SYSTEMATYKA
GRZYBÓW
MIKOLOGIA
SYSTEMATYCZNA
Regularnie septowana grzybnia
Faza dikariotyczna
Gromada
Ascomycota
Gromada
Basidiomycota
Gromada
Ascomycota
Ponad 60 % opisanych gatunków grzybów
Większość porostów to grzyby workowe
Wszystkie znane grupy ekologiczne i troficzne
Zdolne do rozkładu bardzo zróżnicowanych i
złożonych substratów organicznych
Synapomorfia – worek (typ zarodni)
Wewnątrz worka (komórki macierzystej
worka):
kariogamia
,
mejoza
,
wykształcenie
zarodników
workowych
Rodzaje worków
Prototunikowe
Jednotunikowe
wieczkowe
bezwieczkowe
Dwutunikowe
Rodzaje worków
Prototunikowe
Jednotunikowe
wieczkowe
bezwieczkowe
Dwutunikowe
Rodzaje worków
Prototunikowe
Jednotunikowe
wieczkowe
bezwieczkowe
Dwutunikowe
Rodzaje worków
Prototunikowe
Jednotunikowe
wieczkowe
bezwieczkowe
Dwutunikowe
Postacie:
strzępkowa
i
komórkowa
(drożdżoidalna)
dymorfizm
–
występowanie w cyklu życiowym
postaci
komórkowej i
strzępkowej
Duże znaczenie stadium niedoskonałego
(rozmnażającego się bezpłciowo) –
anamorfy
Cykle życiowe:
haplontyczny, haplodiplontyczny,
haplodikariotyczny
Taphrinomycotina
Saccharomycotina
Pezizomycotina
Taphrinomycotina i Saccharomycotina–
formy drożdżoidalne i strzępkowe
(generalnie brak owocników)
Pezizomycotina – formy strzępkowe (wykształcają owocniki)
Podgromada
Taphrinomycotina
Drożdżoidalne (tylko w tej grupie tzw. drożdże
rozszczepkowe) i strzępkowe
Zjawisko
dymorfizmu
Prosty sposób
tworzenia worków
Schizosaccharomyces pombe
Rząd
Pneumocystidales
Pneumocystis carini, P. jirovecii
Sprawca
oportunistycznych mikoz
u
ludzi/zwierząt o obniżonej odporności -
zapalenia płuc (PCP =
P
neumo
c
ystis
P
neumonia), infekcje pozapłucne (gł. pacjenci
z AIDS)
Gromadzenie eozynofilnego
materiału w płucach (komórki
patogena, komórki obronne,
białka i in.)
Rożne szczepy wykazują dużą specyficzność
względem żywicieli
P. jirovecii – patogen człowieka
W 1909 opisany jako forma morfologiczna
Trypanosoma cruzi
Do lat 80-tych XX w. zaliczany do
pierwotniaków (podobna morfologia, brak
ergosterolu, wrażliwość na leki
przeciwpierwotniakowe, brak wzrostu w
hodowlach)
Badania DNA dowiodły, że jest to grzyb
workowy
Cykl życiowy słabo zbadany
Trofozoidy
(1n)
– podziały komórek
Koniugacja trofozoidów (syngamia) – powstanie
zygoty,
tzw.
procysty
(2n)
Mejoza i mitoza wewnątrz procysty
Produkcja 8 komórek
wewnątrz dojrzałej
cysty
Rozpad ściany cysty
– uwalnianie komórek
Kiełkowanie komórek
– trofozoidy
Rząd
Taphrinales
Pasożyty biotroficzne roślin
okrytozalążkowych
Powodują
deformacje
organów
(hipertrofia
i hiperplazja)
Ok. 130 gatunków
Taphrina deformans
Taphrina betulina
Taphrina pruni
Warstwa komórek
macierzystych worka
na powierzchni
żywiciela
(wewnątrz nich mejoza
i wykształcenie
zarodników
workowych)
Strzępki dikariotyczne (n+n) – postać wegetatywna
Zarodniki workowe pączkują wykształcając
komórki drożdżoidalne
Kopulacja komórek drożdżoidalnych –
powstanie strzępek
dikariotycznych
Drożdżoidalne (drożdże pączkujące) i strzępkowe
Brak owocników
Ok. 280 gatunków
Podgromada
Saccharomycotina
Rząd
Saccharomycetales
Drożdże
pączkujące
Stadium
wegetatywne
1n lub 2n
(cykl haplontyczny
lub
haplodiplontyczny)
Saccharomyces cerevisiae cykl życiowy
haplodiplontyczny
Cienkościenny worek;
zarodniki uwalniane
poprzez rozpad
lub rozpłynięcie
się ściany worka
Candida albicans
Komensal, na
nabłonkach
W postaci
drożdżoidalnej
Postać
strzępkowa
– inwazyjna
kandidioza - u osób o obniżonej
odporności
Większość znanych workowców, ok. 3345
rodzajów
Ciałka Woronina
w pobliżu sept
Stadium wegetatywne
haploidalne
Owocniki
– wykształcanie związane z procesem
płciowym
Podgromada
Pezizomycotina
strzępki askogeniczne (n+n)
strzępki owocnika (1n)
Typy owocników:
klejstotecjum
perytecjum
apotecjum
pseudotecjum (=
askostroma)
Rozwój worka:
Strzępka workotwórcza
Komórka workotwórcza = komórka haczykowata
Komórka macierzysta worka
Worek
2
1
mitoza
3
kariogamia
4
mejoza
5
zarodniki
Rozmnażanie bezpłciowe
– anamorfa
Produkcja mitospor
– głównie konidiów
Grzyby anamorficzne
(= grzyby mitosporowe
= grzyby niedoskonałe
= Deuteromycota
= Fungi Imperfecti)
grzyby, które wykształcają
tylko stadium niedoskonałe
Klasy:
Arthoniomycetes
Dothideomycetes
Eurotiomycetes
Laboulbeniomycetes
Lecanoromycetes
Leotiomycetes
Lichinomycetes
Orbiliomycetes
Pezizomycetes
Sordariomycetes
Klasa
Eurotiomycetes
Rząd
Eurotiales
Emericella sp.
Klejstotecja
Worki prototunikowe
Stadia niedoskonałe głównie:
Penicillium Aspergillus
Aspergillus – teleomorfy: Eurotium, Emericella i
inne
Penicillium – teleomorfy: Talaromyces,
Eupenicillium
Saprobionty i oportunistyczne pasożyty
Eurotium sp.
Emericella sp.
Penicillium digitatum
i P. italicum
Produkuje patulinę –
toksynę i silny
antybiotyk
W rozkładzie główną
rolę odgrywają enzymy
pektynolityczne
Penicillium expansum
Penicillium spp.
Penicillium notatum, P. chrysogenum – penicylina
Penicillium roqueforti, P. camemberti – produkcja serów
Penicillium roqueforti
Roquefort
Gorgonzola
Stilton
Cabrales
Bleau
d’Auvergne
Brie
Camembert
Aspergillozy:
A. flavus
A. fumigatus
A. glaucus
A. nidulans
A. niger
A. versicolor
Aflatoksyny - pochodne
difumarokumaryny
Silne kancerogeny
Aspergillus oryzae
- enzymy amylolityczne
Produkcja:
Miso (pasta sojowa)
Shoyu (sos sojowy)
Sake
Klejstotecja
Worki prototunikowe
Symbionty mutualistyczne - ektomikoryza
Elaphomyces
muricatus
Wnętrze owocnika rozpada się na masę zarodników
– tzw. gleba
Ektomikoryza – symbioza mutualistyczna
Grzyby: głównie Basidiomycota,
również Ascomycota,
wyjątkowo Zygomycota (Endogone sp.),
Struktury: mufka, sieć Hartiga,
grzybnia ekstramatrykalna (ryzomorfy)
Rząd
Onygenales
Bardzo duże zdolności lityczne:
celulolityczne, ligninolityczne,
keratynoiltyczne
Uproszczone owocniki (klejstotecja) i worki
prototunikowe
Ok. 120 gatunków
Onygena
equina
Onygena
corvina
Najważniejsze
anamorfy
dermatofitów:
Epidermophyton
Microsporum
Trichophyton
Trichophyton spp.
Microsporum canis – powoduje grzybice
psów i kotów, może przenosić się na ludzi
Klejstotecja z
przyczepkami
Klasa
Leotiomycetes
Rząd
Erysiphales
Worki jednotunikowe,
zebrane w pęczek
Choroby: mączniaki prawdziwe
Stadium niedoskonałe Oidium sp.
– obecnie ważna cecha
taksonomiczna
Biotroficzne pasożyty
roślin
Erysiphe (Microsphaera) alphitoides
Erysiphe (Sawadea) bicornis
Phyllactinia guttata
Rząd
Leotiales
Neobulgaria pura
Leotia lubrica
Monilia fructigena
Monilinia sp.
– teleomorfa
Anamorfa: Monilia
Monilia laxa
Monilia fructigena
sporodochia
konidiofor
Botryotinia
fuckeliana
– teleomorfa
Anamorfa:
Botrytis cinerea
(choroba: szara pleśń)
Botrytis cinerea – konidiofory
Regiony:
Tokaj (Węgry)
Sauternes (Francja)
Rheingau (Niemcy)
Botrytis cinerea
– szlachetna pleśń
(ang. noble rot)
Rząd
Rhytismatales
Rhytisma acerinum
Choroba:
czarna plamistość liści klonu
Lophodermium spp.
choroba:
osutka sosny
Perytecja pojedyncze lub w stromach
Worki
jednotunikowe
bezwieczkowe
Głównie
pasożyty
Klasa
Sordariomycetes
Rząd
Hypocreales
Perytecja i
askospory
(rozpadają się na
pojedyncze komórki)
skleroty (sporysz) i
podkładki
Claviceps purpurea
Stadium niedoskonałe
Słodka wydzielina
Claviceps purpurea
Sporysz (sklerota)
produkuje
alkaloidy (m.in.
ergotaminę),
kwas lizerginowy
(prekursor LSD)
Ergotyzm (ogień św.
Antoniego)
Objawy: ból, gangrena,
konwulsje, halucynacje,
psychoza
Zastsowanie w medycynie
(obkurczanie naczyń
krwionośnych i mięśni
gładkich)
Cordyceps militaris
- podkładki na owadach
Cordyceps
myrmecophila
Cordyceps
polycephala
Cordyceps capitata – pasożyt owocników
Elaphomyces
Epichloe typhina – endofit – produkcja neurotoksyn
..
Worki jednotunikowe
z pierścieniem
(amyloidalnym)
Perytecja w stromie
lub pojedynczo
Saprobionty, pasożyty
Rząd
Xylariales
Xylaria polymorpha
Xylaria hypoxylon
Hypoxylon
fragiformae
Biała zgnilizna –
jednoczesny rozkład celulozy i ligniny
Teleomorfy:
woskowate, malutkie apotecja,
worki jednotunikowe
bezwieczkowe
np. Orbilia sp.
Na drewnie, siedliska ubogie w azot
Klasa
Orbiliomycetes
Rząd
Orbiliales
Arthrobotrys anchonia
Arthrobotrys dactyloides
Arthrobotrys oligospora
Dactylellina sp.
Worki jednotunikowe
wieczkowe
lub pseudoprototunikowe
(wtórnie!)
Klasa
Pezizomycetes
Rząd
Pezizales
Owocniki typu apotecjum lub (wtórne!)
klejstotecjum
Peziza sp.
Sowerbyella sp.
Sarcoscypha sp.
Aleuria sp.
Morchella sp.
Gyromitra esculenta
gyromitryna –
neurotoksyna
Tuber uncinatum
Tuber sp.
Ewolucja trufli
Klasa
Dothideomycetes
Rząd
Dothideales
Owocniki typu
pseudotecjum (askostroma)
Worki dwutunikowe
Bardzo zróżnicowane
morfologicznie
Venturia inaequalis
Parch jabłoni
zarodniki konidialne
Entomophtora
muscae
Patogeny zwierząt, np.
owadów,
płazów, glonów, lub
saprobionty
Podgromada
Entomophthoromycotina
Rząd
Entomophthorales
Na zewnątrz pancerza wyrastają
konidiofory
wytwarzające
konidia
Wnikają przez uszkodzenia pancerza, drobne
otwory, wyściółkę jelita oraz aktywnie
(mechaniczne i enzymatyczne przebicie
pancerza)
Wewnątrz owada grzybnia rozpada się na tzw.
ciałka
strzępkowe
(ang. hyphal bodies)
Tworzone są też zarodniki przetrwalnikowe
Duża specyficzność, np.:
Entomophthora muscae –
muchy
Erynia neoaphidis – mszyce
Massospora cicadina –
cykady
W przypadku
owadów
powodują niekiedy
masowe
wymieranie –
używane jako
bioinsektycydy
(biokontrola)
Atakuje przeważnie samce, przerasta odwłok, nie
przechodzi do tułowia, pozwala na poruszanie się i
reakcję na hormony płciowe - prawdopodobnie
mechanizm rozprzestrzeniania
Zarodniki przetrwalnikowe stają się aktywne po 13-17 lat, infekują najpierw
stadium nimfy, potem rozwijają się w dorosłych owadach
Massospora cicadina – pasożyt cykad