Mięśniaki macicy
Łukasz Chmyłko
Katedra i Klinika Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej GUMed
Najczęstsze łagodne nowotwory żeńskiego
narządu płciowego, wychodzące z trzonu
macicy;
-
Dotyczą 25% kobiet;
-
Między 30-40 r.ż. wykrywane najczęściej;
-
Powyżej 30 r.ż. u 20-30% kobiet
(badania histopatologiczne pośmiertne
– ok. 77 % kobiet);
-
Rasa czarna – 3-9 x częściej.
[1] Buttram VC Jr, Reiter RC. Uterine leiomyomata: etiology, symptomatology, and management. Fertil Steril 1981; 36: 433–45.
[2] Cramer SF, Patel A. The frequency of uterine leiomyomas. Am J Clin Pathol 1990; 94: 435–38.
Etiologia i patogeneza - nie została do końca
poznana
- Monoklonalny rozrost komórki mięśni gładkich
(1 mięśniak z 1 komórki macierzystej )
komórki mięśni gładkich = myoblastu lub ściany
naczynia myometrium
-
Dobrze odgraniczone, twarde guzy
wielkości od kilku mm do 15 i więcej
cm, rosnące powoli
-
Pseudotorebka!
-
Często współistnieją komponenty
mięśniaka i włókniaka
-
W badaniu histologicznym – rozrost
komórek mięśni gładkich( leiomyoma
cellulare, leiomyoma epithelioides…)
A. Prawidłowe myometrium
B. Mięśniak
C. Mięśniakomięsak (strzałki – figury mitotyczne;
widoczne hiperchromatyczne powiększone jądro
komórkowe)
Czynniki zwiększające ryzyko
Rasa czarna (częściej i wcześniej)
Wczesna menarche
Obciążony wywiad rodzinny
Otyłość
Dieta bogata w czerwone mięso
Kobiety spożywające alkohol
DTA 13 – 16 r. ż., ale ogólnie obniżają ryzyko
Nierództwo
Czynniki zmniejszające ryzyko
:
liczne porody
wczesna menopauza
DTA
palenie tytoniu
warzywa zielone
Patogeneza - teoria hormonalna
MIĘŚNIAKI TO GUZY HORMONOZALEŻNE –
ESTROGENOZALEŻNE , MNIEJ PROGESTAGENOZALEŻNE
(wyższe stężenia estrogenów = wyższe ryzyko rozwoju
mięśniaka)
(dłuższe działanie estrogenów = wyższe ryzyko rozwoju
mięśniaka)
- nie opisano ich rozwoju de novo przed pokwitaniem i po
menopauzie
- wzrost mięśniaków w okresie reprodukcyjnym,
- regresja po zastosowaniu leków GnRH, po menopauzie (wyj.
podczas przyjmowania HTZ)
- częściej u kobiet długo miesiączkujących
- wyższe osoczowe stężenie estrogenów ?
- większa gęstość rec. ER i PR w mięśniakach ?(opinie rozbieżne)
- związek między polimorfizmem genu ER a zmiennością
etniczną ?
W ciąży i podczas stosowania DTA jest wysokie stężenie E i PG –
a są to czynniki zmniejszające ryzyko powstawania mięśniaków
W związku z tym wydaje się, że to nie stężenie tych hormonów
jest odpowiedzialne za rozwój mięśniaków
Istnieje teoria [3], że w wyniku uszkodzeń mięśniówki macicy
powstającej na wskutek niedotlenienia w trakcie miesiączki
dochodzi do rozwoju mięśniaka
Rein i wsp. podają, że wzrost mięśniaków jest spowodowany
wyższym stężeniem receptorów E i PG w mięśniu macicy [4] i
modulacją aktywności mitotycznej mięśniaka przez zwiększenie
ilości czynników wzrostu i białek antyapoptycznych w miocycie
[5].
[3] Stewart EA, Nowark RA. New concepts in the treatment of uterine leiomyomas. Obstet Gynecol 1998; 92: 624–27.
[4] Rein MS, Friedman AJ, Stuart JM, MacLaughlin DT. Fibroid and myometrial steroid receptors in women treated with gonadotropin-releasing hormone agonist
leuprolide acetate. Fertil Steril. 1990 Jun;53(6):1018-23.
[5] Rein MS, Barbieri RL, Friedman AJ. Progesterone: a critical role in the pathogenesis of uterine myomas. Am J Obstet Gynecol. 1995 Jan;172(1 Pt
1):14-8.
Patogeneza
-teoria związana z otyłością
Związek z otyłością:
Możliwe przekształcenie mioblastu w
adipocyt pod wpływem czynników
transkrypcyjnych PPAR i C/EBP -
produktem adipocyta jest leptyna –
mająca swoje receptory także na
mięśniaku
Ekspresja genu leptyny i jej rec. w mięśniakach i
otaczającej tkance - auto i /lub parakrynny udział w
patogenezie
( Markowska i wsp. )
Patogeneza
teoria prozapalna
Cytokiny: - czynniki stymulujące rozwój:
Indukcja IGF 1 przez ER alfa; VEGF
Ekspresja IL- 8, R IL–8 w mięśniakach macicy i
otaczającej mięśniówce
FGF, TGF - beta, GM – CSF
Patogeneza i epidemiologia
teoria genetyczna
zaburzenia genetyczne
- aberracje chromosomów 6,7,12,14
wg literatury: obecność aberracji w 40 % zbadanych
mięśniaków
- heterogenność anomalii cytogenetycznych
- zaburzenia w regulacji niektórych genów HMG – high
mobility protein HMGA2, HMGA1
Badania nad mięśniakami w rodzinach wykazały ich
częstsze występowanie u krewnych I stopnia. (Van-der
Heiden O. et al )
Patogeneza
Dwie komponenty powstania
mięśniaków
I. transformacja prawidłowego
miocyta w nieprawidłowego
II. wzrost nieprawidłowych miocytów
i utworzenia guza (wzrost klonalny)
Transformacja złośliwa – inna droga
powstawania
Klasyfikacja
Mięśniaki – liczebność:
- pojedyncze
- częściej mnogie guzy
(mięśniakowatośc macicy)
Umiejscowienie:
Początkowo rozwój śródścienny
- podsurowicówkowe – 50 %
- śródścienne – 30 %
- podśluzówkowe - 14 %
trzon macicy > 90 %
szyjka macicy - 4 – 7 %
więzadła obłe,
mięśniaki międzyblaszkowe
Myoma pedunculum
= mięśniak uszypułowany
- Mięśniaki podsurowicówkowe bądź podśluzówkowe
mogą ulegać uszypułowaniu
Myoma nascens
= mięśniak rodzący się
-
Podśluzówkowe uszypułowane mięśniaki mogą wrastać
do jamy macicy, rozszerzać kanał szyjki i osiągać światło
pochwy
Mięśniakom rodzącym się towarzyszy ból przypominający
skurcze porodowe oraz nieprawidłowe krwawienie
Rozpoznanie
Wstępne – badanie podmiotowe i przedmiotowe
(dwuręczne bądź we wziernikach – m. nascens),
badania obrazowe (USG – TV, USG –TA , MRI, TK,
histeroskopia, sonohisterografia)
Ostateczne – tylko na podstawie badania
histologicznego
materiału operacyjnego
Objawy kliniczne
U większości kobiet nie wywołują żadnych objawów chorobowych
U 20-24 % kobiet stwierdza się objawy zagrażające zdrowiu
i niekorzystnie wpływające na jakość życia
Zgłaszane dolegliwości są zależne od:
- umiejscowienia guzów
- wielkości
- liczebności
- tempa wzrostu
- zachodzących zmian zwyrodnieniowych w mięśniakach
- współwystępującego zakażenia
[1] Stewart EA. Uterine fibroids. Lancet. 2001 Jan 27;357(9252):293-8.
[2] Markowska J, Mądry R. Objawy kliniczne. W: Markowska J. (red.) Mięśniaki macicy. MedPharm Polska, 2008, 15-21.
Objawy kliniczne
Objawy dotyczą 30 % pacjentek. Wyróżnia się 3 grupy objawów [1, 2]:
nieprawidłowe krwawienia maciczne
o charakterze: menorrhagia, menometrorrhagia,
metrorrhagia;
zależą od umiejscowienia się mięśniaka (podśluzówkowe);
+/- niedokrwistość wtórna dotyczą 1/3 – 1/2 pacjentek
zaburzenia rozrodu
( płodności - dyskusyjne; patologia okresu
ciąży – ból, poród przedwczesny, przedwczesne odklejenie się
łożyska; porodu [3, 4])
objawy uciskowe miednicy i ból
mechaniczny ucisk na sąsiadujące narządy powiększonej macicy
- pęcherz moczowy ( częste oddawanie moczu, potrzeba
nagłego oddania moczu, nietrzymanie, zatrzymanie moczu
- cewkę moczową ( niemożność oddania moczu )
- moczowody (niedrożność – wodonercze)
- jelita (okresowe objawy niedrożności - bardzo rzadko)
[1] Stewart EA. Uterine fibroids. Lancet. 2001 Jan 27;357(9252):293-8.
[2] Markowska J, Mądry R. Objawy kliniczne. W: Markowska J. (red.) Mięśniaki macicy. MedPharm Polska, 2008, 15-21.
[3]
Rice JP, Kay HH, Mahony BS. The clinical significance of uterine leiomyomas in pregnancy. Am J Obstet Gynecol 1989; 160: 1212–16.
[4] Garcia CR, Tureck RW. Submucosal leiomyomas and infertility. Fertil Steril 1984; 42: 16–19.
Objawy kliniczne
Ból
- dysmenorrhoea, nasilenie bólu podczas miesiączek
- bolesne współżycie płciowe – rzadko
- ostry ból towarzyszący skrętowi uszypułowanego
mięśniaka
- dyskomfort związany z objawami uciskowymi
(zaburzenia odpływu moczu, zaparcia)
Inne:
krwawienie do jamy brzusznej – rzadko;
zakażenia – m. podśluzówkowe, rodzące się
zniekształcenie zarysu brzucha,
Diagnostyka
Badanie podmiotowe
Badanie przedmiotowe – wielkość macicy mięśniakowatej
określać można w porównaniu do ciężarnej macicy; w
przeciwieństwie do macicy w ciąży macica mięśniakowata
ma nieregularny kształt i wzmożoną konsystencję
Badania pracowniane:
USG – badanie z wyboru; sonda dopochwowa,
przezbrzuszna
inne techniki:
kolorowa USG dopplerowska
technika Power Doppler w różnicowaniu mięśniaków i mięsaków
macicy
Sonohisterografia (Saline InfusionSonohysterography – SIS); SIS-2D,
SIS-3D
Histeroskopia – różnicowanie polipów endometrialnych/ mięśniaków
podśluzówkowych
MRI – różnicowanie mięśniaków uszypułowanych z guzami przydatków
W przypadku chorych z podejrzeniem
mięśniaków macicy i nieprawidłowymi
krwawieniami macicznymi w wywiadzie –
przed kwalifikacją do leczenia operacyjnego –
obligatoryjne wyłyżeczkowanie diagnostyczne
kanału szyjki i jamy macicy !
Różnicowanie
guzy przydatków
guzy jelit
ciąża
ropień miednicy
mięsaki ( w badaniu histologicznym )
endometrioza wewnętrzna (adenomyosis uteri)
- często współwystępuje z mięśniakami macicy
mięśniaki podśluzówkowe do różnicowania
z polipem endometrialnym
Leczenie
Głównie operacyjne !
- chirurgia otwarta
- endoskopia
Metody małoinwazyjne
- embolizacja tętnic macicznych
- inne metody zabiegowe
Leczenie zachowawcze - jako przygotowanie przed
planowanym leczeniem operacyjnym
- umożliwienie zastosowania technik mniej
inwazyjnych
(laparoskopia, histeroskopia)
- umożliwienie leczenia oszczędzającego
- umożliwienie przeprowadzenia operacji drogą
przezpochwową
Leczenie zachowawcze
-
Leczenie hormonalne w monoterapii
i terapii skojarzonej
-
Analogi GnRH
– agonistyczne -antagonistyczne
redukcja całkowitej objętości mięśniaków po 6 miesiącach
terapii
w przybliżeniu 50 % ( 30 – 70 % ), w wybranych przypadkach
zaleca się 3 – miesięczną terapię analogami przed planowaną
operacją
- Selektywne modulatory - ER ( Raloksifen ) – antagonizm
w stosunku do ER w macicy sutku, efekt antyproliferacyjny,
wzmagający apoptozę w mięśniakach, PR – efekt
antyproliferacyjny, indukcja apoptozy
- Antagoniści progesteronu
- Androgeny ( Danazol, Gestrinone )
- Czyste antyestrogeny
- Inhibitory aromatazy
Operacyjne leczenie mięśniaków
Wybór metody operacyjnej i rozległości zabiegu zależy
od
- wieku chorej - bardzo istotne znaczenie !
- chęci zachowania płodności
- stanu ogólnego i chorób współistniejących
- liczby i lokalizacji mięśniaków
- życzenia i zgody chorej
Leczenie operacyjne c.d.
Wskazania do leczenia operacyjnego:
- mięśniaki objawowe
- bezobjawowe, gdy ich łączna objętość
odp. 12 – 14 tyg. ciąży lub większej
- szybko rosnące, powiększające się po menopauzie
- podśluzówkowe
- stwierdzone w przebiegu leczenia niepłodności
- wykazujące znaczny wzrost podczas przyjmowania HTZ
- bezobjawowe klinicznie, ale powodujące znaczny
dyskomfort psychiczny
Metody leczenia operacyjnego
Operacje przez powłoki brzuszne:
1. całkowite wycięcie macicy z /bez przydatków
2. naszyjkowa amputacja trzonu macicy z /bez przydatków
3. wyłuszczenie mięśniaka /mięśniaków macicy
Operacje laparoskopowe:
1. całkowite wycięcie macicy z/bez przydatków
2. nadszyjkowa amputacja trzonu macicy z/ bez
przydatków
3. wyłuszczenie mięśniaków
Operacje pochwowe:
1. usunięcie mięśniaka
uszypułowanego,podśluzówkowego
2. Wycięcie macicy przez pochwę z/ bez przydatków
Leczenie operacyjne
Chirurgia – podstawowe leczenie
mięśniaków macicy !
Najczęściej wykonywaną operacją u pacjentek z mięśniakowato
zmienioną macicą jest całkowite przezbrzuszne wycięcie macicy
Ten rodzaj zabiegu jest zalecany u chorych po 45 r.ż,
gdy dostęp pochwowy stanowi „problem techniczny”.
Równocześnie zaleca się u kobiet po 45 r.ż. usunięcie
przydatków,
nawet jeśli nie są zmienione (zaburzenia ukrwienia, ryzyko
rozwoju
torbieli jajnika,raka jajnika, relaparotomii w przyszłości)
Leczenie
Leczenie chirurgiczne oszczędzające
– wyłuszczenie mięśniaka/mięśniaków:
- u kobiet w wieku rozrodczym
- I faza cyklu miesiączkowego
Wyniki zadowalające:
40-50 % kobiet dotychczas niepłodnych zachodzi w ciążę po
leczeniu operacyjnym wyłuszczenia mięśniaków
Częstość poronień zmniejsza się z 40 % do 20 %
Obserwacja 5 – letnia:
w 30 - 50 % przypadków następuje nawrót choroby
Około 20-26% kobiet wymaga ponownej interwencji
chirurgicznej
Metody małoinwazyjne
1.
Embolizacja tętnic macicznych ( ETA )
( ostre niedokrwienie mięśniaka, martwica –
zmniejszenie objętości mięśniaka 50-60 % w czasie 1
roku, złagodzenie objawów )
- na oddziałach radiologii zabiegowej
- sedacja, znieczulenie nasiękowe
- zazwyczaj embolizacja obustronna
- 1 krok - arteriografia narządów miednicy mniejszej
- 2 krok - embolizacja - (alkohol poliwinylowy, stalowe
płytki,
krążki silikonowe, żelatynowe)
- 3 krok – kontrolne badanie naczyniowe
radiologiczna ETA
Brak jednoznacznych kryteriów kwalifikujących do ETA
ETA do rozważenia w przypadku
duże ryzyko operacyjne
wielokrotnie wykonywane wyłuszczenia
konieczność prowadzenia leczenia p/zakrzepowego
Bezwzględne przeciwwskazania do ETA:
Współwystępowanie zakażenia
Nowotwory złośliwe narządu płciowego
Ostra skaza krwotoczna
Stan po RTX nowotworów miednicy mniejszej
ciąża
Nadwrażliwość na środek cieniujący
Niewyrównana cukrzyca, Niewydolność nerek
Podsurowicówkowe mięśniaki uszypułowane
Radiologiczna ETA
Powikłania zabiegu
:
zespół poembolizacyjny – 40 %
( ból, obj. dyzuryczne, gorączka, nudności,
wymioty )
zapalenie endometrium
sepsa
krwiak w miejscu wkłucia do tętnicy
wydalenie mięśniaka przez pochwę
niewydolność jajników
zakrzepica tętnic biodrowych
zatorowość płucna
Metody małoinwazyjne c.d.
2.
Klemowanie tętnic macicznych
przezpochwowo, w znieczuleniu POP
klemowanie na okres 6 h – ostre niedokrwienie,
indukcja procesu martwicy w guzie ( materiał
kazuistyczny )
3. Laparoskopowa koagulacja tętnic macicznych
4. Elektromioliza, mioliza laserowa, kriomioliza
5. FUS (focus ultrasound system)
hipertermia w guzie, martwica
Mięśniaki a ciąża
Ok. 3 % kobiet z mięśniakami macicy doświadcza problemów
z zajściem w ciążę przez okres przynajmniej 2 lat
Mięśniaki - zaburzenia rozrodu:
- niepłodność pierwotna
( lokalizacja podsluzówkowa – przewlekłe stany zapale,
zaburzenie w przekształcaniu się endometrium,
mechaniczna
blokada ujść macicznych jajowodów, zaburzone
unaczynienie
endometrium mięśniówki, zwiększona aktywność skurczowa
m. macicy)
- ciąża ektopowa
- poronienie
Mięśniaki a ciąża
nieprawidłowy przebieg ciąży
– krwawienia, IUGR, poród przedwczesny, PROM
przedwczesne oddzielenie łożyska
nieprawidłowy przebieg porodu:
- nieprawidłowa czynność skurczowa m. macicy, brak
postępu
porodu – przeszkoda porodowa, nieprawidłowe
obkurczanie macicy po porodzie
Mięśniaki a ciąża
Powikłania dotyczą 10 – 30 % ciężarnych z mięśniakami
macicy
Ciąża u kobiety z mięśniakami macicy jest ciążą
podwyższonego ryzyka i wymaga szczególnego nadzoru !
Istnieje wiele kontrowersji co do możliwości zachowania się
mięśniaków w czasie ciąży.
Obserwacje kliniczne wskazują, że w ciąży może nastąpić
wzrost mięśniaków ( wg literatury 8 -10 % przypadków )
Wzrost mięśniaków w ciąży prawdopodobnie jest związany
z synergistycznym działaniem E i hPL
Mięśniaki a ciąża
Postępowanie:
Decyzja o leczeniu operacyjnym mięśniaków w ciąży zależna
jest od wieku ciążowego, lokalizacji i wielkości mięśniaków,
zagrożenia dla rozwoju ciąży, stwierdzenia, czy mięśniak
może stanowic przeszkodę porodową
Wyłuszczanie mięśniaków:
- do 16 – 18 Hbd często wiąże się z poronieniem
- po 16 – 18 Hbd rozważa się jako zabieg umożliwiający
dalszy rozwój ciąży, wysokie ryzyko!
- mięśniak stanowiący przeszkodę porodową stanowi
wskazanie położnicze do wykonania cięcia cesarskiego
Mięśniaki a połóg
najczęściej prawidłowo
powikłania : przedłużające się
krwawienia, stany zapalne endometrium
rzadko zaburzenia krzepnięcia w
przebiegu zwyrodnienia mięśniaka
Czasem samoistne wydalenie mięśniaka
podsurowicówkowego w kilka
dni/tygodni po porodzie
Mięśniaki a leki
DTA 13 – 16 r ż – wzrost ryzyka
-
DTA – działanie ochronne przed wystąpieniem
mięśniaków wprost proporcjonalne do długości
stosowania DTA
Mięśniaki a Tamoxifen - selektywny modulator ER
Nie wykazuje większego wpływu na rozwój mięśniaków
Mięśniaki a antyprogestagen (RU 486) –mifepriston:
Wpływa hamująco na ich wzrost
Mięśniaki a HTZ
U kobiet w okresie około i pomenopauzalnym istnieje
tendencja do zmniejszania się mięśniaków macicy w
przypadku niestosowania HTZ
Obecność mięśniaków macicy, które nie kwalifikują się do
leczenia operacyjnego nie jest przeciwwskazaniem do
stosowania HTZ
Nie udowodniono wpływu hormonów stosowanych w HTZ
na wzrost mięśniaków macicy.
Kobiety, u których są wskazania i które decydują się na
stosowanie HTZ powinny zostać poinformowane o
możliwości pojawienia się mięśniaków de novo.
Kobiety, u których stwierdzono mięśniaki macicy przed
rozpoczęciem stosowania HTZ powinny liczyć się z
ryzykiem powiększenia się mięśniaków.
Mięśniaki a ryzyko transformacji
nowotworowej
Ryzyko transformacji nowotworowej mięśniaków jest
niskie i wynosi wg danych literaturowych 0,1 – 0,7 %.
Wczesne wykrycie transformacji nowotworowej stanowi
poważny problem diagnostyczny.
Ostateczne rozpoznanie uzyskuje się na podstawie
wyniku badania histologicznego materiału
operacyjnego.
Niepokój powinny budzić mięśniaki szybko rosnące,
powiększające się po menopauzie, zatarcie granicy
między guzem, a błoną mięśniową macicy w bad.
obrazowych, rozmiękanie, stwierdzenie obecności
patologicznych naczyń, wylewy krwawe do guza,
zmiany pojedyncze o dużych rozmiarach.
Dziękuję za uwagę