Szkoła psychologiczna
Carl Menger (1840-1921)
Friedrich von Wieser (1851-1926)
Eugen von Böhm-Bawerk (1851-1914)
Kontynuatorzy: Hans Mayer, Friedrich von
Hayek, Ludwig von Misses
Szkoła
psychologiczna
(austriacka)
–
wyróżnia się spośród innych kierunków
marginalnych skrajnym subiektywizmem
przy analizie zjawisk gospodarczych.
Teoria wartości C.Mengera
Dobra mają wartość niezależnie od tego,
ile nakładów pracy ponosi się na ich
wytworzenie czy zdobycie.
Jednak nie zawsze cena rynkowa nie
pokrywa kosztów wytworzenia (martwe
zapasy).
Dobra mają wartość same w sobie, jedynie
człowiek może je różnie oceniać.
Wartość w ujęciu klasycznym i
noeklasycznym
„
Perły nie dlatego są wartościowe,
że ludzie ich poszukują, ale
dlatego ludzie nurkują za nimi, bo
są wartościowe.”
R.Whately
Teoria wartości (użyteczności)
C.Mengera
Użyteczność = intensywność satysfakcji
Użyteczność to wartość dobra rozumiana
jako subiektywne odczucie konsumenta
(nie istnieje poza świadomością ludzką).
Wartość nie stanowi cechy
rzeczy!!!
Wartość diamentów jest większa od
wartości wody, ponieważ o wyborze
konsumenta, a więc o wartości,
decyduje użyteczność krańcowa.
Rozwiązanie paradoksu wody
i diamentu
Równowaga konsumenta
Jednostka znajdzie się w stanie
równowagi, gdy nie będzie odczuwała
bodźców do zmiany struktury
konsumpcji – czyli użyteczność
krańcowa wszystkich dóbr wyrówna się.
Maksymalizacja użyteczności następuje
przez wymianę.
Teoria podziału
Wg teorii klasycznej produkt osiąga wartość
większą niż czynniki wytwórcze (czynniki
produkcji są wartościotwórcze).
Wg szkoły austriackiej czynniki
wytwórcze czerpią swoją wartość z
wartości produktu, nie odwrotnie.
Konsument decyduje o sumie
wynagrodzeń czynników wytwórczych –
bo on określa wartość towaru.
Szkoła anglo-amerykańska
William Stanley Jevons (1835-1882)
Alfred Marshall (1842-1924) ojciec
ekonomii neoklasycznej
John Bates Clark (1847-1938)
John Richard Hicks (1904-1989)
Artur Cecil Pigou (1877-1959)
Szkoła anglo-amerykańska
W.S.Jevons zapoczątkował metodę
analizy równowag cząstkowych
(wykorzystanie ceteris paribus).
Zapisy matematyczne.
Teoria wartości = teoria użyteczności krańcowej.
Użyteczność można obliczyć i przedstawić jako
całkowitą i krańcową.
Zmiana wielkości zasobu dobra powoduje
zmianę oceny danego dobra (wymiana
dóbr).
Pozbywanie się dobra oznacza przykrość i
jest swoisty koszt, który ponosi
konsument w związku z wymianą.
Szkoła anglo-amerykańska
EFEKT ROBIN HOODA
EFEKT ROBIN HOODA
A
Y
1
B
Y
2
U
ży
te
c
z
n
o
ś
ć
k
ra
ń
c
o
w
a
d
o
c
h
o
d
u
Dochód
0
C
Y
O
Szkoła matematyczna
Marie Esprit Leon Walras (1834-
1910)
Vilfredo Pareto (1848-1923)
Enrico Barone (1850-1923)
Marie Esprit Leon Walras
„Elementy czystej ekonomii
politycznej” 1874-1877
inne
„Ekonomia polityczna a sprawiedliwość” 1860
„Teoria matematyczna bimetalizmu” 1881
„Teoria matematyczna bogactwa
społecznego” 1883
„Teoria pieniądza” 1886
Teoria równowagi ogólnej
Teoria równowagi ogólnej - system zależności
funkcjonalnych,
wyrażający
optymalny
stan gospodarki wymiennej (rozwiązywalny
układ równań).
W
tym stanie
wszystkie gałęzie
są
jednocześnie zrównoważone wewnętrznie
oraz znajdują się w równowadze między
sobą.
Warunki stanu równowagi
ogólnej
Wszyscy konsumenci i producenci
osiągnęli stan równowagi;
Rynki dóbr konsumpcyjnych i
kapitałowych oraz rynki czynników
produkcji są w równowadze
Stan wzajemne dostosowanie się
kosztów (ceny czynników wytwórczych
i dóbr kapitałowych) oraz cen
gotowych wyrobów
Istota równowagi ogólnej
Istota teorii równowagi ogólnej
sprowadza się do twierdzenia, że
wielkości ekonomiczne mają tendencję
do wzajemnego dopasowywania się,
rzeczywisty układ wielkości rynkowych
zawsze zmierza do równowagi.
Równowaga ma miejsce wówczas, gdy
efektywny popyt jest równy efektywnej
podaży (model pajęczyny).
Wymianę dwóch dóbr można rozpisać
układem 4 równań. Występować będą 4
niewiadome (2 ceny i 2 ilości dóbr).
Układ jest rozwiązywalny.
W przypadku wielu dóbr i wielu
wymieniających pojawia się
2m(m-1)
równań, gdzie m- to liczba dóbr.
Liczba niewiadomych wynosi również
2m(m-1).
Vilfredo Pareto
Optimum konsumenta, preferencje,
krzywe obojętności, ograniczenia
budżetowe.
Teoria równowagi ogólnej a polityki
dobrobytu społecznego
Optimum Pareto
Optymalna jest taka alokacja zasobów,
której nie da się poprawić bez
pogorszenia sytuacji innego podmiotu.
Jest
to
stan
zwany
OPTIMUM
PARETO.
Do takiego stanu prowadzi mechanizm
rynkowy
w
warunkach
konkurencyjnych.