Leczenie szpitalne
pacjentów w
wieku podeszłym
optymalny model
Podstawowe zadania
• Ingerencja w całość problemów zdrowotnych
seniora, nie należy ograniczać się do leczenia
aktualnego stanu chorobowego
• Zapobieganie wszelkiego rodzaju
niesprawnościom zagrażającym chorym w
okresie hospitalizacji
• Aktywne poprawianie wydolności pacjenta,
warunkującej jakość jego życia
• Zapewnienie w razie konieczności godnej
opieki nad chorującymi terminalnie
Organizacja szpitalnego
oddziału geriatrycznego
• Zasadne jest tworzenie oddziałów w obrębie
szpitali, gdyż gwarantuje to dostęp do
wszystkich procedur diagnostycznych i
zabiegowych, a także zapewnia pełną ocenę
i terapię geriatryczną
• W naszych warunkach oddział geriatryczny
bywa utożsamiany z oddziałem dla
przewlekle chorych, podczas gdy winnych
krajach ( Kanada, USA, Włochy) jest on
postrzegany jako oddział leczący stany ostre
Pomieszczenia
•
Dostatecznie duża wolna przestrzeń umożliwiająca
poruszanie się na wózkach inwalidzkich oraz na
swobodny dostęp do każdego łóżka urządzeń i środków
transportu wewnątrzszpitalnego
•
Bardzo dobre oświetlenie dzienne i przypodłogowe
nocne
•
Łóżko stabilne, o zmiennej wysokości, z podwyższonym
wezgłowiem, z możliwością zamontowania sprzętu
rehabilitacyjnego
•
Pokoje 3-4 łóżkowe ( nie izolują pacjentów jak
jednoosobowe, nie sprzyjają konfliktom jak dwuosobowe)
•
Węzły sanitarne przystosowane dla osób niesprawnych
winny znajdować się jak najbliżej sal chorych)
•
Wszystkie sale, łazienki i korytarza winny znajdować się
pod stałą kontrolą personelu
Dobór pacjentów
• W opracowaniach tematu podkreśla się
potrzebę precyzyjnego określenia kompetencji
oddziału. Zazwyczaj przyjmuje się, że zadaniem
oddziałów geriatrycznych jest leczenie ostrych
stanów chorobowych u osób zwykle po 75 r.ż., z
ograniczoną sprawnością umysłową lub fizyczną
• Na oddziały geriatryczne nie powinni być
kierowani chorzy całkowicie niesprawni, bądź
nie rokujący poprawy, terminalnie chorzy, ze
wskazań opiekuńczych lub socjalnych
Personel zorganizowany w
zespół terapeutyczny
• Oddział prowadzony przez lekarza ze
specjalizacją w zakresie geriatrii
• Poza lekarzami w zespole znajdować
się powinny przeszkolone i
osobowościowo dobrane pielęgniarki,
psycholog, edukator geriatryczny,
pracownik socjalny, dietetyk,
rehabilitanci oraz sanitariuszki
Postępowanie
geriatryczne
O ile młodszym pacjentom szpitale kojarzą
się z nadzieją wyleczenia, to u osób w
starszym wieku łatwo o stany lękowe,
depresyjne, splątaniowe
( przemijające dezorientacja co do miejsca i
czasu spowodowana obciążeniem
psychicznym, reakcją na nową sytuację,
występuje nawet u 15-20% leczonych).
Dlatego ważne jest uwzględnienie w ramach
procedury hospitalizacyjnej następujących
punktów:
1. „ceremoniał” wprowadzenia pacjenta
na oddział z przedstawieniem go
współleżacym pacjentom
2. Szególnie intensywna opieka
psychologiczna w pierwszych pobytu
3. Rutynowa ocena zagrożenia odleżynami
4. Rozpoznanie zagrożenia upadkami oraz
zlecenie ćwiczeń profilaktycznych
5. Ocena sprawności fizycznej według
przyjętej skali ( np..ADL) i od pierszego
dnia realizowanie programu aktywizacji
6. Ocena stanu psychicznego i ewentualne
objęcie chorego programem prewencji przed
zagubieniem i zespołem majaczeniowym
7. Oszacowanie potrzeb pielęgnacyjnych
chorego (szczególnie w odniesieniu do
nietrzymania zwieraczy) z ustaleniem
sposobu form pielęgnacji oraz odpowiednich
ćwiczeń
8. Unikanie procedur, które grożą
powikłaniami (cewnikowanie pęcherza,
dłuższe utrzymywanie wkłuć dożylnych,
karmienie przez sondę, nie uzasadnioną
polipragmazję farmakologiczną,
przedłużanie pobytu w szpitalu
sprzyjającego zakażeniom szpitalnym
9. Unikanie zmiany postępowania
leczniczego tuż przed wypisem do
domu ( dawkowanie glikozydów,
diuretyków, hormonów etc.)
10. Postępowanie z pacjentami
powinno obejmować ocenę ich
warunków środowiskowych,
możliwości wypisania z oddziału,
sesje szkoleniowe dla rodzin i
profesjonalnych opiekunów)
Źródło: Kocemba J.,
Życzkowska J.: Optymalny
model leczenia szpitalnego
pacjentów w wieku
podeszłym, Terapia 12/2002,
s.4-5