#8
Komunikacja II
Komunikaty istotne
• Zdaniem Zavaviego (1997) bardzo
istotną funkcją komunikacji jest
informowanie innych o znalezionym
pokarmie. Tzw. hipoteza „centrum
informacyjnego”
• Na pewno takie zjawisko istnieje u
osobników spokrewnionych.
Owady społeczne
• Niektóre owady społeczne
dzielą się informacjami o
nowoodkrytych źródłach
pokarmu lub zagrożenia
(Wilson, 1990).
• Zwiadowcy wielu gatunku
mrówek werbują po
powrocie do gniazda inne
osobniki przekazując
informację za pomocą
ruchu ciała i trofalaksji.
Mrówki tkacze
• Hölldobler i Wilson (1978) szczegółowo przebadali
zachowanie mrówek tkaczy.
• Werbowniczka usiłuje pozyskać inną mrówkę do:
– Wędrówki do źródła pożywienia – poruszając głową na boki.
– Walki z intruzem – szarpiąc ciałem do przodu i do tyłu a nie
na bok. Gesty te przypominają rzeczywiste ruchy ciała
podczas walki
• Taki rodzaj komunikacji to komunikacja ikoniczna a nie
symboliczna
• Mimo to mrówki potrafią przekazywać taką informację
osobnikom trzecim
Kaprys ewolucji
• Zdolności poznawcze oraz plastyczność
uczenia się pszczoły miodnej rywalizuje
z możliwościami ssaków (Gould i Towne,
1988)
• Karl von Frisch badał zachowania
pszczół od 1910
• Już wtedy potrafił udowodnić jako
pierwszy że owady widzą kolory
Kaprys ewolucji
• W latach 20. zauważył kołowe
tańce pszczół wykonywane przez
robtnice powracające do ula.
• Dziś wiemy, że pszczeli taniec to
tylko jedna z form komunikacji jaka
zachodzi w ulu praktycznie
nieprzerwanie
Kaprys ewolucji
Kaprys ewolucji
Kaprys ewolucji
Różnice „językowe”
• Przejście od tańców kołowych do
ósemkowych zależy od odległości
znalezionego pokarmu w stosunku
do ula, ale także od gatunku
pszczoły:
– Apis florea – 2 do 3m (Indie)
– Carnica – 50 do 100m (Europa)
Pszczela rekrutacja
• W latach 80. udowodniono, że w tańcu
kołowym pszczoła przekazuje dokładnie te
same informacje co w tańcu ósemkowym
(Kirchner, Lindauer i Michelsen, 1988).
• Badania które rozstrzygnęły wątpliwości
jednoznacznie były prowadzone za pomocą
pszczoły-robota
• Badania Weidenmüllera i Seeley (1999)
odkryły, że tańce o odnalezieniu pokarmu są
bogatsze od tańców o odnalezieniu nowego
miejsca na kolonie
Mówiące małpy
• 1931-1933 - Kellogowie
• Ssiedmiomiesięczna szympansica Gua -
wychowywana jak ludzkie dziecko wraz
z ich synem Donaldem
• rozumiała ponad 70 pojedynczych
wyrazów - ale nigdy nic nie mówiła
Pierwsze próby
• 1947-1951 - Hayesowie
• szympansica Viki - bardzo instensywnie
uczona angielskiego
• umiała powiedzieć 4 słowa po trzech
latach ćwiczeń.
– mama
– papa
– cup
– up
Przyczyny
niepowodzeń
• szympansy są fizjologicznie nie przystosowane
do mówienia.
• Mają inną budowę
– jamy ustnej
– języka
– gardła
• Obecnie małpy uczone są języków
symbolicznych - migowych - żetonowych - lub
znakowo-komputerowych.
Komunikacja za pomocą
ASL
• Beatrix i Allen Gardnerowie -
1969-1976
• Szympansica Washoe
– wiek ok. roku
– nauka ASL
– Tryb - stale przebywała z
ludźmi uczona przy okazji
• zdarzało się że zmieniała
temat, wpadała w złość,
uciekała, gryzła opiekuna
Przypadek Washoe
• Postępy były zdumiewające.
Początkowo opanowała
podstawowe wyrazy
– iść, daj mi, pospieszyć się,
słodki, łaskotki,
• po 21 miesiącach liczba
używanych słów wynosiła 34
• W ciągu trzech lat umiała 85
znaków
• Pozostałe 3 szympanse
Gardnerów opanowały nawet
ponad 100 znaków
Metodologia badań z
ASL
• Aby stwierdzić że małpa
nauczyła się znaków, trzech
niezależnych obserwatorów
musiało zinterpretować gest,
występujący spontanicznie
we właściwym kontekście,
codziennie przez 15 dni.
• Zgodna interpretacja
obserwatorów pokazywała
zdolności małpy na poziomie
86-96%
• Fouts, który później dołączył
do Gardnerów zauważył, że
małpy „modulują” znaki
(1989).
Inne badania z ASL
• Trzyletni szympans Ally uczony metodą
Gardnerów opanował ok. 70 słów,
następne 10 słów uczył się bez
desygnatów. Mimo to umiał je
konsekwentnie stosować (Fouts, Chown,
Goodman, 1976)
• Małpy uczone języka ASL spontanicznie
stosowały gesty w nowych sytuacjach.
Wątpliwości i zarzuty
• Większość małp posługująca się ASL
stosowała gesty jak małe dzieci. W
zasadzie nie było sekwencji gestów, a
jeśli były to gramatycznie niepoprawne
• Terrace (1979) prowadził badania
właśnie pod kontem sekwencji
dwugestowych.
Przypadek Nima
Chimpskyego
(Terrace, 1979-1980)
• Analizowano jego mowę po zakończeniu
badań z 20 000 zapisów.
• Statystyczna częstość właściwej
składni gramatycznej przy sekwencjach
dwugestowych wynosiła 78 do 83 %
• Przy pewnych wyrażeniach była niższa
Przypadek Nima
Chimpskyego (Terrace, 1979-
1980)
• Przykład frekwencji
dwugestowych
– jeść Nim - 302
– jeszcze jeść - 287
– ja jeść - 237
– Nim jeść - 209
– jeść pić - 98
– guma jeść - 79
– grejpfrut jeść - 74
Przypadek Nima
Chimpskyego (Terrace,
1979-1980)
• Najdłuższa sekwencja jaką
powiedział Nim spontanicznie była
następująca:
– „dać pomarańcza, mi, dać, jeść,
pomarańcza, dać, mi jeść,
pomarańcza, dać, mi, ty”
Przypadek Koko
(Paterson,Linden,1978-2005)
• Koko - gorylica uczona
metodą Gardnerów
• IQ Koko = 85-95 (skala
S-B)
• Po pięciu latach nauki
645 pozycji
słownikowych, a
słownik roboczy wynosi
375 słów
Przypadek Koko
(Paterson, 1978-2005)
• Przykłady kreatywności i
autonomizacji
– np. słomka = słomka do
napojów, papieros, wąż
plastikowy, antena radia.
– Oczy-kapelusz = maska
– Słodka skała = słodka
czerstwa bułka
– Ja tam płakać = na obrazek
goryla w kąpieli
– Przekleństwa = Pełny klozet,
paskudny diabeł
Przypadek Koko
(Paterson, 1978-2005)
• Najdłuższe zdanie
wygłoszone przez Koko:
– Proszę mleko, proszę, mi,
lubić, pić, jabłko, butelka.
• Wiele z zachowań, które jest
tu opisywanych ogranicza się
do tzw. kompetencji
językowej. Widać to
najbardziej na przykładzie
„języków żetonowych” ale
także na ASL
"Eat"
"Drink"
"Good"
"Time"
"Mother"
"Love"
"Baby"
"Ask"
"Because"
"Gorilla"
"Polite"
"Sorry"
Przypadek Sary
(Premack) 1966
• mieszkała w klatce i uczono ją układania żetonów
na magnetycznej tablicy
– np. czerwony kwadrat = banan
rozumiała ponad 100 wyrazów
• Przykłady prób eksperymentalnych:
– Kładziono jabłko i banan i „mówiono” jeżeli
jabłko to czekolada.
– Sara położyć jabłko na talerz
– Czy kubek = łyżka?
• Prawidłowe odpowiedzi wynosiła 70/80 %
Przypadek Lany
(Rumbaugh, Savage-
Rumbaugh 1977-1980)
• Lana - trening w modelu Sary
• Klatka to pokój z klawiaturą komputera
na całą ścianę od 1971 roku uczona
symboli na klawiaturze
• Klawiatura sprzężona jest z automatem
wydawania rzeczy
Więcej niż kompetencja
językowa
• Coś w rodzaju słowa w zachowaniach
językopodobnych pojawić się może tylko
wtedy gdy nadawca przekazuje odbiorcy
informacje, których odbiorca wcześniej
nie zna.
• Wg niektórych badaczy – nadawca ma
ZMIENIĆ PRZEKONANIE ODBIORCY – ale
to za daleko idąca konkluzja. (Grice,
1957)
Badania Savage-
Rumbaugh, 1986
• Dwa szympansy Austin i Sherman nauczyły się
korzystać z klawiatur komunikacyjnych prosić o jedno z
sześciu narzędzi (klucz do zamków, monety do
automatu, słomki do picia, długie patyki, gąbki i
otwieracz do butelek.
• Jeden z nich wiedział jaki dostał pokarm, więc musiał
prosić drugiego o dostarczenie mu przez dziurę w
ścianie odpowiedniego narzędzia w zamian za jedzenie.
• Wskaźnik prawidłowych reakcji wyniósł 91-97%
Badania Savage-Rumbaugh,
1986
• Przypadek
Kanziego
pokazuje, że
najważniejsze w
przypadku małp
są róźnice
indywidualne.
Wnioski
• Nikt nie ma wątpliwości, że zachowania
badanych małp miały charakter
językopodobny, ale wszystkie te
eksperymenty ujawniają ewolucyjną
ciągłość między ludzkimi i zwierzęcymi
zdolnościami komunikacji i myślenia.