Dr Piotr Oleśniewicz
NAUCZANIE
PROBLEMOWE
• JEST SEKWENCJĄ TAKICH CZYNNOŚCI
NAUCZYCIELA I UCZNIÓW, JAK
ORGANIZOWANIE SYTUACJI PROBLEMOWYCH
I FORMUŁOWANIE PROBLEMÓW,
INDYWIDUALNE LUB GRUPOWE
ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW PRZEZ
UCZNIÓW, WERYFIKACJA UZYSKANYCH
ROZWIĄZAŃ, ORAZ SYSTEMATYZOWANIE,
UTRWALANIE I STOSOWANIE NOWO NABYTEJ
WIEDZY W DZIAŁANIACH UMYSŁOWYCH I
PRAKTYCZNYCH.
• TO TRUDNOŚĆ O CHARAKTERZE
TEORETYCZNYM LUB PRAKTYCZNYM, KTÓREJ
SAMODZIELNE ROZWIĄZANIE UCZEŃ
ZAWDZIĘCZA WŁASNEJ AKTYWNOŚCI
BADAWCZEJ.
• TŁEM TEJ TRUDNOŚCI JEST ZWYKLE CELOWO
ZORGANIZOWANA SYTUACJA, W KTÓREJ
UCZEŃ, KIERUJĄC SIĘ OKREŚLONYMI
POTRZEBAMI ZMIERZA DO POKONANIA
TRUDNOŚCI, A PRZEZ TO ZDOBYWA NOWE
WIADOMOŚCI, UMIEJĘTNOŚCI, ROZWIJA
ZAINTERESOWANIA I UZDOLNIENIA.
STOSUJĄC METODĘ PROBLEMOWĄ
STOSUJĄC METODĘ PROBLEMOWĄ
NALEŻY UŚWIADOMIĆ SOBIE :
NALEŻY UŚWIADOMIĆ SOBIE :
JAKIE SĄ CECHY PROBLEMU
JAKIE SĄ PROBLEMY
JAKIE SĄ ETAPY ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW
PROBLEM OKREŚLANY BYWA JAKO PYTANIE
(NA KTÓRE NALEŻY ZNALEŹĆ ODPOWIEDŹ).
NIE KAŻDE PYTANIE JEST PROBLEMEM
NAUCZANIE PROBLEMOWE NIE SPROWADZA SIĘ
DO STAWIANIA PYTAŃ I SZUKANIA ODPOWIEDZI
ISTOTA NAUCZANIA
PROBLEMOWEGO POLEGA NA
• TWORZENIU SYTUACJI
PROBLEMOWYCH
• NA POSZUKIWANIU PRZEZ UCZNIÓW
POMYSŁÓW ICH ROZWIĄZANIA
• SPRAWDZENIU TRAFNOŚCI I
PRAWDZIWOŚCI TYCH POMYSŁÓW
• W KAŻDYM PROBLEMIE MUSI BYĆ
COŚ ZNANE I COŚ NIEZNANE
ROZWIĄZYWANIE
ROZWIĄZYWANIE
PROBLEMU PRZEZ
PROBLEMU PRZEZ
UCZNIÓW DOKONUJE SIĘ
UCZNIÓW DOKONUJE SIĘ
W TRZECH FAZACH :
W TRZECH FAZACH :
1) TWORZENIE SYTUACJI
PROBLEMOWEJ
2)
SZUKANIE POMYSŁÓW
ROZWIĄZANIA
3) SPRAWDZENIE ROZWIĄZANIA
POŁĄCZONE Z
USYSTEMATYZOWANIEM NABYTYCH
WIADOMOŚCI
DZIAŁANIA ZWIĄZANE Z ROZWIĄZANIEM PROBLEMU
MOGĄ BYĆ WYKONANE NA KONKRETNYCH
PRZYKŁADACH, MODELACH LUB NA PODSTAWIE TEORII
STOSOWANIE TEJ METODY POZWALA NA WIĘKSZE
UAKTYWNIENIE UCZNIA
POD KOERUNKIEM NAUCZYCIELA ZDOBYWA
ON (W MIARĘ MOŻLIWOŚCI) SAMODZIELNIE
PEWNĄ WIEDZĘ
KSZTAŁTUJE SIĘ U UCZNIÓW POSTAWA BADAWCZA, CHĘĆ
PODEJMOWANIA NOWYCH PROBLEMÓW
UCZNIOWIE DOSTRZEGAJĄ ZJAWISKA I ICH ZWIĄZKI,
STAWIAJĄ HIPOTEZY, MAJĄCE NA CELU ICH
WYJAŚNIENIE, NASTĘPNIE SPRAWDZAJĄ JE
EMPIRYCZNIE I ELIMINUJĄ BŁĘDNE ROZWIĄZANIA
WYNIKIEM NAUCZANIA
WYNIKIEM NAUCZANIA
PROBLEMOWEGO JEST
PROBLEMOWEGO JEST
WIĘC NIE TYLKO
WIĘC NIE TYLKO
REPRODUKCJA
REPRODUKCJA
WIADOMOŚCI, ALE I
WIADOMOŚCI, ALE I
KONSTRUKCJA WIEDZY
KONSTRUKCJA WIEDZY
ORAZ UMIEJĘTNOŚCI,
ORAZ UMIEJĘTNOŚCI,
WYJAŚNIAJĄCA ZJAWISKA,
WYJAŚNIAJĄCA ZJAWISKA,
PROJEKTUJĄCA
PROJEKTUJĄCA
DZIAŁANIA, ORAZ
DZIAŁANIA, ORAZ
UZASADNIAJĄCA
UZASADNIAJĄCA
PRZEWIDYWANIA I
PRZEWIDYWANIA I
WNIOSKI.
WNIOSKI.
FUNKCJE NAUCZYCIELA
FUNKCJE NAUCZYCIELA
W NAUCZANIU
W NAUCZANIU
BEZPOŚREDNIM
BEZPOŚREDNIM
W NAUCZANIU BEZPOŚREDNIM
NAUCZYCIEL JEST PRZEDE WSZYSTKIM
ORGANIZATOREM, ANIMATOREM, A
TAKŻE I MOTYWATOREM UCZENIA SIĘ.
NP. przyprowadza uczniów na boisko,
organizuje grę , zachęca ,
współuczestniczy w grze.
W NAUCZANIU STANDARDÓW
STAJE SIĘ W GŁÓWNEJ MIERZE
DOSTARCZYCIELEM INFORMACJI,
WYJAŚNIA SŁOWAMI, OBJAŚNIA
PRZEBIEG WZORCOWYCH
CZYNNOŚCI, SAM TE CZYNNOŚCI
DEMONSTRUJE
.
Nauczyciel znajduje się niejako w tle
całego procesu nauczania
.
Pomaga co prawda,na wstępie w
formułowaniu problemu, kiedy stawia
uczniów w sytuacji problemowej.
Jednak w głównej fazie procesu uczenia się
pozostawia uczniów samym sobie. To oni bowiem
przede wszystkim mają sformułować i uściślić
problem i powinni samodzielnie wysuwać pomysły
jego rozwiązania.
Dopiero w fazie weryfikacji problemu
mogą korzystać z pomocy nauczyciela.
Najpierw pojawia się pytanie (problem), dotyczy on
sposobu rozwiązywania zadania.
Problem może pojawić się w trakcie nauczania i
wyłonić jako trudność, z którą uczniowie powinni
sobie poradzić.
Częściej jednak bywa tak, że sytuację problemową
tworzy nauczyciel, formułując cel lekcji, lub cykl
lekcji.
Uściślenie problemu, dokładne jego sformułowanie to
pierwszy samodzielny krok uczniów.
Powinien opierać się na dotychczasowej wiedzy
uczącego się
.
Kiedy uczniowie sformułują problem, przystąpią do
opracowania metody za pomocą której prawdopodobnie
uda się ten problem rozwiązać.
Uczniowie mogą wówczas pracować w nad pomysłami
rozwiązania problemu w małych grupkach .
Kolejnym etapem będzie weryfikacja i konfrontacja
różnych pomysłów (nie tylko słowna, ale również
poprzez działanie praktyczne), oraz sposób
przekonania do własnego pomysłu przez pokaz jego
efektywności i skuteczności.
Powstanie w ten sposób czynność, której wykonanie
pozwala na optymalne przezwyciężenie
sformułowanego na wstępie problemu .
Poprawna weryfikacja czynności wybranej do
wykonania zadania i rozwiązania problemu polega
nie tylko na sprawdzeniu skuteczności działania w
odniesieniu do powstałego na wstępie problemu,
ale także na sprawdzeniu efektywności i
skuteczności działania w sytuacjach podobnych.
Nauczyciel
Uogólnienie rozwiązania problemu
(generalizacja)
utrwalanie
Uczeń
motywacje - aspiracje
Sytuacja
problemowa
Pomysł rozwiązania problemu
Weryfikacja pomysłu
czynność
Sytuacje podobne
Wiedza
i
umiejętności
uprzednie
1)
POJAWIENIE SIĘ ZARYSU
PROBLEMU
2)
ORGANIZOWANIE SIĘ UCZNIÓW W MAŁE GRUPY I
DYSKUSJE NAD UŚCIŚLENIEM PROBLEMU
3)
W GRUPACH- PRAKTYCZNE PRÓBY
FORMUŁOWANIA SZCZEGÓŁOWYCH ELEMENTÓW
PROBLEMU
4)
DYSKUSJE W GRUPACH I WYMIANA SPOSTRZEŻEŃ
5)
OPRACOWANIE- W GRUPACH- PROJEKTÓW
OPTYMALNEGO ROZWIĄZANIA PROBLEMU
6)
DYSKUSJE MIĘDZY GRUPAMI I WERYFIKACJA PROJEKTÓW
PRZEZ PRAKTYCZNE PRÓBY PRZEZWYCIĘŻANIA PROBLEMU
7)
WYBÓR ROZWIĄZANIA OPTYMALNEGO (PRZY
WSPÓŁPRACY Z NAUCAYCIELEM)
8)
SPRAWDZENIE POPRAWNOŚCI ROZWIĄZANIA PRZEZ
PORÓWNANIE SYTUACJI PODOBNYCH W SPORCIE I ŻYCIU
CODZIENNYM
2) SPRAWDZENIE PRACY DOMOWEJ JAKO NAWIĄZANIE
DO LEKCJI POPRZEDNIEJ
3) STWORZENIE SYTUACJI PROBLEMOWEJ I
SFORMUŁOWANIE PRZEZ UCZNIÓW ZAGADNIENIA
GŁÓWNEGO ORAZ KWESTII Z NIM ZWIĄZANYCH
4
) USTALENIE PLANU PRACY I W TOKU JEGO
REALIZACJI SFORMUŁOWANIE POMYSŁÓW JEGO
ROZWIĄZANIA
5) SPRAWDZENIE POMYSŁÓW ROZWIĄZANIA NA
DRODZE EMPIRYCZNEJ LUB TEORETYCZNEJ
6
) USYSTEMATYZOWANIE I UTRWALENIE
NOWYCH WIADOMOŚCI
7) ZASTOSOWANIE ICH W NOWYCH SYTUACJACH
PRAKTYCANYCH - NA LEKCJI BĄDŹ W PRACY DOMOWEJ
1) PRZYGOTOWANIE UCZNIÓW DO PRACY
W TOKU ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW
UCZEŃ POKONUJE WSZYSTKIE
PRZESZKODY ; JEGO AKTYWNOŚĆ,
SAMODZIELNOŚĆ, UMIEJĘTNOŚĆ
PODEJMOWANIA DECYZJI OSIĄGA TU
WYSOKI POZIOM .
TEMPO UCZENIA SIĘ JEST ZALEŻNE OD
UCZNIA I GRUPY UCZNIÓW.
UCZNIOWIE SŁABSI ZYSKUJĄ DZIĘKI
PRACY Z GRUPĄ. WIĘKSZA
AKTYWNOŚĆ UCZNIÓW SPRZYJA
ROZWOJOWI POZYTYWNYCH
MOTYWÓW I ZMNIEJSZA POTRZEBĘ
FORMALNEGO SPRAWDZANIA
WIADOMOŚCI .
EFEKTY NAUCZANIA SĄ
STOSUNKOWO WYSOKIE I
TRWAŁE .
UCZNIOWIE ŁATWIEJ STOSUJĄ
WIADOMOŚCI W NOWYCH
SYTUACJACH , A JEDNOCZEŚNIE
ROZWIJAJĄ SWOJE SPRAWNOŚCI
UMYSŁOWE I ZDOLNOŚCI
TWÓRCZE