Późne dzieciństwo
Charakterystyka ogólna
Rozwój procesów
poznawczych
Dojrzałość szkolna
Okres późnego
dzieciństwa
Młodszy wiek szkolny, od ok. 7 do 10-12 r.ż
W miejsce zabawy wchodzi stopniowo nauka
W tym okresie dziecko staje się częścią grupy
formalnej, jaką jest szkolna klasa
Pójście do szkoły traktuje się jako etap przejściowy
między wiekiem przedszkolnym a szkolnym.
Ostatnia klasa stanowi przejście z fazy dzieciństwa
do fazy dorastania, czyli okresu wczesnej
adolescencji (jest to okres charakteryzujący się
nasilonymi zmianami fizycznymi i
psychologicznymi, które mają charakter
dynamicznego procesu- tak zwany trudny okres)
Życie dziecka koncentruje się
wokół trzech sfer aktywności:
1.Nauki szkolnej
2.Codziennych zajęć domowych
3.Zabawy
Działania mają wszechstronne znaczenie:
Późne dzieciństwo przygotowuje dziecko do
samodzielnego zmagania się z wymogami
zadań czy sytuacji oraz do samodzielnego
stawiania celów i prób ich realizacji.
Jest to okres nabywania trwałych nawyków
związanych z pracą i obowiązkowością.
Wzrost i rozwój
motoryczny
Dzieci w wieku od 6 do 12/13 lat rosną
pięć do ośmiu centymetrów i
przybierają na wadze ok. 3kg rocznie
Zmiana uzębienia mlecznego na stałe
Trwa postęp w koordynacji mięsni
dużych (poprawia to takie umiejętności
jak np. jazda na rowerze)
Wzrasta siła i szybkość
Poprawia się koordynacja ręki i oka
Dzieci lepiej wykonuja czynności
wymagające koordynacji wzroku z
ruchami ciała (np. chwytanie piłki lub gra
na instrumencie)
Koordynacja ruchów precyzyjnych
(umożliwia pisanie, wycinanie,
malowanie, rysowanie)
Postęp w posługiwaniu się dłońmi jest
możliwy dzięki rozwojowi nadgarstka, co
szybciej następuje u dziewcząt niż
chłopców
Różnice między płciami
Dziewczynki na ogół rosną szybciej niż chłopcy, a
w wieku 12 lat osiągaja ok.94% swojego
dorosłego wzrostu, a chłopcy nie więcej niż 84%
Dziewczęta w porównaniu do chłopców maja
więcej tkanki tłuszczowej a mniej tkanki
mięśniowej
Różnice płciowe w budowie szkieletu i mięśni
powodują, że dziewczynki maja lepszą
koordynację ruchów, ale są wolniejsze i nieco
słabsze od chłopców
W sumie różnice w rozwoju stawów, sile i
szybkości są w tym wieku niewielkie
Charakterystyczne
zmiany
Następuje szybki rozwój mowy, pamięci,
która staje się trwała
Kształtuje się umiejętność myślenia
logiczno - abstrakcyjnego i rozwija się
wiedza o świecie.
Dostosowanie się do nowych sytuacji,
zadań i wymagań dzięki dalszemu
rozwójowi funkcji psychicznych i ich
integracjii
Dziecko poddanie się innym rodzajom
wpływów społecznych, odmiennych od
rodzinnych poprzez trwałe wejście w
nowe środowisko (rówieśnicy,
nauczyciele)
Dziecko przygotowuje się do
samodzielnego odgrywania ról
społecznych
Dziecko staje się uczniem- jest to jego
nowa rola życiowa
Dojrzałość szkolna
Dziecko jest:
dostatecznie rozwinięte fizycznie i ruchowo, zwłaszcza w
zakresie precyzyjnych ruchów rąk i palców
zorientowane w otoczeniu oraz ma określony zasób
wiedzy ogólnej o świecie
na tyle rozwinięte, że może porozumiewać się w sposób
zrozumiały dla rozmówców
w posiadaniu umiejętności działania intencjonalnego
uspołecznione w stopniu pozwalającym współdziałać z
rówieśnikami oraz liczy się z chęciami i życzeniami innych
oraz wykorzystuje polecenia kierowane przez dorosłych do
całej grupy dzieci
na tyle dojrzałe, aby rozstać się z matką na czas pobytu w
szkole oraz kontrolować doświadczane emocje (lęk, złość i
inne) nie uzewnętrzniając ich w sposób zbyt gwałtowny
Nauka czytania i pisania
Dziecko musi dysponować niezbędnymi zdolnościami w
zakresie analizy i syntezy zarówno wzrokowej jak i
słuchowej.
Pozwala to na spostrzeganie i odróżnianie od siebie
prostych i złożonych znaków graficznych oraz na
prawidłowe rozpoznawanie głosek.
Opanowanie czynności pisania wymaga dobrej sprawności
manualnej oraz koordynacji wzrokowo – słuchowej.
Dziecko może napisać coś z pamięci po uprzednim
dokonaniu analizy słuchowej i wzrokowej wyrazu lub
zdania.
Następnym stadium w nauce pisania jest pisanie ze
słuchu a końcowym – samodzielne zapisywanie
pomyślanych przez siebie zdań lub ich łańcuchów.
Rozwój procesów
poznawczych
Uwaga
W okresie późnego dzieciństwa następuje
postęp w funkcjonowaniu uwagi dziecka. Jest
on wynikiem dojrzewania centralnego układu
nerwowego oraz efektem uczenia się.
Kształtuje się uwaga dowolna – skupienie
uwagi w sposób świadomy
Dzięki uwadze możliwe jest zarówno
uzyskanie potrzebnych informacji jak i ich
przetworzenie oraz zapamiętanie
Myślenie
Późne dzieciństwo to okres w którym następuje przejście od
stadium myślenia przedoperacyjnego do stadium operacji
konkretnych. Oznacza to że dziecko osiąga w tym czasie
szereg równych zdolności związanych z nabywaniem i
przetwarzaniem informacji o świecie i o sobie na poziomie
konkretu, np. dzięki wytworzeniu się pojęcia stałości liczby,
długości, wagi i objętości, możliwe stały się operacje na
pojęciach fizycznych, matematycznych, oraz pojęciach
społecznych.
W stadium operacji konkretnych pojawia się odwracalność
myślenia- umiejętność odwracania w myślach pewnych
przekształceń fizycznych bądź umysłowych- dzięki temu np.
Dziecko rozumie, że skoro A jest większe od B, to B jest
mniejsze od A
Dziecko potrafi się posłuwiwać logiką indukcyjną- z własnych
doświadczeń umie wprowadzić zasady ogólne. Korzystanie z
logiki dedukcynej opartej na hipotetycznych przesłankach
sprawia im problem, nie są w tym tak biegłe.
U dziecka w wieku szkolnym zaczyna się rozwijać świadomość
działania
Pamięć
Dzieci częściej starają się zrozumieć treść tego
czego się uczą dokonują samodzielnej analizy,
przekształcenia i organizacji informacji zawartych w
materiale. Wykorzystują przy tym rozmaite
strategie pamięciowe: wyliczanie, powtarzanie,
sematyczne organizowanie, tworzenie wskazówek,
opracowywanie.
Stosowane przez dzieci sposoby zapamiętywania
zmieniają się wraz z ich wzrastającą u nich
tendencją do porządkowania i kategoryzowania
informacji oraz doskonaleniem się możliwości i ich
zapisu oraz organizacji.
Automatyzm- zdolność przywoływania informacji z
pamięci długotrwałej bez korzystania z pamięci
krótkotrwałej (na pytanie ile to jest 7x7 dziecko
odpowiada 49 bez zastanowienia)
Mowa
We wczesnym okresie szkolnym dzieci uczą się w jaki
sposób utrzymać wątek rozmowy, jak budować zdania
niejednoznaczne, jak wyrażać się grzecznie i
przekonywująco.
Pomiędzy 6 a 12 rokiem życia dzieci nadal poszerzają
swoje słownictwo o 5 do 10 tysięcy wyrazów rocznie
Wzrost umiejętności komunikacyjnych pozwala dziecku na
uczestniczenie w bardziej złożonych zadaniach które
wymagają uzgodnienia i zaplanowania celu oraz sposobu
działania, pogodzenia pragnień i potrzeb innych osób.
Dzieci chętniej angażują się w zabawy i gry zespołowe o
wyraźnej strukturze i czytelnych regułach.
Również chętnie uczestniczą w grach o strukturze
fabularnej (gry planszowe, komputerowe) z podziałem na
role.
Jeremy Anglin sprawdził całkowity zasób
słownictwa dzieci w odniesieniu do
próby słów wybranych losowo z dużego
słownika. Pomiędzy trzecią a piątą klasą
Anglin odkrył wielki przyrost
znajommości słów, ktore nazywa
słowami pochodnymi- są to słowa
podstawowe poszerzone o przyrostki
bądź przedrostki
Dzieci również osiągają wyższy poziom
rozumienia struktur języka i odkrywają
zależności pomiędzy całymi kategoriami
słów, na przykład przymiotnikami i
przysłówkami (smutny/ smutno) lub
pomiędzy przymiotnikami i
rzeczownikami (szczęśliwy/ szczęście).
Odtąd dziecko może zrozumieć i potrafi
tworzyć całe klasy nowych słów.