Międzynarodowy Fundusz Walutowy

Międzynarodowy Fundusz Walutowy

(International Monetary Fund)

wyspecjalizowana agenda Narodów

Zjednoczonych;

powołana do życia w wyniku porozumienia

zawartego w trakcie konferencji w

Bretton Woods

w lipcu 1944 r.

Zaczął funkcjonować 1 marca 1947 r.

Założyły go 44 państwa świata w tym

Polska.

Siedziba MFW w Waszyngtonie

Siedziba MFW w Waszyngtonie

W listopadzie 2010 r. – 187

państw członkowskich

W historii MFW wystąpiły z niego tylko

3 państwa:

Polska (4 marca 1950 r.),
Kuba,
Czechosłowacja.

Polska jest ponownie w MFW

od 12 czerwca 1986 r.

Cele MFW (1)

przyczynianie się do

międzynarodowej

współpracy walutowej

poprzez stałą

instytucję, wyposażoną w mechanizm dla

konsultacji i współdziałania w

rozwiązywaniu międzynarodowych

problemów walutowych;
ułatwianie

rozwoju i zrównoważonego

wzrostu handlu międzynarodowego

, a

przez to przyczynianie się do

utrzymywania

wysokiego poziomu

zatrudnienia i dochodu realnego

oraz do

rozwijania

zasobów produkcyjnych

wszystkich członków jako naczelnych

celów polityki gospodarczej;

Cele MFW (2)

przyczynianie się do

stabilności wymiany

walut

, utrzymywania uporządkowanych

stosunków walutowych między członkami
i unikanie deprecjacji walut w celach
konkurencyjnych;
pomaganie w ustanawianiu

wielostronnego systemu płatniczego w
zakresie bieżących transakcji

między

członkami i usuwaniu ograniczeń
walutowych, które hamują wzrost handlu
światowego;

Cele MFW (3)

dawanie poczucia pewności członkom przez

czasowe udostępnienie im ogólnych zasobów

Funduszu

i w ten sposób umożliwienie im

korygowania szkodliwych odchyleń bilansów

płatniczych bez uciekania się do stosowania

środków niszczących narodową i

międzynarodową pomyślność gospodarczą;

skracanie

, zgodnie z powyższym,

czasu

trwania i zmniejszanie stopnia nierównowagi

w bilansach płatniczych

członków.

Cztery funkcje MFW

regulacyjna
konsultacyjna       
finansowa
informacyjno-szkoleniowa

Funkcja

Funkcja

regulacyjn

regulacyjn

a

a

sprawowanie nadzoru w zakresie

stosowanych przez kraje

członkowskie ograniczeń

walutowych i przestrzegania reguł

kursowych

Funkcja

Funkcja

konsultacyjn

konsultacyjn

a

a

odgrywanie roli stałego forum

konsultacji i współpracy krajów

członkowskich

Funkcja finansowa

Funkcja finansowa

dostarczanie krajom członkowskim

dodatkowych środków

finansowych oraz

administrowanie systemem SDR

Funkcja

Funkcja

informacyjn

informacyjn

a i

a i

szkoleniowa

szkoleniowa

dostarczanie krajom członkowskim

wiedzy niezbędnej dla zarządzania

gospodarkami (pomoc techniczna),

zbieranie i rozpowszechnianie

statystyk gospodarczych i

finansowych, publikowanie wyników

prowadzonych badań naukowych, itp

Każdy kraj członkowski MFW

zobowiązany jest do:

a) prowadzenia polityki gospodarczej ukierunkowanej na

osiągniecie zrównoważonego wzrostu gospodarczego i
stabilnego poziomu cen;

b) dążenia do stabilizacji gospodarczej poprzez

popieranie uporządkowanych warunków
gospodarczych i finansowych;

c) powstrzymywania się od praktyk manipulowania

kursem walutowym i międzynarodowym systemem
walutowym w celu osiągnięcia nieuczciwej przewagi
konkurencyjnej;

d) stosowania polityki kursu walutowego zgodnie z

wymaganiami określonymi w statucie MFW.

Kwoty udziałowe

Kwoty udziałowe

Wyznaczane na podstawie formuł

uwzględniających m.in. PKB w

bieżących cenach rynkowych, średnią

wielkość rezerw walutowych, bilans

obrotów bieżących
Wyliczony na podstawie formuł udział

porównuje się z udziałami krajów

członkowskich o podobnej strukturze

gospodarczej oraz podobnej wielkości

- można go wówczas odpowiednio

skorygować

Kwoty udziałowe wpłacane są w:

Kwoty udziałowe wpłacane są w:

25%

w SDR lub walutach swobodnie

wymienialnych wskazanych przez MFW

75%

w walucie narodowej kraju

Przed 1 kwietnia 1978 roku:

25%

w złocie lub dolarach USA

75%

w walutach narodowych

Ostatnie podwyższenie kwot członkowskich

w w ramach przeglądu ogólnego – 1999 r.

Wkłady członkowskie - kwoty

Wkłady członkowskie - kwoty

udziałowe

udziałowe

Decydują o:

Decydują o:

• liczbie głosów, jaką dysponuje

dany kraj w MFW (250 głosów+ 1
głos za każde 100 tys. SDR kwoty)

• wielkości i przydziale SDR
• wielkości pomocy kredytowej
• udziale w Radzie Wykonawczej

Kwoty udziałowe

(stan na początek listopada 2010

r.)

Ogółem 217433,5 mln SDR
USA 37149,3 mln SDR (17,09%

kwoty globalnej)
Polska 1369,0 mln SDR (0,63%

kwoty globalnej)
Palau 3,1 mln SDR (0,001% kwoty

globalnej)

Specjalne Prawa Ciągnienia

Specjalne Prawa Ciągnienia

Special Drawing Rights – SDR

Special Drawing Rights – SDR

rodzaj aktywu rezerwowego stworzonego przez MFW

w 1969 r.
występują w formie bezgotówkowej
pełnią funkcję jednostki rozrachunkowej MFW
dotąd dwa przydziały SDR o łącznej wartości 21,4

mld SDR

Kurs SDR:
1 SDR = 0,888671 grama złota

(do 1974 r.)

1 SDR = średni kurs ważony 16 głównych walut

(VII

1974-1980)

1 SDR = średni kurs ważony 5 głównych walut

(1981-

2000)

1 SDR = średni kurs ważony 4 głównych walut

(od

2001)

Alokacje SDR

do połowy 2009 r. dwa przydziały
SDR o łącznej wartości 21,4 mld
SDR
sierpień 2009 r. – trzecia alokacja
SDR na kwotę 161,2 mld SDR
wrzesień 2009 r. – jednorazowa,
specjalna alokacja SDR wielkości
21,5 mld SDR

Władze Funduszu

Władze Funduszu

Rada Gubernatorów

– gubernatorzy i ich

zastępcy (ministrowie finansów lub prezesi

banków centralnych); najwyższy organ MFW

Rada Wykonawcza

– 24 dyrektorów

wykonawczych (powoływani przez 5 krajów

o największych kwotach udziałowych:

Francja, Niemcy, Japonia, Wielka Brytania,

USA, i tzw. grupy państw); odpowiada za

działalność bieżącą MFW

Dyrektor Zarządzający

– wybierany przez

Radę Wykonawczą; przewodniczy Radzie W.

Zastępcy Dyrektora Zarządzającego

Źródła finansowania

Źródła finansowania

działalności kredytowej MFW:

działalności kredytowej MFW:

Zasoby własne
Zasoby pożyczone

Zasoby własne

Zasoby własne

to przede wszystkim

kwoty udziałowe każdego państwa
członkowskiego

ponadto

fundusz powierniczy ze sprzedaży
złota
inne

Zasoby pożyczone

Zasoby pożyczone

Generalne Porozumienia Pożyczkowe (General

Arrangaments to Borrow - GAB), 1962 – 11

krajów (17 mld SDR)
Nowe Porozumienia Pożyczkowe (New

Arrangements to Borrow - NAB), 1998 r. -26

krajów (34 mld SDR);

w kwietniu 2010 r. przyjęty projekt

rozszerzenia NAB o 13 kolejnych krajów i

zwiększenia łącznej kwoty dostępnej dla MFW

w ramach NAB do 367,5 mld SDR

Bilateralne porozumienia pożyczkowe (na

koniec września 2010 r. na kwotę 191 mld

USD)
W przeszłości również pożyczki z innych źródeł