Anatomia i fizjologia

W-10

„Układ krążenia”

Układ krwionośny

człowieka

układ zamknięty, w którym krew krąży w

systemie naczyń krwionośnych, a serce

jest pompą wymuszającą nieustanny

obieg krwi.

Układ ten wraz z układem limfatycznym

tworzą

układ krążenia

Układ krążenia

=

ukł. krwionośny + ukł.

limfatyczny

Układ krążenia

zbudowany jest z zamkniętego systemu

naczyń krwionośnych, które pod wpływem
rytmicznych impulsów serca transportują
nieustannie przez organizm krew.

Krew jest nośnikiem substancji

odżywczych, niezbędnych do
podtrzymywania czynności życiowych,
oraz spełnia funkcję oczyszczającą
organizm ze szkodliwych produktów
przemiany materii.

Krew bez przerwy krąży od

narządów odżywiających

(układ oddechowy, pokarmowy)

do tkanek ustroju i narządów

wydalniczych

(nerki, skóra).

Naczynia krwionośne

można podzielić na:

1. żyły
2. tętnice
3. naczynia włosowate

Krew wypływa z

serca tętnicami, a

wraca żyłami.

Im dalej od serca

tym ciśnienie krwi

jest mniejsze, a w

żyłach nawet

bliskie zeru.

Ciśnienie wytwarzane przez pulsowanie

serca nie wystarcza do przepchnięcia

krwi przez cały krwiobieg z powrotem

do serca, zwłaszcza wtedy gdy krew

musi przebywać drogę w górę.

W trakcie przemieszczania się krwi

serce wspomaga pulsowanie

tętnic, wyposażonych we własną

mięśniówkę.

Cofaniu się krwi zapobiegają

natomiast znajdujące się w

żyłach zastawki

Układ krwionośny składa się z:

1.

serca

„pompa ssąco-tłocząca”
z naczyniami wieńcowymi

2.

naczyń krwionośnych

– tętnice
– żyły
– sieć naczyń włosowatych

KRĄŻENIE DUŻE

Krążenie „duże”

Krew (bogata w tlen) wypływa z lewej

komory serca przez zastawkę aortalną
do aorty.

Rozgałęzia się na mniejsze tętnice, dalej

na tętniczki, a następnie przechodzi
przez sieć naczyń włosowatych
(kapilarnych) we wszystkich narządach
ciała.

Naczynia włosowate przechodzą w

drobne żyłki, które przechodzą w żyły
większego kalibru i żyłę główną górną i
dolną.

Krew powracająca żyłami jest

odtlenowana (uboga w tlen) i
przechodzi do prawego przedsionka
serca, po czym przez zastawkę
trójdzielną wpływa do prawej komory.

KRĄŻENIE MAŁE

Odtlenowana krew wypompowywana jest z

prawej komory serca przez zastawkę pnia

płucnego do pnia płucnego, który rozgałęzia się

na dwie tętnice płucne: lewą i prawą.

Te w płucach (łac. pulmones) rozgałęziają się na

sieć naczyń włosowatych oplatających

pęcherzyki płucne, tam dochodzi do wymiany

gazowej.

Utlenowana krew powraca żyłami płucnymi (to

jedyne żyły, którymi płynie utlenowana krew)

do lewego przedsionka serca, a tam przez

zastawkę dwudzielną (mitralną) krew wpływa

do lewej komory serca.

Budowa serca

Układ bodźco-przewodzący

serca

Zawał mięśnia sercowego

Duże naczynia obwodowe

UDAR NIEDKRWIENNY

MÓZGU