Psychologia makrostruktur
społecznych
dr Katarzyna Growiec
Na dzisiejszym wykładzie
• Zachowania ludzi w organizacjach:
- twórcze i krytyczne myślenie w grupach
pracowniczych
- osobowość a zachowania w organizacjach
- role społeczne a zachowania w organizacjach
• Siedem kultur kapitalizmu:
- wpływ kultury na zachowania biznesowe ludzi
- wymiary kultury: indywidualizm/kolektywizm,
dystans władzy (duży/mały), kontekstowość
(wysoka/niska)
Katastrofa wahadłowca Challenger; USA, 1986 rok
Myślenie krytyczne
Przyczyną katastrofy Challengera w 1986 roku było uszkodzenie
pierścienia uszczelniającego zbiornik paliwa w prawym silniku
wspomagającym. Zginęła cała załoga, składająca się z 7 osób
NASA wiedziała przed katastrofą o możliwych problemach ze
szczelnością pierścienia. Pojawiały się również głosy
ostrzegające przed planowaniem startu maszyny na mroźny
dzień (28 styczeń)
Katastrofie można było zapobiec
Analiza wykazała, że proces decyzyjny w NASA zawierał błędy.
Inżynierowie bali się naruszyć hierarchię i zwracać uwagę na
swoje obawy, co do bezpieczeństwa lotu. Wyrażali się niejasno
i pomniejszali wagę zagrożenia. Kierownictwo NASA było z kolei
pod silną presją czasu
2003 rok – katastrofa promu Columbia
Myślenie krytyczne w grupach
Paradoksalnie, krytyka nastręcza grupom więcej trudności niż
wykazanie się twórczym podejściem. Brak krytycznego
myślenia niesie ze sobą więcej zagrożeń niż niemożność bycia
twórczym
Aby krytycznie myśleć potrzeba:
1. Wykorzystać dowody (fakty, dane, opinie przemawiające na
rzecz danego wniosku). Problem: ludzie mają tendencję do
dzielenia się informacjami powszechnie znanymi i
akceptowanymi. Te rzadkie zachowują dla siebie! To mija się z
celem
2. Logicznie uzasadnić swoje opinie i wnioski (np. unikać
myślenia typu: albo-albo czyli fałszywych dylematów
„Challenger startuje jutro albo wcale”)
Skuteczne rozwiązywanie problemów i
podejmowanie decyzji składa się z następujących
etapów:
1) Członkowie grupy rozumieją dany problem lub kwestię (jeśli nie, to
potrzebują dodatkowych wyjaśnień, sprecyzowania problemu na
piśmie)
2) Jasne kryteria, jakie wymagania ma spełniać rozwiązanie
problemu/decyzja (np. czy ustalono budżet, którego nie można
przekroczyć)
3) Etap twórczego myślenia – ważne, aby nie zakończyć zbyt
wcześnie generowania pomysłów jak problem rozwiązać (problem
oceniania w grupie, zbyt silnego nacisku na harmonię, relacje w
grupie bardziej cenione niż rozwiązanie problemu)
4) Zgłoszone pomysły muszą być rzetelnie rozpatrzone pod kątem ich
mocnych i słabych stron
5) Ustalenie kryteriów wyboru najlepszego rozwiązania. Wybór
najlepszego rozwiązania
6) Realizacja najlepszego rozwiązania
Osobowość a praca z innymi ludźmi (Myers-Briggs Type
Indicator, MBTI)
MBTI został opracowany przez Isabel Briggs Myers oraz
Katherine Cook Briggs. Opiera się na pracach Carla
Gustawa Junga
Cztery wymiary opisu osobowości :
-
introwersja/ekstrawersja
-
rozsądek/intuicja
-
analiza/uczucia
-
obserwacja/ocena
Każdy z wymiarów stanowi kontinuum (natężenie cechy
wysokie/niskie X 2 bieguny danej cechy)
Daje to łącznie kombinację - 16 typów osobowości
Wymiar introwersji/ekstrawersji
Osoba
introwertyczna (I)
Osoba
ekstrawertyczna
(E)
Mocne strony
Może pracować
niezależnie
Lubi pracować nad
pomysłami
Jest ostrożna przed
podjęciem decyzji
Łatwo wchodzi w
interakcje
Jest otwarta
Aktywna osoba czynu
Słabe strony
Nie lubi, kiedy jej się
przerywa
Rezygnuje z
możliwości, które
można by
wykorzystać
Może być skryta i
wydawać się
nietowarzyska
Jest impulsywna i
niecierpliwa
Potrzebuje zmiany i
różnorodności
Potrzebuje innych,
aby jak najlepiej
funkcjonować
Wymiar rozsądek/intuicja
Osoba polegająca
na rozsądku (S -
sensing)
Osoba polegająca
na intuicji (N -
intuition)
Mocne strony
Zwraca uwagę na
szczegóły i fakty
Jest cierpliwa i
systematyczna
Jest praktyczna
Dostrzega możliwości
Lubi złożone kwestie
Lubi pracować nad
nowatorskimi
problemami
Słabe strony
Nie umie szerzej
spojrzeć na problem
Nie dostrzega
możliwości lub nie
potrafi wyobrazić
sobie przyszłości
Frustruje ją złożoność
Niecierpliwi się
podczas wykonywania
nudnej pracy
Przeskakuje do
wniosków
Wymiar analiza/uczucia
Osoba wnikliwie
analizująca (T-
thinking)
Osoba kierująca się
uczuciami (F-
feeling)
Mocne strony
Logiczna, analityczna,
zorganizowana
Ma dobre zdolności
krytyczne
Uczciwa i stanowcza
Rozważa uczucia
innych
Rozumie potrzeby
innych
Jest zainteresowana
utrzymaniem
harmonii w grupie
Słabe strony
Nie zauważa uczuć
innych osób
Nie jest
zainteresowana
harmonią w grupie
Nie rozumie wartości
innych
Może być
zdezorganizowana
Jest nadmiernie
akceptująca
Nielogiczna i
nieobiektywna
Wymiar obserwacja/ocena
Osoba obserwująca
(P – perceiving)
Osoba oceniająca (J
– judging)
Mocne strony
Spostrzega wiele
aspektów problemu
Elastyczna,
spontaniczna
Nie ocenia, akceptuje
Zdecydowana
Wytrwała w realizacji
zadania
Planuje i trzyma się
planu
Słabe strony
Niezdecydowana
Łatwo się rozprasza,
nie kończy zadań
Nie planuje
Uparta i nieelastyczna
Raczej kontrolowana
przez plan niż
odpowiedzialna za
niego
Podejmuje decyzje na
podstawie
niewystarczającej
liczby informacji
Tabela typów według MBTI (16)
• http://www.myersbriggs.org/my-mbti-personality-type/mbti-
basics/
Rola społeczna a praca z innymi ludźmi
Metafora roli społecznej:
-
rola istnieje zanim zagra ją konkretny aktor
-
rola jest dla aktora faktem zewnętrznym, napisał ją dla
niego ktoś inny
-
rola wyznacza szczegółowy sposób postępowania
-
roli trzeba się nauczyć zanim się ją zagra
-
jedni grają rolę lepiej, inni gorzej
-
role różnych aktorów muszą być skoordynowane
-
w ciągu kariery aktor gra różne role
•
• 59 min – 112 min
Wymiar indywidualizm/kolektywizm
Wysoki indywidualizm
Ludzie cenią niezależność, autonomię i prywatność; popierają odstępstwa
od reguł, zachęcają innych do „robienia tego, co chcą”
Przykłady: „Wiem, że wszyscy się zgadzają, ale ja nie i nie poprę tej
decyzji”
„Nie będzie mnie na jutrzejszym spotkaniu. Bo mam okazję załatwić ważną
dla mnie sprawę”
Wysoki kolektywizm
Ludzie cenią harmonię, zgodność i lojalność w stosunku do grupy; nie
popierają odstępstw
Przykłady: „Zgodzę się ze wszystkim, co będziecie chcieli zrobić”
„Po południu wracam z konferencji z USA, ale prosto z lotniska przyjadę na
wieczorne spotkanie”
Wymiar indywidualizm/kolektywizm
Indywidualistyczni członkowie grupy postrzegają osoby
kolektywistyczne jako za bardzo dbające o to, co myślą
inni. Sami obierani są z kolei jako rywalizacyjni i kłótliwi
Kolektywistyczni uczestnicy grupy łatwo są frustrowani przez
indywidualistycznego członka grupy, postrzegają go jako
samolubnego i obojętnego. Relacje w grupie są kluczowe
Unikanie stawiania ludzi w kłopotliwej sytuacji
Kolektywistyczna kultura – Azja, Ameryka Łacińska
Indywidualistyczna – USA, Wielka Brytania
Gdybyś negocjował umowę z grupą kierowników na Tajwanie,
należy zaplanować wcześniej długie spotkanie o charakterze
towarzyskim, a potem dyskutować kwestie biznesowe
Dystans władzy
Duży dystans władzy
Maksymalizuje się różnice pozycji pomiędzy członkami grupy; ceni
strukturę zhierarchizowaną oraz silne, autorytarne przywództwo
Przykład: Lider mówi: „Zdecydowałem, że zrobimy to w ten sposób”
Mały dystans władzy
Minimalizuje się różnice pomiędzy członkami grupy wynikające z
pozycji; ceni dzielenie władzy, partycypacyjne podejmowanie
decyzji, przywództwo demokratyczne
Przykład: Lider mówi: „Wszyscy będziemy musieli żyć z podjętą
przez nas decyzją, dlatego wszyscy powinniśmy mieć w niej
swój udział. Powiedźcie mi, co sądzicie”
Dystans władzy
W kulturze o małym dystansie władzy (USA, Holandia, Szwecja)
różnice pozycji i władzy wśród jednostek są bagatelizowane
Członkowie grupy uważają, że mają takie same prawo jak lider
grupy do wypowiadania się i uczestniczenia w procesie
podejmowania decyzji
W kulturze o dużym dystansie władzy (Meksyk, Filipiny) faktyczne
różnice statusu są powiększane. Ludzie akceptują sztywną
hierarchię organizacyjną. Każdy ma swoje miejsce w hierarchii
i nie powinien go zmieniać. Od lidera oczekuje się, że będzie
kontrolował grupę i kierował nią. Osoby mogą się czuć
sfrustrowane, gdy lider preferuje przywództwo partycypacyjne.
Taki przywódca będzie oceniany jako słaby i niekompetentny
Kultura niskokontekstowa a kultura
wysokokontekstowa
Kultura niskokontekstowa – słowa znaczące same w
sobie, ceni się bezpośrednią, jednoznaczną komunikację
Przykład: „Myślę, że część 2 raportu jest kiepska i należy ją
przygotować od nowa”
Kultura wysokokontekstowa – większość znaczenia
wypowiedzi wynika z sytuacji lub kontekstu;
komunikacja jest niebezpośrednia; komunikaty
niewerbalne są kluczowe dla zrozumienia przekazu
Przykład: „Zastanawiam się, czy nie powinniśmy przyjrzeć
się dokładniej części 2 raportu. Czy ktoś jeszcze jej nie
rozumie?”
Kultura niskokontekstowa a kultura
wysokokontekstowa
Kultura niskokontekstowa (USA) – werbalna część przekazu
niesie znaczenie, co oznacza że to, co mówisz jest dokładnie
tym, co masz na myśli. Jeżeli powiesz, że podoba ci się moja
propozycja, to mogę ci zaufać, że naprawdę ona ci się podoba
Kultura wysokokontekstowa (Azja, Meksyk) – to cechy sytuacji
lub kontekstu są ważniejsze niż same słowa. Jeżeli powiesz, że
podoba ci się moja propozycja, muszę wziąć pod uwagę m.in.
to, w jakiej sytuacji to się dzieje, jaki był cel rozmowy i
przeszłe interakcje, aby mieć pewność, że propozycja
naprawdę ci się podoba (a nie chodziło o uprzejmość)
Kultury wysokokontekstowe są skłonne do kolektywizmu ->
harmonia grupowa jest w nich wartością. Niejednoznaczność
wypowiedzi ułatwia bowiem utrzymanie harmonii w grupie
(pozwala przy tym na łagodną niezgodność opinii)
Siedem kultur kapitalizmu, 2003
• Książka Charlesa
Hampden-Turnera i
Alfonsa Trompenaarsa
• Dotyczy: USA, Japonii,
Niemice, Francji,
Wielkiej Brytanii,
Szwecji i Holandii
• Badanie objęło 15 000
pracowników
wyższego szczebla
Siedem kultur kapitalizmu
Dobrobyt materialny jest inspirowany przez wartości
obecne w kulturze
W każdej kulturze występuje utajona struktura
przekonań, która niczym niewidzialna ręka,
kieruje aktywnością gospodarczą ludzi
Wartości kulturowe mogą być źródłem ekonomicznej
potęgi bądź słabości
Kapitalizm nie jest monolitem. Różne wartości
kulturowe się z nim łączą
Różnice kulturowe
W świecie, w którym coraz więcej towarów i usług wytwarzają
grupy międzynarodowe, spółki typu joint venture, z kapitałem
obcym, dobrze jest poznać i zrozumieć różnice kulturowe.
Samochód na przykład może mieć karoserię z koreańskiej
stali, niemiecki silnik, japońską elektronikę, angielskie
skórzane siedzenia, deskę rozdzielczą z afrykańskiego
mahoniu oraz szwedzki system bezpieczeństwa
Menedżerowie z Japonii, Niemiec i Francji widzą podstawę
swojego systemu wartości przede wszystkim w dobru grupy,
a dopiero po zaspokojeniu jej potrzeb skłonni są zajmować się
kwestią potrzeb indywidualnych
Amerykanie, Brytyjczycy, Szwedzi i Holendrzy przyjmują za
podstawę systemu dobro jednostki, po czym łączą jednostki w
skutecznie działające grupy
Stany Zjednoczone
• Źródłem amerykańskiego indywidualizmu jest etyka
purytańska
• Ludzie mogę i powinni panować nad swoim otoczeniem
zgodnie z własnymi przekonaniami i potrzebami. Nacisk na
wewnątrzsterowność (inaczej w Holandii). Każdy jest
odpowiedzialny za swój los
• Nagradzanie indywidualnych starań (a nie zespołowych)
• Zatrudnienie do pracy na podstawie indywidualnych
umiejętności (a nie pasowania do reszty zespołu)
• Amerykański indywidualizm wyraża się w chronicznej dużej
rotacji kadr. 20-30% członków zarządu odchodzi z firmy
rocznie. Oznacza to, że w ciągu 3-4 lat zarząd firmy całkowicie
zmienia skład
Stany Zjednoczone
Przeszkodą w perspektywicznym rozwiązywaniu problemów są
następujące preferencje kulturowe:
•
Skłonność do idealizacji praworządności oraz uniwersalizmu nauk
ścisłych
•
Ocena wartości inwestowania na podstawie ścisłych kalkulacji
zysków (skłonności analityczne)
•
Przekonanie, że źródłem nowych wynalazków i przełomów
naukowych jest geniusz twórczy (indywidualizm)
•
Łączenie przyszłych sukcesów z ambitnymi jednostkami, które
wprawiają w ruch sekwencję wydarzeń
•
Próba przewidywania i kontrolowania przyszłości za pomocą
obecnych świadomych decyzji (wewnątrzsterowność)
•
Ambiwalentne uczucia wobec hierarchii. Trzeba rywalizować o
władzę, miejsce w hierarchii, aby potem minimalizować nierówności
Japonia
Elementy kultury japońskiej, które sprzyjają perspektywicznemu
myśleniu:
• Przypisywanie wartości szczęśliwym trafom i szczególnym
zbiegom okoliczności w sferze działalności gospodarczej
• Zainteresowanie szeroką gamą technologicznych związków,
hybrydami i fuzjami
• Skłonność do postrzegania produktów jako powtarzających się
w cyklach wiecznego powrotu, żeby inspirować gospodarkę
(synchroniczna wizja czasu)
• Koncepcja złączenia hierarchii z ciągłością oraz rozwijaniem
relacji z pracownikami
58% amerykańskich menedżerów uważa, że stanowisko
zawdzięcza własnym osiągnięciom, takiego zdania jest tylko
27% Japończyków
Niemcy
88% niemieckich menedżerów uważa, że lepiej jest pracować w
zespole niż w pojedynkę
Cechą niemieckiego kapitalizmu jest współdecydowanie. W 1976 r.
przyjęto ustawę o współdecydowaniu. Przedsiębiorstwa
zatrudniające ponad 2 000 pracowników muszą powołać rady
nadzorcze, złożone w połowie z przedstawicieli robotników, w
połowie z przedstawicieli udziałowców oraz menedżera kadr
Przedsiębiorstwa zatrudniające od 500 do 2 000 pracowników muszą
powoływać ciała nadzorcze, w których 1/3 stanowią
przedstawiciele robotników. Rady takie zatwierdzają ważniejsze
decyzje dotyczące zasobów ludzkich w firmie. A menedżerowie są
zobowiązani do dialogu z pracownikami
Niemieckie umowy o pracę przypominają traktaty pokojowe, prawnie
zobowiązujące pracowników do dyskusji i arbitrażu, zanim akcję
strajkową uzna się za legalną
Niemiecki i francuski kolektywizm
Niemcy
Pozornie Niemcy w kontaktach biznesowych wydają się
oficjalni i nieprzystępni. Rzadko utrzymuje się kontakty
towarzyskie z osobami poznanymi w pracy
Przekroczenie progu między oficjalną (Sie) i prywatną (Du)
relacją jest dużą i ważną zmianą. Jeśli jednak zostanie
się dopuszczonym do bliskiego kręgu przyjaciół,
znajomość taka jest trwała
Różnice w dochodach w Niemczech są mniejsze niż USA.
Szef przedsiębiorstwa w Niemczech zarabia 5,8 razy
więcej niż robotnik niewykwalifikowany, w Wielkiej
Brytanii – 6,5, we Francji – 7,5, we Włoszech – 7,6, a w
USA - 12
Bunt filii niemieckiej AMRO
Kiedy holenderski bank AMRO otworzył niewielką filię w Niemczech,
zastosowano procedurę obowiązującą w centrali i filiach banku w
Holandii. Polegała ona na cotygodniowych zebraniach
pracowników w celu omówienia niedociągnięć i problemów
związanych z obsługą klientów. Spotkania miały służyć podjęciu
prób usprawnienia pracy
W filii niemieckiej prowadzenie takich zebrań okazało się jednak
niemożliwe. Pracownicy nie przyznawali się do żadnych błędów.
Stwierdzali, że omawianie własnych i cudzych porażek może ich
narazić na nieprzyjemności ze strony przełożonych i
współpracowników. Zgadzali się, że należy usprawnić pracę, ale
prosili o udzielenie im wskazówek podczas spotkań po godzinach
pracy. Taki sposób im pomoże
W tej reakcji widać skłonność do zachowania harmonii w grupie i
długiego namysłu poprzedzającego właściwe działanie
Szwecja – społeczny indywidualizm
Szwecja podobna jest do Stanów Zjednoczonych. Główna różnica
dotyczy wymiaru wewnątrzsterowność-zewnątrzsterowność
Szwedzki kapitalizm opiera się na:
-
Uniwersalizmie
-
Analizie
-
Indywidualizmie
-
Zewnątrzsterowności
-
Statusie osiąganym
-
Równości
-
Sekwnecyjności
W światowych kręgach menedżerskich Szwedzi słyną z „miękkiego” i
nieformalnego stylu sprawowania władzy. W mniejszym stopniu
niż Amerykanie polegają na formalnych kryteriach oceny
Holandia
Holenderskie powiedzenia związane z wodą:
-
Nie wchodź na jednodniowy lód (Bądź ostrożny)
-
Kiedy cielęta zatańczą na lodzie (Nigdy)
-
Przeszedł suchą nogą przez kanał (Udało mu się)
-
Woda sięga szczytu tamy (Zaraz się rozpłacze)
-
Od tego tama nie porośnie trawą (To nic nie pomoże)
-
Przejść prosto przez morze (Być uczciwym)
-
Załogę poznaje się podczas sztormu
-
Uderzył go wiatrak (Jest głupi)
-
Wyciąganie starych krów z kanału (Zbyt długie zajmowanie się
starymi sprawami)
-
Wrócić do domu z mokrym żaglem (Wrócić pod wpływem
alkoholu)
Holandia – szczerość, sprzeciw, równość
Kultura biznesowa w Holandii jest zbliżona do amerykańskiej
96% Holendrów zakwestionuje i sprzeciwi się szefowi, który wyda im
polecenie, z którym się nie zgadzają
Najsilniejsza wśród wszystkich analizowanych krajów skłonność do
egalitaryzmu i najmniejszy stopień zhierarchizowania
Holendrzy nie lubią tych, którzy się popisują i wywyższają. W
taksówce nie siada się na tylnym siedzeniu tylko obok kierowcy.
Wiedza jest źródłem autorytetu przy podejmowaniu różnych zadań.
Holendrzy skłaniają się ku analizie (nie syntezie) przy
rozwiązywaniu problemów. Błąd lidera podważa jego autorytet
81% menedżerów uważa, że najlepiej pracuje się, gdy pracownicy i
zarząd uzgadniają cele przedsiębiorstwa, po czym każdy sam
decyduje jak je osiągnąć
Stawianie sprawy jasno i wprost uznaje się za oznakę szacunku
Na podstawie:
•
Adams, K., G. J., Galanes, (2008), Komunikacja w grupach,
Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 113-178
•
Hampden-Turner, Ch., A., Trompenaars, (2003), Siedem
kultur kapitalizmu, Kraków: Oficyna Ekonomiczna
Dziękuję za uwagę!