Zaburzenia Lękowe,

powstałe na skutek

warunkowania

Fobia specyficzna

• Utrzymujący się lęk przed dokładnie

określonym obiektem lub

sprecyzowaną sytuacją

• Lęk pojawia się natychmiast po

napotkaniu tego obiektu lub sytuacji

• Czasem pojawia się panika, którą

charakteryzuje przyspieszona akcja

serca, szybki i płytki oddech, spocone

dłonie, zawroty głowy

Specyficzne lęki są typowe dla

dzieci i młodzieży a ich podmiot

zależy od poziomu rozwoju

poznawczego

Przedszkolaki: zwierzęta i

wyimaginowane stwory

Młodszy wiek szkolny: sytuacje, w

których któś może zostać ranny lub
w których im samym może coś się
stać

Młodzież: izolacja społeczna, egzaminy

• Sytuacja lękotwórcza aktywizuję

specyficzne myśli, reakcje fizjologiczną i
zachowania.

Reakcja poznawcza: wyrażanie
negatywnych oczekiwań, które zwiększają
ryzyko niebezpieczeństwa i minimalizują
możliwość poradzenia sobie w danej sytuacji
Reakcja fizjologiczna:
Zachowanie: ucieczka lub irytacja i awantura

Epidemiologia

• 2-9% dzieci (Ginsburg i Walkup, 2004)
• 86% dzieci, cierpiących na specyficzną

fobię cierpi też na jakieś inne

zaburzenie lękowe (fobię społeczną,

agorafobię lub lęk przed separacją)

• 36% dzieci, cierpiących na specyficzną

fobię cierpi również na depresję

• 33% dzieci, cierpiących na specyficzną

fobię cierpi dodatkowo na jakieś

dolegliwości fizyczne

Przebieg

• Specyficzna fobia dziecięca zwykle

trwa ponad dwa lata

• Zwykle zanika przed dorosłością, ale

może przekształcić się w zaburzenia
nastroju lub dolegliwości somatyczne

Etologia

• Czynniki genetyczne odgrywają

bardzo niewielką rolę

• Specyficzne lęki nie są zazwyczaj

dziedziczone. Dziedziczona jest

natomiast tendencja do wysokiego

poziomu niepokoju

• Fobia specyficzna rozwija się przez:

klasyczne warunkowanie

modelowanie (naśladownictwo)
rozmowę

Mechanizm podtrzymujący

fobie-dwuczynnikowa teoria

fobii

• Fobie powstają przez warunkowanie

klasyczne i modelowanie ale
utrzymują się przez działanie
warunkowania instrumentalnego