Lek.med. Krzysztof Marosz

Lek.med. Magdalena Michalska

Leki poprawiające
trawienie

Substancje roślinne pobudzające wydzielanie

żołądkowo- jelitowe:



goryczki, olejki eteryczne, terpeny, azuleny,

flawonoidy, cukry występujące w:



rumianku, piołunie, dziurawcu,

rozmarynie, majeranku, kminku, koprze

Leki poprawiające
trawienie



Leki zwiększające kwaśność soku

żołądkowego (pepsyna, kw.solny, betaina)



Citropepsin,



Bepepsin



Leki zawierające enzymy trzustowe:



Lipancrea,



Kreon,



Panzytrat,



Combizym,



Neo-Pancreatinum

Leki poprawiające
trawienie

Gotowe preparaty roślinne pobudzające

wydzielanie żołądkowo- jelitowe:

Guttae stomatice (krople żołądkowe)-wyciąg z

mięty, dziurawca, kozłka lek., piołunu)

Herbogastrin- wyciąg z rumianku, dziurawca,

szałwii i mięty)

Leki przeczyszczające



Nasilają czynność motoryczną jelit, ułatwiają

wydalenie mas kałowych. Powinny być
stosowane dopiero gdy zawiodą próby
leczenia dietą, aktywnością fizyczną. Należy je
podawać jak najkrócej i często zmieniać
preparaty. Nadużywanie prowadzi do zaniku
naturalnych odruchów defekacyjnych



Stosowane są także przed niektórymi

zabiegami chirurgicznymi i diagnostycznymi
celem uwidocznienia jelit

Leki przeczyszczające



Substancje masowe (zwiększające objętość

mas kałowych)



Środki osmotyczne



Środki drażniące



Środki poślizgowe

Substancje masowe



Związki te nie wchłaniają się z p.pok, i nie ulegają

trawieniu, pęcznieją zwiększając objętość mas
kałowych. Działają powoli (12-72h), naturalnie
pobudzając odruchy perystaltyczne. Praktycznie
brak przeciwwskazań i dz/niepożądanych



błonnik (otręby, ziarna roślin)



metylceluloza, agar



Leki I rzutu w przypadku przewlekłych zaparć



Stosować z dużą ilością płynów

Środki osmotyczne



Zwiększają ciśnienie osmotyczne treści

jelitowe, powodując zatrzymanie wody w
jelitach, przyspieszając pasaż jelitowy,
poprzez rozciągniecie ściany jelit



Siarczan magnezu



Siarczan sodu



Fosforan sordu



Laktuloza



Makrogol

Środki drażniące



Grupa leków silnie i skutecznie działające.

Liczne działania niepożądane, dlatego
stosowanie powinno być krótkotrwałe w
ciężkich zaparciach



Glikozydy antrachinonowe- kora kruszyny,

kłącze rzewienia, liście senesu, sok aloesu



Bisakodyl (4-6h po podaniu)



Drażnią sploty nerwowe co powoduje skurcze

okrężnicy, zwiększają wydzielanie śluzu i
rozluźnia masy kałowe

Leki przeczyszczające



Działania niepożądane



Stany zapalne śluzówki



Odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe



Zaburzenia fizjologicznej regulacji perystaltyki i

wydzielania śluzu



Zaburzenia przyswajania leków i substancji

odżywczych



Zaburzenia równowagi mikrobiologicznej



Prowokacja bólów brzucha, wtórnych zaparć,

wzdęcia

Biegunka

Objaw kliniczny polegający na znacznym
zwiększeniu liczby wypróżnień (trzy lub więcej
w ciągu doby) lub zmianie konsystencji stolca
na płynną bądź półpłynną.
Biegunce może towarzyszyć stan ogólnego
osłabienia, gorączka czy też kurczowe bóle
brzucha. Objaw ten trwający do 14 dni
określany jest jako biegunka ostra, natomiast
utrzymanie się objawów chorobowych ponad 4
tygodnie kwalifikuje do rozpoznania biegunki
przewlekłej.

Biegunka



Według badań klinicznych udowodniono, że

podawanie antybiotyków w trakcie trwania
ostrej biegunki bakteryjnej nie jest wskazane.
Nie dość, że nie zatrzymają one biegunki,
mogą poprzez zniszczenie prawidłowej flory
jelitowej wydłużyć lub nasilić objawy choroby.

Biegunka



ostra- pojawia się nagle i trwa krótko, poniżej

2 tygodni



przewlekła – dłużej niż 2 tygodnie



infekcyjna –bakterie, wirusy, pasożyty-

lamblie, pełzaki



nieinfekcyjna- błąd dietetyczny,

immunologiczna (atopia), enzymatyczna

Biegunka



Pierwotna-



defekty genetyczne



niedobory enzymayczne



alergia pokarmowa



celiakia



Wtórna-



poinfekcyjna



poantybiotykowa

,

Leki p/biegunkowe



Leki zapierające



Zmniejszające perystaltykę jelit



Środki ściągające



Środki absorbujące



W leczeniu biegunki najistotniejszym

elementem utrzymanie prawidłowego
nawodnienia oraz prawidłowy poziom
elektrolitów

Doustne sole
nawadniające



Zawierają odpowiednią ilość elektrolitów,

glukozy i czasem bakterii jelitowych.
Zapobiegają kwasicy i zaburzeniom
elektrolitowym. Podstawowe leczenie
p/biegunkowe w przypadku pacjentów, którzy
nie wymagają nawadniania dożylnego



Gastrolit



Orsalit



Floridral (dodatkowo szczepy bakterii)

Leki zmniejszające
perystaltykę jelit



Agoniści receptorów opioidowych: zwalniają

pasaż jelitowy, opóźniając czas wydalenia
bakterii i ich toksyn, co może wydłużyć biegunkę



Loperamid (Stoperan)



Difenyloksylat- uwaga na przedawkowanie



Działania nipożądane: nudności, wymioty,

suchość w ustach,



Przeciwwskazania: niedrożność jelit, biegunka

poantybiotykowa, biegunka infekcyjna,
toksyczna, ciąża, dzieci do 6 r.ż.

Leki zmniejszające
perystaltykę jelit



Cholinolityki



Atropina- często w połączeniu z

difenyloksylatem



Hioscyna : (Scopolan)



Leki syntetyczne: Oksyfenonium

(Spasmophen), Adyfenina (Vegantin)



Spazmolityki bezpośrednie- Papaweryna,

Drotaweryna (No-spa)

Środki absorbujące



Węgiel leczniczy- biegunki, nadmierna

fermentacja jelitowa, zatrucia (NIE:
kwasy,zasady,alkohol,żelazo)



Smekta- powleka warstwą ochronną błonę

śluzową żołądka i jelit. Zwiększa odporność
bł.śluzowej na czynniki drażniące. Stosowana
w biegunkach szczególnie u dzieci

Leki p/biegunkowe-
szczególne



Leki działające p/zapalnie, znajdują zastosowanie

w leczeniu biegunek, u podłoża których leżą
procesy zapalne, autoimmunologiczne



Glikokortykosteroidy-Budezonid



Pochodne kw.salicylowego-Salazopiryna,

Mesalazyna, Sulfasalazyna

Leki p/biegunkowe-
szczególne



Leki stosowane w biegunkach infekcyjnych:



Przeciwbakteryjne- Nifuroksazyd ,

Furazolidon,, Neomycyna, Nystatyna



Przeciwpełzakowe –Metronidazol,

Paromycyna



P/robakom płaskim -

Pirantel ,

Mebendazol, Albendazol