Ryzyko w
działalności
banku
3. Ryzyko stopy
procentowej
4. Ryzyko walutowe
Plan wykładu
1.
Istota i pomiar ryzyka stopy
procentowej
2.
Istota i pomiar ryzyka walutowego
Ryzyko stopy procentowej
Def. Komitetu Bazylejskiego: Ryzyko stopy
procentowej to niebezpieczeństwo
negatywnego wpływu zmian stóp
procentowych na sytuację finansową banku.
Ryzyko stopy procentowej można podzielić
na dwa komponenty:
ryzyko dochodu, tzn. ryzyko obniżenia dochodu
z odsetek na skutek zmian rynkowej stopy
procentowej i niezsynchronizowania zmian stóp
procentowych po stronie aktywów i pasywów;
ryzyko inwestycji, polegające na obniżeniu się
wartości księgowej papierów wartościowych o
stałej stopie procentowej.
Źródła ryzyka stopy procentowej
1)
niedopasowanie terminowe między aktywami
i pasywami
odmienne ustalanie oprocentowania
poszczególnych pozycji aktywów i pasywów -
ryzyko bazowe -wynikające z niedoskonałego
powiązania stóp procentowych np. kredytów
(generujących przychody) i depozytów
(generujących koszty odsetkowe), w sytuacji
gdy instrumenty te mają podobne okresy
przeszacowania
przedwczesne wypowiadanie umów przez
klientów – tzw. ryzyko opcji klienta, np.
wcześniejszej spłaty kredytów i zerwania
depozytów
Źródła ryzyka stopy procentowej
2)
przyczyną zagrożenia ryzykiem stopy procentowej
jest nierównomierna elastyczność dopasowania się
do zmian rynkowej stopy procentowej po stronie
aktywów i pasywów
Elastyczność oprocentowania (Er) jest to stosunek
zmian stopy procentowej pozycji aktywów lub
pasywów do zmian rynkowej stopy procentowej
Elastyczność oprocentowania
aktywów i pasywów banku
dla pozycji o stałej stopie procentowej Er = 0
jeśli zmianie rynkowej stopy procentowej towarzyszy
identyczna zmiana oprocentowania danej pozycji Er = 1
w przypadku wzrostu stóp rynkowych banki są bardziej
skłonne podnosić oprocentowanie kredytów niż
depozytów – większa elastyczność oprocentowania
aktywów;
w przypadku spadku stóp rynkowych banki są skłonne
szybciej obniżać oprocentowanie depozytów niż koszt
kredytów – większa elastyczność oprocentowania
pasywów
ErA > ErP wtedy korzystnie dla banku gdy stopy
rynkowe rosną.
7
Metoda elastyczności stopy
procentowej
Chodzi o różną elastyczność dostosowania się oprocentowania
określonych pozycji aktywów i pasywów do zmiany rynkowych
stóp procentowych.
A / P
t
A / P
t
Metody badania ryzyka stopy
procentowej
analiza luki (zestawienie niedopasowania)
metoda badania elastyczności stopy
procentowej (analiza wrażliwości)
wyznaczenie granicznych stóp procentowych
analiza czasu trwania (analiza okresowa,
duration, duracja)
modele symulacyjne, analizy scenariuszowe
miary statystyczne (wariancja, odchylenie
standardowe, VaR)
Metoda luki stopy
procentowej
Analiza różnicy między wartością aktywów i pasywów odsetkowych w
przedziałach czasowych, które odpowiadają momentom zmiany ich
oprocentowania:
ustalamy możliwe terminy zmiany pozycji bilansowych o stałym
oprocentowaniu, terminy zapadalności aktywów i wymagalności
aktywów to terminy przeszacowania;
ustalamy granice pasm czasowych analizy: 1/3/6/12 miesięcy oraz
2/3/4/5/7/10/15/20 lat;
przedziałom przyporządkowujemy aktywa i pasywa, dla których
moment zmiany oprocentowania mieści się w danym przedziale,
aktywa i pasywa o zmiennym oprocentowaniu przypisujemy do
najkrótszego pasma czasowego,
dla każdego z przedziałów wyliczamy lukę niedopasowania:
Li = Ai - Pi, i zmianę wyniku odsetkowego w przedziale.
Luka zerowa (neutralna) => aktywa zmienne = pasywa zmienne
Luka dodatnia (pozycja długa) => aktywa zmienne > pasywa
zmienne
Luka ujemna (pozycja krótka) => aktywa zmienne < pasywa
zmienne
Luka a przychód z odsetek
Pozycja
Wzrost rynkowej
stopy procentowej
Spadek rynkowej
stopy procentowej
Długa
Wzrost dochodu
Spadek dochodu
Krótka
Spadek dochodu
Wzrost dochodu
Neutralna
Dochód bez zmian
Dochód bez zmian
Zmiana dochodu z odsetek = luka *zmiana stopy procentowej na
rynku* waga okresu
Analiza czasu trwania
Pozwala na ocenę wpływu zmian stopy procentowej na wartość rynkową
instrumentów o stałym oprocentowaniu.
Czas trwania (D – duration, duracja) jest to średni ważony okres oczekiwania na
wpływy środków pieniężnych z danego instrumentu finansowego.
Przeciętny czas zaangażowania środków finansowych w dany instrument
n- liczba okresów
t – numer okresu
PV – wartość bieżąca instrumentu
Iloraz sumy wartości bieżącej ważonej okresem zaangażowania środków
finansowych i sumy wartości bieżącej instrumentu.
n
t
n
t
PVt
PVt
t
D
1
1
Zmiany ceny instrumentu
finansowego
P
P
r
r
D
1
Zarządzanie ryzykiem stopy
procentowej
Odpowiednie kształtowanie struktury aktywów i
pasywów :
prognozowanie, w okresach rocznych zmiany
rynkowych stóp procentowych i kształtowania się
pozycji aktywów i pasywów banku narażonych na te
zmiany,
opracowanie polityki kredytowej i polityki depozytowej
uwzględniających ryzyko stóp procentowych,
miesięczne obliczanie wpływu zmiany rynkowych stóp
procentowych na wynik finansowy,
stosowanie operacji zabezpieczających przed skutkami
ryzyka stóp procentowych
Kursy walutowe
Kurs walutowy – cena jednej waluty wyrażona w innej
walucie.
Kursy podawane są z dokładnością do 4 miejsc po przecinku
Bid – kurs kupna waluty
Ask, Offer – kurs sprzedaży waluty; różnica między kursem
sprzedaży i kupna to spread
Kwotowanie bezpośrednie (w przykładzie, dominujące w
Polsce) – liczba jednostek waluty krajowej za jednostkę (lub
10, 100, 1000) waluty obcej (walutą bazową jest waluta obca
wyrażona w jednostkach monetarnych waluty krajowej)
Kwotowanie pośrednie – liczba jednostek waluty obcej za
jednostkę waluty krajowej
– dla przykładu PLN/EUR = 1 / 4,3989 = 0,2273 (walutą
bazową jest waluta krajowa w jednostkach waluty obcej)
Waluta
Bid
Ask
Zmiana
%
Czas
EUR/PLN
4.3989
4.4139
-0.0022
-0.05
08:27:00
USD/PLN
3.3721
3.3871
-0.0103
-0.30
08:27:04
CHF/PLN
2.8977
2.9127
-0.0076
-0.26
08:27:01
EUR/USD
1.3035
1.3037
0.0033
0.25
08:27:03
Aprecjacja i deprecjacja
Aprecjacja – polega na wzroście wartości waluty,
umacnianiu się waluty na rynku.
Deprecjacja – spadek wartości waluty, osłabianiu
waluty na rynku.
Rewaluacja wzrost wartości waluty na skutek
decyzji władz, dewaluacja spadek wartości
waluty na skutek decyzji władz
Istota i źródła ryzyka walutowego w
banku
Ryzyko walutowe (zwane też ryzykiem kursowym lub ryzykiem
kursu walutowego) jest to niebezpieczeństwo pogorszenia się
sytuacji finansowej banku na skutek niekorzystnej zmiany kursu
walutowego.
zmiana kursu walutowego obniża wartość należności oraz
przychodów
podwyższa wartość zobowiązań oraz kosztów wyrażonych w
złotych
Oprócz komponentu kursowego pojęciem ryzyka walutowego
obejmuje się również ryzyko polityczne obejmujące:
ryzyko konwersji – administracyjne ograniczanie przez władze
państwowe możliwości zamiany jednej waluty na drugą,
ryzyko transferu – ograniczenie lub całkowity zakaz transferu
należności wprowadzony przez władze
Źródłem ryzyka walutowego jest:
Źródłem ryzyka walutowego jest:
1) niedopasowanie pozycji walutowych (pozycje otwarte)
1) niedopasowanie pozycji walutowych (pozycje otwarte)
oraz
oraz
2) zmiany kursów walut
2) zmiany kursów walut
Pozycje walutowe
Pozycja walutowa to zestawienie wszystkich wierzytelności
i zobowiązań danego podmiotu w walutach obcych.
W przypadku gdy wierzytelności i zobowiązania w danej
walucie się równoważą mamy do czynienia z zamkniętą
pozycją walutowa, w pozostałych przypadkach występuje
otwarta pozycja walutowa.
Pozycja walutowa długa (lub inaczej dodatnia) występuje
wtedy gdy należności w danej walucie przewyższają
zobowiązania w tej walucie (lub też aktywa w danej
walucie przewyższają pasywa w danej walucie), z
uwzględnieniem pozycji pozabilansowych mających wpływ
na tę pozycję.
Pozycja walutowa krótka (ujemna), występuje wówczas
gdy zobowiązania w danej walucie przewyższają
należności w danej walucie ( lub pasywa w danej walucie
są większe niż aktywa w danej walucie), z uwzględnieniem
pozycji pozabilansowych mających wpływ na tę pozycję.
Łączne ryzyko walutowe –
kategorie pozycji walutowych
Pozycja całkowita – większa z kwot (co do
wartości bezwzględnej) sumy pozycji długich
i krótkich
Pozycja globalna – różnica między sumą
bezwzględnych wartości pozycji długich i
krótkich.
Pozycja maksymalna – suma bezwzględnych
wartości pozycji długich i krótkich
Pozycja walutowa a sytuacja
finansowa banku
W przypadku pozycji długiej zysk osiągnie
bank, gdy nastąpi wzrost kursu waluty
obcej w stosunku do waluty krajowej (lub
osłabienie waluty krajowej).
W przypadku pozycji walutowej krótkiej,
zysk wystąpi w przypadku spadku kursu
waluty obcej (umocnieniu waluty krajowej).
Metody badania ryzyka
walutowego
pomiar otwartych pozycji względem różnych walut
Ryzyko walutowe = otwarta pozycja walutowa
Ryzyko walutowe = otwarta pozycja walutowa
× procentowa zmiana kursu walutowego
× procentowa zmiana kursu walutowego
wyznaczanie wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka
walutowego w obliczaniu adekwatności kapitałowej
- w metodzie podstawowej wymóg ten wynosi:
8% pozycji walutowej całkowitej gdy pozycja ta
przewyższa 2% funduszy własnych
0 gdy pozycja całkowita nie przewyższa 2% funduszy
banku
Uwarunkowania zarządzania
ryzykiem walutowym
znaczenie transakcji walutowych dla
przychodów banku
prognozy kursów walutowych
wielkość kapitału i rezerw
indywidualna gotowość podejmowania ryzyka
kwalifikacje personelu
Podejmowanie działań albo całkowitego
zabezpieczenia się przed ryzykiem walutowym
albo pozostawienie otwartych pozycji
walutowych bez zabezpieczenia.
W praktyce sytuacje pośrednie.
Metody badania ryzyka
walutowego
pomiar otwartych pozycji względem różnych walut
Ryzyko walutowe = otwarta pozycja walutowa
Ryzyko walutowe = otwarta pozycja walutowa
× procentowa zmiana kursu walutowego
× procentowa zmiana kursu walutowego
wyznaczanie wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka
walutowego w obliczaniu adekwatności kapitałowej
- w metodzie podstawowej wymóg ten wynosi:
8% pozycji walutowej całkowitej gdy pozycja ta
przewyższa 2% funduszy własnych
0 gdy pozycja całkowita nie przewyższa 2% funduszy
banku
Dziękuję