KANIULACJA NACZYŃ
Iwona Urbanowicz
Katedra i Klinika Medycyny Ratunkowej
Collegium Medicum UMK
Kaniulacja naczyń
UWAGI OGÓLNE
KANIULACJA OBWODOWYCH
NACZYŃ ŻYLNYCH
KANIULACJA TĘTNIC
Kaniulacja naczyń
Rodzaje dostępów naczyniowych
-żylny dostęp naczyniowy:
obwodowy,centralny
-tętniczy dostęp naczyniowy
Rodzaje dostępów
naczyniowych
Czasowe-stałe
Krótkotrwałe-długotrwałe
Twarde-miękkie
Krótkie-długie
Przezskórne –zabiegowe
Obwodowe-centralne
Żylne-tętnicze
Taktyka dostępów
dożylnych
Komu
W jakim celu
Na jak długo
Komu
Pacjenci w dobrym stanie ogólnym
Pacjenci z tendencją do
pogorszenia
Pacjenci wymagąjący szybkiej
interwencji
Pacjenci w stanie ciężkim
Pacjenci w stanie zagrożenia życia
W jakim celu
Jednorazowe pobranie krwi
Jednorazowe podanie leku
Preparaty o dużej gęstości
Podawanie całodobowe
Leki wazoaktywne lub drażniące
naczynia
Monitorowanie hemodynamiczne
MAKSYMALNE PRĘDKOŚCI PRZEPŁYWU
0,6 mm-24G-13 ml/min
0,8 mm-22G-31ml/min
1,0 mm-20G-54 ml/min
1,2 mm-18G-80 ml/min
1,4 mm-17G-125ml/min
1,7 mm-16G-180 ml/min
2,0 mm-14G-270ml/min- długość 45 mm
2,0 mm-14G-174ml/min-długość 160 mm
2,1 mm-14G-174ml/min-długość 200 mm
2,0 mm-14G-182ml/min-długość 150mm
Naczynia żylne dostępne
kaniulacji
pachowa
odłokciowa
odpromieniowa
szyjna zewnętrzna
szyjna wewnętrzna
podobojczykowa
udowa
Wybór miejsca kaniulacji
Dostęp obwodowy:
-rozpoczynać od dystalnych i
najbardziej widocznych
-kaniulować zawsze najbardziej
dystalny odcinek widocznego naczynia
-preferować kończynę lewą u
praworęcznych i odwrotnie
-unikać kaniulacji w zgięciach
Wybór miejsca kaniulacji
Dostęp centralny:
-długi cewnik z obwodu
-zaczynać od kaniulacji naczyń
dystalnych
-w sytuacjach pilnych zakładać dostęp
do naczynia najlepiej opanowany
-unikać dostępów centralnych u osób
pobudzonych psychoruchowo
PRZYGOTOWANIE
PACJENTA
MIEJSCA KANIULACJI
PRZYSTAPIENIA DO ZABIEGU
PRZYGOTOWANIE
PACJENTA
-próba nawiązania współpracy
-zastosowanie znieczulenia
miejscowego
-zastosowanie znieczulenia
ogólnego
Znieczulenie miejscowe do
kaniulacji
-ostrzyknięcie 0,5% lignokainą (1-2 ml)
bardzo cienką igłą
-
EMLA(lignokaina +prilokaina)
krem znieczulający , nakładany na 60 minut w
opatrunku okluzyjnym
Wady:
-
60 minut oczekiwania
-
brak wpływu na napięcie emocjonalne
-
kolejne odczekiwanie,jeśli kaniulacja była nieefektywna
-
możliwość methemoglobinemii związanej z absorpcją
prilokainy przy przekroczeniu zalecanych ilości kremu
Znieczulenie ogólne
Entonox - wziewnie- - 3 minuty
przed kaniulacją
Ketamina 1mg/kg i.m.
Miejsce kaniulacji
-właściwe ułożenie pacjenta
-uwidocznienie naczynia
-odkażenie pola zabiegu
PRZYSTAPIENIE DO
ZABIEGU
-przygotowanie instrumentarium :
-kaniula naczyniowa
-gaziki nasączone środkiem
odkażającym
-suche gaziki jałowe
-strzykawki 2 i 5 ml
-staza
-opatrunek
PRZYSTAPIENIE DO
ZABIEGU
Przygotowanie operatora:
-elementarne umycie rąk
-ewentualnie przemycie środkiem
odkażającym
-rękawiczki
TECHNIKA ZAKŁADANIA KANIUL KTÓTKICH
1.wyjęcie kaniuli z opakowania
2.unieruchomienie miejsca kaniulacji
3.włucie kaniuli pod skóre
4.wprowadzenie plastikowej kaniuli do
naczynia
5.sprawdzenie efektywności kaniulacji
6.zabezpieczenie i oklejenie
Wyjęcie kaniuli z
opakowania
-czy opakowanie nieuszkodzone
-czy data ważności aktualna
-wnętrze opakowania traktowane
jako jałowe
zalecane-tzw.wyjmowanie na
zgięciu
Unieruchomienie miejsca kaniulacji
Wkłucie kaniuli w skórę
-objecie kończyny od dołu
-miejsce kaniulacji 0,5 –1 cm poniżej
planowanego miejsca nakłucia
-kierowanie kaniuli pod kątem 25-
30% osi długiej żyły
-potwierdzenie-pojawienie się krwi
w komorze kaniuli
Wprowadzenie kaniuli do naczynia
I metoda:na przepływie
-po wyjeciu mandrynu ,przy wypływie
krwipodłączamy strzykawkę z solą
fizjologicznąpodawaną bardzo powoli
II metoda:jednoczesna
-jednoczesne wyjmowanie mandrynu i
wsuwanie kaniuli
Sprawdzenie efektywności
kaniulacji
-podanie 5-10 ml roztworu 0,9 % NaCl
-cechy prawidłowej kaniulacji:
brak reakcji bólowej pacjenta
niezaburzony wypływ przez kaniulę
brak uwypuklenia w okolicy końca kaniuli
łatwe cofanie się krwi po odłączeniu strzykawki
Zabezpieczenie i
opatrunek
-jałowe zaopatrzenie miejsca
kaniulacji
-oklejenie suche i pewne
-dostępy zakładane na głowie-
ogolenie skóry
-codzienna zmiana oklejenia z
zaznaczeniem daty
KANIULACJA NIEUDANA
-
jeśli naczynie nie zostało nakłute-dalsze próby
- jeśli powstał krwiak-odstapienie od prób w tym
miejscu-jałowy
opatrunek
Po kilu nieudanych próbach –inny wykonawca
RAZ WYSUNIĘTEGO MANDRYNU NIE WPROWADZAĆ DO
KANIULI !!!
OBCIĘCIE CEWNIKA
POWIKŁANIA ZATOROWE
POWIKŁANIA DOSTEPU KRÓTKIEGO
WCZESNE
PÓŹNE:
-infekcyjne
-nieinfekcyjne
-techniczne
POWIKŁANIA DOSTĘPU KRÓTKIEGO
WCZESNE:
1.miejscowy krwiak
zastosować miejscowy ucisk
zabezpieczyć jałowym gazikiem
odstąpić od dalszych prób kaniulacji
2.wczesne zakażenie dostępu
3.przypadkowe nakłucie tętnicy(obowiązuje 5-10 minutowy
ucisk)
POWIKŁANIA DOSTĘPU KRÓTKIEGO
POŹNE:
1.infekcyjne:
-zapobieganie –aseptyka
-źródło zakażenia:flora bakteryjna skóry ,rąk personelu
-leczenie:miejscowe zastosowanie antybiotyku (posiew)
ślepe zastosowanie maści przeciwbakteryjnych
Ostateczne usunięcie dostępu
2.nieinfekcyjne:
-zator powietrzny
-powikłania zatorowo-zakrzepowe(czas
utrzymania,rozmiar kaniuli,stan ogólny pacjenta
-zakrzep w świetle kaniuli
-wysunięcie kaniuli
OPIEKA NAD ŻYLNYM DOSTĘPEM
NACZYNIOWYM-KRÓTKIM
-utrzymanie właściwej jałowości miejsca kaniulacji:
codzienna obserwacja stanu wkłucia dystalnej i
proksymalnej części kończyny
utrzymanie jałowości użytkowania
dostępu(jednorazowe)
-przestrzeganie adekwatności rozmiaru naczynia-podaż
leku ze strzykawek
- zapewnienie stałej podaży do dostępu(jaowy korek)
Technika Seldingera
Istota:
-założenie kaniuli krótkiej
-wprowadzenie elastycznej prowadnicy przez kaniulę
krótką
-usunięcie kaniuli krótkiej
-wprowadzenie kaniuli długiej po elastycznej prowadnicy
Technika Seldingera
Etapy:
1.przygotowanie pacjenta i operatora
2.wkłucie donaczyniowe kaniuli krótkiej miękkiej lub ostrej
igły
3.wsunięcie metalowej prowadnicy (J) na wypływie krwi
4.wysunięcie kaniuli krótkiej
5.użycie rozszerzacza naczyniowego
6.zsunięcie kaniuli długiej po prowadnicy-ruchem okrężnym
Przy zbyt głebokim wprowadzeniu –do prawego
przedsionka-zaburzenia rytmu –WYSUNĄĆ PROWADNIĘ
7.usunięcie prowadnicy
8.umocowanie –szwy,opatrunek
9.kontrola radiologiczna
KANIULACJA ŻYŁ CENTRALNYCH
ŻYŁA SZYJNA ZEWNĘTRZNA
ŻYŁA SZYJNA WEWNĘTRZNA
ŻYŁA PODOBOJCZYKOWA
Żyła szyjna zewnętrzna
Zalety:
-jest naczyniem dużym
-2/3 biegnie pod skórą
-powikłania wczesne-rzadkie
Żyła szyjna zewnętrzna
Technika kaniulacji:
pacjent na plecach
wałek pod barki
opuszczenie głowy o 30stopni(próba
Valsavy)
głowa zwrócona przeciwnie do strony
kaniulacji
zastawka żylna 1-4 cm powyżej obojczyka
staranne oklejenie
Żyła szyjna zewnętrzna
-
powszechnie uznawana za pierwsze miejsce do
planowej kaniulacji centralnej
-
bywa dobrze widoczna,jeśli nie-kaniulacja bez
powodzenia
Powikłania kaniulacji:
-przebicie ściany naczynia z nastepowym krwiakiem
Żyła szyjna zewnętrzna
naczynie niewidoczne
bliskość tętnicy szyjnej
znieczulenie miejscowe
sedacja
Żyła szyjna zewnętrzna
Ułożenie:
na plecach,poz.Trendelenburga
wałek pod barki
odchylenie głowy o 30stopni i
odwiedzenie na stronę przeciwną
kaniulacji
Żyła szyjna zewnętrzna
Punkty orientacyjne:
-mięsień m.-o.- s.głowa mostkowa i
obojczykowa
-obojczyk
-tętnica szyjna
-sutek po stronie kaniulowanej
Żyła szyjna zewnętrzna
Powikłania wczesne:
- nakłucie tętnicy szyjnej
- odma opłucnowa
-zator powietrzny
Żyła podobojczykowa
Ułożenie:
na plecach,poz.Trendelenburga
wałek pod barki
odchylenie głowy o 30stopni i
odwiedzenie na stronę przeciwną
kaniulacji
Żyła podobojczykowa
dostęp podobojczykowy:
1/3 dystalna obojczyka
0,5 cm poniżej wkłucie kaniuli
wprowadzenie w kierunku połowy
obojczyka
1-3 cm ku górze
Żyła podobojczykowa
Powikłania:
-nakłucie tętnicy podobojczykowej
-odma opłucnowa
-uszkodzenie splotu barkowego
-zator powietrzny
TĘTNICZY DOSTĘP NACZYNIOWY
WSKAZANIA:
-konieczność bezpośredniego pomiaru
ciśnienia
-pobieranie próbek krwi
-wymienne przetoczenie krwi,
plazmafareza,ultrafiltracja,hemodializa
TĘTNICZY DOSTĘP NACZYNIOWY
WYBÓR NACZYNIA:
promieniowa
grzbietowa stopy
skroniowa
ramienna
pachowa i udowa
pępowinowa
TĘTNICZY DOSTĘP NACZYNIOWY
Test Allena:
czy tętnica łokciowa jest w stanie
zapewnić samodzielnie prawidłowy
dopływ krwi tętniczej całej dłoni
TĘTNICZY DOSTĘP NACZYNIOWY
Wykonanie:
-uciśnięcie tętnicy promieniowej i
łokciowej
-uwolnienie ucisku tętnicy
promieniowej
-czas 5 sekund
-dłoń zaróżowiona-test dodatni-można
kaniulować
TĘTNICZY DOSTĘP NACZYNIOWY
Kaniulacja:
-unieruchomienie 45 stopni
-mycie chirurgiczne
-palpacyjne umiejscowienie
-wkłucie kaniuli
-lub przebicie tętnicy i cofanie
-bez techniki na przepływie
TĘTNICZY DOSTĘP NACZYNIOWY
Pielęgnacja:
-oznaczenie !!!!!
-zmiana opatrunku 1x na dobę
-infuzja heparyny 1j/h
- przy podłączaniu niewielki ruch
aspirujący
TĘTNICZY DOSTĘP NACZYNIOWY
Powiłania:
-martwica dystalnych części
kończyny
-niedrożność tętnicy
-rozłączenie linii tętniczej
-omyłkowe podanie leków dożylnych
-cewnikopochodna infekcja