ORGANIZACJA

POMOCY

W

KATASTROFACH

Definicja katastrofy:

Moguncja 1973



naturalne lub inne wydarzenie,
którego następstw nie można
opanować środkami i siłami
miejscowymi i wymagana jest pomoc z
zewnątrz;



wydarzenie, w wyniku którego liczba
ofiar i problemy medyczne
przekraczają zdolności i możliwości
istniejącego systemu ochrony zdrowia;

Podstawowe cechy
katastrofy:



duże szkody materialne,



duża liczba poszkodowanych
powstająca w krótkim czasie,



dysproporcje między potrzebami,
a możliwościami służb
ratowniczych.

Podział katastrof:

Ze względu na wpływ na
otaczającą społeczność:

•

proste – struktura społeczności
pozostaje nietknięta (np. wypadek
kolejowy),

•

złożone - struktura społeczności
zostaje rozerwana (np. trzęsienie
ziemi).

Ze względu na przyczyny:

•

krańcowe lub gwałtowne działanie
natury (powodzie, erupcje wulkanów,
trzęsienia ziemi, sztormy, burze
tropikalne, lawiny ziemne i śnieżne),

•

katastrofy wywołane sztucznie (pożary,
wybuchy, komunikacyjne, chemiczne,

terroryzm

),

•

katastrofy morskie,

•

choroby epidemiczne,

•

niedożywienie i głód,

•

działania wojenne lub konflikty zbrojne,
w wyniku których cierpi ludność cywilna.

Ze względu na liczbę ofiar:

•

mniejsza – liczba ofiar wymagająca
leczenia szpitalnego 10-49 (lub 25-
99 ofiar śmiertelnych),

•

umiarkowana - liczba ofiar
wymagająca leczenia szpitalnego
50-249 (lub 100-999 ofiar
śmiertelnych),

•

duża - liczba ofiar wymagająca
leczenia szpitalnego > 250 (lub
>1000 ofiar śmiertelnych).

Główne aspekty
pomocy:



Monitorowanie zdarzeń



Tworzenie bazy danych



Planowanie



Edukacja i permanentne ćwiczenia



Organizacja odpowiednich służb

ratowniczych i administracyjnych



Mobilizacja organizacji

pozarządowych



Koordynacja działań



Pomoc międzynarodowa

Reagowanie w przypadku

katastrofy prostej:



natychmiastowe uruchomienie służb ratowniczych

istniejących w lokalnej społeczności:

•

Straży Pożarnej

•

Pogotowia Ratunkowego

•

Policji

•

Szpitali



ponadto:

•

Administracji lokalnej –

Obrony Cywilnej

•

Lokalnych organizacji pozarządowych

(wolontariusze)

•

Mediów



natychmiastowe uruchomienie służb ratowniczych

istniejących w lokalnej społeczności oraz:

•

Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego

•

Dodatkowych jednostek Pogotowia Ratunkowego

•

Dodatkowych jednostek Policji

•

Wojska

•

Sieci szpitali publicznych w kraju

•

Administracji centralnej-

Obrony Cywilnej

•

Organizacji pozarządowych (wolontariusze)

•

Mediów

•

Pomocy międzynarodowej

Reagowanie w przypadku

katastrofy złożonej:

Zadania Krajowego Systemu

Ratowniczo-Gaśniczego (Straży

Pożarnej)



Prognozowanie, rozpoznawanie i
zwalczanie pożarów, klęsk
żywiołowych lub innych zagrożeń
życia i mienia, w tym:



ratownictwo techniczne



ratownictwo chemiczne



ratownictwo ekologiczne



ratownictwo medyczne

Zadania Pogotowia

Ratunkowego



Profesjonalne prowadzenie akcji
ratowniczej w ścisłym
współdziałaniu z innymi służbami



Ratowanie życia i zdrowia oraz
zmniejszenie cierpienia u jak
największej liczby
poszkodowanych

Zadania Policji



Działania ochronno-porządkowe



Zwalczanie aktów terroryzmu



Ścisła współpraca z innymi
służbami ratowniczymi

Zadania Sieci Szpitali

Publicznych



Stała aktualizacja planów

zabezpieczenia na wypadek katastrofy

wewnętrznej i zewnętrznej



Stałe szkolenie całego personelu



Systematyczne ćwiczenia na wypadek

katastrofy wewnętrznej lub

zewnętrznej



Doskonalenie procedur ratunkowych



Utrzymywanie rezerw lekowych,

materiałowych i łóżkowych

Zadania Administracji -

Obrony

Cywilnej



Doskonała znajomość odpowiednich aktów

prawnych, własnego zakresu kompetencji (w

tym podejmowanie decyzji o uruchomieniu

rezerw)
oraz odpowiedzialności



Monitorowanie zdarzeń



Permanentne szkolenia



Udział w ćwiczeniach



Opracowywanie i stała modyfikacja planów

zabezpieczenia ratunkowego na różnych

szczeblach (lokalnych, wojewódzkich,

krajowych)



Ścisła współpraca z służbami ratowniczymi,

organizacjami pozarządowymi,

międzynarodowymi oraz mediami

Zadania Wojska



Stałe szkolenia i utrzymywanie
gotowości



Permanentne ćwiczenia



Zwalczanie aktów terroryzmu



Działania ochronno-porządkowe



Szeroko rozumiana pomoc
logistyczna



Pomoc wojskowej służby zdrowia



Ścisła współpraca z innymi służbami
ratowniczymi

Zadania Mediów



Stała i powszechna edukacja

społeczeństwa w zakresie bezpiecznych

zachowań i umiejętnego postępowania

ratowniczego



Informowanie społeczeństwa o możliwych

zagrożeniach



Informowanie o zasadach postępowania w

sytuacji katastrofy



Podawanie rzeczowej informacji o skali

wydarzenia i liczbie ofiar



Ograniczanie zjawiska paniki oraz

ukierunkowanie społeczeństwa na

działania pomocowe

Systemy pomocy

międzynarodowej



ONZ



MCK



organizacje pozarządowe



BILAT



NATO

działalność wzajemnie się przenika i uzupełnia

80% kosztów związanych z
katastrofą zawsze ponosi kraj nią
dotknięty!

Fazy



Wstępna,



Konsolidacji,



Usuwania skutków,



Odległa.

Poziomy działań
ratowniczych



Strategiczny – sztab
kryzysowy,



Taktyczny – sztab akcji,



Wykonawczy – jednostki służb
ratowniczych.

Strefy bezpieczeństwa



Zniszczenia,



Bezpieczna.

Obszary działania służb

ratowniczych



Punkt segregacji
medycznej,



Obszar udzielania pomocy i
oczekiwania + punkt
medyczny,



Strefa transportu.

Zabiegi na miejscu



Udrożnienie i zabezpieczenie
drożności dróg oddechowych,



Tlenoterapia, oddech wspomagany
lub zastępczy,



Odbarczenie odmy prężnej,



Zamknięcie opatrunkiem rany
ssącej klatki piersiowej,

Zabiegi na miejscu



Zatamowanie krwawienia
zewnętrznego,



Uzyskanie drogi przetaczania
płynów i rozpoczącie ich
przetaczania,



Odbarczenie tamponady serca,



Amputacje.

Wyjątko
wo

DZIĘKUJĘ