Typologia społeczna i
geograficzna języków
Stopień naukowej znajomości
języków
• 5% języków opisano wyczerpująco
• 20% języków ma opisy cząstkowe
• 30% języków – utrwalono teksty
• 70% języków – wiadomo, że istnieją
• Zależy to od statusu języka
Status języków zależy od zasięgu
i zespołu sfer funkcjonowania
• pisane
–
ustne
• normalizowane
–
nienormalizowane
• kodyfikowane
–
niekodyfikowane
• literackie
–
nieliterackie
• państwowe
– niepaństwowe
(
oficjalne, urzędowe
) (
regionalne, mniejszości etnicznych
)
• apostolskie
– nieapostolskie
(
kultowych tekstów religijnych)
• polietniczne
–
monoetniczne
(
kilku narodów
)
• dokumentarne –
niedokumentarne
Powstawanie języka
literackiego
• Grafizacja
- powstanie odmiany pisanej
• Normalizacja i kodyfikacja
- usuwanie wariantów językowych, zwłaszcza
regionalnych
• Ogólny wzrost sprawności i
intelektualizacja
- zmiana proporcji między słownictwem
konkretnym a abstrakcyjnym,
- wypracowanie środków składniowych
pozwalających precyzyjnie przekazywać myśli
w logicznej formie,
- rozwój nowych odmian stylowych
Znaczenie grafizacji
• możliwość formułowania trudnych treści
pojęciowych
• coraz więcej informacji trzeba zawrzeć w
językowej części przekazu, operując
elementami kodu rozwiniętego
• wytworzenie się pisanej odmiany języka
w znacznym stopniu autonomicznej wobec
odmiany mówionej
• odmiana pisana wytwarza nowe gatunki i
style
- w żywej mowie niemożliwy jest traktat
- rozmowę zastępuje list
NORMALIZACJA i KODYFIKACJA
NORMALIZACJA
- usuwanie wariantów regionalnych
na rzecz form zunifikowanych
Bywa spontaniczna
KODYFIKACJA
- nadanie mocy obowiązującej
normie językowej przez jakiś
autorytet,
np. przez urząd
Niekodyfikowana normalizacja
polskiego języka literackiego w XV
w.
(wg Stiebera)
Normalizacja
: wydanie
Ewangelii z
poprawkami
Maleckiego
(XVI w.)
Kodyfikacja
Kodyfikacja
Kopczyńskiego
Kopczyńskiego
(XVIII w.)
(XVIII w.)
• Uregulowanie repartycji końcówek:
• dobrem dziecięciem, bo dobre dziecię,
• dobrym człowiekiem, bo dobry człowiek,
• dobremi kobietami,
bo dobre
kobiety,
• dobrymi ludźmi,
bo dobrzy ludzie
•
• starłszy (bo starł), zniósłszy (bo zniósł)
Kodyfikacja
Kodyfikacja
Kopczyńskiego
Kopczyńskiego
Schemat trójkowy stałym fundamentem
budowy języka polskiego:
Samogłoski:
1. ustne, 2. nosowe, 3. pochylone
Liczba:
1. pojedyncza, 2. mnoga, 3. podwójna
Kryteria uznania języka za
literacki
np.
• Skodyfikowana norma w ortografii,
wymowie, gramatyce, słownictwie…
• Poliwalencja – obsługiwanie wszystkich
zakresów porozumiewania się społeczności:
w sprawach codziennych, w literaturze, w
nauce, szkole, urzędzie, w mass-mediach…
• Istnienie stylów funkcjonalnych:
potoczny, artystyczny, urzędowy, naukowy,
urzędowy…
• Powszechność użycia przez wszystkich
członków społeczności
Mikrojęzyk
literacki
• o ograniczonej poliwalencji
np. nieużywany w urzędzie
• np. bez stylu naukowego
• np. mało znana literatura
Języki apostolskie
Języki
kultowych tekstów religijnych:
hebrajski, aramejski, sanskryt,
awestyjski, s.c.s., klasyczny arabski, gyyz,
koptyjski, klasyczny grecki…
- Tendencja do niezmienności tekstów
sakralnych (tylko poprawnie wykonane mają
pożądany skutek; nie muszą być zrozumiałe
dla profanów)
- Najwolniejsza ewolucja
- Wpływ na inne języki wyznawców
Wpływy s.c.s. (bezpośrednie!)
w języku polskim
Nieznane dawnej czeszczyźnie:
• zbawiciel
• zbawić
• miłosirdy ‘miłosierny’ Kśw
• sąmnienie ‘sumienie’ Kśw
Być może pozostałości liturgii
słowiańskiej
w kraju Wiślan przed r. 966
Języki urzędowe
Poliwalencja styl urzędowy
• Uniwersał króla:
Zygmunt III z łaski bożej król polski, wielki książę
litewski, ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki,
smoleński, czerniechowski (…) wszem wobec i
każdemu z osobna dygnitarzom, urzędnikom i
wszystkiemu rycerstwu wiernie nam miłym łaskę
naszę królewską. Wiernie nam mili. (…) sejmik
na dzień (…) Wiernościom waszym składamy…
• Uniwersał wojewody:
Jaśnie wielmożni, miłościwi panowie i bracia (…)
zaraz się i z służbami swemi miłościwej łasce
WM pilnie zalecam…
• Uchwała sejmiku:
My rady i wszystko rycerstwo województwa
krakowskiego na sejmik generalny deputacki w
Proszowicach zgromadzeni (…).
Co wszystko strzymać i spełnić rzekliśmy sobie
dobremi cnotliwemi szlachetnemi słowy…
Języki urzędowe - np.
francuski,
• Dla ok. 200 mln język główny (ojczysty)
• Dla ok. 70 mln drugi język codzienny
,
)
• Dla ok. 100 mln. urzędowy (
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
, Wybrzeże Kości Słoniowej
• Urzędowy w ONZ, Unii Europejskiej, NATO
Języki dokumentarne
Języki, na które oficjalnie tłumaczy
się dokumenty ONZ:
ANGIELSKI
ARABSKI
CHIŃSKI
FRANCUSKI
HISZPAŃSKI
ROSYJSKI
Poliwalencja styl naukowy
Polonizacja terminologii naukowej
• Jan Śniadecki: „język matematyki, tak jak każdej
innej nauki, zbliżać się powinien ile można do języka
pospolitego”.
• cięciwa L ‘struna bydlęca na łuku rozpięta’
L ‘odcinek łączący dwa dowolne punkty krzywej lub
powierzchni’.
• numeracja liczenie,
• addycja dodawanie,
• substrakcja odejmowanie,
• multyplikacja mnożenie,
• dywizja dzielenie.
• iloraz, iloczyn, średnica, wycinek, powierzchnia, kąt,
płaszczyzna, trójkąt, wielościan, przekątna itd.
Poliwalencja: styl naukowy
• Jędrzej Śniadecki: system terminologiczny
(„Początki chemii” 1800).
• Danemu typowi związków chemicznych odpowiada
zawsze taka sama struktura logiczno-składniowa
terminu:
np. nazwa soli:
reszta kwasowa (rzeczownik na -an) + gen. nazwy
metalu
np. occian potażu.
• Serie terminów na
-an (siarczan),
-ek (tlenek),
-owy (siarkowy),
-awy (siarkawy) itd.
JĘZYKI POLIETNICZNE
• Angielski (W. Brytania, Irlandia, USA,
Kanada, Australia, N. Zelandia, RPA...)
• Hiszpański (Hiszpania, Meksyk, Kolumbia,
enezuela, Ekwador, Kuba, Dominikana,
Panama, Boliwia, Wenezuela, Peru, Chile,
Argentyna, Urugwaj…)
• Francuski (Francja, Belgia, Szwajcaria,
Monako, Kanada, Haiti…)
• Niemiecki (Niemcy, Austria, Szwajcaria,
Luksemburg)
Języki etniczne -
używane jako ojczyste
przez jakieś
społeczeństwo
żywe – przekazywane w
sposób naturalny dzieciom
przez rodziców
(polski, yelogu, jidysz…)
martwe – nieużywany
na co dzień,
przekazywane przez szkołę
(łacina, scs., hetycki, pie.,
hebrajski do XX w.)
Języki
nieetniczne
• pidżyny
powstałe w sposób
naturalny w kontakcie
różnych społeczności
ale nieużywane na co
dzień
(pidgin English,
russenorsk)
sztuczne
stworzone jako
międzyetniczne przez
konkretnego człowieka
(esperanto, volapük…)