Europa

Ostatnia aktualizacja w 01.01.2007 po akcesji Rumunii i Bułgarii

Europa

Współczesne zagrożenia

asymetryczne

•

BROŃ MASOWEGO RAŻENIA

•

ATAKI TELEINFORMATYCZNE

•

TRANSNARODOWA PRZESTĘPCZOŚĆ

•

PAŃSTWA ZBÓJECKI

•

PAŃSTWA UPADŁE

•

TERRORYZM

BROŃ MASOWEGO RAŻENIA

BMR

•

BROŃ BIOLOGICZNA

•

BROŃ CHEMICZNA

•

BROŃ NUKLEARNA

•

BROŃ RADIOLOGICZNA

•

KONWENCJONALNE ŁADUNKI O DUŻYM POLU RAŻENIA

BROŃ BIOLOGICZNA

Za ten rodzaj broni uznaje się wszelkie drobnoustroje oraz

toksyczne substancje pochodzenia naturalnego, które
powodują choroby zakaźne lub zatrucia, prowadzące do
czasowego lub trwałego osłabienia organizmu a nawet
śmierci. Najczęściej wymienia się pięć podstawowych
grup:



Wirusy



Bakterie



Rejketsje (łączą w sobie cechy wirusów i bakterii)



Grzyby



Trucizny naturalnego pochodzenia

BROŃ CHEMICZNA

Broń chemiczna ( C-Chemical ) to sztucznie

stworzone substancje chemiczne o
toksycznym oddziaływaniu na organizmy żywe
i ludzi. Podstawowymi rodzajami tych środków
są związki duszące, parzące, oddziaływujące
na krew poprzez blokadę transportu tlenu w
organizmie oraz paraliżujące. Środki te
występują w ciekłym lub gazowym stanie
skupienia. Skutki oddziaływania środków
chemicznych są natychmiastowe.

•BROŃ NUKLEARNA

Broń nuklearna ( N- Nuclear ).To środki, które

doprowadzają do eksplozji nuklearnej i wytworzenia
w ten sposób niszczącej fali uderzeniowej,
spowodowania opadu radioaktywnego,
promieniowania jądrowego i cieplnego. Taka
eksplozja jest wynikiem syntezy jąder izotopów
wodoru oraz procesu rozpadu jąder atomowych. Ze
względu na zakres wiedzy potrzebnej do stworzenia
niebezpiecznej broni nuklearnej, jedynym rodzajem
tej broni branym pod uwagę przy ocenie zagrożenia
ze strony podmiotów pozapaństwowych jest broń
jądrowa, której mechanizm działania jest
zdecydowanie prostszy.

Podmioty pozapaństwowe mogą wejść w
posiadanie broni nuklearnej na trzy
sposoby, poprzez :

•

przekazanie gotowej broni przez państwo

•

kradzież bądź nielegalny zakup

•

samodzielna produkcja

BROŃ RADIOLOGICZNA

Broń radiologiczna ( R- Radiological ).

Mechanizm działania jest zbliżony do
broni nuklearnej, również wykorzystuje
zjawiska promieniotwórczości
poszczególnych pierwiastków, jednak
działanie broni radiologicznej nie polega
na doprowadzeniu do eksplozji a
jedynie do wywołania skażenia
radioaktywnego. Najczęściej wyróżnia
się dwa typy broni radiologicznej:

BROŃ RADIOLOGICZNA CD

Pierwszy typ

- to radiologiczne

urządzenia dyspersyjne, zwane
potocznie brudną bombą, której
działanie polega na rozprzestrzenieniu
w określonym miejscu substancji
promieniotwórczej w wyniku eksplozji
ładunku konwencjonalnego.

Drugi typ

- to radiologiczne urządzenie

emitujące, jego działanie polega
jedynie na emitowaniu promieniowania

ZAGROŻENIA

TELEINFORMATYCZNE

Haking- hakerzy, pseudo-hakerzy

Termin

haking

rozumiany jest jako manipulacja w

sieciach teleinformatycznych, która dokonywana

jest ze specyficznych poza ekonomicznych i poza

politycznych pobudek.

Zakłada się również, że osoby dokonujące ataków

nie mają złych intencji. Ich celem jest

sprawdzenie samych siebie oraz zwiększenie

swoich umiejętności, czyli szkolenie się.

Hakerów ze względu na stosowaną

etykę możemy podzielić na trzy
grupy:

-

Black hat

– (czarne kapelusze) to hakerzy

działający na granicy lub poza granicą prawa.
Określany również jako kraker.

-

White hat

– (białe kapelusze) hakerzy działający

legalnie lub przynajmniej starający się nie
wyrządzić szkody. Wśród nich można często
spotkać audytorów bezpieczeństwa.

-

Grey hat

– (szare kapelusze) hakerzy

przyjmujący działania obu wymienionych
wcześniej grup.

Script-kids

– to amatorzy dokonujący ataków

według zamieszczonych w Internecie
gotowych instrukcji, wzorów. Ich ataki
cechuje niski poziom skomplikowania, który
wynika z powstałych wcześniej wzorców.
Obejmują one głównie publiczną sieć
Internet oraz połączone z nią prywatne sieci
lokalne. Wynikiem takiego ataku jest m.in.
umieszczenie w sieci niecenzuralnych czy
też obraźliwych treści. Skutki takiego ataku
są ograniczone.

Pseudo-hakerów można podzielić
na :

Krakerzy

– to osoby, które działają z

myślą o wyrządzeniu szkody.Zalicza się
do nich utalentowanych informatyków,
którzy są autorami tak zwanych
wirusów, czyli złośliwych programów.
Rozprzestrzenienie się takiego wirusa
może mieć ogromne skutki, jak na
przykład :



Utrata danych



Manipulacja przesyłanych informacji



Paraliż pracy komputera i sieci.

Hakerstwo

to przede wszystkim sposób działania i

forma aktywności w cyberprzestrzeni, natomiast

haktywizm

jest specyficznym typem działalności

hakerskiej.

Haktywizm

to manipulacja w sieciach

teleinformatycznych motywowana chęcią zwrócenia
uwagi rządu i społeczeństwa na dany problem. Nie
zakłada z góry złych intencji i nie działa z zamiarem
zniszczeń, jednak może spowodować zakłócenie
funkcjonowania

zaatakowanych

systemów.

Haktywistami są nieformalne grupy osób oraz
podmioty zinstytucjonalizowane.

Haktywizm

Cyberprzestępczość

Do najgroźniejszych form

cyberprzestępczości zalicza się:

- nieupoważnione wprowadzenie lub

kopiowanie danych,

- łamanie zabezpieczeń,
- zakłócenie funkcjonowania

systemów

Cyberterroryzm

Cyberterroryzm

to manipulacja motywowana

politycznie, która wywołuje poważne straty
materialne oraz ofiary w ludziach. Takie
działania mają na celu zastraszenie rządu jak
również społeczeństwa. Termin ten określamy
jako wykorzystanie zdobyczy technologii
informacyjnej w celu wyrządzenia szkody.

Można powiedzieć, że

cyberterroryzm

to

działalność terrorystyczna, w której urządzenia
elektroniczne i programy spełniają funkcję
broni w rękach terrorystów

ATAK

CYBERTERRORYSTYCZNY

Kompleksowość ataku cyberterrorystycznego

polega na obejmowani wielu systemów ICT, tzn.:



System sektora finansowego,



Internet,



Sieci sterujące przesyłanie gazu, prądu
elektrycznego, wody,



Sieci sterujące ruchem w transporcie,
urządzeniami przemysłowymi,



Sieci sterujące funkcjonowaniem telefonii,
telewizji i radia,



Systemy umożliwiające pracę służb
państwowych.

Transnarodowa przestępczość

zorganizowana

Transnarodowa przestępczość zorganizowana

charakteryzuje się:



Funkcjonalnym zorganizowaniem grup o ustalonej i
złożonej strukturze niekoniecznie sformalizowanej .



Takie grupy musi cechować pewna trwałość, chodzi
o istnienie i działania w sposób ciągły. Nie ma tu
mowy o jednorazowych atakach (np. napad na
bank).



Wspomniane grupy z reguły mają określone
zadania między poszczególnymi elementami
składowymi

Główne obszary aktywności

O atrakcyjności poszczególnych przestępstw

decyduje wiele czynników. Kluczowe znaczenie
ma skala możliwych do osiągnięcia zysków
oraz rentowność danej formy aktywności
przestępczej. Poza tym istotną rolę odgrywa
m.in. zakres, skala i charakter ryzyka, które
towarzyszy konkretnemu procederowi
przestępstwa, a także stopień
technologicznego zaawansowania i złożoność,
czasochłonność takiego działania.

Główne obszary aktywności
cd.

Dla współczesnych ugrupowań transnarodowych

charakterystyczne jest zwiększanie się ich
wielobranżowości, czyli tzw. dywersyfikacji
obozów aktywności. Obecnie niemal wszystkie
ugrupowania angażują się w wiele rodzajów
przestępstw jednocześnie. Taka dywersyfikacja
ma na celu maksymalizacje zysku, przy
jednoczesnej minimalizacji ryzyka
towarzyszącego jej aktywności.

PRZYKŁADOWE OBSZARY
AKTYWNOŚCI PRZESTĘPCZOŚCI
TRANSNARODOWEJ

Handel narkotykami (w tym: przemyt,

produkcja, rozprowadzanie) jest obecnie
największą i najgroźniejszą formą
aktywności transnarodowych grup
przestępczych. Problem narkotyków
pozostaje w skali globu podstawową i
dynamicznie się rozwijającą aktywnością
przestępczą, w której uczestniczy
większość najpotężniejszych grup
przestępczych.

Handel narkotykami cd.

W drugiej połowie lat 90 XX wieku wartość

całkowitą szacowano na 400mld rocznie,
czyli ok. 8% legalnego handlu światowego.
W świetle badań z 2003 roku ogólna
wartość narkotyków będąca przedmiotem
obrotu międzynarodowego według cen
produktów wynosiła 11mln dolarów,
według cen hurtowych 80 mld dolarów i
według cen detalicznych 278 mld dolarów

PRZYKŁADOWE OBSZARY
AKTYWNOŚCI PRZESTĘPCZOŚCI
TRANSNARODOWEJ

Drugim trendem rozwojowym,

charakterystycznym dla transnarodowych
grup przestępczych, jest stały i wyraźny
wzrost rangi przestępstw wiążących się z
wykorzystaniem nowoczesnych
technologii. Przestępstwa finansowe,
oszustwa czy wyłudzanie, obecnie
stanowią atrakcyjną opcję działania dla
omawianych grup.

PRZYKŁADOWE OBSZARY
AKTYWNOŚCI PRZESTĘPCZOŚCI
TRANSNARODOWEJ

Handel ludźmi (w tym, nielegalne

migracje, sprzedaż i zmuszanie
do różnych prac i usług).

Nielegalny handel bronią (w

tym,

sprzętem

wojskowym,

amunicją, oprzyrządowaniem i
środkami

bojowymi,

komponentami BMR).

PRZYKŁADOWE OBSZARY

AKTYWNOŚCI PRZESTĘPCZOŚCI

TRANSNARODOWEJ

Przemyt na dużą skalę (w tym,

papierosy, alkohol, leki, kosmetyki).

Kradzież intelektualna i markowa (w

tym, wszelkiego rodzaju podróbki
markowych produktów na dużą skalę i
ich rozprowadzanie, nielegalne
pozyskiwanie i rozprowadzanie
produktów kulturowych np. muzyki,
filmów itp.).

Podrabianie pieniędzy.

PAŃSTWA UPADŁE

SUDAN

Od czterech lat trwa konflikt w prowincji Darfur. Islamskie
bojówki dżandżawidów wspierane przez rząd w Chartumie
wymordowały już ponad 200 tys. chrześcijan. Z Darfuru
uciekło
do tej pory ponad 2 mln uchodźców.

IRAK
Od obalenia Saddama Husajna w 2003 r. kraj jest ogarnięty
konfliktem między szyitami
i sunnitami. Rząd nie jest zdolny do skutecznej kontroli
sytuacji w kraju i zapewnienia
bezpieczeństwa. Eskalacja przemocy i kolejne krwawe
zamachy zmusiły do opuszczenia
kraju prawie 1,5 miliona mieszkańców.

PAŃSTWA UPADŁE cd.

ZIMBABWE

Dyktatura Roberta Mugabe doprowadziła kraj do ruiny. Inflacja
przekroczyła 10 tys. proc.,
w większości fabryk wstrzymano produkcję. Na porządku
dziennym są przerwy w dostawach
wody i elektryczności. Brakuje żywności i leków, połowa ludności
jest chronicznie niedożywiona.

SOMALIA
Od 1991 r. nie ma skutecznie działającego rządu. Kilkunastoletnia
wojna domowa pochłonęła już co najmniej 300 tys. ofiar.

AFGANISTAN

PAŃSTWA ZBÓJECKIE

KOREA PÓŁNOCNA

Komunistyczny reżim Kim Dzong Ila, który
straszy świat swoim programem nuklearnym,
jest uzależniony od pomocy żywnościowej z
zewnątrz. Władze przeznaczają prawie 20 proc.
PKB (5 mld USD) na wydatki zbrojeniowe.
Tymczasem – według Amnesty International –
połowa dzieci i jedna trzecia dorosłych
mieszkańców kraju cierpi z powodu
niedożywienia.

IRAN