Stres
Stres powstaje w reakcji na
sytuację trudną tzn taką w której istnieje
ograniczony dostęp do podstawowych czynników
niezbędnych do normalnego funkcjonowania, lub
gdy pojawia się niebezpieczeństwo
nową nieznaną sytuację
sytuację wymagającą podejmowania decyzji
na sytuację braku kontroli nad wydarzeniami
Źródła stresu, tzw.
stresory :
związane z wykonywaniem
zadania:
Źródła stresu, tzw. stresory :
związane z wykonywaniem zadania:
monotonia,
długotrwała koncentracja,
wysiłek fizyczny na granicy
wytrzymałości organizmu,
praca fragmentaryczna, bez wizji
całości i efektu,
przesadna perfekcyjność,
dużo zadań na raz.
Reakcja organizmu na
Reakcja organizmu na
stres
stres
Philip Zimbardo, Psychologia i
życie
Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA
2004
Fazy stresu
biologicznego
Ogólny zespół adaptacji
Ogólny zespół adaptacji
Philip Zimbardo, Psychologia i
życie
Copyright © Wydawnictwo Naukowe PWN SA
2004
Trzy fazy ogólnego zespołu adaptacyjnego GAS według
Selyego
Faza I alarmowa
zmiany w układzie
hormonalnym( powiększenie kory nadnerczy,
powiększenie układu limfatycznego,
podniesienie poziomu hormonów, uwolnienie
dużej ilości adrenaliny)
zmiany w układzie sercowo naczyniowym,
zmiany napięcia mięśniowego(początkowo
wzrost, później obniżenie)
Faza II adaptacji
Obniżenie aktywności wszystkich
mechanizmów uruchomionych w fazie I
skurczenie się kory nadnerczy
powrót węzłów limfatycznych do
normalnej wielkości
zmniejszenie produkcji hormonalnej,
wzrost odporność na określony działający
stresor, wysoka wrażliwość na inne
stresory.
Faza III wyczerpania
mechanizmy adaptacyjne
wyczerpują się,
powiększenie struktur limfatycznych
wzrost poziomu hormonów
depresja
w niektórych przypadkach śmierć
Fazy stresu
psychologicznego
Faza I mobilizacji
aktywizacja procesów psychologicznych
sprawniej przebiegają procesy
spostrzegania i myślenia,
reakcje są szybsze i bardziej efektywne.
Koncentrując się na zadaniach człowiek
próbuje zwalczyć
Faza II rozstrojenia
obniżenie poziomu aktywności
psychicznej,
trudności w skupieniu uwagi, myśleniu
logicznym, przewidywaniu skutki
własnego działania.
poczucie bezradności.
przeżywane emocje wymykają się spod
kontroli i człowiek może przejawiać
wyraźne oznaki gniewu lub strachu
Faza III destrukcji
niezdolność do prawidłowej oceny sytuacji,
obniżenie chęci do działania i radzenia sobie z
sytuacją ( mówi się że człowiek poddaje się,
załamuje się.
żadna wykonywana czynność nie jest
wykonana poprawnie
gwałtowne poszukiwanie pomocy, płacz, agresja
skierowana przeciw innym ludziom przeciw
sobie lub przedmiotom.
Objawy zespołu stresu
pourazowego (PTSD)
powtarzające się przeżywanie
traumatycznego wydarzenia w snach i we
wspomnieniach,
niewrażliwość na otoczenie i unikanie
bodźców przypominających o urazie
odczuwanie objawów lęku i pobudzenia
nieobecnych przed urazem
nadmierna czujność, ciągłe sprawdzanie,
również w sposób irracjonalny własnego
bezpieczeństwa
Objawy stresu pourazowego mogą
pojawić się w czasie kilku tygodni,
lub miesięcy od przeżytego
zdarzenia
Do oceny siły stresu służy opracowana w 1967
roku przez amerykańskich psychiatrów Thomasa
Holmesa i Richarda Rahe skala zwana Social
Readjustment Rating Scale (SRRS -
proporcjonalna skala oceny przystosowania
społecznego).
Całkowita wolność od
stresu, to śmierć”!
(Hans Selye)
Optymalny poziom stresu
zapewnia maksimum
wydajności
.
Stres konstruktywny poziom jest
siłą motywującą do realizacji
działania, umożliwia realizację
zadania.
Stres destrukcyjny-utrudnia
realizacje zadania i dezorganizuje
życie
Długotrwały stres może być
przyczyną następujących chorób
:
1.
schorzeń układu krążenia,
2.
owrzodzeń układu pokarmowego,
3.
schorzeń układu oddechowego (astma,
alergie),
4.
nerwic i innych chorób układu nerwowego,
5.
ogólnego obniżenia odporności organizmu,
6.
zaburzeń układu ruchu (przykurcze mięśni),
7.
schorzeń skóry (egzemy, alergie)
Odporność psychiczna
Reakcja człowieka na sytuację trudną jest
w dużym stopniu uzależniona od jego
odporności psychicznej
Odporność na sytuację
trudną
małą reaktywność
emocjonalna na
zagrożenie
mimo silnych emocji
„ przytomne działanie”
Uwarunkowania
odporności psychicznej
czynniki związane z
indywidualnymi cechami układu
nerwowego osoby
typem reagowania emocjonalnego
czynnikami osobowościowymi
wyuczonymi w dzieciństwie
nawykami reagowania na trudności
Strategie radzenia sobie
ze stresem
Aktywność ukierunkowana na
opanowanie stresu jest
nazywana „radzeniem sobie”
Człowiek wykazuje pewną
stałość czyli „styl” radzenia
sobie w sytuacji stresowej.
Endler i Parker 3 style „ radzenia
sobie” ze stresem
1.
Styl zadaniowy
2.
Styl emocjonalny :.
3.
Styl unikowy - wyróżniamy 2 podstyle
:
a.
Odwracanie uwagi : Poszukiwanie
kontaktów społecznych
b.
Poszukiwanie kontaktów społecznych :
Styl
zadaniowy
prowadzi do rozwiązania zadania i
może mieć formę gromadzenia
informacji, bądź zaplanowania
działań umożliwiających rozwiązanie
problemu . Zmniejsza negatywne
odczucia związane ze stresem przez
wzrost poczucia kontroli nad sytuacją
styl
emocjonalny
obejmuje obciążenie siebie
odpowiedzialnością za zaistniałą
sytuację, samooskarżanie się,
niepokój, popadanie w konflikty z
innymi, ekspresję emocji,
dystansowanie się do zaistniałej
sytuacji
Styl
unikowy
- wyróżniamy 2 podstyle :
Odwracanie uwagi : obejmuje zarówno
korzystne działania mające na celu
regulację emocji np. poprzez poprawę
kondycji fizycznej, zajęcie się inną
aktywnością , jak i niekorzystne np.
używanie alkoholu , leków narkotyków,
przejadanie się.
Poszukiwanie kontaktów społecznych :
szukanie kontaktów z innymi ludźmi ,
porady, współczucia, zrozumienia