POZASZPITALNE
POZASZPITALNE
ZAPALENIA PŁUC U
ZAPALENIA PŁUC U
DZIECI
DZIECI
Ewa Głowacka
Joanna Gościńska
Karol Nowak
Anna Sagalara
Anna Śnieżko
Gr. 1, V lekarski
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Ostra choroba miąższu płucnego i / lub tkanki
śródmiąższowej przebiegająca z
charakterystycznymi objawami klinicznymi i
radiologicznymi
Częsta choroba wieku dziecięcego
Główna przyczyna zgonów dzieci do 5 r.ż.
CZYNNIKI RYZYKA
CZYNNIKI RYZYKA
Niedożywienie (w krajach rozwijających się 13
krotny wzrost ryzyka u dzieci z krzywicą)
Zakażenie wirusem HIV ( głównie
drobnoustroje oportunistyczne)
Niedobory odporności
Leczenie immunosupresyjne
Upośledzenie oczyszczającej funkcji nabłonka
rzęskowego (mukowiscydoza, pierwotna
dyskineza rzęsek)
Choroby nerwowomięśniowe
ETIOLOGIA
ETIOLOGIA
U dzieci trudno ustalić rodzaj
drobnoustroju, ponieważ w
przeciwieństwie do dorosłych nie
odksztuszają one plwociny
Pobranie materiału za pomocą biopsji
płuca jest najczulszą metodą
identyfikacji czynnika etiologicznego
( obecnie jest rzadko wykonywane)
ETIOLOGIA
ETIOLOGIA
KRAJE ROZWIJAJĄCE SIĘ – 2/3 zapaleń płuc
Streptococcus pneumoniae
Haemophilus influenzae
KRAJE ROZWINIĘTE przeważają
–
Wirusy (RNA ludzki metapneumowirus
(hMPV), wirus RS, rynowirusy, wirus grypy
typu A i B)
–
Drobnoustroje nietypowe
ETIOLOGIA A WIEK
ETIOLOGIA A WIEK
Poniżej 6 m.ż.:
–
E.coli
–
Bakterie Gram – dodatnie np.. Paciorkowce grupy B
–
Krztusiec
Powyżej 6 m.ż. Bez współistniejących chorób
–
S. pneumoniae
–
M. pneumoniae
We wszystkich grupach wiekowych,
współistniejące choroby (np.. Mukowiscydoza,
niedobory odporności)
–
S. pneumoniae
–
M. Pneumoniae
–
Haemophilus spp
–
Pseudomonas aeruginosa
–
S. aureus
OBJAWY KLINICZNE
OBJAWY KLINICZNE
Gorączka
Kaszel (do 3 m.ż. Brak odruchu kaszlowego)
–
Suchy – wirusy
–
Produktywny – bakterie
–
Pienista wydzielina - mykoplazmy
Tachypnoe:
•
> 60 / min do 2 m.ż.
•
> 50 / min 2 – 12 m.ż.
•
> 40 / min do 5 r.ż.
Udział dodatkowych mięśni oddechowych, wciągani
przestrzeni międzyżebrowych, ruchy skrzydełek nosa
ROZPOZNANIE
ROZPOZNANIE
Brak „złotego standardu” rozpoznawania
zapalenia płuc u dzieci
Kraje rozwijające się, gdzie dostęp do sprzętu
radiologicznego jest ograniczony - podstawę
rozpoznania stanowią opracowane przez WHO
objawy sugerujące zapalenie płuc :
–
Szybki oddech (do 2 m.ż. >60 / min, 2-12m.ż. >50 /
min, 1-5 lat >40 / min, >5 lat >30 / min)
–
Wciąganie ścian klatki piersiowej
ROZPOZNANIE
ROZPOZNANIE
Kraje rozwinięte – „złoty standard” to RTG klatki
piersiowej
Brak zgodności co do rodzaju zmian
pozwalających postawić rozpoznanie
Definicja radiologicznego zapalenia płuc wg.
WHO:
–
Za dodatni obraz radiologiczny uznaje się obecność:
•
Wielu zagęszczeń pęcherzykowych
(konsolidacji)
lub
•
Niewielką konsolidację z wysiękiem w jamie
opłucnej
RTG a etiologia
RTG a etiologia
Zagęszczenia pęcherzykowe stanowią wiarygodne
kryterium rozpoznania zapalenia płuc, ale nie można
zakładać że jest ono pochodzenia bakteryjnego
Zagęszczenia miąższowe tradycyjnie wiązane z
bakteryjnym zapaleniem płuc stwierdza się też w
zapaleniu płuc o etiologii wirusowej
Zmiany śródmiąższowe częściej są związane z
zapaleniami wirusowymi, ale stwierdza się je też w
bakteryjnych
Wirusowe zapalenie płuc nie można odróżnic od
bakteryjnych na podstawie RTG
RTG może być prawidłowe we wczesnym okresie
choroby
Wysięk opłucnowy.
Zdjęcie klatki
piersiowej
ujawniające obecność
wysięku opłucnowego.
Strzałka A wskazuje
poziom płynów w
prawej części klatki
piersiowej. Objętość
płuca jest zmniejszona
z powodu ucisku
wywołanego prze płyn
wokół płuca.
Przed leczeniem – w
górnych płatach
widoczne linijne
cienie , zmiany
dominują po stronie
prawej czemu
towarzyszą plamiste
cienie, które mogą
występować w
płucach lub
odpowiadać
zalegającej
wydzielinie w
poszerzonych
oskrzelach
Po leczeniu
- niemal
całkowita
regresja
zagęszczeń w
obu górnych
płatach.
Widoczne linijne
dyskretne cienie
w górze płuca
prawego
BADANIE FIZYKALNE
BADANIE FIZYKALNE
Wzmożone drżenie głosowe
Stłumienie odgłosu opukowego
Zaostrzenie szmeru
pęcherzykowego
Szmer oskrzelowy
Trzeszczenia
Rzężenia drobnobańkowe
BADANIA LABORATORYJNE
BADANIA LABORATORYJNE
Na podstawie wskaźników zapalnych ( białko C –
reaktywne, liczba leukocytów we krwi) nie można
odróżnić wirusowego zapalenia płuc od
bakteryjnego
Czułość stężenia prokalcytoniny w rozpoznawaniu
bakteryjnego zapalenia płuc wynosi zaledwie 50%
Badanie wydzieliny z dróg oddechowych metodą
immunofluorescencyjną charakteryzują się dużą
swoistością w poszukiwaniu wirusów układu
oddechowego
Posiewy krwi tylko w 5% pozwalają wykryć
bakterię, a wyniki uzyskuje się zbyt późno aby na
ich podstawie wybrać antybiotyk
LECZENIE
LECZENIE
Prawdopodobnie najważniejszym lekiem jest tlen
Należy zastanowić się:
–
Jaki antybiotyk wybrać – o wąskim czy szerokim
spektrum
–
W jaki sposób podać – doustnie czy dożylnie
–
Jak długo powinno trwać leczenie
Nowy schemat - penicylina benzylowa, a w
przypadku braku poprawy po 48h dołączyć
makrolid i rozważyć hospitalizację
Zaleca się leczenie doustne przez 5 –7 dni , w
ciężkich postaciach przez 10 dni
LECZENIE EMPIRYCZNE
LECZENIE EMPIRYCZNE
Dzieci < 6 miesięcy
–
Cefalosporyny o szerokim spektrum i.v. Np..
Cefuroksym 20 mg/kg m.c. Co 8 h
–
Ciężkie zakażenie – zwiększyć do 50 – 60 mg/kg m.c
co 6 h (max. 1,5 g)
Dzieci > 6 miesięcy, bez współistniejących
chorób
–
Amoksycylina w dużych dawkach (80 –90 mg/kg
m.c./d) co 8 h p.o.
–
Penicylina benzylowa i.v. 25 mg/kg m.c. Co 6 h,
zwiększyć do 50 mg/kg m.c (max 2,4 g) co 4 h w
ciężkim zakażeniu
–
Brak poprawy po 24h – dodać makrolid p.o.
LECZENIE EMPIRYCZNE
LECZENIE EMPIRYCZNE
We wszystkich grupach wiekowych,
współwystępujące choroby (np..
Mukowiscydoza, niedobory odporności)
–
Amoksycylina z klawulanianem p.o. Co 8 h , 125/31
mg/5 ml :1- 12 m.ż. 0,5 ml/kg m.c., 1-6 r.ż. 10 ml, 7
–12 r.ż. 10 ml (250/62 mg/5 ml), 12 –18 r.ż. 1 tabl
(500/125mg)
–
Cefalosporyny i.v. Np.. Cefuroksym, 50 –60 mg /kg
m.c. Co 6 h
–
Podejrzenie zakażenia P.aeruginosa np. ceftazydym
50 mg/ kg m.c./dawkę co 8h
POWIKŁANIA
POWIKŁANIA
Ropniak i ropień opłucnej najczęściej o
etiologii S.pneumoniae typu 1
Wysięk w jamie opłucnej
Niewydolność oddechowa
Zgon
Ropień
ZAPOBIEGANIE
ZAPOBIEGANIE
S.pneumoniae
Szczepionka skoniugowana (PCV):
–
Od 2 m.ż do 2 r.ż
–
2 –5 r.ż dzieci z grupy ryzyka inwazyjnych
zakażeń pneumokokowych np. Uczęszczające
do żłobka lub przedszkola, przewlekle chore
Szcepionka polisacharydowa (PPV):
–
Dzieci > 2 r.ż z grupy zwiększonego ryzyka
zakażeń pneumokokowych – przewlekłe choroby
serca i płuc, niedobory odporności, cukrzyca,
po splenektomii
ZAPAMIĘTAJ !!!!!
ZAPAMIĘTAJ !!!!!
Zagęszczenia pęcherzykowe ani zmiany
sródmiąższowe na RTG klatki piersiowej nie
pozwalają wiarygodnie odróżnić bakteryjnego
i wirusowego zapalenia płuc
We wczesnym okresie zapalenia płuc RTG
może być prawidłowe
U dzieci > 6 m.ż. Antybiotykiem z wyboru jest
amoksycylina w dużych dawkach
ZAPAMIĘTAJ !!!!!
ZAPAMIĘTAJ !!!!!
Leczenia nie należy rozpoczynać od podania
makrolidu, należy go dołączyć gdy po 48 h nie
nastąpi poprawa
U dzieci przyjmowanych do szpitala ( z wyjątkiem
najcięższych postaci choroby) antybiotykoterapia
doustna jest tak samo skuteczna jak dożylna
Rutynowo zaleca się doustne leczenie przez 5-7
dni, a w cięższych przypadkach przez 10 dni
ATYPOWE ZAPALENIE PŁUC
ATYPOWE ZAPALENIE PŁUC
Etiologia:
Mycoplasma pneumoniae
Chlamydia trachomatis
Legionella pneumohilia
MYKOPLAZMATYCZNE
MYKOPLAZMATYCZNE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Etiologia:
Mycoplasma pneumoniae
Epidemiologia:
Najczęstsza przyczyna zapaleń płuc u dzieci w
wieku szkolnym (30% - 5-9 lat, 70% - 9-15 lat)
Zakażenie przekazywane drogą kropelkową
Występuje endemicznie w skupiskach dzieci
Epidemie występują co 4-7 lat
Wzrost zachorowalności sezonowo – późne lato,
jesień
Patogeneza:
Mycoplasma pneumoniae po wniknięciu do dróg
oddechowych wiąże się głównie z nabłonkiem rzęskowym,
co powoduje jego złuszczenie, a następnie upośledzenie
transportu śluzowo-rzęskowego
Objawy kliniczne:
Zakażenie dolnych dróg oddechowych – zakażenie
tchawicy, oskrzeli, najczęściej odoskrzelowe zapalenie płuc
Złe samopoczucie
Ból gardła
Ból głowy
Umiarkowany wzrost temperatury ciała
Bardzo nasilony, suchy, napadowy kaszel
MYKOPLAZMATYCZNE
MYKOPLAZMATYCZNE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
MYKOPLAZMATYCZNE
MYKOPLAZMATYCZNE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Badanie przedmiotowe:
Zaleganie wydzielny w oskrzelach
Objawy przypominające astmę oskrzelową i
zapalenie oskrzelików
Czasem osłabienie szmerów oddechowych
Czasem brak objawów przedmiotowych
Pozapłucne umiejscowienie zakażenia:
Inne odcinki dróg oddechowych – zapalenie
krtani, gardła, oskrzeli
Zmiany skórne – rumień wielopostaciowy,
choroba Schonleina-Henocha, wysypki
Trombocytopenia i niedokrwistość
hemolityczna
Zapalenie mięśnia sercowego
Zapalenie stawów
Zespół Guillaina-Barrego
MYKOPLAZMATYCZNE
MYKOPLAZMATYCZNE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Rozpoznanie:
Zmiany osłuchowe w późniejszej fazie choroby,
nieadekwatne do obrazu radiologicznego
Badania laboratoryjne – leukocytoza, rozmaz krwi
obwodowej w granicach normy
Odczyn wiązania dopełniacza (miano powyżej 1:160) z
antygenem Mycoplasma pneumoniae lub oznaczenie
miana zimnych aglutynin (1:64)
Przeciwciała w klasie IgG i IgM przeciw Mycoplasma
pneumoniae – metoda ELISA
Aglutynacyjny test lateksowy – swoiste przeciwciała
IgG i IgM
Posiew wymazów z gardła lub plwociny na
specjalnych podłożach (tydzień)
MYKOPLAZMATYCZNE
MYKOPLAZMATYCZNE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Badanie radiologiczne – zmiany śródmiąższowe,
nacieczenie płatów, wysięk w jamach opłucnowych,
powiększenie węzłów chłonnych wnęk
Leczenie:
Antybiotyki z grupy makrolidów i tetracyklin (2
tygodnie) – wpływają na poprawę stanu klinicznego,
ale nie eliminują drobnoustroju z organizmu
Rzadko hospitalizacja
Mycoplasma pneumoniae jest niewrażliwa na
działanie antybiotyków ß-laktamowych (nie ma
ściany komórkowej)
MYKOPLAZMATYCZNE
MYKOPLAZMATYCZNE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
WYWOŁANE PRZEZ
WYWOŁANE PRZEZ
CHLAMYDIA
CHLAMYDIA
TRACHOMATIS
TRACHOMATIS
Etiologia:
Chlamydia trachomatis
Epidemiologia:
Występuje u noworodków w pierwszych
tygodniach życia w wyniku zakażenia w czasie
porodu
Objawy kliniczne:
Zapalenie spojówek
Nieżyt nosa
Męczący kaszel
Wymioty
Leczenie:
Antybiotyki makrolidowe
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
WYWOŁANE PRZEZ
WYWOŁANE PRZEZ
CHLAMYDIA
CHLAMYDIA
TRACHOMATIS
TRACHOMATIS
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
WYWOŁANE PRZEZ
WYWOŁANE PRZEZ
CHLAMYDIA PSITTACI
CHLAMYDIA PSITTACI
Etiologia:
Chlamydia psittaci
Epidemiologia:
Występuje u starszych dzieci mających
kontakt z ptakami
Objawy kliniczne:
Wysoka gorączka
Kaszel z odpluwaniem krwistej plwociny
Badania dodatkowe:
Obraz radiologiczny nie jest
charakterystyczny
Leczenie:
Antybiotyki makrolidowe
ZAPALENIE PŁUC WYWOŁANE
ZAPALENIE PŁUC WYWOŁANE
PRZEZ CHLAMYDIA PSITTACI
PRZEZ CHLAMYDIA PSITTACI
PNEUMOCYSTOZOWE
PNEUMOCYSTOZOWE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Etiologia:
Pneumocystis jiroveci (carinii)
Grzyb
Epidemiologia:
Wcześniaki
Dzieci ze zmniejszoną odpornością w przebiegu
przewlekłych chorób, z wrodzonym lub nabytym
zespołem nabytego niedoboru odporności (AIDS)
Dzieci chore leczone lekami immunosupresyjnymi,
długotrwale otrzymujące antybiotyki i kortykosteroidy
Występuje wysoka zaraźliwość wewnątrzszpitalna
wśród noworodków i niemowląt
Patomorfologia:
Wysięk śródpęcherzykowy zawierający
limfocyty, komórki plazmatyczne i cysty
Pneumocystis carinii
Przegrody międzypęcherzykowe wykazują
obrzęk i nacieki zapalne
PNEUMOCYSTOZOWE
PNEUMOCYSTOZOWE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Objawy kliniczne:
Przewlekły przebieg
Osłabienie
Brak przyrostu masy ciała
Męczliwość
Suchy kaszel
Pienista wydzielina w ustach
Duszność
Hipoksemia
PNEUMOCYSTOZOWE
PNEUMOCYSTOZOWE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Badanie przedmiotowe:
Skąpe objawy
Rzężenia drobnobańkowe i trzeszczenia
Osłabienie szmeru oddechowego
Gorączka
PNEUMOCYSTOZOWE
PNEUMOCYSTOZOWE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Badania rentgenowskie:
Obwodowe rozdęcie płuc, które może być
maskowane zagęszczeniami śródmiąższowymi
o charakterze wzmożenia rysunki zrębowego i
drobnoogniskowych rozsianych nacieków
zapalnych, dających obraz przymglenia
przywnękowych obszarów płuc
Rzadko zacienienie segmentowe lub
prawidłowy obraz rentgenowski
PNEUMOCYSTOZOWE
PNEUMOCYSTOZOWE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Typowy obraz
radiologiczny
pneumocystozy.
Rozpoznanie:
Znalezienie charakterystycznych cyst
Pneumocystis carinii w wymazie
nadgłośniowym, plwocinie, popłuczynach
oskrzelowych lub w biopsji płuca
Identyfikację cyst ułatwia metoda
immunofluorescencyjna z wykorzystaniem
przeciwciał monoklonalnych i technika PCR
Wykrycie przeciwciał przeciw Pneumocystis
carinii metodą ELISA lub aglutynacyjnym
testem lateksowym
PNEUMOCYSTOZOWE
PNEUMOCYSTOZOWE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
Leczenie:
Choroba nieleczona, głównie u chorych z
zaburzeniami odporności, może prowadzić do
zgonu
Trymetoprym 20 mg/kg mc/d +
sulfametoksazol 100 mg/kg mc/d
W razie nieskuteczności Biseptolu –
pentamidyna 4 mg/kg mc/d i.m. przez 2
tygodnie
PNEUMOCYSTOZOWE
PNEUMOCYSTOZOWE
ZAPALENIE PŁUC
ZAPALENIE PŁUC
PRZYPADEK KLINICZNY
PRZYPADEK KLINICZNY
17-letniej dziewczyna, uprzednio
zdrowa
od tygodnia objawy zakażenia górnych
dróg oddechowych,
wystąpiły dreszcze, wysoka gorączka
(39,2°C), męczący kaszel i ból w klatce
piersiowej.
Po kilku godzinach od zgłoszenia się do
lekarza pojawiła się u niej duszność i
sinica, kaszel się nasilił i chora zaczęła
odkrztuszać ropną plwocinę.
PRZYPADEK KLINICZNY
PRZYPADEK KLINICZNY
wykonano radiogramy klatki piersiowej w
projekcji tylno-przedniej i bocznej , na których
stwierdzono:
- liczne zagęszczenia w dolnym i środkowym
polu prawego płuca, miejscami zlewające się w
zagęszczenia lite; na ich tle dodatkowo widoczne
owalne zagęszczenie z przejaśnieniem w środku;
- mniejsze zagęszczenia w polu górnym i
okolicy kąta przeponowo-żebrowego płuca
lewego;
- cechy płynu w jamie opłucnej po stronie
prawej.
ROZPOZNANIE –
ROZPOZNANIE –
gronkowcowe zapalenie
gronkowcowe zapalenie
płuc
płuc
Gronkowiec złocisty (Staphylococcus
aureus) kolonizuje jamę nosową i
skórę u około 20% populacji.
Zakażenie może się rozwinąć w chwili
osłabienia odporności ustroju (w
przedstawianym przypadku przyczyną
mogła być infekcja wirusowa).
Dzięki wytwarzanej koagulazie i
innym toksynom zmiany chorobowe
niezwykle szybko się
rozprzestrzeniają w płucach
nacieki obejmują
płaty obu płuc
(strzałki A),
powstają ropnie (ok.
20% przypadków;
strzałki B) i
przetoki.
Opłucna zajęta jest
w połowie
przypadków, a
ropniaka opłucnej
spotyka się u 10%
chorych.
W przedstawionym
przypadku
widoczny jest płyn
w prawej jamie
opłucnej nad wyżej
ustawioną prawą
kopułą przepony,
wnikający do
szczeliny skośnej
(fot. 2A i B;
strzałki C).
U przedstawionej
chorej rozpoznanie
potwierdzono w
bakteriologicznym
badaniu krwi.
Kontrolny
radiogram po
miesiącu celowanej
antybiotykoterapii
ujawnił wyraźną
regresję zagęszczeń
miąższowych i
opróżnienie
cienkościennej jamy
ropnia (fot. 3,
strzałki).
PODSUMOWANIE
PODSUMOWANIE
Obraz radiologiczny gronkowcowego
zapalenia płuc nie jest w pełni
patognomoniczny, ale wraz z obrazem
klinicznym i wynikami innych podstawowych
badań pomocniczych umożliwia szybkie
rozpoznanie i wczesne wdrożenie właściwego
leczenia.
W różnicowaniu należy uwzględnić zapalenie
płuc wywołane przez inne drobnoustroje
Obraz ropnia - nacieku z rozpadem, wymaga
różnicowania z nowotworem
Przydatny w różnicowaniu jest fakt szybkiego
postępu zmian, nawet w ciągu jednego dnia;
dlatego bardzo ważne jest szybkie
zastosowanie odpowiedniego leczenia, aby
ograniczyć szkody w płucach
.
D Z I Ę K U J E M Y !!!