Symptomatologia i

Symptomatologia i

choroby nerek

choroby nerek

Dr n. med. Joanna

Dr n. med. Joanna

Kołodziejczyk

Kołodziejczyk

Badanie czynności nerek

Badanie czynności nerek

Badanie ogólne moczu

Badanie ogólne moczu



1.      Przejrzystość



-         prawidłowy mocz – przejrzysty



-         zmętnienie po pewnym czasie – wytrącanie się fosforanów, alkalizacja

moczu przez drobnoustroje , wytrącanie się moczanów.



-         mętny mocz – hematuria, ropomocz miernego stopnia, znaczna

bakteriuria, liczne nabłonki



2.      Zabarwienie moczu



-         prawidłowy – od słomkowowżółtego do wodojasnego, zależy od stężenia

urochromu



-         mlecznobiałe – wytrącone fosforany, leukocyturia, bakterie, domieszka

soku sterczowego i nasienia



-         zielononiebieskie – bilirubina, witamina B2, leki, zakażenia pałeczką

ropy błękitnej



-         różowoczerwone – erytrocyturia, hemoglobinuria, mioglobinuria, leki



3.      Gęstość względna – zależy od zawartości w moczu zawartych substancji

(NaCl, mocznik). Prawidłowa: 1,023 – 1,035



4.      Odczyn moczu – zależy od ilości spożytych pokarmów białkowych, może

wynosić od pH 4,8 do 8,0.

Badanie czynności nerek

Badanie czynności nerek

Badanie ogólne moczu – cd.

Badanie ogólne moczu – cd.



5. Cechy chemiczne moczu



a)      cukromocz – pojawia się przy glikemii większej niż 180 mg%



b)      białkomocz – u osoby zdrowej nie przekracza 70 mg na dobę.



Przyczyny:



-        choroby przebiegające z gorączką



-        niewydolność krążenia



-        choroby OUN



-        nefropatie – najczęściej glomerulopatie pierwotne i wtórne

(cukrzycowa, immunologiczne)



-  białkomocz czynnościowy (wysiłkowy, ortostatyczny, termiczny,

palpacyjny, emocjonalny)



-         stany zapalne dróg moczowych



-         nowotwory dróg moczowych



Białkomocz do 300 mg/dobę jest zjawiskiem fizjologicznym w ciąży.



 

Badanie czynności nerek

Badanie czynności nerek

Badanie ogólne moczu – cd.

Badanie ogólne moczu – cd.



6. Morfologiczne składniki moczu



 



a)      krwiomocz lub krwinkomocz – u zdrowego człowieka

1500000/ dobę = 1-2 erytrocytów w polu widzenia



-         erytrocyty wyługowane lub zniekształcone – nerkowa

przyczyna krwiomoczu



-         erytrocyty świeże – przyczyna pozanerkowa



 



b)      leukocyturia – u zdrowego człowieka 2500000/dobę = do 5

leukocytów w polu widzenia



Ropomocz – szarobiałe lub szrożółte zabarwienie moczu

spowodowane wydalaniem większej liczby leukocytów.



Najczęstsza przyczyna – stany zapalne dróg moczowych na tle

bakteryjnym.



c)      wałeczkomocz

Badanie czynności nerek

Badanie czynności nerek

Badanie ogólne moczu – cd.

Badanie ogólne moczu – cd.



7. Bakteriomocz



- mocz do badania bakteriologicznego pobiera się z e

środkowego strumienia



- w warunkach pełnej aseptyki mocz zdrowego człowieka jest

jałowy



- znamienny bakteriomocz:

-

występowanie bakterii w moczu w liczbie ≥10

5

w 1 ml moczu

-

występowanie bakterii w moczu w liczbie ≥10

3

w 1 ml moczu

u kobiety z objawami zapalenia pęcherz moczowego

-

występowanie bakterii w moczu w liczbie ≥10

4

w 1 ml moczu

u kobiety z objawami ostrego odmiedniczkowego zapalenia

nerek

-

występowanie bakterii w moczu w liczbie ≥10

3

w 1 ml moczu

u mężczyzny z objawami ZUM

-

Każda ilość bakterii w moczu pobranym poprzez nadłonowe

nakłucie pęcherza moczowego

Badanie czynności nerek

Badanie czynności nerek

Badania biochemiczne krwi.

Badania biochemiczne krwi.



1.      Kreatynina



-         jest głównie metabolitem fosfokreatyny mięśni szkieletowych



-         w stanach fizjologicznych wydalana jest tylko za pomocą przesączania

klębuszkowego



-         w warunkach fizjologicznych stężenie kreatyniny jest względnie stałe i

zależne jedynie od wielkości masy mięśniowej, a niezależne od składu

spożytych pokarmów



-         przy spadku przesączania kłębuszkowego o więcej niż 50% powoduje

wzrost stężenia kreatyniny



-         prawidłowe stężenie: 0,5 – 1,4 mg/dl



 



2.      Mocznik



-         jest głównym końcowym metabolitem przemiany białkowej



-         jego stężenie we krwi zależy od podaży białek w pokarmach, rozpadu

endogennych białek oraz czynności wydalniczej nerek



-         dopiero gdy nastąpi spadek przesączania kłębuszkowego o więcej niż

70% dochodzi do wzrostu stężenia mocznika w surowicy



prawidłowe stężenie: 15 – 40 mg%

Badania obrazowe

Badania obrazowe

RTG przeglądowe jamy brzusznej

RTG przeglądowe jamy brzusznej



Zarysy nerek (wielkość i położenie)



Złogi cieniujące (znacznie
pochłaniające promieniowanie
rentgenowskie) w drogach
moczowych – wstępne badanie u
osób z kolką nerkową w wywiadach



Zwapnienia w miąższu nerek

Ultrasonografia

Ultrasonografia



Ocena położenia i morfologii nerek



Wykrycie i zróżnicowanie charakteru

zmian rozlanych i ogniskowych w

nerkach



Ocena morfologii i przepływów w

naczyniach nerkowych różnego kalibru



Ocena morfologii dróg moczowych i

obecności w nich złogów oraz ocenę

innych przyczyn ograniczonej drożności

(np. powiększenie gruczołu krokowego)

Ultrasonografia -

Ultrasonografia -

wskazania

wskazania



Objawy nasuwające podejrzenie

choroby układu moczowego, m.in. ból

okolicy lędźwiowej, wyczuwalny guz w

okolicy nerki, zmiany w moczu



Choroby, w przebiegu których

dochodzi do zajęcia układu moczowego



Uraz brzucha



Podejrzenie nadciśnienia

nerkowopochodnego

Ultrasonografia -

Ultrasonografia -

wskazania

wskazania



Tętniak aorty brzusznej (ocena tętnic

nerkowych)



Ocena skuteczności leczenia

zwężenia tętnicy nerkowej oraz

embolizacji wewnątrznaczyniowej



Kontrola obrazowa podczas zabiegów

(biopsja nerki, drenaż ropnia lub

torbieli)



Ocena nerki przeszczepionej

Ultrasonografia - wyniki

Ultrasonografia - wyniki



Nerki



- wymiar podłużny 9-13 cm



- grubość miąższu u osób młodych 15-25mm,

>60 lat 10mm



- echogeniczność mniejsza niż wątroby i

śledziony



Układ kielichowo-miedniczkowy

(podwójny układ, złogi, poszerzenie, guzy)



Zmiany okołonerkowe (np. ropień, krwiak)



Dolny odcinek układu moczowego przed i

po mikcji (ocena kształtu i podatności ściany,

uchyłki, rozrost nowotworowy w ścianie,

obecność złogów i ciał obcych, ocena

gruczołu krokowego)

Urografia

Urografia



Wskazania:



- wady wrodzone i nabyte układu

moczowego



- ocena kształtu i czynności

wydalniczej nerek



- nierozstrzygający obraz USG jeśli

KT nie jest dostępne



- urazy układu moczowego jeśli KT

nie jest dostępne

Urografia może ujawnić:

Urografia może ujawnić:



- nieprawidłowe położenie nerki



- nieprawidłowy kształt, zarys, wielkość nerki



- upośledzenie lub brak wytwarzania zagęszczonego moczu



- złogi w drogach moczowych



- poszerzenie dróg moczowych



- zniekształcenie i przemieszczenie układu kielichowo-

miedniczkowego z powodu nowotworu, torbieli, krwiaków i

ropni



- ubytki w wypełnieniu układu kielichowo-miedniczkowego z

powodu rozrostu nowotworowego lub krwiaka



- nieprawidłową liczbę i przebieg moczowodów, poszerzenie lub

zwężenie ich światła



- zacieki moczu poza układ kielichowo-miedniczkowy po urazie

nerki



- modelowanie pęcherza moczowego przez powiększony gruczoł

krokowy, macicę lub procesy ekspansywne okołopęcherzowe



- ubytki wypełnienia światła pęcherza moczowego z powodu

zmian rozrostowych, złogów



- uchyłki ściany pęcherz moczowego

Urografia

Urografia

Tomografia komputerowa

Tomografia komputerowa



Zastosowanie:



- wykrywanie i ocena zaawansowania raka
nerki i innych guzów



- diagnostyka urazów nerek (rozerwanie nerki,
krwiak) oraz ropni nerki i okołonerkowych



- diagnostyka kamicy nerkowej



- ocena narządów miednicy mniejszej,
szczególnie pęcherza moczowego i gruczołu
krokowego

Symptomatologia zaburzeń układu

Symptomatologia zaburzeń układu

wydalniczego

wydalniczego



I.                    Zaburzenia oddawania moczu:



1.      Dyzuria – bolesne oddawanie moczu – występuje w:



-         stany zapalne pęcherza moczowego i cewki moczowej



-         choroby gruczołu krokowego u mężczyzn



2. Częstomocz – oddawnie moczu > 7 razy na dobę



3. Nykturia – oddawanie moczu w nocy (> 1 raz) – występuje

w : przeroście gruczołu krokowego, zakażeniach dróg moczowych,

niewydolności serca, cukrzycy, polekowa, nadmierne spożycie

płynów przed snem.



II.                Zmiany ilości wydalanego moczu



1.      Oliguria – skąpomocz – spadek diurezy dobowej poniżej 400

ml.



2.      Anuria – bezmocz – spadek diurezy dobowej poniżej 100 ml.



3.      Poliuria – wielomocz – zwiększenie ilości wydalanego moczu

powyżej 2000 ml.

Symptomatologia zaburzeń układu

Symptomatologia zaburzeń układu

wydalniczego – cd.

wydalniczego – cd.



Przyczyny dyzurii:



-         stany zapalne cewki moczowej, gruczołu
krokowego, pęcherza moczowego, pochwy



-         nowotwory cewki moczowej, pęcherza
moczowego



-         zapalenie okołopęcherzowe spowodowane przez
stany zapalne jelita cieńkiego lub grubego (zapalenie
wyrostka robaczkowego, zapalenie uchyłków jelita
grubego)



-         ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek



-         kamica nerkowa



-         ciąża

Symptomatologia zaburzeń układu

Symptomatologia zaburzeń układu

wydalniczego – cd.

wydalniczego – cd.



Przyczyny skąpomoczu i bezmoczu:



-         ostra niewydolnosć nerek przednerkowa, nerkowa,
pozanerkowa



-         przewlekła niewydolność nerek (schyłkowa)



 



Przyczyny wielomoczu:



-         moczówka prosta (niedobór wazopresyny)



-         cukrzyca



-         podanie dużych ilości substancji osmotycznie czynnych (NaCl,
glukoza)



-         ostra niewydolność nerek



-         przewlekła niewydolność nerek



-         hiperkalcemia



-         hipokaliemia

Symptomatologia zaburzeń układu

Symptomatologia zaburzeń układu

wydalniczego – cd.

wydalniczego – cd.



Rodzaje białkomoczu:



1.      Przednerkowy („nadmiarowy”, „przelewowy”) – wynika ze zmian w składzie

białek osocza (zwiększona ilość fizjologicznych lub pojawienie się patologicznych białek

niskocząsteczkowych)



2.      Nerkowy:



-         kłębuszkowy:



 mikroalbuminuria 30-300mg/d



 makroalbuminuria >300mg/d



-         cewkowy:



 wynika ze spadku wchłaniania cewkowego białek niskocząsteczkowych



 świadczy o uszkodzeniu cewek np. wskutek działania metali ciężkich, leków

(antybiotyki aminoglikozydowe)



 nie przekracza 2 g/d



3.      Podnerkowy – z dróg moczowych, zwykle <0,5 g/d



 



W zależności od stopnia nasilenia wyróżniamy białkomocz:



1.      Nieznaczny <0,5 g/d



2.      Mierny 0,5-3,5 g/d



3.      Znaczny >3,5 g/d

Symptomatologia zaburzeń układu

Symptomatologia zaburzeń układu

wydalniczego – cd.

wydalniczego – cd.



Przyczyny krwiomoczu:



1.      Urologiczne:



-         nowotwory



-         kamica



-         urazy (też biopsja nerki, cewnikowanie pęcherza moczowego)



-         zapalenia



-         ciała obce



2.      Nefrologiczne:



-         pierwotne i wtórne glomerulopatie



-         wielotorbielowatość nerek



-         zator tętnicy nerkowej



-         zakrzepica żył nerkoych



3.      Choroby pierwotnie nie dotyczące układu moczowego:



-         stany gorączkowe



-         przewlekła niewydolność serca



-         skazy krwotoczne



4.      Zanieczyszczenia moczu – np. w czasie miesiączki u kobiet.



 

Funkcja nerek

Funkcja nerek



1.      Czynność wydalnicza – pozwala na utrzymanie stałości

środowiska wewnętrznego ustroju  wytwarzanie moczu:



-         utrzymywanie stałej objętości płynów ustrojowych (izowolemia)



-         utrzymywanie stałego ciśnienia osmotycznego płynów

ustrojowych (izotonia)



-         utrzymywanie stałego składu elektrolitów w płynach

ustrojowych (izojonia)



-         utrzymywanie stałego stężenia jonów wodorowych w płynach

ustrojowych (izohydria)



-         usuwanie z ustroju produktów przemiany materii



-         usuwanie z ustroju nieprzyswajalnych związków pochodzenia

egzogennego



2.      Czynność wewnątrzwydzielnicza – produkuje :



-         renina



-         erytropoetyna



-         1,25 dihydrocholekalcyferol



-          prostaglandyna

Choroby nerek

Choroby nerek

Zespół nerczycowy

Zespół nerczycowy



-         wieloprzyczynowy zespół objawów



-         spowodowany ↑ przepuszczalności błony sączącej kłębuszków nerkowych



-         efektem jest masywny białkomocz, który przekracza zdolności

kompensacyjne ustroju



-         wielkość białkomoczu ↑ 3,5 g / dobę



 



Towarzyszy temu:



-         hipoalbuminemia



-         obrzęki



-         hiperlipidemia z lipidurią



-         stan nadkrzepliwości



 



Ponadto mogą występować:



-         zaburzenia endokrynologiczne



-         zaburzenia immunologiczne (wzrost skłonności do występowania zakażeń)



-         niedożywienie, zaburzenia wzrostu (u dzieci)

Choroby nerek

Choroby nerek

Zespół nerczycowy – przyczyny.

Zespół nerczycowy – przyczyny.



I.     Pierwotne glomerulopatie:



1. Rozplemowe mezangialne

KZN



2.      Błoniaste KZN



3.      Submikroskopowe KZN



4.      Ogniskowe stwardnienie

kłębuszków



5.      Mezangialnokapilarne

KZN

Częstość występowania



Pierwotne 70%



Wtórne 30% - najczęściej

cukrzyca



I. Wtórne glomerulopatie (uszkodzenie kłębuszków w

przebiegu choroby ogólnoustrojowej)



1. Zaburzenia metaboliczne:



-         cukrzyca



-         amyloidoza



2. Choroby układowe o podłożu immunologicznym



-         toczeń układowy trzewny



3. Choroby nowotworowe



-         szpiczak mnogi



-         chłoniak, białaczka limfatyczna



-         ziarnica złośliwa



-         guzy lite (rak płuc, sutka, żołądka, jelita

grubego, nerek)



4. Zakażenia



-         popaciorkowcowe – ostre KZN



-         WZW B,C



5. Reakcja na leki (NLPZ, Captopril)



6. Stany alergiczne (choroba posurowicza)

Choroby nerek

Choroby nerek

Zespół nerczycowy – patogeneza.

Zespół nerczycowy – patogeneza.



→ uszkodzenie błony podstawnej kłębuszka → hipoproteinemia

(zwłaszcza hipoalbuminemia i hipogammaglobulinemia)



→ gospodarka lipidowa ↑ cholesterolu, trigicerydów, fosfolipidów



→ hipoproteinemia → ↓ ciśnienia onkotycznego krwi → obrzęki



↓ ↑



↓ poj. minutowej serca → RAA → ↑ H2O, Na → nadciśnienie

tętnicze



↓



zaburzenia ukrwienia nerek → ONN



→ utrata białka wiążącego tyroksynę (TBG) → ↓ T3 (bez objawów

niedoczynności tarczycy)



→ zaburzenie cewek nerkowych → ↑ wydzielania kreatyniny przez

cewki (przestaje odzwierciedlać filtrację kłębuszkową)



→ zaburzenia krzepnięcia ↑ fibrynogenu (bo wzrost produkcji białek

przez wątrobę – duża cząsteczka fibrynogenu nie wydala się) →

zakrzepy np. żył nerkowych

Choroby nerek

Choroby nerek

Zespół nerczycowy – obraz kliniczny.

Zespół nerczycowy – obraz kliniczny.



-         Białkomocz



-         Obrzęki



-         hipoproteinemia



-         hipoalbuminemia



-         lipiduria



-         lipidemia



+ objawy choroby podstawowej

Choroby nerek

Choroby nerek

Zespół nerczycowy – obraz kliniczny.

Zespół nerczycowy – obraz kliniczny.



→ obrzęki (blade, przesuwalne) – początek dyskretny, zaczynają się pod

oczami (największe nasilenie rano) lub w okolicach kostek (największe

wieczorem). Mają tendencje do uogólniania. Obrzęk narządów płciowych.



→ białkomocz – pienienie się moczu, ↑ wartości względnej



→ osłabienie, brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunki, bóle brzucha –

obrzęk błony śluzowej przewodu pokarmowego



→ skóra – sucha, napięta, łuszcząca



→ zaburzenia miesiączkowania u kobiet



→ przesięki do jam ciała ( wodobrzusze, płyn w jamie opłucnej→duszność)



→ rzadko: obrzęk mózgu (drgawki), obrzęk tarczy nerwu wzrokowego

( ślepota)



 



Nadciśnienie tętnicze – zależy od choroby podstawowej, nie jest

charakterystyczne dla zespołu nerczycowego.



Czynność nerek – może być prawidłowa, lub w różnym stopniu

upośledzona.

Choroby nerek

Choroby nerek

Zespół nerczycowy –badania

Zespół nerczycowy –badania

laboratoryjne.

laboratoryjne.



↑ OB., trombocytoza, niedokrwistość



Proteinogram: hipoproteinemia



Hipoalbuminemia



Hipogammaglobulinemia



↓ α1 globulin



↑ α2 globulin



↑ fibrynogenu

Choroby nerek

Choroby nerek

Zespół nerczycowy – leczenie.

Zespół nerczycowy – leczenie.



-         leczenie choroby podstawowej i w zależności od stopnia

niewydolności nerek



-         leczenie objawowe:



→ dieta – osoby z obrzękami – ograniczenie sodu 2g/dobę



- ograniczenie białka – 1g/kg m.c./dobę + 50% ilości traconej z

moczem + iACE (przeciwdziałają hiperfiltracji kłębuszkowej)



- ograniczenie tłuszczów – wskazane spożywanie

wielonienasyconych kwasów tłuszczowych



→ leczenie obrzęków (leki moczopędne – furosemid; bilans płynów,

codzienne ważenie chorego; odpoczynek w pozycji leżącej; preparaty

albumin – gdy duża hipoalbuminemia – bo zostają wydalone z moczem)



→ leczenie hiperlipidemii – statyny



→ leczenie i profilaktyka powikłań zatorowo-zakrzepowych (leki

antyagregacyjne, heparyna, antagoniści wit.K, heparyny

drobnocząsteczkowe)



→ szczepionka pneumokokowa

Choroby nerek

Choroby nerek

Kłębuszkowe zapalenia nerek (KZN)

Kłębuszkowe zapalenia nerek (KZN)



• zmiany lokalizują się w kłębuszkach nerkowych, bez
choroby ogólnoustrojowej



• zwykle etiologia immunologiczna



• na obraz kliniczny składają się objawy wynikające z
uszkodzenia włośniczek kłębuszka:



→ białkomocz, krwinkomocz



→ nadciśnienie tętnicze



→ upośledzenie przesączania kłębuszkowego

Choroby nerek

Choroby nerek

Kłębuszkowe zapalenia nerek (KZN)

Kłębuszkowe zapalenia nerek (KZN)

– podział.

– podział.



I. Ostre (popaciorkowcowe) KZN



-         nagłe występowanie, skłonność do samowyleczenia



-         początek po 1-3 tyg od przebytej infekcji paciorkowcami (zapalenie gardła,

migdałków, infekcje skóry)



-         objawy ogólne: osłabienie, brak łaknienia, nudności, wymioty, bóle głowy



-         objawy świadczące o zajęciu nerek: ból w okolicy lędźwiowej, obrzęki,

nadciśnienie tętnicze, oliguria, białkomocz (różnego stopnia, w 30% zespól

nerczycowy), krwinkomocz (w 30% krwiomocz-mocz koloru popłuczyn mięsnych)



-         badania dodatkowe: mocz: jw., ↑ BUN, kreatynina, ↑ K, ↑ przeciwciał

przeciwpacjorkowcowych



-         leczenie: penicylina, leczenie hipotensyjne, moczopędne



II. Podostre (gwałtownie postępujące) KZN



-         występuje także po infekcjach paciorkowcowych, ale bez tendencji do

samowyleczenia, charakterystyczne pogorszenie czynności nerek ( w ciągu paru tyg-

m.-cy rozwój PNN)



-         objawy: jw



-         leczenie: sterydy (3 pulsy metylpradnizolonu, potem prednizon w dużych

dawkach przez pół roku)

Choroby nerek

Choroby nerek

Kłębuszkowe zapalenia nerek (KZN)

Kłębuszkowe zapalenia nerek (KZN)

– podział cd.

– podział cd.



III. Nefropatia IgA ( choroba Bergera)



-         2 postacie: * z makroskopowym krwiomoczem – po infekcjach ukł.

oddechowego i pokarmowego, krwiomocz – kilka-kilkanaście dni, ustępuje

samoistnie, wzrost RR, niewielka niewydolność nerek, objawy powracają przy

nawrocie zakażenia, upośledzenie dyfuzji gazów w pęcherzykach płucnych w

okresie krwiomoczu, związane z odkładaniem IgA. ** bez makroskopowego

krwiomoczu – początek podstępny, skąpoobjawowy, wykrywane przy badaniu

kontrolnym moczu.



-         Krew: ↑ IgA



-         Leczenie: sterydy, cyklofosfamid



IV. Mezangiokapilarne KZN



- związane z odkładaniem kompleksów IgG



V. Rozplemowe mezangialne KZN



-         objawy typowe dla KZN



-         przebieg subkliniczny, ale występują przypadki z nadciśnieniem tętniczym i

zespołem nerczycowym, po kilku latach mogą przechodzić w PNN (20%)



-         nie wymaga leczenia, gdy zespół nerczycowy - sterydy

Choroby nerek

Choroby nerek

Kłębuszkowe zapalenia nerek (KZN)

Kłębuszkowe zapalenia nerek (KZN)

– podział cd.

– podział cd.



VI. Błoniaste KZN



-         nasilony białkomocz, zespół nerczycowy



- może być wtórne: polekowe (NLPZ), nowotwory (raki,

chłoniaki), Hepatitis B, C, choroby układowe



VII. Submikroskopowe zapalenie nerek



-         bez zmian w mikroskopie świetlnym i

fluorescencyjnym



-         duży białkomocz – najczęstsza przyczyna zespołów

nerczycowych



-         leczenie – sterydy (istnieją postacie sterydooporne),

cyklofosfamid



VI.               Ogniskowe stwardnienie kłębuszków nerkowych



- przyczyna steroidoopornego zespołu nerczycowego

Choroby nerek

Choroby nerek

Ostra niewydolność nerek (ONN)

Ostra niewydolność nerek (ONN)



Jest to nagłe zmniejszenie wydalania moczu w
stopniu nie pozwalającym na usunięcie z
organizmu produktów przemiany materii.
Zasadniczym objawem jest oliguria.



Podział:



I. Ostra przednerkowa niewydolność nerek



II. Ostra nerkowa niewydolność nerek



III. Ostra podnerkowa niewydolność nerek

Ostra przednerkowa niewydolność

Ostra przednerkowa niewydolność

nerek - przyczyny

nerek - przyczyny



1.      Odwodnienie wskutek niedostatecznej podaży płynów.



2.      Niewyrównane nadmierne straty płynów ustrojowych:



-         wymioty



-         biegunki



-         odsysanie zawartosci żołądka



-         rozległe oparzenia



-         rozległe rany, urazy



-         poliuria (jatrogenna, w przebiegu moczówki prostej, cukrzycy)



3.      Wewnątrzustrojowe przesunięcia płynów:



-         niedrożność jelit



-         zapalenie otrzewnej



-         OZT



-         gronkowcowe zapalenie jelit



4.      Krwotoki zewnętrzne i wewnętrzne



5.      Zaburzenia naczyniowo-ruchowe:



-         wstrząs



-         posocznica



-         schyłkowa marskość wątroby



6.      Ostra niewydolność lewokomorowa:



-         zawał serca

Ostra przednerkowa niewydolność

Ostra przednerkowa niewydolność

nerek - patogeneza

nerek - patogeneza



   OBJĘTOŚCI KRWI KRĄŻACEJ



 ILOŚCI KRWI DOPŁYWAJĄCEJ DO NEREK



 FILTRACJI KŁĘBUSZKOWEJ



 PRZESĄCZANIA KŁĘBUSZKOWEGO



 WCHŁANIANIA SODU I WODY W CEWCE BLIŻSZEJ



OLIGURIA



 

Ostra przednerkowa niewydolność

Ostra przednerkowa niewydolność

nerek

nerek



 



Objawy kliniczne:



→ cechy odwodnienia (skóra sucha, fałd skórny rozprostowuje się słabo, błony

śluzowe podsychające, gałki oczne miękkie, zapadnięte, zaostrzone rysy twarzy)



→ tętno słabo napięte, ↓ RR



→ oliguria (200-400 ml moczu/dobę)



 



Badania laboratoryjne:



-         mocz – bez białka, duża gęstość względna



-         ↑ hematokrytu, poliglobulia



-         ↑ mocznika, kreatyniny



-         ↑ kwasu moczowego



-         ↑ K, PO4



-         ↓ Ca, HCO3



 



Leczenie



Nawadanianie

Ostra nerkowa niewydolność nerek -

Ostra nerkowa niewydolność nerek -

przyczyny

przyczyny



1.      Zmiany zapalne nerek:



-         choroby kłębuszków nerkowych



-         śródmiąższowe zapalenia nerek



-         zmiany zapalne naczyń nerkowych w przebiegu chorób

układowych



2.      Zmiany niezapalne:



-         nefrotoksyny egzogenne (np. rtęć, glikol etylowy)



-         nefrotoksyny endogenne (np. mioglobina, hemoglobina)



-         leki (niesterydowe leki przeciwzapalne, środki cieniujące,

antybiotyki aminoglikozydowe)



-         długotrwale niedokrwienie nerek



3.      Zaburzenia ukrwienia nerek



-         obturacja tętnic nerkowych



-         zakrzepica żył nerkowych



Przyczyną mogą być też czynniki jak w I. (pod warunkiem, że działają

odpowiednio długo).

Ostra nerkowa niewydolność nerek –

Ostra nerkowa niewydolność nerek –

patogeneza.

patogeneza.



NEFROTOKSYNY LUB DŁUGIE NIEDOKRWIENIE



USZKODZENIE NABŁONKA CEWEK NERKOWYCH



 napływu Na do komórek



Obrzęk komórek cewkowych



Obturacja światła cewek  przepuszczalności nabłonka



Ucisk na naczynia proste Upośledzenie resorpcji Na



NIEDOKRWIENIE NEREK



OLIGURIA



 

Ostra nerkowa niewydolność nerek –

Ostra nerkowa niewydolność nerek –

obraz kliniczny

obraz kliniczny



Objawy: osłabienie, utrata łaknienia, nudności,

wymioty, zmniejszenie objętości wydalanego

moczu, objawy związane z przyczyną ONN.



Są 4 okresy rozwoju:



1.      Faza utajona – od zadziałania czynnika

szkodliwego od uszkodzenia nerek



2.      Faza oligurii/anurii – zwykle 10-14dni,

narastanie kreatyninemii, kwasica metaboliczna,

hiperkaliemia



3.      Faza poliurii – czas trwania wielomoczu jest

proporcjonalny do czasu trwania skąpomoczu, do

kilku tygodni, zagrożenie odwodnienim i utratą

elektrolitów (zwłaszcza potas i wapń)



4.      Faza zdrowienia – pełen powrót sprawności

nerek do normy – kilka miesięcy

Ostra podnerkowa niewydolność

Ostra podnerkowa niewydolność

nerek

nerek

Przyczyny znajdują się w drogach wyprowadzających mocz:



I.        Niedrożność lub przerwanie ciągłości moczowodów:



1.      Przeszkoda wewnątrz moczowodu (kamica, skrzeoy krwi, obrzęk moczowodu).



2.      Ucisk na moczowód od zewnątrz (guzy szyjki macicy, gruczołu krokowego,

śródoperacyjne podwiązanie moczowodów).



3.      Przerwanie ciągłości moczowodu.



II.      Niedrożność lub uszkodzenie szyi pęcherza (przerost gruczołu krokowego, rak

pęcherza).



 



Patogeneza:



1.      Utrudnienie odpływu moczu z miedniczek nerkowych







2.      Ostre wodonercze







3.      Zmniejszenie przesączania klębuszkowego do poziomu równego ilości

wchłaniającego się w cewkach moczu pierwotnego.







4.      OLIGURIA

Nefropatia kontrastowa

Nefropatia kontrastowa



Jest to ONN ujawniająca się w ciągu 1-3 dni po

podaniu radiologicznego środka cieniującego.



Rozpoznanie opiera się na wczesnym wzroście

stężenia kreatyniny i wykluczenia przednerkowej

ONN, śródmiąższowego zapalenia nerek,

zakrzepowo-zatorowej choroby tętnic nerkowych.



Stany sprzyjające: starszy wiek, cukrzyca,

odwodnienie, niewydolność serca, choroby nerek

ze zmniejszonym przesączaniem kłębuszkowym,

uszkodzenie wątroby, szpiczak plazmocytowy.



Profilaktyka: nawadnianie chorego, unikanie

NLPZ, podanie N-acetylocysteiny u osób z

niewydolnością nerek i dużym ryzykiem

nefropatii kontrastowej

Przewlekła niewydolność nerek

Przewlekła niewydolność nerek



Przewlekła niewydolność nerek (PNN) to zespół chorobowy

rozwijający się w następstwie postępującego i nieodwracalnego

upośledzenia czynności nerek, głównie przesączania

kłębuszkowego. Kryterium rozpoznania niewydolności nerek jest

GFR <90ml/min/1,73 m2.



Przewlekła choroba nerek (PChN) – stan w którym spełnione jest ≥1

z poniższych kryteriów:



1) uszkodzenie nerek utrzymuje się ≥3 miesiące, definiowane jako

obecność strukturalnych lub czynnościowych nieprawidłowości

nerek, z prawidłowym lub obniżonym GFR, co objawia się



a) nieprawidłowościami morfologicznymi



Lub



b) markerami uszkodzenia nerek, w tym nieprawidłowościami w

składzie krwi lub moczu, lub nieprawidłowymi wynikami badań

obrazowych



2) GFR<60ml/min/1,73m2 przez ≥3 miesiące, z uszkodzeniem nerek

lub bez uszkodzenia nerek



Stadia 2-5 PChN odpowiadają określeniu PNN.

Przyczyny

Przyczyny



Najczęściej:



nefropatia cukrzycowa



Nefropatia nadciśnieniowa



KZN



Cewkowo-śródmiąższowe choroby
nerek np. odmiedniczkowe zapalenie
nerek



Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek

Przewlekła niewydolność nerek -

Przewlekła niewydolność nerek -

patogeneza

patogeneza



PNN spowodowana jest współdziałaniem trzech zespołów czynników:



Zmniejszoną liczbą czynnych nefronów warunkującą upośledzoną

czynność



1.      wydalniczą nerek  wzrost stężenia produktów końcowych

przemiany białkowej i purynowej, fosforanów i innych substancji.



2.      Upośledzoną czynnością wewnątrzwydzielniczą  biosynteza

erytropoetyny, wit. D.



3.      Mobilizacją mechanizmów adaptacyjnych, przeciwdziałających

zaburzeniom homeostazy ustrojowej.



 



 



Dochodzi tu do uszkodzenia wszystkich struktur nerki. Jeżeli nawet

pierwotny proces chorobowy toczy się w kłębuszkach nerkowych, to z

czasem pojawiają się zmiany w tkance śródmiąższowej. Te zmiany z

kolei nasilają proces chorobowy w pierwotnie uszkodzonym

kłębuszku nerkowym („błędne koło”).

Przewlekła niewydolność nerek –

Przewlekła niewydolność nerek –

patogeneza cd.

patogeneza cd.



Zmiany w kłębuszkach nerkowych:



-         zmiany adaptacyjne zdrowych nefronów (rozszerzenie

tętniczki doprowadzającej i odprowadzjącej, hiperfiltracja)



-          przepuszczalności błony podstawnej kłębuszka

nerkowego dla białek osocza  białkomocz



-         uszkodzenie kłębuszków (szkliwienie) – mikrozakrzepy,

mikrotętniaki, rozplem komórek mezangium, odkładanie się

złogów hialinowych pod śródbłonkiem naczyń kłębuszka.



 



Zmiany w tkance śródmiąższowej:



-         przewlekłe niedokrwienie cewek i ich zanik



-         zarastanie światła naczyń odprowadzających kłębuszka

i naczyń okołocewkowych.

Przewlekła niewydolność nerek –

Przewlekła niewydolność nerek –

patogeneza cd.

patogeneza cd.



Toksyny mocznicowe – 3 grupy związków:



1.      W warunkach fizjologicznych są wydalane przez nerki z moczem, ich stężenie

zależy od wielkości filtracji kłębuszkowej, gdy ona się obniża ich stężenie wzrasta (np.

tzw. średnie cząstki).



2.      Metabolity tych związków (np. kwas cyjanowy będący produktem przemiany

mocznika).



3.      Związki w warunkach fizjologicznych utrzymujące homeostazę, których stężenie w

PNN znacznie wzrasta, co pogarsza czynność różnych narządów (parathormon).



 



Toksyny mocznicowe i ich działanie:



mocznik- nudności, wymioty, bóle głowy



cyjanki – hipotermia, zaburzenia czynności OUN



guanidyny – nudności, wymioty, biegunka, owrzodzenia żołądka



parathormon – zaburzenia czynności płytek krwi, zaburzenia przemiany kwasów

tłuszczowych, niedokrwistość, zaburzenia odporności komórkowej, kardiomiopatie,

osteopatie



puryny – zapalenie osierdzia, zaburzenia łaknienia



średnie czastki – zaburzenia przewodnictwa nerwowego, zaburzenia czynności

limfocytów, zaburzenia gospodarki węglowodanowej.

Przewlekła choroba nerek - stadia

Przewlekła choroba nerek - stadia



1 stadium – uszkodzenie nerek z prawidłowym lub zwiększonym GFR:



- GFR ≥90 ml/min



- objawy kliniczne zależą od choroby podstawowej (np. cukrzyca, nadciśnienie tętnicze), często

występuje mikroalbuminuria



2 stadium – uszkodzenie nerek z niewielkim zmniejszeniem GFR (wczesna, utajona PNN):



- GFR 60-89 ml/min



- zmniejszona zdolność do zagęszczania i zakwaszania moczu, zwiększona podatność na

odwodnienie i zakażenia układu moczowego, retencja fosforanów, niedokrwistość



3 stadium – umiarkowane zmniejszenie GFR (PNN umiarkowana, wyrównana):



- GFR 30-59 ml/min, kreatynina 1,5-4 mg/dl



- upośledzenie zagęszczania moczu, wielomocz, nyktruia, wzmożone pragnienie, nadciśnienie

tętnicze u połowy chorych, wzrost stężenia fosforanów i produktów przemiany białek,

niedokrwistość, objawy ze strony przewodu pokarmowego



4 stadium – duże zmniejszenie GFR (PNN ciężka, niewyrównana):



- GFR 15-29 ml/min, kreatynina powyżej 5 mg/dl



- przerost lewej komory serca, niedokrwistość, kwasica, osteodystrofia nerkowa, nasilone

objawy ze strony p. pokarmowego



5 stadium – schyłkowa niewydolność nerek (mocznica)



- GFR <15 ml/min lub leczenie dializami, chorzy po przeszczepie



- burzliwe objawy ze strony wszystkich narządów i układów

Przewlekła niewydolność nerek –

Przewlekła niewydolność nerek –

obraz kliniczny

obraz kliniczny



I.                   Zaburzenia gospodarki sodowo-wodnej:



-         przewodnienie



-         nadciśnienie tętnicze



-         obrzęki



II.                Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej:



-         kwasica metaboliczna



III.             Zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej:



-          stężenia fosforanów



-          stężenia wapnia



IV.              Zaburzenia gospodarki potasowej:



-          stężenia potasu



V.                 Zaburzenia przemiany związków azotowych:



-          mocznika



-          kreatyniny

Przewlekła niewydolność nerek –

Przewlekła niewydolność nerek –

obraz kliniczny

obraz kliniczny



1.      Układ sercowo-naczyniowy.



-         nadciśnienie tętnicze ( bo retencja Na i H2O, ↑ oporu naczyń obwodowych)



-         przerost lewej komory



-         niewydolność wieńcowa



-         zapalenie osierdzia



2.      Układ oddechowy



-         „płuco mocznicowe”



-         zapalenie opłucnej



3.      Układ krwiotwórczy



-         Niedokrwistość (↓ produkcji erytropoetyny, toksyczne uszkodzenie szpiku

kostnego, krwawienia z p.pok.)



-         skaza krwotoczna



4.      Układ trawienny



-         nudności, wymioty



-         niesmak w ustach, jadłowstręt



-         zmiany zapalne, liczne owrzodzenia błony śluzowej żołądka i jelit, bóle

brzuch, krwawienia z przewodu pokarmowego

Przewlekła niewydolność nerek –

Przewlekła niewydolność nerek –

obraz kliniczny cd.

obraz kliniczny cd.



5.      Układ kostny



-         osteodystrofia nerkowa (bóle kostne i stawowe)



6.      Układ nerwowy



-         Polineuropatia (zespół niespokojnych nóg)



-         encefalopatia mocznicowa (zaburzenia psychiczne,

drgawki, psychozy, śpiączka)



-         zaburzenia układu autonomicznego (np. brak

przyspieszenia czynności serca przy ↓RR



7.      Układ wydzielania wewnętrznego



-         wtórna nadczynność przytarczyc



8.      Układ immunologiczny



-         zaburzenia odporności



-         zwiększona podatność na zakażenia bakteryjne i

wirusów

Patogeneza zmian kostnych w

Patogeneza zmian kostnych w

niewydolności nerek

niewydolności nerek



Choroba nerek



Ubytek czynnego miąższu

Spadek przesączania kłębuszkowego Zmniejszone wytwarzanie wit. D3



Retencja fosforanów



Hiperfosfatemia



Hipokalcemia



Hiperparatyreoidyzm



Zmniejszone wchłanianie Ca w jelitach



Osteomalacja



Osteofibrosis



 



 



 



 



 



 



 



 



 



 



 



 



 



 



 



 



 

Przewlekła niewydolność nerek -

Przewlekła niewydolność nerek -

leczenie

leczenie



-         leczenie nadciśnienia tętniczego
(niefarmakologiczne, farmakologiczne)



-         zmniejszenie podaży białka w diecie: okres
wyrównany 1g/kg m.c/dobę, okres niewyrównany
0,7g/kg m..c./dobę. Ograniczenie podaży fosforanów.



-         Leki moczopędne gdy cechy przewodnienia –
Furosemid



-         ↑ K – wlewy glukozy+insulina, wodorowęglan
sodu, Calacium Resonium



-         niedokrwistość – substytucja erytropoetyny



-         dializoterapia, przeszczep nerki



 

Dializoterapia

Dializoterapia



-         początek dializ gdy kreatynina 10-12 mg%



-         w przypadku gdy przyczyną PNN jest nefropatia cukrzycowa 5
mg%



-         przesączanie kłębuszkowe 5 ml/min



 



Przeciwwskazania do przewlekłego leczenia dializą:



1.      Ciężkie zaburzenia psychiczne (brak kontaktu z chorym)



2.      Ciężkie stany zakaźne oporne na leczenie (np. rozpadowa
gruźlica płuc)



3.      Nieodwracalne, ciężkie uszkodzenia innych nażądów



4.      Rozległa miażdżyca, zwłaszcza naczyń z zaburzeniami
psychicznymi



5.      Stany po ciężkich udarach mózgu



6.      Końcowe stadia chorób nowotworowych

Dializoterapia cd.

Dializoterapia cd.



Zasady dializy



Dwa elementy sztucznej nerki:



1.      Błona selektywna przepuszczalna dla wody imałych

cząstek, ale nie przepuszczalna dla białek



2.      Płyn płuczący – oddzielony błoną od krwi. Cechy

prawidłowego ultrafiltratu osocza



 



3 procesy zachodzą przez błony:



1.      Dyfuzja – małe cząstki przechodzą przez błonę zgodnie z

gradientem osmotycznym.



2.      Ultrafiltracja hydrostatyczna – woda i małe cząstki

przechodzą przez błonę zgodnie z ciśnieniem hydrostatycznym.



3.      Ultrafiltracja osmotyczna – woda przesuwa się zgodnie z

gradientem ciśnienia osmotycznego.

Dializoterapia cd.

Dializoterapia cd.



Dializa otrzewnowa



Płyn dializacyjny znajduje się w jamie otrzewnej podczas gdy krew krąży w naczyniach

otrzewnej. Błoną jest wyściółka otrzewnej i światło naczyń włosowatych. Ciśnienie

ultrafiltracyjne utrzymuje się dzięki stosowaniu w płynie dializacyjnym aktywnej

osmotycznie glukozy.



 



Wskazania do dializoterapii w ONN



I.                    Kliniczne:



1.      Zaburzenia psychiczne



2.      Drgawki, kurcze mięśni, drżenia metaboliczne



3.      Uporczywa czkawka, wymioty



4.      Przewodnienie zagrażające obrzękiem płuc



5.      Nadciśnienie tętnicze oporne na leczenie farmakologiczne



6.      Szybkie narastanie mocznicy



7.      Mocznicowa skaza krwotoczna



8.      Mocznicowe zapalenie osierdzia



II.                 Laboratoryjne:



1.      ↑ K powyżej 7,5 mmol/l



2.      Kwasica metaboliczna gdy HCO3 ↓13 mmol/l



III.               Przygotowanie do zabiegu operacyjnego.

Zakażenia układu

Zakażenia układu

moczowego

moczowego



to reakcja zapalna błony śluzowej
dróg moczowych, będąca skutkiem
obecności bakterii w moczu
(bakteriurii)



Zakażenie może dotyczyć także
miąższu nerek , gruczołu
krokowego, jądra lub najądrza

Epidemiologia ZUM

Epidemiologia ZUM



A. Zapalenie pęcherza moczowego u kobiet jest drugą najczęściej

rozpoznawaną



chorobą infekcyjną (po „przeziębieniu”, common cold)



B. ZUM to:



- 10-20% zakażeń pozaszpitalnych,



- 40-50% zakażeń szpitalnych



- 40-50% kobiet co najmniej raz w życiu zapada na zapalenie pęcherza



moczowego,



- 50% - nawrót



C. 10-krotnie rzadsze u mężczyzn (wzrost po 60 r.ż.)



D. Wyższa chorobowość noworodków i niemowląt (1-2%) i młodszych dzieci

(u



50% wady)



E. u noworodków : częstsze u chłopców (60%) potem zawsze częstsze u



dziewczynek/kobiet



F. Wzrost chorobowości z wiekiem :



- pozaszpitalna: 10% mężczyzn, 20% kobiet



- w zakładach opieki w USA: 20-30% mężczyzn i 30-50% kobiet

Czynniki sprzyjające ZUM

Czynniki sprzyjające ZUM



A. Zaburzenia gospodarki hormonalnej



B Zaburzenia w produkcji inhibitorów

kolonizacji bakteryjnej



C. Upośledzenie czynności komórek

nabłonka



- Czynniki białkowe



- Produkcja śluzu



- Regeneracja komórek



D. Osłabiony układ odpornościowy



E. Nawyki dietetyczne i higieniczne

Etiologia ZUM

Etiologia ZUM



A. Zakażenia pozaszpitalne :



- głównie Escherichia coli



- zadziej inne G(-) Proteus sp., Pseudomonas sp.,

Klebsiella sp.,



Enterobacter sp., Serratia sp. , Citrobacter sp.,

Acinetobacter sp.



- Oraz G(+) . Staphylococcus sp., Entercoccus sp,

Streptococcus sp.



B. Zakażenia szpitalne:



- E.coli ok. 50%



- wzrost udziału pozostałych bakterii gł. G(-) –

szczepów wieloopornych



- grzyby 10% ( z tego 80% Candida albicans)

Drogi szerzenia się ZUM

Drogi szerzenia się ZUM



A. Wstępująca: główna droga w zapaleniu pęcherza

moczowego



- u kobiet (kolonizacja krocza/przedsionka pochwy

ujścia cewki florą jelitową),



- rzadziej u mężczyzn (flora napletka kolonizująca

ujście cewki - cewka - pęcherz - stercz - najądrze)



B. Krwiopochodna:



- ropień nerki w posocznicy (zaburzenia

odporności)



C. Przez ciągłość :



- ropień nerki jako powikłanie odmiedniczkowego

zapalenia nerek



D. Drogą limfatyczną: rzadkie

Klasyfikacja ZUM

Klasyfikacja ZUM



1. W zależności od występowania objawów podmiotowych i

przedmiotowych:



A. bakteriomocz bezobjawowy



B. objawowe ZUM



- niepowikłane ZUM występuje u kobiety z prawidłowym układem

moczowo-płciowym oraz bez zaburzeń miejscowych i

ogólnoustrojowych mechanizmów obronnych i jest wywołane przez

drobnoustroje typowe dla ZUM



- powikłane ZUM



a) każde ZUM u mężczyzny



b) ZUM u kobiety z anatomicznym lub czynnościowym zaburzeniem

utrudniającym odpływ moczu, bądź z upośledzeniem ogólnoustrojowych

lub miejscowych mechanizmów obronnych



c) ZUM wywołane nietypowymi drobnoustrojami



2. W zależności od umiejscowienia:



A. Zakażenia dolnych dróg moczowych:



- pęcherz moczowy



- cewka moczowa



B. Zakażenia górnych dróg moczowych:



- moczowody i układy kielichowo-miedniczkowe nerek



- miąższ nerek



- okolica przy- i okołonerkowa



C Zakażenia męskich narządów płciowych:



- jądra, najądrza, gruczołu krokowego

Klasyfikacja ZUM - cd

Klasyfikacja ZUM - cd



W zależności od przebiegu naturalnego i

koniecznego postępowania diagnostycznego i

leczniczego:



- niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego



- nawracające zapalenie pęcherza moczowego

u kobiety



- niepowikłane ostre odmiedniczkowe

zapalenie nerek – zajęcie przez zakażenie i

proces zapalny układu kielichowo-

miedniczkowego oraz przylegającego miąższu

rdzenia nerki u kobiet



- powikłane ZUM



- bakteriomocz bezobjawowy

Obraz kliniczny

Obraz kliniczny



Objawy podmiotowe



- miejscowe: dyzuria, częstomocz,

nykturia, ból w okolicy nadłonowej lub

lędźwiowej, mimowolne oddawanie

moczu



- ogólne: gorączka, dreszcze, nudności,

wymioty, ból brzucha, ból głowy



Objawy przedmiotowe: wyciek z cewki

moczowej, cuchnący zapach moczu,

dodatni objaw Goldflama

Diagnostyka

Diagnostyka



Mikroskopowe badanie moczu:

leukocyturia, wałeczki leukocytarne,

erytrocyturia



Badania krwi: cechy stanu zapalnego,

niekiedy cechy upośledzenia czynności

nerek



Badania mikrobiologiczne: posiew

moczu



Badania obrazowe: USG, urografia, KT

Leczenie

Leczenie



Postępowanie nieswoiste: odpoczynek w łóżku,

podaż płynów, leki przeciwgorączkowe i

przeciwbólowe, leki przeciwwymiotne



Antybiotykoterapia:



- niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego: 3

dni – I rzut: kotrimoksazol, fluorochinolon,

trimetoprim, II rzut przez 7-10 dni:

amoksycylina+klawulanian, amoksycylina,

nitrofurantoina



- powikłane zapalenie pęcherza moczowego – jw.

ale przez 7-14 dni



- niepowikłane OOZN – leczenie powinno być

oparte na wyniku posiewu, 10-14 dni, I rzut:

fluorochinolony, II rzut: kotrimoksazol,

amoksycylina+klawulanian



Wskazania do leczenia w szpitalu: uporczywe

wymioty, nasilenie objawów pomimo leczenia,

wątpliwości co do rozpoznania

Leczenie - cd

Leczenie - cd



Powikłane ZUM, wskazania do hospitalizacji:



- nieprawidłowości dróg moczowych



- upośledzenie odporności



- niewydolność nerek



- współistniejące inne ciężkie choroby



- inne – jak w niepowikłanym OOZN



Lek I wyboru: fluorochinolony, dalsza

modyfikacja po wyniku posiewu moczu



Bezobjawowy bakteriomocz wymaga leczenia u:



- kobiet w ciąży



- Mężczyzn przed planowaną przecewkową

resekcją gruczołu krokowego



- osób przed zabiegami urologicznymi, w trakcie

których może dojść do krwawienia z błony

śluzowej