Wychowanie
moralne
Wykonanie:
Katarzyna Zahradnik
Anna Leśków
Sylwia Kolonko
Magdalena Jachnicka
Monika Paliczka
Zakłada się, że moralność jest prawdą o
życiu i niejako samym życiem. Uważa się
ją za równie potrzebną człowiekowi jak chleb
i woda. Bez niej czuje się on zagubiony, a na
pewno pozbawiony centralnego i
niezbędnego drogowskazu w życiu.
Wychowanie moralne – wg
Muszyńskiego jest to proces
i rozwijania w jednostce
cech ułatwiających jej współżycie z
innymi osobami, postawy mające na
celu dobro innych ludzi i ogólny
pożytek, aktywne doskonalenie
siebie przez prace na rzecz
.
W wychowaniu moralnym zabiega
się o zapoznanie dzieci i młodzieży z
sądami i ocenami moralnego
postępowania ludzi oraz normami jak
i wartościami moralnymi. Domaga się
o umocnienie w nich poczucia
godności osobistej i uwrażliwienia ich
na krzywdę ludzką.
wychowanie moralne:
• -w znaczeniu opisowym – cel: zapoznanie
chłopców i dziewcząt z różnymi sposobami
postępowania moralnego bez sugerowania
jednoznacznie ich oceny. To oni decydują co
jest dobre, a co złe w wyniku rozmowy
często kończącej się głosowaniem
• w znaczeniu oceniającym – cel:
przyswojenie dzieciom i młodzieży ściśle
określonych reguł postępowania moralnego,
one zapewniają im bycie dobrym
Sposoby wychowania moralnego:
-
metoda „klasyfikowania wartości” – polega na
uświadomieniu sobie własnych uczuć związanych z
rozpoznawaniem wartości
- metoda „rozumienia moralnego”- umożliwia głębszy
namysł nad ocenami, normami, zasadami,
wartościami moralnymi, łącznie z ich uzasadnieniem
za pomocą argumentacji logicznej.
- metoda „rozwijania samorządności”- ma
przygotować do samodzielnego i świadomego
kierowania swoim postępowaniem.
Autorytet w wychowaniu moralnym
Słowo autorytet z łac. auctoritas oznacza m.in.
wzór, przykład, postawę pełną godności, powagę,
znaczenie, poważanie, wpływ, a także
nieustraszoność, poręczenie, wiarygodność.
Autorytet moralny nazywany także osobisty, a
niekiedy wychowawczy przypisuje się danej osobie,
nie tyle za wiedzę, umiejętności twórczego myślenia
lub kompetencje zawodowe, ile zwłaszcza za
przejawiane cechy charakteru, a nierzadko także
podejmowaną działalność charytatywną i w ogóle
działanie na rzecz innych ludzi, zwłaszcza
pokrzywdzonych przez los i potrzebujących pomocy.
Osoba o takim autorytecie staje się dla
innych niekłamanym wzorem
postępowania moralnego. Na tym polega
jej siła, z jaką może wywierać
konstruktywny wpływ na sposób myślenia
i działania wielu ludzi. Dlatego rodzice,
wychowawcy i nauczyciele cieszący się u
dzieci i młodzieży autorytetem moralnym
stanowią istotny czynnik ich prawidłowego
rozwoju moralnego.
Nauczanie religii a rozwój moralny
Lekcje religii, których celem jest przekaz i
przyswojenie uczniom prawd wiary, mają także
przyczynić się do prawidłowego rozwoju moralnego
dzieci i młodzieży. Chodzi zwłaszcza o to, aby
przekazywane na zajęciach treści - poza wiedzą
religijną - utrwalały w świadomości chłopców i
dziewcząt konstruktywne pod względem moralnym
wzory zachowań i postaw, a także by pomagały w
rozwiązywaniu problemów egzystencjalnych,
rozwijały umiejętności odróżniania dobra od zła.
Wychowanie seksualne
Czynniki dezorganizujące wychowanie
moralne;
• wyższość wartości materialnych nad moralnymi i
duchowymi
• anonimowość w kontaktach międzyludzkich
• nadmiar przemocy i seksu w mediach
• wadliwe postawy rodziców (odtrącająca i
nadmiernie chroniąca)
• pozbawienie dziecka wzorów osobowych
• przerost współzawodnictwa uczniów
• brak konsekwencji w postępowaniu
pedagogicznym
Literatura:
„Wychowanie moralne w zarysie”- Łobocki
Mieczysław