Sformułowanie hipotezy
(hipotez roboczych)
pracy.
Ćwiczenia 21 maj 2011 r.
Zawadzka Aleksandra
Skórski Szymon
Magdziarz Hubert
Przygódzki Mariusz
Malwina Boruszewska
Odelski Andrzej
Z leksykonu: - [gr. hypothesis - przypuszczenie] - zdanie
wymagające sprawdzenia, przyjęte jako założenie w celu
wyjaśnienia jakiegoś zjawiska; hipotezy naukowe
powstają zwykle wtedy, gdy dla pewnych faktów nie
znajduje się racji wśród uznanych (uzasadnionych)
twierdzeń; hipoteza poddana procesowi weryfikacji bądź
zostaje obalona, bądź też wzrasta stopień jej
prawdopodobieństwa, niekiedy tak dalece, iż zostaje
uznana za prawo naukowe.
Ze słownika pedagogicznego: - nie sprawdzone
twierdzenie, które ustala bądź wyjaśnia cechy badanych
zjawisk lub związki między nimi. Sprawdzenie hipotezy
odbywa się przez wyprowadzenie z niej wniosków
empirycznych, przy czym im więcej sprawdzonych zdań
z hipotezy wynika, tym większy jest stopień jej
uzasadnienia
Hipoteza
Skuteczne przeprowadzenie badań naukowych wymaga
oprócz sformułowania problemów badawczych także
wysunięcie hipotez roboczych.
Hipotezy stawiają stwierdzenia, co do których istnieje
prawdopodobieństwo, że są trafną odpowiedzią na
sformułowany uprzednio problem badawczy.
Hipotezy są świadomie przyjętymi przypuszczeniami czy
założeniami, wymagającymi potwierdzenia lub odrzucenia
w wyniku badań naukowych. Są to założenia odnoszące
się do przewidywanego końcowego rezultatu badań nad
interesującym badacza problemem, ale nigdy nie
przesądzają o ich ostatecznych wynikach lub płynących z
nich wnioskach. Istnieją różne określenia hipotez
roboczych np. "hipoteza jest przypuszczalnym
twierdzeniem dotyczącym relacji między dwiema lub
więcej zmiennymi" i zawsze formułuje się ją w postaci
twierdzącej.
Hipotezą nazywa się też "zadanie opisujące związki
między zjawiskami (zdarzeniami, stanami, cechami itp.),
którego wartość logiczną sprawdzamy w następstwie
badań empirycznych".
Wyrażone w hipotezie roboczej relacje między
zmiennymi mogą przybrać charakter współzależności
pozytywnej, negatywnej lub krzywoliniowej.
Pozytywna współzależność zakłada, że np. z nasileniem
zmiennej niezależnej następuję wzrost zmiennej zależnej.
W przypadku współzależności negatywnej każda z obu
zmiennych zmierza w przeciwnym kierunku, tj. jedna
ulega wzrostowi, druga spadkowi.
Współzależność krzywoliniowa zachodzi wtedy, gdy
wzrost lub spadek określonych zmiennych następuje w
zależności np. od osobistych cech czy doświadczeń
życiowych osób badanych.
W metodologii wg J. Brzezińskiego hipotezy robocze
mogą dotyczyć nie tylko zależności między zmiennymi,
ale także określonych wartości zmiennych.
Hipotezy muszą być formułowane w postaci twierdzącej,
a więc zdań oznajmujących. Hipotezy przede wszystkim
określają relacje między dwiema lub więcej zmiennymi.
Formułowanie hipotez roboczych jest niezbędne
szczególnie w przypadku problemów dotyczących
współzależności pomiędzy określonymi zmiennymi, w tym
zwłaszcza między zmiennymi niezależnymi i zmiennymi.
Przez zmienne niezależne rozumie się pewne czynniki
powodujące określone zmiany w innych czynnikach
(zmiennych), a przez zmienne zależne czynniki,
podlegające wyraźnym wpływom ze strony zmiennych
niezależnych.
Hipotezy robocze formułowane są tam, gdzie dopomagają
w skutecznym rozwiązywaniu problemów badawczych.
Dzięki hipotezom roboczym badacz konkretyzuje
sformułowany przez siebie problem badawczy, widzi go
jaśniej i wyraźniej, co umożliwia odpowiedni dobór metod
i technik badawczych lub ich konstruowanie.
Warunki poprawnie sformułowanej hipotezy:
l. Hipoteza musi dać się zweryfikować. To znaczy:
"hipoteza, której nie można poddać procedurze
sprawdzenia empirycznego nie może
pretendować do miana hipotezy naukowej".
2. Hipoteza robocza wyraża związek pomiędzy
dającymi się zbadać faktami, zdarzeniami,
ludźmi (zmiennymi).
3. Hipoteza robocza jest przypuszczeniem wysoce
prawdopodobnym, mającym swe uzasadnienie w
dotychczasowym dorobku naukowym. Jest
niesprzeczna z udowodnionymi poprzednio
twierdzeniami danej nauki.
4. Hipoteza robocza jest wnioskiem dotychczasowych
obserwacji i doświadczeń badacza.
5. Hipoteza robocza jest twierdzeniem wyrażonym
jednoznacznie i w sposób możliwie uszczegółowiony.
6. Hipoteza powinna umożliwiać dedukcyjne
wnioskowanie.
7. Hipoteza winna być zgodna z obowiązującymi
obiektywnie prawami i uznanymi naukowo zasadami.
8. Ścisłość hipotezy, stopień jednoznaczności, liczba
pozytywnych wskaźników musi potwierdzać
prawdziwość treści w niej zawartej.
W procedurze formułowania hipotez zaleca się:
na podstawie analizy problemu ustalić, jakie efekty są
przedmiotem badań,
określić, w jakich warunkach należy osiągać
zamierzone cele,
przyjąć założenia rodzaju i zakresu działania
badawczego,
usystematyzować i podporządkować całokształt
wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu
organizacji i realizacji danych procesów poznawczych
założonym celom badań,
opracować na podstawie znanych już danych
teoretycznych oraz praktycznych projekt badań.
Inne wymagania, jakie stawia się poprawnie
sformułowanym hipotezom roboczym:
wyrażone powinny być w prostych słowach,
powinny dotyczyć istotnych dla danej nauki
spraw,
winna spełniać funkcje poznawczą,
wyniki badacza powinny być odpowiednio
ukierunkowane.
Podstawą tworzenia hipotez musi być zasada,
że przypuszczenie względnie pomysł rozwiązania
pośrednio lub bezpośrednio wynika z przedmiotu
badań danego problemu lub tezy. Hipoteza
powinna także znajdować swoje uzasadnienie w
aktywnie przestudiowanej literaturze
specjalistycznej. Jeżeli sformułujemy hipotezy
(lub je zweryfikujemy) po przeprowadzeniu
badań próbnych nada to im jeszcze wyższą
wiarygodność, a nas upewni w przekonaniu, że
weryfikacja potwierdzi prawdziwość
planowanych rozwiązań, wyników i wniosków
przewidywanych w badaniach.
Najczęściej wymienianymi funkcjami
hipotez w systemie wiedzy naukowej są
funkcje:
odkrywcza,
wyjaśniająca,
prewidystyczna,
praktyczna.
Bibliografia:
1. J. Brzeziński, Metodologia badań
psychologicznych,
2. J. Apanowicz, Metodologia nauk, „Dom
Organizatora”
Dziękuje za uwagę