Zagrożenia asymetryczne

ZAGROŻENIA ASYMETRYCZNE to takie, których celem jest zniewolenia lub redukcja przewagi przeciwnika poprzez zastosowanie taktyki i dostępności broni w niekonwencjonalny sposób, pozwalający na wykorzystanie zarówno słabych punktów przeciwnika, jak i własnej przewagi w jakimś elemencie prowadzonej operacji.

Amerykanie z kolei rozumieją takie zagrożenia jako nieuczciwe techniki oraz groźby artykułowane przez adwersarza. Chodzi o używanie elementu zaskoczenia zarówno w wymiarze operacyjnym, jak i strategicznym, a także użycie, w sposób nieprzewidywalny, różnych typów uzbrojeń. Uważa się też, że przeciwnik, zgodnie z regułami asymetryczności, może prowadzić działania wojenne w taki sposób, aby całkowicie zmienić teren zmagań do własnych potrzeb – na przykład przeniesienie walki na tereny wyłącznie górzyste.

Istota asymetrii polega głównie na tym, że przy starciu dwóch stron – jedna jest niewspółmiernie słabsza od drugiej. Jednak ta słabsza chwyta się tak absolutnie niekonwencjonalnych metod, że osiąga rezultaty znacząco większe od poniesionych nakładów, czyli maksimum efektów przy minimum środków.

Użycie asymetrii to choćby uderzenie w słabe punkty przeciwnika, osłabianie jego potencjału obronnego, wywieranie wpływu na całe wspólnoty międzynarodowe poprzez wzbudzanie społecznego strachu. 

Koncepcja asymetrii znajduje zastosowanie także poza strefą militarną. Patrząc bowiem na całe spektrum zagrożeń powodowanych przed podmioty pozapaństwowe dla globalnego bezpieczeństwa każe kwalifikować do kategorii zagrożeń asymetrycznych każdy podmiot, który pozostając w konflikcie z danym państwem, czy grupą państw, stosuje niestandardowe metody i środki walki, z zastrzeżeniem, że wybór takiego sposobu działania jest uwarunkowany wyraźną dysproporcją potencjałów przeciwników.

Takie podejście do zagrożeń asymetrycznych sprawia, że nie można stworzyć zamkniętego i niespornego ich katalogu.