USTRÓJ SAMORZĄDU
TERYTORIALNEGO
SAMORZĄD:
to forma organizacji wyodrębnionej grupy społecznej, która
może dzięki przyznanej osobowości prawnej i istnieniu
odpowiednich organów i instytucji, decydować w granicach
prawa o istotnych dla siebie sprawach, działając bądź za
pośrednictwem swoich przedstawicieli bądź też bezpośrednio.
Organy jednostek samorządu terytorialnego zajmują
szczególne miejsce w systemie organów administracji
publicznej.
Wyróżniamy kilka rodzajów samorządu:
* terytorialny - wynikający z faktu zamieszkiwania na danym
obszarze
* uczniowski – tworzony przez wszystkich uczniów danej
szkoły
* zawodowy (np. lekarski)
PODMIOT SAMORZĄDU:
tworzy społeczność lokalna zamieszkała na danym
terenie. Samorząd to sprawowanie administracji
przez zbiorowość zainteresowanych osób. W
przypadku samorządu terytorialnego chodzi o
osoby zamieszkałe na danym terenie. Kolejną
kwestią decydującą o istocie podmiotu samorządu
jest jego organizacja. Terytorialny związek
samorządowy, będąc strukturą o charakterze
korporacyjnym, nie jest w stanie realizować swoich
zadań in pleno. Z tego też powodu członkowie
związku powołują w drodze wyborów organy
(zwykle kolegialne), które w sposób bezpośredni
wykonują zadania nałożone na związek.
PRZEDMIOT SAMORZĄDU:
To, iż samorząd terytorialny wykonuje zadania o
charakterze publicznym, nie budzi we współczesnej
literaturze przedmiotu wątpliwości. Akceptowane jest
również posługiwanie się przy tym instrumentami
prawnymi typowymi dla władzy państwowej.. Jeżeli za
zasadę prawną o randze konstytucyjnej zostało uznane
istnienie samorządu terytorialnego wyposażonego w
osobowość publicznoprawną, osobowość
cywilnoprawną we własny, samodzielnie realizowany
zakres zadań i obowiązków, to podział zadań nie może
być dokonany w sposób optymalny wyłącznie pomiędzy
odrębne organy państwowe.
Zasady ustroju i działania
samorządu
terytorialnego:
Unitarność
Subsydiarność
Względna samodzielność
Demokracja
SAMORZĄD
TERYTORIALNY:
Samorząd terytorialny jest jedną z jednostek
organizacyjnych, która ma za zadanie wykonywać
funkcje administracji publicznej. Jest instytucją
społeczną, w której wybrani członkowie
zbiorowości dysponują uprawnieniami do
podejmowania i koordynowania społecznie
doniosłych działań związanych z zaspokajaniem
potrzeb publicznych mieszkańców danego
terytorium. Według prof.. Zbigniewa Leońskiego
samorząd terytorialny w wąskim znaczeniu to
zbiorowość powołana przez przepisy prawa w celu
sprawowania funkcji administracji w formach
zdecentralizowanych.
Taką sytuacje może zobrazować nam wykres, który
przedstawia system podmiotów administracji
publicznej:
Historia utworzenia samorządu terytorialnego sięga
okresu dwudziestolecia międzywojennego. Po II wojnie
światowej funkcjonował do roku 1950, został zniesiony
ustawą z 20 marca 1950 r. o terenowych organach
jednolitej władzy państwowej. 8 marca 1990 r.
przywrócono go ustawą o samorządzie terytorialnym, ale
jedynie na szczeblu gminy. Ustawa o samorządzie
terytorialnym od 1 stycznia 1999 r. nosi tytuł „ustawa o
samorządzie gminnym”. Na podstawie ustaw z dnia 5
czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym i o
samorządzie województwa z dniem 1 stycznia 1999 r.
utworzono samorząd terytorialny w wyższych jednostkach
zasadniczego podziału terytorialnego, tzn. w nowo
utworzonych powiatach i w szesnastu nowych
województwach.
Jako organy administracji publicznej
organy samorządu terytorialnego:
1). Nie są zaliczane do organów państwa, ale
pozostają częścią szeroko rozumianego
aparatu administracji publicznej;
2). Ich organizacja oparta jest o zasadę
decentralizacji;
3). Pozostają pod nadzorem organów państwa
w oparciu o kryteria określone w przepisach
prawa;
4). Posiadają własną organizacje określoną w
przepisach rangi konstytucyjnej i ustawowej.
Według teorii Z. Leońskiego do istotnych cech
samorządu zalicza się to, że:
„przepisy prawa powinny zagwarantować określonym
grupom społecznym i wyłonionym przez nie organom prawo
do zarządzania „swoimi” sprawami (korporacyjny, czyli
zrzeszeniowy charakter samorządu),
Grupy te uczestniczą w wykonywaniu samorządu
obligatoryjnie z mocy ustawy (członkiem samorządu staje
się z mocy ustawy, a nie dobrowolnie z mocy własnego
oświadczenia woli),
Grupy te i ich organy wykonują zadania należące do
administracji publicznej,
Owo zarządzanie odbywa się na zasadach samodzielności
(decentralizacji); wkraczanie w formie nadzoru w działalność
samorządu możliwe jest wyłącznie w formach
przewidzianych ustawą i nie naruszających owej
samodzielności”
Dziś można wyróżnić 3 rodzaje samorządu
terytorialnego, a mianowicie:
Zasadniczy- powstaje dla potrzeb ogólnych
organów administracji rządowej i samorządu
terytorialnego.
Pomocniczy- ma on na celu uzupełnienie podziału
zasadniczego (sołectwa w przypadku gmin
wiejskich, dzielnice i osiedla- gminy miejskie)
Specjalny- tworzony na potrzeby niezespolonych
organów administracji (np. samorządy
administracji morskiej, lasów państwowych).
Regulacje prawne
samorządu
terytorialnego:
Konstytucja z 1997r w rozdziale VII
Ustawa o samorządzie gminnym z 1990r
Ustawa o samorządzie powiatowym z 1998 r
Ustawa o samorządzie województwa z 1998r
Ustawy uzupełniające np. ustawa o
pracownikach samorządowych z 22 marca
1990r
Przepisy prawa międzynarodowego np.
Europejska Karta Samorządu lokalnego
Samorząd terytorialny posiada swoje jednostki, które
mają wykonywać zadania nie zastrzeżone dla innych
jednostek samorządu terytorialnego. Od 1 stycznia 1999 r.
obowiązuje trójszczeblowa struktura samorządu
terytorialnego:
Samorząd gminny- art.1 ustawy o samorządzie
gminnym stanowi, że wspólnotę gminną stanowią
mieszkańcy zamieszkujący na terenie gminy
Samorząd powiatowy- art.1 ustawy o samorządzie
powiatu stanowi, że wspólnotę powiatową stanowią
mieszkańcy zamieszkujący na terenie powiatu
Samorząd województwa- art. 1 ustawy o samorządzie
województwa stanowi, że wspólnotę wojewódzką stanowią
mieszkańcy zamieszkujący na terenie województwa
Zgodnie z artykułem 165 Konstytucji jednostki samorządu
terytorialnego posiadają osobowość prawną, przysługują im
prawo do własności i inne prawa majątkowe. Samodzielność
jednostek podlega ochronie sądowej.
Po pierwsze:
Są one chronione tak jak inne osoby prawne, na podstawie
przepisu prawa cywilnego, materialnego i procesowego. Służy
im zatem zdolność sądowa i procesowa
Po drugie:
Chodzi o ochronę samodzielności w dziedzinach, w których
organy samorządu terytorialnego występują jako organy
władzy publicznej w procesie stanowienia i stosowania prawa.
Ochrona ta ma na celu zapewnienie samodzielności
jednostkom samorządu terytorialnego wobec organów
administracji rządowej, które sprawują nadzór nad
samorządem terytorialnym pod względem samodzielności,
legalności.
Nabywają one osobowość prawna wraz z ich
utworzeniem w drodze rozporządzenia Rady Ministrów,
posiadają one zatem zdolność prawną i zdolność do
czynności prawnych, mogą być podmiotem praw i
obowiązków objętych regulacją cywilno-prawną, w
szczególności mogą być podmiotem w stosunkach
własnościowych i innych stosunkach prawnych.
Jednostkom samorządu terytorialnego zapewnia się
udział w dochodach publicznych odpowiednio do
przypadających im zadań. Dochodami jednostek są:
Ich dochody własne
Dotacje z budżetu państwa
Subwencje ogólne
W celu sprawnego wykonywania swoich funkcji, państwo
dzieli swoje terytorium na mniejsze jednostki, z których
część stanowią organy centralne tj. organy obejmujące
pod względem właściwości miejscowej obszar całego
państwa, pozostałymi organami są organy terenowe tzn.
takie, których właściwość miejscowa obejmuje tylko
określone części terytorium państwa, czyli jednostki
podziału terytorialnego.
Do zadań samorządu terytorialnego nie należą
zadania państwa w zakresie ustawodawstwa i
władzy sądowniczej. Z określenia „samorząd
terytorialny” wywieść również należy, iż do
jego kompetencji nie będą mogły należeć
sprawy o charakterze ogólnopolskim.
Przykładowo, przedmiotem referendum
gminnego nie może być kwestia udziału
państwa we Wspólnotach Europejskich. Jak
wynika z samej nazwy, w kompetencjach
samorządu leża sprawy o charakterze
lokalnym.
Bibliografia:
Z. Leoński, [w:] System prawa
administracyjnego, tom I, pod red. J.
Starościaka, Ossolineum 1997, s. 370.
[1] Z. Leoński, Samorząd terytorialny w RP, 3.
wydanie, C. H. Beck, Warszawa 2001, s. 6.
E. Ochendowski, Prawo administracyjne. Część
ogólna., Dom organizatora, Toruń 2004, s. 223.
Ewa Gudlewicz Konstytucyjny system organów
państwowych, Oficyna wydawnicza VERBA,
Lublin 2009, s. 117-119
Konstytucja RP z 1997r.