Profilaktyka swoista
Szczepienia ochronne
Profilaktyka nieswoista
Karmienie naturalne;
Karminie sztuczne
Aktywność fizyczna
Hartowanie organizmu
Stwarzanie odpowiednich warunków do
rozwoju;
Edukacja zdrowotna dzieci i młodzieży
Profilaktyka swoista
Szczepienia ochronne;
Zapobieganie wypadkom, urazom i
zatruciom,
Zapobieganie krzywicy
Zmniejszenie ryzyka wystąpienia zespołu
nagłego niemowląt;
Zapobieganie zaburzeniom
spowodowanym niedoborem jodu;
Zapobieganie wadom wrodzonym cewy
nerwowej;
Profilaktyka swoista
Zapobieganie próchnicy zębów i chorobom
przyzębia oraz układu ruchowego narządu
żucia;
Zapobieganie zaburzeniom oddychania
przez nos u niemowląt;
Zapobieganie przedwczesnemu rozwojowi
miażdżycy
Zapobieganie nadmiernemu
nasłonecznieniu
Zapobieganie używaniu przez młodzież
środków uzależniających;
Zapobieganie zakażeniom wirusem HIV
Szczepienia ochronne
Uodpornienie (naturalne, sztuczne (bierne,
czynne)
Podział szczepionki w zależności od postaci
antygenu (żywe, inaktywowane,
rekombinowane), anatoksyny
Swoistość szczepionki (monowalentne,
poliwalentne)
Cel szczepień, odczyny poszczepienne,
organizacja szczepień, przeciwwskazania
Rodzaje odporności
Naturalna:
- czynna (zakażenie, przebyte choroby),
- bierna (przejście przeciwciał IgG przez
łożysko)
Sztuczna:
- czynna (szczepienie)
- adoptowana – podanie swoistych
limfocytów Tc;
- bierna - dożylnie podanie immunoglobulin
;
- czynno-bierna – szczepienie +podanie
immunoglobulin
Szczepionka
Produkt pochodzenia biologicznego
zawierające substancje zdolne do indukcji
określonych procesów immunologicznych,
warunkujących powstanie trwałej odporności
bez wywołania toksycznych działań
Szczepionka
Żywa (atenuowana), pozbawiona cech
wirulencji – namnaża się u osoby szczepionej
- imituje naturalne zakażenie i wywołuje
optymalna odporność
Zabita (inaktywowana) nie ma zdolności
namnażania i zakażania, nie powoduje
objawów choroby, przeciwko której jest
zastosowana
Podział szczepionki ze względu na
czynnik etiologiczny
Przeciwbakteryjna - BCG, pałeczki krztuśca,
przeciw bakteriom otoczkowym błonicy,
tężcowi;
Przeciwwirusowe – poliomyelitis, ospa
wietrzna, odra, świnka , różyczka, grypa, wzw
(A i B), wścieklizna
„Szczepionka idealna”
Uzyskanie w wyniku szczepienia wysokiej
seroprotekcji (immugenności szczepionki);
Schemat szczepień składający się z jak
najmniejszej ilości dawek (najlepiej jedna);
Bez konieczności podawania dawek
przypominających;
Całkowicie bezpieczna – nie wywołująca
niepożądanych odczynów poszczepiennych
(NOP)
Nie istnieje
Szczepionka całkowicie bezpieczna
To jest nie wywołująca niepożądanych
odczynów poszczepiennych (NOP) oraz w
100% skuteczna
Prawidłowe szczepienie
1.
Prawidłowy transport i przechowywanie
szczepionek;
1.
Prawidłowa kwalifikacja;
1.
Właściwa technika przeprowadzenia
szczepienia
Szczepionki
Dopuszczone do użycia w kraju (
rejestr, atest
);
Stosowane wg zaleceń producenta; (
ulotka,
schemat i miejsce podania, wiek, dawki)
Właściwe przechowywanie (
temp +2ºC +8 ºC
)
Prawidłowa dokumentacja szczepienia
Zasada kwalifikacji
Wywiad;
Ocena aktualnego stanu zdrowia;
Ocena korzyści ze szczepienia w porównaniu z
zachorowaniem naturalnym (
przy uwzględnieniu
niepożądanych odczynów poszczepiennych
)
Przeciwwskazania do szczepień
Reakcja anafilaktyczna na poprzednie
szczepienie;
Ciężkie, niepożądane odczyny
poszczepienne;
Poważne zaburzenia immunologiczne (
nie
stosuje się szczepionek żywych)
Przeciwwskazania okresowe:
- ostra choroba infekcyjna;
- zaostrzenie choroby przewlekłej
Sposób podania
(zgodnie z instrukcją producenta)
Doustnie;
Domięśniowo;
Podskórnie;
Śródskórnie
Technika szczepienia
Iniekcje domięśniowe – długość igły
- u noworodków i niemowląt –
22-25 mm
- u dzieci starszych i młodzieży –
25 mm
Iniekcje podskórne –
długość igły 16 mm
Szczepionka doustna –
jeśli nie została przyjęta
lub do 10 minut po szczepieniu wystąpiły wymioty
to
należy szczepienie powtórzyć
Obserwacja po szczepieniu 15-20
minut
1. Reakcje alergiczne
2. Omdlenia
40% u
pacjentów w wieku 10-18 lat
43%
w ciągu 5 minut po szczepieniu
89%
do 15 minut po szczepieniu
W uzyskaniu dobrej odpowiedzi na
podany antygen mają znaczenie
Wiek (każda dawka podana o 5 lub więcej
dni za wcześnie w stosunku do wskazanego
wieku powinna być powtórzona)
Okres pomiędzy kolejnymi dawkami tego
samego antygenu
po szczepionce zabitej (inaktywowanej)
inna
szczepionka zabita lub żywa (atenuowana)
4 tygodnie
po szczepionce żywej (atenuowanej)
inna
szczepionka atenuowana (żywa)
6 tygodni,
s
zczepionka zabita (inaktywowana)
4 tygodnie
Odstępy między szczepieniami
Skracanie odstępów pomiędzy szczepieniami
obniża skuteczność uodpornienia;
Wydłużanie odstępów pomiędzy szczepieniami
nie upośledza odpowiedzi immunologicznej
Szczepienia równoczasowe
(podawane w ciągu 24 godzin
)
Różne miejsca podania;
Nie należy łączyć szczepionek w tej samej
strzykawce (chyba że szczepionka ma
zarejestrowaną możliwość podania)
Odczyny poszczepienne
Miejscowe: odczyn miejscowy po szczepieniu
BCG, obrzęk, powiększenie węzłów chłonnych,
ropień w miejscu wkłucia
Ze strony OUN: encefalopatia, drgawki
gorączkowe i niegorączkwe, porażenie
poliomyelitis wywołane wirusem
szczepionkowym, zapalenie mózgu, zapalenie
opon mózgowo-rdzeniowych, zespół Guillain-
Barre
Inne: bóle stawowe, epizody hipotensyjno-
hiporeaktywne, gorączka powyżej 39 ºC,
małopłytkowość, nieutulony ciągły płacz,
posocznica, reakcja anafilaktyczna, reakcja
alergiczna, uogólnione zakażenie BCG, wstrząs
anafilaktyczny, zapalenie jąder, zapalenie
ślinianek inne poważne odczyny występujące
do 4 tyg po szczepieniu