Syndrom myślenia

grupowego w procesie

podejmowania decyzji

Anna Rozalska

Syndrom Grupowego Myślenia w

grupowym podejmowaniu decyzji jest to
syndrom zniekształceń, który może
wystąpić w sytuacji, kiedy grupa
podejmująca decyzję przedkłada
osiągnięcie konsensusu nad podjęcie jak
najlepszej decyzji. Oznacza również
uleganie ograniczającej sugestii i
naciskowi grupy, której jest się członkiem.

Warunki do powstania syndromu

grupowego myślenia związane są z
sytuacją członków grupy, którzy podejmują
istotne decyzje i występują często w
warunkach braku dostatecznej ilości
informacji wyjściowych, trudności w
przewidywaniu skutków decyzji oraz
podleganie silnym stresom wynikającym z
wagi podejmowanych decyzji.

Objawy Syndromu Grupowego

Myślenia

• iluzja nieomylności i pewności siebie,

• lekceważenie niepomyślnych informacji,

• wiara we własną etykę zawodową,

nieuwzględnianie etycznych i moralnych

aspektów decyzji,

• lekceważące traktowanie wyników i osób

spoza zespołu,

• wywieranie nacisku dla wymuszenia

konformizmu,

• samocenzurowanie się,

• iluzja jednomyślności,

• filtrowanie informacji,

Na czym polega syndrom

grupowego myślenia?

• Regułą jest, że nagromadzenie wiedzy i doświadczenia

zmniejsza częstość pomyłek i prowadzi do możliwie
najlepszego rozwiązania problemu. Przy założeniu, że każdy
z uczestników wnosi twórczy wkład osobisty, skutkiem
myślenia grupy powinny być trzeźwa, wielostronna ocena
sytuacji oraz podjęcie właściwej decyzji.

• Okazuje się jednak bardzo często , że inteligencja grupy

wcale nie przewyższa inteligencji jej poszczególnych
członków; że decyzje rozmaitych komitetów czy komisji są
wyjątkowo nietrafne i byłoby lepiej gdyby były one
podejmowane przez pojedyncze osoby.

Czynniki zwiększające

prawdopodobieństwo pojawienia się

syndromu GM

•

Grupa podejmuje decyzje brzemienną w skutki.

•

Trafność decyzji lub jej błędność będzie ważyć

na prestiżu każdego z jej członków.

•

Członkowie grupy posiadają wysokie

kwalifikacje, cenią i szanują siebie wzajemnie

•

Grupa jest położona wysoko w hierarchii

społecznej.

•

Grupa ma dostęp do szczególnych informacji,

niedostępnych ogółowi (np. informacje tajne).

•

Grupa pracuje w sytuacji ograniczonego czasu i

pod dużą presją na wypracowanie

odpowiedniego rozwiązania.

Myślenie Grupowe charakteryzuje

się 8 głównymi cechami

1. Złudzeniem całkowitego bezpieczeństwa
2. Zbiorowym racjonalizowaniu działań grupy
3. Niepodważalną wiarą w przyrodzoną moralność

grupy

4. Stereotypowe poglądy na wroga – jako słabego,

złego

5. Silnym naciskiem wewnętrznym na członków

grupy, aby dostosowali się do norm grupowych i

nie różnili w poglądach

6. Indywidualną autocenzurą myśli i idei
7. Złudzeniem jednomyślności decyzji
8. Pojawieniem się strażników umysłów

Zapobieganie grupowemu

myśleniu

•

Lider grupy (lub osoba dominująca) powinien każdemu z

członków grupy wyznaczyć rolę wymagającą krytycznej

oceny proponowanych rozwiązań.

•

Przywódcy w hierarchii organizacji powinni być bezstronni.

•

Organizacja powinna rutynowo wprowadzać w życie praktykę

powołania kilku niezależnych grup podejmujących decyzję i

oceniających się nawzajem.

•

Na każdym spotkaniu grupy, przynajmniej jednemu z

członków grupy powinno przypisać się rolę "adwokata diabła"

•

Przed podjęciem ostatecznej decyzji, grupa powinna odbyć

"spotkanie ostatniej szansy", na którym od każdego

wymagałoby się wyrażenia w sposób jasny swoich

wątpliwości i wtórnych przemyśleń.

•

Grupa powinna posiadać i wysłuchiwać opinii jednego lub

więcej ekspertów bądź wykwalifikowanych

współpracowników, dobrze zorientowanych w temacie, lecz

nie stanowiących członków grupy.

•

Powinien być opracowywany plan alternatywny

• Biorąc pod uwagę katastrofalne skutki jakie mogą

wyniknąć z GM trzeba wziąć pod uwagę

możliwości ulepszenia podejmowania decyzji w

grupie. Wszystkie powinny dążyć do zmiany

procesu podejmowania grupowej decyzji w taki

sposób, żeby sprzyjał on niezależnemu myśleniu.

Zaleca stosowanie procedur, które zmuszą

członków grupy do krytycznej oceny zarówno

pomysłów własnych jak i pomysłów innych osób-

stworzy to dopływ informacji, krytyki ze strony

zewnętrznych ekspertów lub grup które

wymagają aby grupa analizowała i inscenizowała

reakcje i strategie opozycji.

Bibliografia

-

http://pl.wikipedia.org/wiki/Strona_g%C5%82%C3%B3wna

-

http://www.kurierlubelski.pl/index.php?

module=dzial&func=viewpub&tid=9&pid=39076

-

Fragmenty książki Janis, Irving. Victims of Groupthink: A Psychological Study of

Foreign-Policy