Justyna Kębłowska
Michalina Olejniczak
Wydział: Wojskowo-
Lekarski
Rok 3, grupa III
Podział wg WHO:
Adenocarcinoma, mixed subtype
Acinar adenocarcinoma
Papillary adenocarcinoma
Bronchioloalveolar carcinoma(BAC)
Nonmucinous
Mucinous
Mixed nonmucinous and mucinous or indeterminate
Solid adenocarcinoma with mucin production
Fetal adenocarcinoma
Mucinous („colloid”) carcinoma
Mucinous cystadenocarcinoma
Signet ring adenocarcinoma
Clear cell adenocarcinoma
EPIDEMIOLOGIA
Stanowi 30% nowotworów złośliwych płuc
Większość przypadków dotyczy palaczy
Najczęstszy nowotwór złośliwy płuc osób
niepalących
Występuje częściej u kobiet i osób poniżej 45
roku życia
OBRAZ MAKROSKOPOWY I
LOKALIZACJA
Może występować jako zmiana pojedyncza lub
wieloogniskowa
Makroskopowo wyróżnia się pięć typów:
Lokalizacja obwodowa z widocznym szaro-białym
centrum włóknienia, powierzchnia opłucna powyżej
guza jest pomarszczona i powciągana
Lokalizacja centralna lub wewnątrzoskrzelowa
Zmiana rozsiana obrazem przypominająca zapalenie
płuc, zajmuje cały płat płuca, z obwodową
komponentą BAC lub brodawkowatą
Szerząca się wzdłuż opłucnej trzewnej, powodując
skórkopodobne jej pogrubienie na wzór
międzybłoniaka
Wzrastająca na tle włóknienia u podstawy płuc lub
włóknienia rozsianego, rzadziej na tle blizn
ogniskowych
WZROST I PRZERZUTOWANIE
Większość podtypów wzrastając nacieka
podścielisko, w przypadku oskrzelikowo-
pęcherzykowego brak jest naciekania podścieliska,
a jedynie wyścielanie komórkami nowotworowymi
przestrzeni powietrznych
Drogi rozprzestrzeniania: krew (częściej) i
chłonka, może dochodzić do naciekania przez
ciągłość w przypadku umiejscowienia w okolicy
opłucnej, komórki podtypu oskrzelikowo-
pęcherzykowego mogą się rozprzestrzeniać drogami
powietrznymi z dala od głównej masy guza dając
przerzuty do innych części płuc (ogniska te mają
identyczne zmiany chromosomalne)
Najczęstsze miejsca przerzutowania to:
Mózg
Kości
Nadnercza
Śledziona
AAH (atypical adenomatous
hyperplasia)
Atypowa hiperplazja gruczołowa
Jest przedinwazyjną zmianą patologiczną dla
obwodowo położonych gruczolakoraków płuc,
szczególnie dla nie wydzielającego śluzu BAC, który w
odróżnieniu od AAH wykazuje wszystkie poniższe cechy:
Wysokie upakowanie komórek
Pogrubiała chromatyna jądrowa
Niewielkie rozgałęzienia wyglądem przypominające
brodawki
Atypia cytologiczna różnego stopnia, ale w mniejszym
stopniu niż w gruczolakoraku
Mikroskopowo – dobrze odgraniczone ognisko
proliferacji nabłonka składające się z szcześciennych lub
niskich cylindrycznych komórek przypominających
komórki Clara lub pneumocyty II typu
Jest rozrostem monoklonalnym
KOMÓRKI PREKURSOROWE
GRUCZOLAKORAKA PŁUC
W zależności od lokalizacji anatomicznej:
Nowotwory położone centralnie wzrastają
z:
Nabłonka oskrzelowego i
nabłonka gruczołów
oskrzelowych
Nowotwory położone
obowodowo wzrastają z:
Pneumocytów II typu
Komórek Clara
HISTOPATOLOGIA - TYP
MIESZANY
Najczęstszy podtyp gruczolakoraka
płuc (80%)
Stanowi mieszaninę podtypów
histologicznych (o różnym stopniu
zróżnicowania):
Zrazikowy
Brodawkowy
Oskrzelikowo-pęcherzykowy
Lity z produkcją śluzu
HISTOPATOLOGIA -
TYP
BRODAWKOWY
Gdy w obrazie
mikroskopowym przeważa
obecność drugo-i
trzeciorzędowych struktur
brodawkowkowatych
Może wystąpić martwica i
zniszczenie podścieliska płuc
Obwodowo - struktury na
wzór raka oskrzelikowo-
pęcherzykowego
Komórki nowotworowe -
sześcienne lub cylindryczne,
mogą wydzielać śluz
W pewnych przypadkach
może przypominać raka
brodawkowatego tarczycy
HISTOPATOLOGIA - TYP
OSKRZELIKOWO-PĘCHERZYKOWY
Rośnie wyścielając pęcherzyki płucne bez naciekania
podścieliska, naczyń oraz opłucnej
Często występuje poszerzenie przegród
międzypęcherzykowych z ich stwardnieniem (szczególnie
w wariancie nie wydzielającym śluzu)
Szerzy się drogami powietrznymi powodując powstanie
guzków satelitarnych
BAC wydzielający śluz jest zbudowany z wysokich,
cylindrycznych komórek z przypodstawnie ułożonym
jądrem i jasną cytoplazmą, zawartość śluzu jest zmienna
– brak możliwości odróżnienia komórek Clara od
pneumocytów II typu
W wariancie nie wydzielającym śluzu można rozróżnić
komórki wywodzące się z komórek Clara i pneumocytów
II typu – te pierwsze mają kształt walcowaty i jasną
cytoplazmę, podczas gdy te drugie są kształtu
sześciennego, a ich cytoplazma może zawierać wakuole
lub być piankowata
BA
C
DIAGNOSTYKA HISTOPATOLOGICZNA
GRUCZOLAKORAKA PŁUC
Badanie histopatologiczne jest to badanie
mikroskopowe materiału cytologicznego
(komórkowego) lub histologicznego
(tkankowego). W badaniu tym można
wyróżnić dwa etapy:
pierwszy to pobranie materiału różnymi
metodami;
drugi etap to laboratoryjne techniki
przygotowania oceny pobranego materiału.
Wyróżniamy następujące techniki pobierania
materiału:
Bronchoskopia - diagnostyczne badanie
endoskopowe dróg oddechowych. Zabieg najczęściej
wykonuje się w celach diagnostycznych, głównie
rozpoznania ewentualnego procesu nowotworowego,
ale niekiedy również ze wskazań terapeutycznych
(usunięcie ciała obcego, odessanie zalegającej
wydzieliny). W trakcie badania możliwe jest pobranie
materiału do dalszej oceny (popłuczyny oskrzelowo-
pęcherzykowe), wycinek do badania
histopatologicznego i inne).
W trakcie bronchoskopii można wykonać następujące
czynności, mające na celu diagnostykę zmian
potencjalnie chorobowych:
biopsja ściany oskrzela - pobranie za pomocą
specjalnych szczypczyków wycinków (zwykle 3-5) do
badania histopatologicznego;
pobranie popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych -
polega na wstrzyknięciu do światła oskrzela 100-200
ml (w porcjach podzielonych) 0,9% roztworu soli
fizjologicznej o temperaturze ciała a następnie
odsysanie. Najczęściej płucze się oskrzele płata
środkowego lub języczka;
Bronchoskopia
biopsja ściany oskrzela - pobranie za pomocą
specjalnych szczypczyków wycinków (zwykle 3-5)
do badania histopatologicznego;
wymaz szczoteczkowy - przy pomocy szczoteczki
pobiera się materiał do badania;
popłuczyny celowane - pobranie materiału z
części obwodowych do badań mikrobiologicznych i
cytologicznych;
przezoskrzelowa biopsja płuca - diagnostyka
rozsianych zmian w płucach lub zmian położonych
centralnie;
przezoskrzelowa aspiracyjna biopsja igłowa -
diagnostyka powiększonych węzłów chłonnych w
ramach oceny raka niedrobnokomórkowego płuca;
ultrasonografia wewnątrzoskrzelowa - w celu
oceny tchawicy, przestrzeni płynowych w pobliżu
oskrzela, lokalizacji i wielkości węzłów chłonnych
okołooskrzelowych i przyprzełykowych. Polega na
wprowadzeniu przez kanał biopsyjny endoskopu
sondy USG.
Cytologia złuszczeniowa
Jest to metoda histopatologiczna opierająca się na
fizjologicznych właściwościach złuszczania komórek
nabłonkowych. Materiał do badania pobiera się tępymi
lub tępo-ostrymi narzędziami z powierzchni ciała,
otworów naturalnych, jam ciała. Bada się zeskrobiny,
wydzieliny, popłuczyny lub materiał uzyskany w wyniku
bezpośredniego przytknięcia (odciśnięcia) szkiełka
podstawowego do powierzchni np. owrzodziałych guzów
(otrzymuje się tzw. preparaty przytykowe).
Biopsja śródoperacyjna (badanie
doraźne, intra)
Jest to metoda pobierania materiału tkankowego do
badań w trakcie zabiegu operacyjnego. Zwykle z
pobranych tkanek wykonuje się preparaty mrożone.
Na podstawie tego badania jeszcze w trakcie operacji
można odróżnić nowotwór drobnokomórkowy od
niedrobnokommórkowego płuc co ma wpływ na
podjęcie decyzji dotyczącej dalszego leczenia chorego.
Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa
(BAC, punkcja)
BAC nazywa się metodę pobierania materiału
komórkowego (cytologicznego) poprzez nakłucie guza
cienką igłą. Dzięki zmniejszonej łączności, która
cechuje utkanie tkankowe większości nowotworów, bez
trudu aspiruje się (zasysa) do światła igły komórki z
litych guzów rozrastających się w głębi tkanek. BAC
stosuje się do ustalenia rozpoznania wyczuwalnych i
niewyczuwalnych guzów. W przypadku guzów
niewyczuwalnych biopsję wykonuje się pod kontrolą
badań topograficznych (obrazowych) np. tomografii
komputerowej (TK), scyntygrafii, USG. Jest to tzw.
biopsja celowana (lub inaczej: selektywna, wybiórcza).
Biopsja otwarta
Jest to metoda pobierania masy guzowej nożem
chirurgicznym lub innym narzędziem. Materiał
można pobrać w dwojaki sposób, poprzez
pobranie wycinka z guza - biopsja wycinkowa,
lub wycięcie całego guza - biopsja wycięciowa.
IMMUNOHISTOCHEMIA – TTF-1
(thyroid transcription factor 1)
Jest czynnikiem transkrypcyjnym występującym w:
Tarczycy
Międzymózgowiu
Płucach
Reguluje ekspresję genów dla tyreoperoksydazy i
TGB w tarczycy
W płucach pełni ważną rolę w ekspresji białek
surfaktantu (A, B i C) i komórek Clara wydzielających
te proteiny
Marker ten służy do różnicowania gruczolakoraka
pierwotnego (w 72,5% przypadków wynik na obecność
TTF-1 jest pozytywny, a w 100% BAC) i przerzutowego
płuc
Negatywne TGB, wraz z pozytywnym TTF-1, pozwala
wykluczyć przerzutowego raka tarczycy