Spis treści



Nazwa zabiegu



Istota i cel



Zadania i kompetencje ratownika medycznego



Przygotowanie pacjenta psychiczne i fizyczne



Wybór miejsca nakłucia żyły cewnikiem dożylnym typu

wenflon



Przygotowanie zestawu



Sposób wykonania – algorytm



Pielęgnacja cewnika dożylnego typu wenflon



Powikłania mogące wystąpić podczas założenia cewnika

dożylnego typu wenflon



Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia zakażenia

cewnika dożylnego typu wenflon



Sposób postępowania ze zużytym sprzętem



Tworzywa wykorzystywane do produkcji cewników żylnych.

Rodzaje wenflonów



Dokumentacja monitorująca dostęp naczyniowy

1. Nazwa zabiegu

Zakładanie krótkiego cewnika dożylnego

( kaniuli ) typu wenflon

2. Istota i cel

Założenie wenflonu w celu zapewnienia

dojścia żylnego na stałe.

3. Zadania i kompetencje

ratownika medycznego

Ratownik medyczny wykonuje zabieg na

zlecenie lekarza. Jest odpowiedzialny
za:



Przygotowanie pacjenta.



Przygotowanie zestawu i jego
zabezpieczenie po wykonaniu zabiegu.



Wykonanie zabiegu.



Opiekowanie się pacjentem w trakcie i
po wykonaniu zabiegu.

4. Przygotowanie pacjenta

psychiczne i fizyczne

Psychiczne



Poinformowanie o istocie, celu i
przebiegu wykonania zabiegu.

Fizyczne



Określenie miejsca założenia
wenflonu.



Wygodne ułożenie z podparciem
miejsca wkłucia.

5. Wybór miejsca nakłucia

żyły cewnikiem dożylnym

typu wenflon



Wykorzystać żyły łatwo dostępne,
położone obwodowo



Żyły podskórne grzbietu ręki



Żyły przedramienia



Żyły okolicy zgięcia łokciowego ( ze
względu na ryzyko zakrzepicy należy
unikać nakłuwania żył stopy )



U niemowląt należy unikać nakłuwania
żył głowy



Z przyczyn praktycznych łatwo
dostępna okolica zgięcia łokciowego
powinna być „zarezerwowana” do
zabiegów krótkotrwałych, takich jak
pobieranie krwi, jednorazowe
podanie leku



Należy unikać nakłuwania żyły w
obrębie stawu, aby nie ograniczać
ruchomości stawu oraz nie
powodować załamania cewnika, a
tym samym zatrzymania
przetaczania.

6. Przygotowanie zestawu



Wenflon.



Okleina do wenflonu lub przylepiec.



2-3 jałowe gaziki w pakiecie.



Środek do odkażenia miejsca
wkłucia, np. 70% alkohol etylowy,
skinsept.



Staza.



Rękawiczki jednorazowego użytku.



Miska nerkowata.



Jałowa strzykawka z jałowym 0,9%
roztworem NaCl w ilości ok. 5ml
( zmniejsza ryzyko
powstania skrzepu )



Bandaż (zmniejsza możliwość
uszkodzenia wenflonu i jego
wysunięcia z żyły).

7. Sposób wykonania –

algorytm



Sprawdź zlecenie.



Higienicznie umyj ręce.



Przygotuj pacjenta.



Przygotuj sprzęt.



Nałóż rękawiczki jednorazowego

użytku.



Ułóż wygodnie pacjenta, podeprzyj

miejsce wkłucia.



Przygotuj gazik nasączony środkiem

odkażającym skó rę lub środek

odkażający w aerozolu.



Załóż stazę.



Wybierz względnie dużą, dobrze

widoczną żyłę



Zdezynfekuj miejsce wkłucia.



Otwórz opakowanie, wyjmij wenflon,

zdejmij osłonkę z igły wenflonu.



Napnij skórę poniżej planowanego

miejsca wkłucia i wprowadź do żyły

pod kątem ostrym (ok. 30°) igłę

wenflonu na głębokość ok.

l

/

3

długości.



Jeżeli koniec igły tkwi w żyle, krew

ukaże się w tylnej osłonce. W tym

momencie igłę przesuń do przodu (do

nasadki), jednocześnie

unieruchamiając mandryn

(prowadnicę).



Zdejmij stazę.



Pod nasadkę podłóż jałowy gazik (w

celu wchłonięcia wypływającej przez

igłę krwi przy dalszych

manipulacjach).



Odłącz koreczek od mandrynu (nie

zainfekuj).



Szybkim ruchem usuń mandryn.



Wprowadź do wenflonu strzykawką

ok.5ml jałowego 0,9% roztworu NaCl.



Zabezpiecz końcówkę wenflonu

koreczkiem, dokręcając go.



Usuń gazik.



Zamocuj wenflon okleiną lub

przylepcem.



Przybandażuj wenflon w całości do

kończyny w celu zabezpieczenia przed

wysunięciem i poruszaniem nim.

8. Pielęgnacja cewnika

dożylnego typu wenflon

Należy pamiętać o:



Zmianie opatrunku co 24 godziny
( opatrunek powinien być jałowy, suchy,
hipoalergiczny i przepuszczalny dla
powietrza, zmieniany przy odklejeniu i
zabrudzeniu, wymieniany po uprzednim
zmyciu okolicy wkłucia preparatem
antyseptycznym ).



Dokonywaniu wzrokowego i palpacyjnego
badania miejsca wkłucia pod kątem
ewentualnego stanu zapalnego –
przynajmniej raz dziennie.



Utrzymaniu stałej jałowości przy

użytkowaniu dostępu żylnego:

stosowanie jałowych strzykawek,

korków, rękawiczek do badania miejsca

wkłucia i zmiany opatrunku, delikatnym

obsługiwaniu dostępu żylnego,

chroniącym przed wystąpieniem

powikłań technicznych ( zagięcie,

wysunięcie kaniuli, rozłączenie linii

podaży ), a w czasie przerwania podaży

płynów zabezpieczenie wenflonu

bandażem.



Wymiana wenflonu co 72, bądź co 24

godziny gdy był zakładany w sytuacji

nagłej.



Wymianie wenflonu w ciągu 24 godzin

po podaniu krwi i środków krwio-

pochodnych



Bezzwłocznym usunięciu cewnika w

przypadku jego niedrożności lub

zakażenia miejsca wkłucia – należy

wówczas zdezynfekować miejsce

wkłucia preparatem alkoholowym i

zabezpieczyć jałowym opatrunkiem

lub w przypadku cech zapalnych

pobranie wymazu z miejsca wkłucia i

w sposób jałowy umieszczenie

końcówki cewnika o długości 3-5 cm

tkwiącej w żyle w jałowym pojemniku

oraz przysłania do badania

bakteriologicznego, założenie okładu,

np. z Altacetu w miejscu wkłucia, a w

przypadku podejrzenia zakażenia

uogólnionego pobranie krwi na

posiew.

9. Powikłania mogące

wystąpić podczas założenia

cewnika dożylnego typu

wenflon



Przekłucie żyły.



Pęknięcie żyły ( krwiak ).



Przetoczenie płynu poza żyłę jako
wynik nierozpoznanego złego wkłucia,
złego unieruchomienia kaniuli.



Przemieszczenie kaniuli u
niespokojnego pacjenta ( ból, naciek, z
kaniuli nie cofa się krew, a przy
podaniu leków silnie drażniących: ból,
naciek, skurcz naczyń, martwica
tkanek ).



Przypadkowe wkłucie dotętnicze ( silny
palący ból ).



Zakrzepowe zapalenie nakłutej żyły
( czasami rozszerzająca się zakrzepica
żylna, której towarzyszy ból, obrzęk,
zaczerwienienie, walcowate zgrubienie
żyły ).



Zapalenie w miejscu wkłucia.



Posocznica odcewnikowa (dreszcze,
nagły wzrost temperatury ciała
powyżej 38,5°C, przyspieszenie tętna i
oddechu, obniżenie ciśnienia
tętniczego krwi, pogorszenie stanu
ogólnego chorego ).



Niedrożność cewnika.



Reakcja na niektóre składniki
materiału, z którego wykonana jest
kaniula ( uczulenie, podrażnienie,
zapalenie żyły).



Uczulenie na przylepiec.



Idealny biomateriał tworzący ścianę
cewnika nie powinien wchodzić w
reakcję z płynami ustrojowymi,
powinien być giętki, przezroczysty,
chemicznie obojętny, zapobiegać
tworzeniu skrzepów w świetle kaniuli
( antytrombogenny ), nie zmieniać
swoich właściwości fizycznych i
chemicznych w czasie utrzymania go
organizmie.

10. Czynniki zwiększające

ryzyko wystąpienia

zakażenia cewnika

dożylnego typu wenflonu



Okres utrzymania cewnika w żyle.



Częstość manipulacji przy cewniku.



Obecność zakażonych ran w bliskim
sąsiedztwie cewnika.



Nosicielstwo Staphylococcus aureus
.



Choroba podstawowa przebiegająca
ze spadkiem odporności.

11. Sposób postępowania

ze zużytym sprzętem



Segregacja odpadów



Utylizacja zużytego sprzętu

12. Tworzywa

wykorzystywane do

produkcji cewników

żylnych. Rodzaje

wenflonów.



Polietylen



Teflon



Poliuretan



Elastomer silikonowy

Za najbardziej obojętne biologicznie

uznawane są cewniki z
elastomerów silikonowych i
poliuretanu.

Rodzaje wenflonów:



Fioletowy

- rozmiar 26 G

- średnica zewnętrzna 0,6 mm



Żółty

- rozmiar 24 G

- średnica zewnętrzna 0,7 mm



Niebieski

- rozmiar 22 G
- średnica zewnętrzna 0,8 mm (lub 0,9

mm)

- średnica wewnętrzna 0,6 mm
- przepływ:



infuzja płynu 31 ml/min



krew 18 ml/min



Różowy

- rozmiar 20 G

- średnica zewnętrzna 1,0 mm (lub

1,1 mm)

- średnica wewnętrzna 0,8 mm

- przepływ:



infuzja płynu 54 ml/min



krew 31 ml/min



Zielony

- rozmiar 18 G

- średnica zewnętrzna 1,2 mm (lub

1,3 mm)

- średnica wewnętrzna 1,0 mm

- przepływ:



infuzja płynu 80 ml/min



krew 45 ml/min



Biały

- rozmiar 17 G

- średnica zewnętrzna 1,4 mm (lub

1,5 mm)

- średnica wewnętrzna 1,2 mm

- przepływ:



infuzja płynu 125 ml/min



krew 76 ml/min



Szary

- rozmiar 16 G

- średnica zewnętrzna 1,7 mm (1,6-

1,8 mm)

- średnica wewnętrzna 1,4 mm

- przepływ:



płynu 180 ml/min



krew 118 ml/min



Pomarańczowy/czerwon

y/ brązowy

- rozmiar 14 G

- średnica zewnętrzna 2,0 mm (1,9-

2,2 mm)

- średnica wewnętrzna 1,7 mm

- przepływ:



infuzja płynu 270 ml/min



krew 172 ml/min

13. Dokumentacja

monitorująca dostęp

naczyniowy



Data i godzina założenia wkłucia



Zmiany opatrunku



Usunięcie wkłucia



Obserwacja miejsca wkłucia



Podanie rodzaju wenflonu



Podpis ratownika medycznego