniania obowiązków wobec Ojczyzny nawet za cenę
własnego życia.
2. Jest świadomy, że swoim postępowaniem zawsze reprezentuje
państwo
polskie i jego siły zbrojne.
3. Kształtuje pozytywne cechy charakteru i podnosi kwalifikacje
zawodowe.
4. W stosunku do przełożonych przejawia szacunek, szczerość oraz
gotowość do realizacji zadań.
5. Zawsze poczuwa się do odpowiedzialności za podjęte decyzje
i działania. Nie obarcza winą innych.
6. Jako przełożonego w każdej sytuacji obowiązuje go kultura
dowodzenia.
7. Rozkazy i polecenia zawsze podporządkowuje dobru służby.
Rozkaz wydany z innych pobudek jest nieetyczny.
8. W relacjach z podwładnymi i współpracownikami wyraża szacunek dla
drugiego człowieka i jego godności osobistej, kieruje się poczuciem
sprawiedliwości oraz dąży do umacniania więzi koleżeńskich.
29
ŻOŁNIERZ ZAWODOWY W SYTUACJACH BOJOWYCH
1. W sytuacjach bojowych postępuje zgodnie z normami
międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych.
2. Na polu walki cechuje go męstwo, odwaga i roztropność.
Swoją postawą daje przykład innym żołnierzom.
3. Wykazuje szczególną troskę o współtowarzyszy broni, a w
sytuacjach
zagrożenia życia jest gotów do niesienia im pomocy.
4. W postępowaniu z jeńcami wojennymi i ludnością cywilną kieruje
się
zasadami humanitaryzmu i poszanowania wartości życia człowieka.
5. W niewoli zachowuje się godnie i dochowuje wierności przysiędze
wojskowej. Nie podejmuje i nie uczestniczy w działaniach, mogących
szkodzić Ojczyźnie i współtowarzyszom broni.
ŻOŁNIERZ ZAWODOWY W SYTUACJACH BOJOWYCH
1. W sytuacjach bojowych postępuje zgodnie z normami
międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych.
2. Na polu walki cechuje go męstwo, odwaga i roztropność.
Swoją postawą daje przykład innym żołnierzom.
3. Wykazuje szczególną troskę o współtowarzyszy broni, a w
sytuacjach
zagrożenia życia jest gotów do niesienia im pomocy.
4. W postępowaniu z jeńcami wojennymi i ludnością cywilną kieruje
się
zasadami humanitaryzmu i poszanowania wartości życia człowieka.
5. W niewoli zachowuje się godnie i dochowuje wierności przysiędze
wojskowej. Nie podejmuje i nie uczestniczy w działaniach, mogących
szkodzić Ojczyźnie i współtowarzyszom broni.
30
•
Pierwszeństwo władz cywilnych w strukturze władzy było jedną z naczelnych
zasad państwa rzymskiego. Zasada zachowała do dnia dzisiejszego swoją
ważność i współcześnie stanowi kanon państwa demokratycznego.
•
Potrzeba cywilnej kontroli nad siłami zbrojnymi wynika z kilku przesłanek.
Główna tkwi w podstawowych relacjach zachodzących pomiędzy podmiotem
i przedmiotem, podmiotem działań i instrumentami tych działań. Podmiotem
w danych relacjach jest z reguły państwo prowadzące określoną politykę; siły
zbrojne są przedmiotem, instrumentem służącym realizacji polityki. Mają w
tym układzie spełniać właściwą sobie funkcję instrumentu polityki.
•
Potrzeba kontroli wynika także ze szczególnych właściwości armii i
związanych z tym czynników ryzyka. Wojsko bowiem przedstawia siłę, która
niekontrolowana może zagrozić władzy politycznej, innym elementom
struktury państwa czy wręcz społeczeństwu.
•
Pierwszeństwo władz cywilnych w strukturze władzy było jedną z naczelnych
zasad państwa rzymskiego. Zasada zachowała do dnia dzisiejszego swoją
ważność i współcześnie stanowi kanon państwa demokratycznego.
•
Potrzeba cywilnej kontroli nad siłami zbrojnymi wynika z kilku przesłanek.
Główna tkwi w podstawowych relacjach zachodzących pomiędzy podmiotem
i przedmiotem, podmiotem działań i instrumentami tych działań. Podmiotem
w danych relacjach jest z reguły państwo prowadzące określoną politykę;
siły
zbrojne są przedmiotem, instrumentem służącym realizacji polityki
. Mają w
tym układzie spełniać właściwą sobie funkcję instrumentu polityki.
•
Potrzeba kontroli wynika także ze szczególnych właściwości armii i
związanych z tym czynników ryzyka. Wojsko bowiem przedstawia siłę, która
niekontrolowana może zagrozić władzy politycznej, innym elementom
struktury państwa czy wręcz społeczeństwu.
Kontrola państwa nad armią
(cywilna kontrola)
31
•
Siły zbrojne wyróżniają się jako instytucja bardzo wysoką
sprawnością, której towarzyszy bądź może towarzyszyć
ryzyko niekontrolowanego wykorzystania swoich atutów.
•
To autonomiczna grupa społeczna podatna na izolowanie
się, mająca silne poczucie własnej misji, wysoko ceniąca
swój wizerunek i prestiż. Wojskowi posiadają swoje
utrwalone tradycją zasady, normy postępowania, kodeks
honorowy. Przejawiają też większe znaczenie uczuleniu na
zagrożenia. W przypadku wojskowych można wręcz mówić
o specyficznym duchu wojska, wartości silnie tę
społeczność spajającej.
•
Wojsko postrzegane jest jako zbiurokratyzowana, ściśle
zhierarchizowana instytucja cechująca się wysoką, opartą
na szczególnych środkach i metodach dyscypliną. Ta
właściwość wydatnie zabezpiecza struktury wojskowe przed
ingerencją z zewnątrz.
•
Siły zbrojne wyróżniają się jako instytucja bardzo wysoką
sprawnością, której towarzyszy bądź może towarzyszyć
ryzyko niekontrolowanego wykorzystania swoich atutów.
•
To autonomiczna grupa społeczna podatna na izolowanie
się, mająca silne poczucie własnej misji, wysoko ceniąca
swój wizerunek i prestiż. Wojskowi posiadają swoje
utrwalone tradycją zasady, normy postępowania, kodeks
honorowy. Przejawiają też większe znaczenie uczuleniu na
zagrożenia. W przypadku wojskowych można wręcz mówić
o specyficznym duchu wojska, wartości silnie tę
społeczność spajającej.
•
Wojsko postrzegane jest jako zbiurokratyzowana, ściśle
zhierarchizowana instytucja cechująca się wysoką, opartą
na szczególnych środkach i metodach dyscypliną. Ta
właściwość wydatnie zabezpiecza struktury wojskowe przed
ingerencją z zewnątrz.
Kontrola państwa nad armią
(cywilna kontrola)
32
•
Obawy przed władzą autorytarną mającą oparcie na sile
wojska, przed niekonstytucyjnym wykorzystaniem tej władzy
prze wojskowych mają swoje uzasadnienie w
doświadczeniach historycznych. Armia bowiem w określonych
warunkach przejawiała inklinacje do przyjmowania roli
arbitra, a niekiedy porządkującego państwo dyktatora. Te role
są nie do zaakceptowania w państwie demokratycznym.
•
Ustanowienie pełnej, skutecznej kontroli nad siłami zbrojnymi
przez władzę cywilną traktuje się współcześnie jako kanon,
nieodzowny warunek funkcjonowania demokratycznego
państwa.
•
W demokratycznym państwie siły zbrojne mają za zadanie
zapewnić bezpieczeństwo, a nie określać, jakie ma być
państwo, ani decydować, jakie one same mają być.
•
W warunkach akcesyjnych przystąpienia Polski do NATO na
pierwszym planie znalazły się wymagania dotyczące
stworzenia demokratycznej kontroli nad armią.
•
Obawy przed władzą autorytarną mającą oparcie na sile
wojska, przed niekonstytucyjnym wykorzystaniem tej władzy
prze wojskowych mają swoje uzasadnienie w
doświadczeniach historycznych. Armia bowiem w określonych
warunkach przejawiała inklinacje do przyjmowania roli
arbitra, a niekiedy porządkującego państwo dyktatora. Te role
są nie do zaakceptowania w państwie demokratycznym.
•
Ustanowienie pełnej, skutecznej kontroli nad siłami zbrojnymi
przez władzę cywilną traktuje się współcześnie jako kanon,
nieodzowny warunek funkcjonowania demokratycznego
państwa.
•
W demokratycznym państwie siły zbrojne mają za zadanie
zapewnić bezpieczeństwo, a nie określać, jakie ma być
państwo, ani decydować, jakie one same mają być.
•
W warunkach akcesyjnych przystąpienia Polski do NATO na
pierwszym planie znalazły się wymagania dotyczące
stworzenia demokratycznej kontroli nad armią.
Kontrola państwa nad armią
(cywilna kontrola)
33
•
Współczesne metody kontroli opierają się na koncepcji
demokracji pośredniej. Istnieje nadrzędność suwerennych
organów cywilnych państwa wobec całego aparatu
kształtującego politykę bezpieczeństwa i obronności.
Kierownictwo sił zbrojnych traktuje się jako cześć tego aparatu.
•
Władze cywilne rozstrzygają o założeniach polityki
bezpieczeństwa i obronności państwa.
•
Ustalają wysokość wydatków obronnych (w tym wojskowych).
•
Ustalają liczebność sił zbrojnych, ich skład, podstawowe zasady
organizacji i funkcjonowania.
•
Obszarem działalności władzy cywilnej jest polityka wojskowa.
•
Współczesne metody kontroli opierają się na koncepcji
demokracji pośredniej. Istnieje nadrzędność suwerennych
organów cywilnych państwa wobec całego aparatu
kształtującego politykę bezpieczeństwa i obronności.
Kierownictwo sił zbrojnych traktuje się jako cześć tego aparatu.
•
Władze cywilne rozstrzygają o założeniach polityki
bezpieczeństwa i obronności państwa.
•
Ustalają wysokość wydatków obronnych (w tym wojskowych).
•
Ustalają liczebność sił zbrojnych, ich skład, podstawowe zasady
organizacji i funkcjonowania.
•
Obszarem działalności władzy cywilnej jest polityka wojskowa.
Kontrola państwa nad armią
(cywilna kontrola)
34
•
Sprawowanie działań kontrolnych nad siłami zbrojnymi
realizuje się w demokracjach poprzez konkretne instytucje
przy zachowaniu klasycznego trójpodziału władzy.
•
Parlament - władza ustawodawcza (stanowi prawo dotyczące
obronności i wojskowości, bada i akceptuje bądź nie politykę
obronną, strategię, założenia doktryny, czasem posiada
uprawnienia akceptacji na kluczowe stanowiska w armii,
stanowi budżet obronny);
•
Władza wykonawcza (prezydent, rząd) – sprawuje bezpośredni
nadzór nad siłami zbrojnymi. Uprawia politykę obronną, ustala
strategię, doktrynę obronną, zarządza obronnością,
bezpośrednio nadzoruje armię, kieruje choć nie dowodzi
siłami zbrojnymi.
•
Sprawowanie działań kontrolnych nad siłami zbrojnymi
realizuje się w demokracjach poprzez konkretne instytucje
przy zachowaniu klasycznego trójpodziału władzy.
•
Parlament - władza ustawodawcza (stanowi prawo dotyczące
obronności i wojskowości, bada i akceptuje bądź nie politykę
obronną, strategię, założenia doktryny, czasem posiada
uprawnienia akceptacji na kluczowe stanowiska w armii,
stanowi budżet obronny);
•
Władza wykonawcza (prezydent, rząd) – sprawuje bezpośredni
nadzór nad siłami zbrojnymi. Uprawia politykę obronną, ustala
strategię, doktrynę obronną, zarządza obronnością,
bezpośrednio nadzoruje armię, kieruje choć nie dowodzi
siłami zbrojnymi.
Kontrola państwa nad armią
(cywilna kontrola)
35
•
Władza sądownicza – prokuratura i sąd zachowuje
wyodrębnioną ale zarazem integralna część państwowych
struktur sprawiedliwości. Kompetencje dotyczą osób
wojskowych w sprawach związanych ze służbą oraz sprawach
związanych z obronnością państwa (podległość wojskowych
pod sądy cywilne)
•
Szczegółowe rozwiązania prawne w poszczególnych
państwach są dostosowywane do rozwiązań krajowych (rola
zwierzchnika sił zbrojnych, uprawnienia parlamentu,
neutralność polityczna wojska (apartyjność wojska)
ograniczenie udziału żołnierzy w życiu politycznym –
możliwość sprawowania określonych funkcji, przynależności
do organizacji i stowarzyszeń społecznych, tworzenia
własnych związków zawodowych – wariant niemiecki i
francuski, minister kieruje i nadzoruje wojsko, jasna linia
dowodzenia, zatwierdzanie budżetu i kontrola wydatków
przez parlament.
•
Władza sądownicza – prokuratura i sąd zachowuje
wyodrębnioną ale zarazem integralna część państwowych
struktur sprawiedliwości. Kompetencje dotyczą osób
wojskowych w sprawach związanych ze służbą oraz sprawach
związanych z obronnością państwa (podległość wojskowych
pod sądy cywilne)
•
Szczegółowe rozwiązania prawne w poszczególnych
państwach są dostosowywane do rozwiązań krajowych (rola
zwierzchnika sił zbrojnych, uprawnienia parlamentu,
neutralność polityczna wojska (apartyjność wojska)
ograniczenie udziału żołnierzy w życiu politycznym –
możliwość sprawowania określonych funkcji, przynależności
do organizacji i stowarzyszeń społecznych, tworzenia
własnych związków zawodowych –
wariant niemiecki i
francuski
, minister kieruje i nadzoruje wojsko, jasna linia
dowodzenia, zatwierdzanie budżetu i kontrola wydatków
przez parlament.
Kontrola państwa nad armią
(cywilna kontrola)
36
•
Kontrola nad armią w państwach niedemokratycznych (wiele
reżimów powstało w wyniku przewrotów wojskowych),
upolitycznienie armii gwarancją jej podległości - Chiny,
Korea PŁn., armia jawi się w tych państwach jako gwarant
władzy;
•
Wojskowe zamachy stanu i dyktatury wojskowe (świadczą o
słabości państwa i jego struktur, niedorozwoju
gospodarczym, skłóceniu elit władzy, celem reakcyjnego
wojskowego zamachu stanu jest zwykle przezwyciężenie
kryzysu władz państwowych);
•
Sprawowanie władzy przez dyktatury wojskowe (system
polityczny, w którym armia otwarcie sprawuje władzę –
minimalizacja bądź likwidacja cywilnych organów
przedstawicielskich).
•
Kontrola nad armią w państwach niedemokratycznych (wiele
reżimów powstało w wyniku przewrotów wojskowych),
upolitycznienie armii gwarancją jej podległości - Chiny,
Korea PŁn., armia jawi się w tych państwach jako gwarant
władzy;
•
Wojskowe zamachy stanu i dyktatury wojskowe (świadczą o
słabości państwa i jego struktur, niedorozwoju
gospodarczym, skłóceniu elit władzy, celem reakcyjnego
wojskowego zamachu stanu jest zwykle przezwyciężenie
kryzysu władz państwowych);
•
Sprawowanie władzy przez dyktatury wojskowe (system
polityczny, w którym armia otwarcie sprawuje władzę –
minimalizacja bądź likwidacja cywilnych organów
przedstawicielskich).
Kontrola państwa nad armią
(cywilna kontrola)