Polityka Pieniężna
Wykład nr 9 (skrót) v.2.
Materiał pomocniczy.
Przewodnik metodyczny
Rola kursu walutowego w gospodarce
otwartej z punktu widzenia polityki
monetarnej
Podstawowe rodzaje systemów
kursowych.
Optymalny obszar walutowy OOW
1
Pol. Pien. w gospodarce „otwartej”.
Rola
kursu walutowego
Dwie ceny pieniądza:
> stopa procentowa
> kurs walutowy
Sposób, w jaki kurs walutowy jest
kształtowany (zewnętrzna cena pieniądza) i w
konsekwencji stopień jego elastyczności
(zmienności) determinują sposób, w jaki
kształtowana jest stopa procentowa
(wewnętrzna cena pieniądza), a więc to, jak
jest prowadzona Pol. Pien. i jaka jest jej
skuteczność w okreslonych warunkach
2
Pojęcie i rodzaje kursów
walutowych
Kurs walutowy (wymienny, wymiany,
dewizowy) jest to cena jednej waluty wyrażona
w jednostkach innej (drugiej) waluty
Relacja (proporcja) wymienna, wymiany
(exchange rate)
Dwie podstawowe metody kwotowania
(konwencje wyrażania) kursów walutowych
– Bezpośrednia („Europejska”, kurs prosty)
– Pośrednia („Anglosaska”, kurs odwrotny)
3
Metoda bezpośrednia
Cena waluty zagranicznej wyrażona
jest w jednostkach waluty krajowej
S = waluta krajowa/waluta
zagraniczna
Aprecjacja (wzrost wartości) waluty
krajowej (deprecjacja w. zagranicznej)
Deprecjacja (spadek wartości) waluty
krajowej (aprecjacja w. zagranicznej)
4
Co to są dewizy?
Pojęcie ~~dewiz
• Kurs walutowy = kurs dewizowy
• Dewiza: płynna zagraniczna należność pieniężna
Współcześnie: dewizy to głównie:
• depozyty zagraniczne banków złożone na
rachunkach u ich zagranicznych korespondentów
• weksle,
• przekazy bankowe,
• czeki (dają prawo dysponowania sumą
należności zagranicznej banku) itp.
5
Aprecjacja a rewaluacja,
Deprecjacja a dewaluacj
a
6
Kurs rynkowy
Kurs
kontrolowany
administracyjnie
Umocnienie
Aprecjacja
Rewaluacja
waluty
Osłabienie
Deprecjacja
Dewaluacja
Waluty
Kurs bieżący i kurs
terminowy
•
Kurs bieżący (natychmiastowy, kasowy,
spot) – dotyczy transakcji, w których dostawa
walut następuje bezpośrednio (tzn. zazwyczaj w
terminie do dwóch dni roboczych) po zawarciu
transakcji
• Kurs terminowy (forward) – dostawa walut
ma miejsce po upływie więcej niż dwóch dni
(zazwyczaj 30, 90 i 180 dni) od chwili zawarcia
transakcji
• Kurs nominalny to zazwyczaj kurs bieżący
7
Kurs efektywny (wielostronny,
multilateralny, NEER)
NEER - jest to przeciętny kurs waluty danego kraju
uwzględniający strukturę płatności zagranicznych
tego kraju
– Kursy bilateralne względem waluty krajowej są „ważone”
– „
Wagi” są ustalane na podstawie udziału poszczególnych krajów w
eksporcie i imporcie kraju (cały handel zagraniczny kraju jako 100%)
– NEER – Nominal Effective Exchange Rate
• Podstawowa metoda obliczania NEER - w oparciu średnia ważoną
kursów bilateralnych z głównymi partnerami zagranicznymi
• Tempo zmiany NEER określa, o ile (procent) waluta krajowa się
osłabiła bądź umocniła wobec walut państw uwzględnionych w
koszyku kursu efektywne
go
8
Kurs nominalny i kurs
realny
• Kurs nominalny (S): relacja
wymienna bieżących jednostek
pieniężnych
• Kurs realny (Q): kurs
nominalny uwzględniający
ogólny poziom cen w kraju i
zagranicą
9
Główne teorie kursu walutowego.
Jakie czynniki wyznaczają poziom
nominalnych kursów walutowych?
• Dwie główne teorie:
1. Teoria równowagi (parytetu) siły nabywczej
(PPP – Purchasing Power Parity)
• Koncepcja wyjaśniająca zmiany długookresowe
• Mechanizm arbitrażu na rynku towarowym ⇒ wiąże
się z rachunkiem obrotów bieżących BP
2. Teoria parytetu stóp procentowych
•
Koncepcja wyjaśniająca zmiany krótkookresowe
• Mechanizm arbitrażu i spekulacji na rynku finansowym
• ⇒ wpływa na rachunek kapitałowy BP
10
Teoria równowagi siły
nabywczej
Teza wyjściowa: kurs pomiędzy walutami dwóch
krajów jest określony przez stosunek siły
nabywczej, jaką posiadają waluty tych krajów
– Siła nabywcza waluty (1/P) w porównaniu z inną wynika
z różnic w poziomach cen krajowych (P)
– Różnice w poziomach cen (P) wynikają z różnic w
ilości pieniądza w obiegu (M)
• Jest to tzw. absolutna (mocna) wersja teorii:
kurs jest wypadkową ogólnych poziomów cen w
kraju i zagranicą.
Opiera się na tzw. prawie jednej ceny (tj. założeniu
idealnego arbitrażu cenowego na światowym rynku)
towarowym)
11
Teoria parytetu stóp
procentowych
•
Akcentuje współzależność stóp % w kraju i
zagranicą
• Nawiązuje do zmian w obrębie rachunku
kapitałowego BP, tj. przepływów środków
finansowych nie związanych bezpośrednio z
przepływami dóbr (towarów)
• Wskazuje na znaczenie przepływów kapitałowych
wrażliwych na zmiany stóp procentowych
– Abstrahuje od przepływów kapitałowych
niewrażliwych na te zmiany - np. bezpośrednie
inwestycje zagraniczne (FDI, BIZ)
12
Teoria parytetu stóp
procentowych
• Teza: w krótkim okresie przepływy
kapitałowe określają wysokość kursu
walutowego
– Najważniejszym (i najbardziej zmiennym)
czynnikiem kształtującym przepływy kapitałowe,
a w efekcie popyt na dewizy oraz ich podaż, jest
relacja oczekiwanych stóp zwrotu od
instrumentów finansowych wyrażonych w
różnych walutach (UIP 2)
• Warunek nieubezpieczonego parytetu stóp
procentowych (uncovered interest parity -
UIP)
>>> fakultatywnie
13
Warunek nieubezpieczonego
parytetu stóp procentowych
(UIP 2)
• Równowaga przepływów (odpływów i
dopływów)
kapitału między gospodarką danego kraju
(lub obszaru walutowego) i resztą świata
zostanie zachowana tylko wtedy, gdy
różnice w oczekiwanych poziomach
stóp procentowych (i) są niwelowane
przez oczekiwane zmiany
nominalnych kursów walutowych (S)
14
Warunek nieubezpieczonego
parytetu stóp procentowych
(UIP 2)
W przypadku oczekiwania wyższych
krajowych stóp
procentowych niż stopy za granicą,
równowaga
będzie zachowana tylko wtedy, gdy stopa
oczekiwanej deprecjacji waluty krajowej
będzie
równa różnicy (oczekiwanych) stóp
procentowych
15
Warunek nieubezpieczonego
parytetu stóp procentowych
(UIP 2)
W przypadku oczekiwanych wyższych
stóp za granicą niż w kraju tylko
oczekiwana aprecjacja waluty
krajowej równa ich różnicy
doprowadzi do wyrównania
oczekiwanych stóp zwrotu i
zapewni równowagę
16
Warunek nieubezpieczonego
parytetu stóp procentowych
(UIP 2)
•
Warunek UIP (1 i 2) mówi o przesłankach, jakie
muszą być spełnione przez kurs walutowy, aby
na rynku walutowym występowała tendencja do
równowagi przepływów kapitałowych
– Czyli, np. tam, gdzie są oczekiwane niższe stopy (UIP
2), tam waluta powinna aprecjonować, aby
zachowana była równowaga na rynku walutowym!
• W rzeczywistości instrumenty finansowe nie są
doskonale substytucyjne, a podmioty nie są neutralne
wobec ryzyka ⇒ awersja do ryzyka
⇒ występowanie premii za ryzyko
17
Premia za ryzyko
W tym kontekście to różnica oczekiwanych
stóp zwrotu między krajowymi i
zagranicznymi instrumentami finansowymi
(o takich samych charakterystykach)
przejawia się w tym, że inwestorzy zagraniczni
zazwyczaj żądają dodatkowego zabezpieczenią
w postaci wyższych stóp – trzeba więc im
dodatkowo zapłacić, aby chcieli nabywać
instrumenty obciążone większym ryzykiem
18
Premia za ryzyko
Kształtuje się pod wpływem wielu czynników:
– Krajowych: wiarygodność polityki makro,
perspektywy rozwoju, poziom i struktura
zadłużenia krajowego i zagranicznego itp.
– Zagranicznych: ogólna awersja do ryzyka,
opinia na temat rozpatrywanych gospodarek
krajowych (regionu świata) itp.
• W praktyce jest ona w dużym stopniu określana
przez opinie firm ratingowych na temat danego
kraju i podmiotów emitujących
19
Premia za ryzyko a
warunek UIP 2
Aby inwestorzy zagraniczni inwestowali
w danym kraju, muszą oni oczekiwać,
że stopy % w tym kraju będą na tyle
wysokie, że skompensują rentowność
alternatywnej inwestycji w innych
krajach (obszarach), biorąc
równocześnie pod uwagę ewentualną
zmianę kursu oraz ryzyko związane z
zainwestowaniem w tym kraju.
20
Od czego zależy kurs
walutowy?!
• Kształtowanie się będzie kursu walutowego
zależy od trzech oczekiwanych
podstawowych zmiennych:
1. Stopy procentowej w kraju
2. Stóp procentowych za granicą
3. Premii za ryzyko
→ Wszystkie te zmienne są
współkształtowane przez banki centralne, w
ramach prowadzonej Polityki Pieniężnej!
21
Systemy kursowe
• Unia monetarna (walutowa)
(Currency union)
• Substytucja walutowa (dolaryzacja, euryzacja)
• Zarząd walutą (izba walutowa, rada walutowa)
(Currency
board)
•
Stały (sztywny) kurs walutowy
(‘Truly fixed’ exchange rate,
Fixed peg)
• Stały, ale z możliwością dostosowania kurs walutowy
(Adjustable peg; ‘Fixed but adjustable’)
•
Mechanizm pełzającej dewaluacji (Pre-announced crawling-
peg)
• Strefa (pasmo) kursowe
(Target zone or band)
• Kurs płynny-kierowany
(Managed float, ‘dirty float’)
• Kurs płynny (zmienny, elastyczny)
(Free/clean float;
ure/independent floating)
22
Teoria optymalnego
obszaru
walutowego
- R. Mundell (1961), Nobel 1999
– A. Lerner, R. McKinnon, P. Kenen, i inni
• Teoria akcentująca uwarunkowania
ekonomiczne:
Jakie czynniki
wyznaczają najbardziej odpowiedni
obszar gospodarczy dla krążenia
jednego pieniądza?
23
Pojęcie optymalnego
obszaru
walutowego
• Związek między regionami lub krajami,
prowadzący do podniesienia dobrobytu
zamieszkującej ludności powyżej poziomu
osiągniętego wtedy, gdy każdy z tych
regionów lub krajów stanowi odrębny obszar
walutowy
• Bardziej precyzyjnie: Taki obszar, gdy jakakolwiek
zmiana jego wielkości spowoduje spadek
dobrobytu zamieszkujących go ludzi ( opinia
H. Grubel 1970).
24
Teoria optymalnego
obszaru
walutowego
• Mówi o ekonomicznych (niemonetarnych!) warunkach
powstania unii monetarnej, tj. o tzw. „konwergencji
realnej”
1. Integracja rynków towarowych i finansowych
2. Alternatywne wobec kursu walutowego mechanizmy
dostosowawcze:
> Elastyczność cen i płac
• Szoki (wstrząsy) asymetryczne
> Integracja rynku czynników produkcji
• Mobilność siły roboczej a szoki asymetryczne
> Koordynacja polityki makroekonomicznej
• Szoki asymetryczne a transfery fiskalne; potrzeba elastycznej polityki fiskalnej
• Integracja polityczna
25
Rola Traktatu z Maastricht w
tworzeniu europejskiego obszaru
walutowego
Kryteria przyjęcia euro zawarte w traktacie z Maastricht (1991)
– 5 makroekonomicznych kryteriów zbieżności („konwergencja
nominalna”)
• Dwa dotyczą finansów publicznych (kryteria „fiskalne”)
– Deficyt budżetowy (3% PKB)
– Dług publiczny (60% PKB)
• Trzy kryteria „monetarne”
– Stabilności cen (średnia 3 krajów z min inflacją + 1,5 pkt. proc.)
– Stopy procentowej (średnia z 3 krajów z min inflacją + 2 pkt. proc.)
– Kursu walutowego (ERM2, minimum 2 lata, „bez napięć”)
– „Inne czynniki”
– Kryterium instytucjonalne („konwergencja prawna”): niezależność
BC
26
Wejście Polski do strefy euro jako
„optymalnego” obszaru
walutowego – istota
problemu z punktu widzenia PP
Doprowadzić gospodarkę do takiej konwergencji z unią
monetarną, aby na trwałe (tj. w zmieniających się warunkach):
1.Stopa procentowa wspólnego BC „pasowała” temu krajowi
– Jeśli stopa zbyt niska ⇒ przegrzanie (nasilenie inflacji, boom
kredytowy, deficyt SRB,…);
- Jeśli stopa zbyt wysoka ⇒ hamowanie wzrostu gospodarczego
– Synchronizacja cykli koniunkturalnych i wysokości stopy
neutralnej
(naturalnej), tj. takiej przy której następuje stabilizacja inflacji
2. NEER kraju w stosunku do innych krajów strefy nie
wykazywał nadmiernej tendencji aprecjacyjnej (był kursem
długookresowej równowagi)
27