Leczenie dietetyczne w
chorobach trzustki
• Ostre zapalenie trzustki
• Przewlekłe zapalenie
trzustki
• Rak trzustki
Ewa Przybyła
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• U chorych z ostrym zapaleniem trzustki
(OZT) odpowiednia podaż płynów i
żywienia może być wielkim problemem
leczniczym. Mimo poszerzenia wiedzy
pochodzącej z badań nad metabolizmem,
żywieniem klinicznym i postępowaniem
interwencyjnym nadal istnieje wiele
wątpliwości dotyczących optymalnego
leczenia żywieniowego w OZT.
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• Przez lata w podręcznikach
przedstawiano pogląd, że odżywianie
doustne i dojelitowe w OZT jest
szkodliwe, uważano że takie żywienie
stymuluje zewnątrzwydzielniczą
czynność trzustki i, w konsekwencji
procesy samostrawiania. Jednak
wiadomo, że u chorych z długim i
powikłanym przebiegiem martwiczego
OZT mogą wystąpić znaczne niedobory
poszczególnych składników odżywczych.
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• Chorzy z łagodną i umiarkowaną postacią
OZT mogą powrócić do normalnego
odżywiania się po upływie 3-7 dni. Jednak
w ciężkim martwiczym OZT niedożywienie
może pogorszyć przebieg choroby.
• Podczas OZT występują swoiste i
nieswoiste zmiany metaboliczne. Pod
wpływem stresu zapalnego i bólu wzrasta
podstawowa przemiana materii, co
prowadzi do zwiększonego zużycia energii.
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• Hipermetabolizm występuje u ok.
80% chorych z OZT powikłanych
posocznicą; charakteryzuje się on
zwiększeniem przemiany materii 1,4-
1,5-krotnym w porównaniu z
przemianą podstawową oraz dużą
utratą azotu, sięgającą 20-40 g
n/24h.
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• Droga podawania żywienia może mieć
znaczenie. Białko lub aminokwasy podawane
pozajelitowo nie pobudzają
zewnątrzwydzielniczej czynności trzustki,
natomiast nasilenie pobudzenia trzustki przy
żywieniu dojelitowym zależy od
anatomicznego miejsca podaży składników
odżywczych. Wlew diety zawierającej
określone ilości białka, peptydów lub
aminokwasów do jelita czczego jest także
dobrze tolerowany i nie pobudza trzustkowej
odpowiedzi zewnątrzwydzielniczej.
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• Przeciwnie, podaż dożołądkowa lub dodwunastnicza
białek stymuluje odpowiedź wydzielnicza trzustki.
• W ostrym zapaleniu trzustki często stwierdza się
hiperlipidemię.
• Duże stężenie triglicerydów może być przyczyną
OZT, jednak umiarkowane wzrosty mogą być także
konsekwencją tej choroby. Mimo to w większości
opublikowanych badań u ludzi dożylny wlew
tłuszczu wydaje się nie stymulować czynności
zewnątrzydzielniczej trzustki i nie nasila choroby.
Dlatego uważa się, że dożylne stosowanie emulsji
tłuszczowych u chorych z OST jest bezpieczne pod
warunkiem, monitorowania klirensu lipidów osocza.
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• W przypadku podaży tłuszczów do j. cienkiego
wpływ na duże wydzielanie zależy również od
anatomicznego miejsca podania.
• Tłuszcz podany do dwunastnicy jest silnym
czynnikiem pobudzającym wydzielanie
zewnętrzne trzustki, podczas gdy ta sama ilość
tłuszczu podana do jelita czczego przez
operacyjnie wykonaną jejunostomię lub przez
zgłębnik nosowo-jelitowy podbudza czynność
trzustki tylko minimalnie. Co więcej ta minimalna
stymulacja nie jest swoista dla tłuszczu lecz może
wystąpić po podaniu do jelita czczego
jakiejkolwiek mieszaniny odżywczej.
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• W OZT tolerancja glukozy jest obniżona w
następstwie zmniejszonej wrażliwości na insulinę
oraz pogorszenia się wydzielania insuliny z
powodu uszkodzenia wysp. Zatem dożylne
podawanie dużych dawek glukozy stwarza ryzyko
wystąpienia hiperglikemii. Zaburzenie to tylko
częściowo można korygować podażą egzogennej
insuliny, nie powodując dodatkowego zagrożenia
zapalnie zmienionej trzustki.
• Podaż glukozy do jelita czczego jest najsłabszym
bodźcem dla wydzielania zewnętrznego trzustki.
Leczenie żywieniowe w ostrym
zapaleniu trzustki
• Gdy pacjent nie otrzymuje żywienia przez zgłębnik na
zlecenie lekarza, podaje się (przez 1-2dni) słabą, gorzką
herbatę, rumianek, wodę przegotowaną.
• Następnie przechodzi się stopniowo na żywienie drogą
przewodu pokarmowego, wprowadzając klasyczną dietę
kleikową (przez 1-3 dni), zawierającą w swoim składzie
kleiki, sucharki rozmoczone w gorzkiej herbacie, po czym
podaje się dietę kleikowo-owocową (1-5 dni), a następnie
wzbogaca się ją o chude mleko, twarożek, wafle, ziemniaki
puree.
•
Diety te są niefizjologiczne i nie mogą być podawane
Diety te są niefizjologiczne i nie mogą być podawane
przez długi czas.
przez długi czas.
• Dietę kleikowo-owocową rozszerza się dochodząc do diety
łatwo strawnej, niskotłuszczowej, niskoresztkowej, jak w
PZP. Można podać niewielką ilość żółtka. Węglowodany w
większości powinny pochodzić z produktów zbożowych.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• W przebiegu przewlekłego zapalenia
trzustki (PZT) wydzielanie enzymów
jest zmniejszone, co prowadzi do
złego trawienia z wydalaniem stolców
tłuszczowych i nadmiernego
wydalania azotu z kałem.
Konsekwencją stolców tłuszczowych
jest niedobór witamin
rozpuszczalnych w tłuszczach.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• Ból i nietolerancja glukozy to dalsze
czynniki przeszkadzające w żywieniu.
• Niewystarczające wydzielanie enzymów
trzustkowych i ból są głównymi
przyczynami niedożywienia i utraty masy
ciała.
• Modyfikacja diety, dodatek enzymów
trzustkowych i witamin rozpuszczalnych w
tłuszczach są fundamentem postępowania
żywieniowego w PZT.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• Odpowiednią dietą wraz z
preparatami enzymów można
uzyskać pewne zmniejszenie bólu, w
łagodnych i umiarkowanie
nasilonych, lecz nie w ciężkich
postaciach choroby.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• Suplementacja enzymów jest
wskazana wtedy, gdy pojawia się złe
trawienie i stolce tłuszczowe. Zwykle
konieczna jest podaż 25000-50000j.
lipazy przy głównych posiłkach.
Dokładne zapotrzebowanie jest
bardzo zróżnicowane u
poszczególnych pacjentów.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• W wypadku wyraźnego niedoboru
masy ciała konieczne jest stosowanie
diety wysokoenergetycznej,
składającej się głównie z
węglowodanów i białka. Aby osiągnąć
odpowiednią podaż energii, niezbędne
jest także podawanie tłuszczu.
• Ogólnie tłuszcz (50-100g/24h)
zwłaszcza pochodzenia roślinnego jest
dobrze tolerowany.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• Wchłanianie tłuszczu można
poprawić dodając triglicerydy
średniołańcuchowe (MCT), jednak ich
stosowanie jest często ograniczone
ponieważ są niesmaczne i powodują
wzdęcia.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• Zalecenia dietetyczne:
• Zaleca się spożywanie w ciągu dnia 6-8
posiłków wraz z uzupełnianiem
enzymów.
• Zasadnicze znaczenie ma dostarczanie
odpowiedniej ilości energii (2500-
3000kcal/24/h)
• U chorych niedożywionych konieczna
jest podaż jeszcze większa.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• W początkowym okresie choroby, bez
stolców tłuszczowych zaleca się dietę
bogatą w węglowodany,
• 70-100g/24/h tłuszczu
• 1-1,5g /kg.m.c/24h białka
• Takie zalecenia żywieniowe mogą być
trudne do spełnienia gdy ujawni się
cukrzyca spowodowana niewydolnością
wewnątrzywdzielniczą trzustki.
• Do kontrolowania glikemii często
konieczne jest stosowanie insuliny.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu
przewlekłym zapaleniu
trzustki
trzustki
• Gdy pojawią się stolce tłuszczowe, podaż
tłuszczu trzeba zmniejszyć do 50-70g/24/h.
• W niektórych przypadkach można podjąć
próbę stosowania MCT (80-120g/24/h)
• Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach
trzeba podawać w przypadkach
udowodnionych niedoborów. Można
stosować antyoksydanty (np. selen,
witaminy C, E, L-metioninę), jednak
korzyści z ich działania są wątpliwe.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu trzustki –
przewlekłym zapaleniu trzustki –
żywienie dojelitowe i pozajelitowe
żywienie dojelitowe i pozajelitowe
• Jeżeli chory nie może jeść ( z powodu
bólu lub zwężenia odźwiernika i (lub
dwunastnicy przez ucisk,
powiększonej głowy trzustki lub
torbieli rzekomej), należy rozpocząć
żywienie dojelitowe przez zgłębnik
wprowadzony za zwężenie, do jelita
czczego.
• Można stosować diety polimeryczne,
które są zwykle dobrze tolerowane.
Leczenie żywieniowe w
Leczenie żywieniowe w
przewlekłym zapaleniu trzustki –
przewlekłym zapaleniu trzustki –
żywienie dojelitowe i pozajelitowe
żywienie dojelitowe i pozajelitowe
• Całkowite żywienie pozajelitowe należy
wprowadzić wtedy, gdy opróżnianie
żołądka jest zablokowane lub gdy chory
wymaga odbarczania żołądka a nie jest
możliwe wprowadzenie do jelita czczego
dwudrożnego zgłębnika.
• Chorzy z PZT, oprócz niedożywienia
energetyczno-białkowego, często mają
niedobory wielu elektrolitów i
mikroskładników odżywczych, co wymaga
odpowiedniego uzupełniania.
Rak trzustki
• U chorych, których nie operowano z
powodu zaawansowania choroby,
największym problemem jest
zazwyczaj walka z bólem,
narastającymi zaburzeniami łaknienia,
postępującym zmniejszaniem masy
ciała i narastającymi niedoborami
morfotycznymi, białkowymi i
elektrolitowymi.
Rak trzustki
• Cukrzyca u tych osób rozwija się rzadko.
Zasady postępowania dietetycznego u
chorych z nieoperacyjnym rakiem trzustki
są takie same jak u osób z przewlekłym
zapaleniem tego narządu. Dotyczy to
również produktów wskazanych i
przeciwskazanych. Zasadą jest możliwie
maksymalne zbilansowanie energetyczne
dziennej racji pokarmowej na bazie diety
lekkostrawnej z dodatkiem hydrolizatów
białkowych, białka jaja kurzego, a przy
dobrej tolerancji – całego jaja lub mleka w
proszku.
Rak trzustki
• Posiłki należy podawać 6-7 razy na
dobę, mniej więcej w równych
porcjach.
• W zaawansowanych okresach
choroby może być potrzebne
żywienie dojelitowe przez zagłębnik
lub stomię albo odżywianie
pozajelitowe.
• Bibliografia:
• „Dietetyka, żywienie zdrowego i chorego człowieka” - H. Ciborowska, A.
Rudnicka.
• „Podstawy żywienia klinicznego” – L. Sobotka.
• „Dietetyka” – J. Hasik, L. Hryniewiecki, M. Grzymisławski.