KANIULACJA ŻYŁ CENTRALNYCH I TĘTNIC

background image

KANIULACJA ŻYŁ

CENTRALNYCH I

TĘTNIC

mgr Izabela Sałacińska

background image

W cewnikowaniu naczyń żylnych rozróżniamy:
- cewnikowanie naczyń żylnych obwodowych
- cewnikowanie żył głównych

Cel zakładania dostępu żylnego obwodowego:
- farmakoterapia
- przetaczanie płynów krwiopochodnych i

osoczozastępczych

- pobieranie krwi do badań laboratoryjnych

background image

Zasady podczas kaniulacji żyły

obwodowej:

prawidłowy wybór miejsca wkłucia

wygodna pozycja pacjenta i pielęgniarki

prawidłowe odkażenie skóry

właściwe unieruchomienie kaniuli

założenie opatrunku

background image

Kaniulacja żył obwodowych – postępowanie

pielęgniarskie:

przestrzeganie zasad aseptyki i antyseptyki

codzienna zmiana opatrunku, przemywanie

środkiem odkażającym

przepłukiwanie 0,9% NaCl przed i po podaniu

płynów

obserwacja miejsca wkłucia

zwracanie uwagi na odczucia pacjenta

usunięcie kaniuli (ból w miejscu wkłucia,

zaczerwienienie lub obrzęk, wyciek płynu obok

wenflonu)

background image

Wskazania do założenia kaniuli do żyły

centralnej (żyła szyjna zewn. i wew.)

brak możliwości wkłucia do żył obwodowych

podawanie środków obkurczających

naczynia

przewidywana długotrwała terapia dożylna

pomiar OCŻ, założenie elektrody

endokawitarnej

hemodializa

plazmafereza

background image
background image

Elementy ryzyka związane z zakładaniem wkłuć

centralnych:

1.

Czynniki związane z budową cewnika i materiałem

użytym do jego produkcji (poliuretan – silikon)

2.

Czynniki ryzyka związane z pacjentem (zakrzepica

żylna – 36 % osób, < 7 dni.)

3.

Czynniki ryzyka związane z umiejscowieniem

cewnika:

- żyła szyjna wewnętrzna: prostota wykonania,

wysoki procent powodzenia procedury, prosty

przebieg żyły, łatwe wprowadzenie cewnika o

szerokim świetle, mniejsza możliwość powikłań w

postaci odmy opłucnowej

background image

Dojście podobojczykowe:
- trudniejsze technicznie
- częste powikłanie w postaci odmy

opłucnowej (szczególnie u pacjentów z
rozedmą płuc, skrzywienie kręgosłupa,
niedobór wagi, w trakcie reanimacji)

background image

Kaniulacja żyły udowej:
a) zalety:
- łatwy dostęp
- duża średnica
- prosty przebieg
b) wady:
- większa możliwość zakażenia
- duże ryzyko dyslokacji
- brak wyraźnych punktów anatomicznych dla lokalizacji

żyły

- mały komfort pacjenta
-częste powikłania zakrzepowe

background image

Możliwe powikłania w trakcie wprowadzania

kaniuli do żyły centralnej:

odma opłucnowa i podskórna

zator powietrzny

zakrzep

nakłucie tętnicy

tętniak tętnicy

krwiak

uszkodzenie splotu barkowego

uszkodzenie ściany naczynia lub serca

zaburzenia rytmu w trakcie wprowadzania cewnika

niewłaściwa pozycja kaniuli

background image

Technika wykonywania kaniulacji:

zachowanie zasad aseptyki

metoda Seldingera z użyciem metalowej

prowadnicy (Rybicki)

podczas wsuwania prowadzimy

prowadnicę poprzez igłę (którą uprzednio

nakłuto żyłę)

potwierdzeniem obecności kaniuli w żyle

jest swobodna aspiracja i samoistny

wypływ grawitacyjny

background image

Żyła szyjna zewnętrzna:
- przebiega płytko pod skórą
- można wprowadzić zwykłe kaniule

Żyła szyjna wewnętrzna:
- przebiega razem z tętnicą szyjną
- miejsca nakłucia żyły szyjnej – 11
- 3 dostępy: górny, środkowy i dolny

background image

Najpopularniejsze 3 dostępy:

1.

według Boulangera – dostęp wysoki
przyśrodkowy

2.

według Brinkmana – dostęp wysoki boczny

3.

według Vaughana i Weygandta – dostęp wysoki
środkowy

Żyła podobojczykowa
- dojście nadobojczykowe
- dostęp podobojczykowy

background image

Kaniulacja tętnic:

często stosowana na OIOM

umożliwia pomiar ciśnienia metodą krwawą

oraz pobieranie badań gazometrii i innych

badań laboratoryjnych

najczęściej tętnica promieniowa

kąt 30 st

płukanie heparyną – 3 ml / godz. roztworem

soli fizjologicznej z heparyną

test Allena – u przytomnych pacjentów

NIE WOLNO PODAWAĆ LEKÓW

background image

PORTY DONACZYNIOWE

to implantowane systemy umożliwiające
długotrwały dostęp dożylny

mogą być stosowane do podawania leków i
innych preparatów w postaci pojedynczych
wstrzyknięć, wlewów oraz pobierania krwi

Port składa się ze zbiornika umiejscowionego
podskórnie i połączonego z nim cewnika
umiejscowionego w naczyniu żylnym (żyła
główna górna)

background image

elementy portu umieszczone są pod skórą i nie

mają styczności ze środowiskiem zewnętrznym

W przedniej ścianie portu znajduje się silikonowa

membrana, którą przezskórnie nakłuwa się igłą

ze specjalnym szlifem (igła Hubera)

przy prawidłowej obsłudze port może być

nakłuwany kilkanaście tys. razy i

wykorzystywany przez wiele lat

najczęściej zakładany jest przez żyłe szyjną

wewnętrzną a komora umieszczona jest w

okolicy podobojczykowej

background image

Założenie portu naczyniowego

należy rozważyć:

- u dzieci chorych na hemofilie
- podczas chemioterapii
- leczenie paliatywne
- w chorobach przewlekłych

background image

Bezwzględnie stosować u chorych

poddawanych chemioterapii, u
których:

nie ma możliwości wkłucia się do żył
obwodowych lub jest to utrudnione

występują ostre odczyny naczyniowe
będące reakcją na podawane leki

stosowanie drażniących leków

cykle chemioterapii powtarzające się

background image

Przeciwwskazania:

czynna infekcja

zmiany zapalne lub inne zmiany skórne w okolicy

planowanej implantacji

niewyjaśniona skaza krwotoczna w wywiadzie

liczba płytek krwi poniżej 40 000

Liczba granulocytów obojętnochłonnych poniżej 1000 /

mm3

leczenie pochodnymi kwasu acetylosalicylowego w ciągu

ostatnich 7 dni

leczenie doustnymi lekami p / zakrzepowymi

leczenie heparynami drobnocząsteczkowymi – jeżeli od

ostatniej dawki minęło mniej niż 12 godzin

background image

Warunki:
- sala operacyjna
- kontrola radiologiczna położenia

cewnika

- u dzieci kontrola radiologiczna

śródoperacyjnie

background image

UŻYTKOWANIE

zachowanie zasad aseptyki – przed wkłuciem igły do

zbiornika portu należy skórę nad nim zdezynfekować

starannie oraz założyć sterylne rękawiczki

przed rozpoczęciem podawania leków i innych

preparatów należy zaaspirować kilka mm krwi –

problem z aspiracją – podajemy 20 ml NaCl i

ponownie aspirujemy krew

Po zakończeniu podawania leków należy przepłukać

port 10 – 20 ml NaCl 0,9 %, a następnie solą z

dodatkiem heparyny (5-10 ml NaCl + 100 j.m./ml

heparyny)

background image

igła w porcie powinna być przez 5 dni,
następnie należy ją usunąć lub
wymienić na nową

jeżeli port nie jest używany to należy go
przepłukiwać fizjologicznym roztworem
soli z dodatkiem heparyny, co 1 – 2
miesiące

background image

OCŻ
To ciśnienie żylne mierzone w żyle głównej w miejscu ujścia

do prawego przedsionka serca; na podstawie wartości

OCŻ można oceniać czynność prawej komory serca oraz

diagnozować hipo- i hiperwolemię.

Wskazania:
- zabiegi chirurgiczne ze znaczną utratą krwi
- zabiegi kardiochirurgiczne
- hipowolemia
- wstrząs
- na oddziale Intensywnej Terapii

background image

Zasady obowiązujące przy pomiarze OCŻ:

1. Pacjent powinien być poinformowany o technice pomiaru i
zachowaniach zakłócających pomiar np. pobudzeniu
ruchowym.
2. Aby pomiar był wiarygodny ważne jest odpowiednie
wyznaczenie punktu "O":
- u chorego leżącego płasko na plecach z rękami ułożonymi
wzdłuż tułowia i wyprostowanymi kończynami dolnymi punkt
"O" znajduje się w 2/3 długości przednio-tylnej klatki
piersiowej,
- u chorego ułożonego w pozycji półsiedzącej w 2/3 przednio-
tylnej średnicy klatki piersiowej na poziomie IV przestrzenie
międzyżebrowej.

background image

3. Zestaw do pomiaru musi być dokładnie wypełniony 0.9% Na

Cl.

4. Przed pomiarem należy upewnić się, że wkłucie centralne

jest drożne, a dreny układu pomiarowego nie zagięte bez
pęcherzyków powietrza.

5. Należy pamiętać o stanach wpływających na zmianę

wartości pomiaru:
- obniżenie podczas wydechu i wzrost w fazie wdechu,
- wyższe wartości przy zastosowaniu PEEP w przypadku
sztucznej wentylacji,
- wyższe wartości przy kaniulach o małej średnicy,
- wysokie wartości przy pobudzeniu psychoruchowym
pacjenta

background image

Interpretacja wyników:

Niskie wartości OCŻ świadczą o
hipowolemii, natomiast wysokie mogą być
spowodowane:
- niewydolnością prawokomorową,
- tamponadą serca,
- nadciśnieniem w tętnicach płucnych,
- zatorowością opłucną, 
- hiperwolemią.

background image

Dziękuję za uwagę


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Poważne powikłania kaniulacji żył centralnych, MEDYCYNA, RATOWNICTWO MEDYCZNE, BLS, RKO
Kaniulacja żył obwodowych i centralnych u noworodków
Kaniulacja żył obwodowych i centralnych u noworodków
Kaniulacja żył obwodowych i centralnych u noworodków
Kaniulacja żył obwodowych
Kaniulacja żył obwodowych, Medycyna Ratunkowa - Ratownictwo Medyczne
Kaniulacja żył obwodowych u dzieci, pielęgniarstwo, PODSTAWY PIELEGNIARSTWA!, kaniulacja żył obwodow
jak odróżnić choroby żył od tętnic, fizjoterapia, drenaż limfatyczny
Kaniulacja żył obwodowych u dzieci, Medycyna Ratunkowa - Ratownictwo Medyczne
Kaniulacja żył obwodowych u noworodka, Medycyna Ratunkowa - Ratownictwo Medyczne
2.5.7 Odrębności w kaniulacji naczyń żylnych i tętniczych u noworodków i niemowląt, Ratownictwo medy
kaniulacja zyl C i O, medycyna, medyczne czynności ratunkowe
Kaniulacja żył obwodowych, Różności
Kaniulacja żył obwodowych
2 5 7 Odrębności w kaniulacji naczyń żylnych i tętniczych u noworodków i niemowląt
Kaniulacja żył głębokich
KANIULACJA ŻYŁ OBWODOWYCH
Choroby tętnic i żył stany nagłe

więcej podobnych podstron