Plasmodium falciparum

Zarodziec sierpowy

Występowanie

• hepatocyty wątroby,
• komórki śródbłonkowe,
• krwinki czerwone krwi obwodowej

• W krajach o klimacie subtropikalnym i

tropikalnym jest przyczyną większości (80-
95%)przypadków zimnicy na świecie.

Cykl malarii

• Ogólnie rozwój zarodźca

sierpowego przebiega w ten
sam sposób jak u zarodźca
ruchliwego.

• Pokolenie bezpłciowe:

schizogonia ( w organizmie
człowieka trwa około 22 dni.)

• Pokolenie płciowe:

sporogonia

• Nie tworzy hipnozoitów
• Zarażenie mnogie krwinek

czerwonych

• Parazytemia może dochodzić

do 500 tys. pasożytów na 1
mm3

Etapy rozwoju zarodźca

• W schizogonii przedkrwinkowej

wytwarza się aż ok.. 40 tys.
Merozoitów

• Schizont –okrągły,

nieruchomy, z dużą grudka
hemozoiny.W okresie merulacji
wytwarza najczęściej 10
merozoitów.

• Gametocyty-

półksiężycowate,przypominając
e sierp,z hemozoina w postaci
grubych ziarnistości

• Mikrogametocyty-słabo

odgraniczone od cytoplazmy
jądro

• Mikrogametocyty-jądro

wyraźnie odgraniczone

Mikroskopowy obraz zakażonej komórki

Chorobotwórczość

• P.falciparum wywołuje zimnicę podzwrotnikową (malaria tropica)
• Okres wylęgania:9-25 dni; napady co 36-48 h
• Wyróżnia się postać: mózgową, biegunkową i krwotoczną.

• Objawy:
• zaburzenia świadomości,
• Śpiączka ( zatory włosowatych naczyń krwionośnych, hipoglikemia),
• podwyższona temperatura, drgawki,
• Zmiany degeneracyjne neuronów i nacieki zapalne w oponach

( niedotlenienie)

• Znaczna niedokrwistość
• Powikłania ze strony narządów wewnętrznych: serce, wątroba, jelita, płuca,

nerki.

• Hepatomegalia- powiększenie wątroby
• Splenomegalia-powiększenie śledziony
• Skąpomocz i bezmocz prowadzące do zespołu nerczycowego

Wykrywanie

• Rozmazy i preparaty tzw.

Grubej kropli krwi

• Charakterystyczne postacie

pierścieni oraz półksiężycowate
gametocyty

• Ziarnistości pasożyta w krwinkach

białych,

• Zarażone erytrocyty nie zmieniają

wielkości i zabarwienia; mogą
pojawiać się w nich duże czerwone
płytki, tzw. Plamistość dojrzałych
krwinek czerwonych.

• Test immunochromatograficzny
• Antygen stanowi białko bogate w

histydynę na powierzchni
zarażonych krwinek

Zwalczanie

•

Niszczenie postaci rozwojowych,

komarów (insektycydy)

•

Likwidowanie zbędnych zbiorników
wodnych,

•

Stosowanie środków odstraszających
owady,

•

Prowadzenie u ludzi masowych badań,
pozwalające na wczesne wykrycie
zarodźca,

•

Leczenie:

•

liczne zabiegi (np. Przepłukiwanie
otrzewnej)

•

Leki objawowe (np.. Pozajelitowo
heparynę lub kwas salicylowy)

Bibliografia

• ( red. ) R. Kadłubowski, A. Kurnatowska, Zarys parazytologii

lekarskiej dla studentów. Warszawa 1999

• www.wikipedia.pl ( 25 listopada 2007 )
• www.wehi.edu.au ( 25 listopada 2007 )
• www.britannica.com ( 24 listopada 2007 )
• www.biologyreference.com ( 25 listopada 2007 )
• www.gsk.com.pl ( 25 listopada 2007 )